بر اساس تصمیم وزرای اطلاعات و فرهنگ کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در اجلاس گابن، روز جهانی قدس به رسمیت شناخته شد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان همکاری های اسلامی، این اجلاس که تحت عنوان "تکنولوژی های اطلاعاتی در خدمت صلح و پیشرفت" در شهر لیبرویل جهموری گابن 30 و 31 ثور( 19 و 20 آپریل) سال جاری برگزار شده بود، 50 کشور عضو سازمان همکاری های اسلامی که وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان نیز در آن حضور داشت، تصمیم گرفتند آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را به عنوان روز جهانی قدس به رسمیت بشناسند.
حدود نیم قرن بیشتر از اشغال سرزمین فلسطین و قدس شریف به دست رژیم اسرائیل می گذرد. در این مدت نه چندان کوتاه، نه تنها کار مفید و ثمر بخشی از سوی کشور و دولت های مسلمان برای قدس و مردم فلسطین انجام نگرفت که بلکه بسیاری از دولت های عرب مسلمان، بر سر فلسطین و مردم آن با سران رژیم اسرائیل سازش کرده و کنار آمدند!
مردم مسلمان و مظلوم فلسطین عمریست که چشم به دروازه های دولت و کشورهای اسلامی دوخته اند تا شاید دولتمردان و ملل مسلمان، احساس مسئولیت کرده و فکری اصولی برای قبله اول مسلمانان و مسلمانان در بند این خطه خونین کنند؛ اما دریغا که دولت و کشورهای اسلامی طبق نقشه و خواست استعمار و استکبار، هر کدام خطی به دور خویش کشیده و سر در لاک خویش فرو برده اند!
با تاسف به یک واقعیت باید اعتراف کرد که امروزه تقریبا تمامی کشورهای اسلامی، تمام سعی و هم و غم آنان این است که بتوانند کلاه خود را محکم نگه دارند و اساساً تمایلی به فکر کردن به سرنوشت کشورهای اسلامی دیگر را ندارند؛ یعنی درست همان چیزی که استعمار جهانی از آنان مطالبه دارد!
اینکه سازمان همکاری های اسلامی پس از گذشت سی و چند سال، تصمیم بر به رسمیت شناختن روز جهانی قدس می گیرد، از جهتی مایه خوشحالی و مسرت است و از جهتی نیز موجب شگفتی، تاسف و تاثر می باشد. خوشحالی از این بابت که بلاخره دولتهای اسلامی خواستند یک قدم ولو کوچک در راستای احقاق حقوق فلسطینی ها و دفاع از قدس شریف بردارند و تاسف نیز از این ناحیه که این دولتمردان، چرا اینهمه دیر به این فکر افتادند؟!
در طول سالیان دور و درازی که دولت صهیونیست انواع و اقسام ستم و تبعیض را نسبت به مسلمانان مظلوم فلسطین اعمال کرد، دولت های اسلامی، سکوت اختیار کردند و حتی نخواستند با نامگذاری روز قدس موافقت خود را اعلام کنند؛ آنهم صرف به این دلیل که ابتکار این نامگذاری از سوی امام خمینی- ره- بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران رقم خورده است!
این به واقع جای تاسف دارد که استکبار به حدی در تفرقه افکنی در میان امت اسلامی موفق ظاهر شده باشد که آنان حتی از پذیرش رای و نظر یکدیگر ولو حق هم باشد، پرهیز و ابا کنند! با تاسف، امروزه مسلمانان ید واحده نیستند و به همین دلیل نیز هر روز و شبی شکار دشمنان قسم خورده شده و پارچه پارچه شده اند!
52 کشور اسلامی، تعداد کمی نیست تا نتوانند در سطح جهان به عنوان یکی از قدرت های برتر قد برافرازند. از هر حیث و جهت که حساب شود، مسلمانان و کشورهای اسلامی توان و امکانات آن را دارند تا اولاً سرنوشت سرزمین های اسلامی را خود در دست گرفته و در ثانی امکانات بالفعل و بالقوه امت اسلامی را برای رفاه و آسایش خود آنان به مصرف برسانند.
اما اینکه چرا بیشتر سران سرزمینهای اسلامی بدین واقعیت توجه نکرده و سند آقایی و سیادت خویش را امضاء نمی کنند، به نظر می رسد عمده علت آن، عدم و یا ضعف ایمان آنان نسبت به خداوند و قدرت او (ج) و گزینه های دینی- مذهبی می باشد که در قالب ترس و وحشت از قدرت های شیطانی موجود در جهان، ظهور و بروز کرده است!!
این یک اصل و قانون ثابت و بدون تغییر است که انسانهای بی ایمان از انسانهای با ایمان می ترسند و از طرفی نیز انسان مومن و موحد، هیچگاهی از انسانهای غیر مومن و ملحد، هراسی به دل راه نداده و از آنان نمی ترسد. از این نمونه انسانهای مومن و موحد در طول تاریخ پر افتخار اسلام، می توان به انبیاء، اوصیاء و شاگردان مکتب آن بزرگواران اشاره کرد و آنان را به عنوان شجاع ترین انسانهای روی زمین به جهانیان معرفی کرد.
مردان و زنان شجاع و شیردلی که به غیر از خداوند متعال و قدرت قاهره او(ج) از هیچ موجود دیگری چه انسان و چه غیر آن، ابداً هراسی به دل راه نمی دهند و همین انسانهای بزرگ و دلیر هستند که دشمنان اسلام روی آنها حساب خاصی باز می کنند و در واقع فقط از آنان است که حساب می برند و نه سران و مقامات سست عنصر و بی ایمانی که عمریست با ترس و هراس از قدرتهای پوشالی شرق و غرب، به حکومت کردن بر گرده های مسلمانان در گوشه و کنار جهان مشغولند.
بلی! استعمار و استکبار از رهبرانی چون امام خمینی و پیروان صدیق و راستین او حساب برده و می ترسند و نه از رهبران و حاکمانی چون حسنی مبارک معزول و فهد و امثال آنها! این رهبران و ملت های زنده، پویا و استقلال طلب هستند که خار چشم استکبار شرق و غرب شده و مانع از پیاده شدن نقشه های استعماری آنان در کشورهای شان می شوند و استکبار هم با همین ها سر ناسازگاری و دشمنی دارد.
ملتهای آزاده ای چون ملت ایران، مصر، یمن، بحرین، سوریه، تونس، فلسطین، عراق و تا حدودی افغانستان است که می توانند برای استکبار و استعمار جهانی مشکل خلق کنند؛ وگر نه آنان چه کار دارند با ملت های بی مسئولیت و بی تفاوتی که جهان اسلام را اگر آب ببرد، آنان را خواب خواهد برد!
به هر تقدیر، اقدام سازمان همکاری های اسلامی، منبی بر به رسمیت دادن روز جهانی قدس و دفاع از مردم فسطین، اگر چه یک اقدام دیر هنگام بوده اما باز هم آن را باید غنیمت دانسته و امیدوار بود که این شروع، سرآغاز حرکتی باشد سازنده و موثر در راستای حمایت همه جانبه دولت و کشورهای اسلامی از مردم مظلوم فلسطین و آزادی قدس شریف.
نویسنده: سید فاضل محجوب
به گزارش خبرگزاری صدای افغان، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان همکاری های اسلامی، این اجلاس که تحت عنوان "تکنولوژی های اطلاعاتی در خدمت صلح و پیشرفت" در شهر لیبرویل جهموری گابن 30 و 31 ثور( 19 و 20 آپریل) سال جاری برگزار شده بود، 50 کشور عضو سازمان همکاری های اسلامی که وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان نیز در آن حضور داشت، تصمیم گرفتند آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را به عنوان روز جهانی قدس به رسمیت بشناسند.
حدود نیم قرن بیشتر از اشغال سرزمین فلسطین و قدس شریف به دست رژیم اسرائیل می گذرد. در این مدت نه چندان کوتاه، نه تنها کار مفید و ثمر بخشی از سوی کشور و دولت های مسلمان برای قدس و مردم فلسطین انجام نگرفت که بلکه بسیاری از دولت های عرب مسلمان، بر سر فلسطین و مردم آن با سران رژیم اسرائیل سازش کرده و کنار آمدند!
مردم مسلمان و مظلوم فلسطین عمریست که چشم به دروازه های دولت و کشورهای اسلامی دوخته اند تا شاید دولتمردان و ملل مسلمان، احساس مسئولیت کرده و فکری اصولی برای قبله اول مسلمانان و مسلمانان در بند این خطه خونین کنند؛ اما دریغا که دولت و کشورهای اسلامی طبق نقشه و خواست استعمار و استکبار، هر کدام خطی به دور خویش کشیده و سر در لاک خویش فرو برده اند!
با تاسف به یک واقعیت باید اعتراف کرد که امروزه تقریبا تمامی کشورهای اسلامی، تمام سعی و هم و غم آنان این است که بتوانند کلاه خود را محکم نگه دارند و اساساً تمایلی به فکر کردن به سرنوشت کشورهای اسلامی دیگر را ندارند؛ یعنی درست همان چیزی که استعمار جهانی از آنان مطالبه دارد!
اینکه سازمان همکاری های اسلامی پس از گذشت سی و چند سال، تصمیم بر به رسمیت شناختن روز جهانی قدس می گیرد، از جهتی مایه خوشحالی و مسرت است و از جهتی نیز موجب شگفتی، تاسف و تاثر می باشد. خوشحالی از این بابت که بلاخره دولتهای اسلامی خواستند یک قدم ولو کوچک در راستای احقاق حقوق فلسطینی ها و دفاع از قدس شریف بردارند و تاسف نیز از این ناحیه که این دولتمردان، چرا اینهمه دیر به این فکر افتادند؟!
در طول سالیان دور و درازی که دولت صهیونیست انواع و اقسام ستم و تبعیض را نسبت به مسلمانان مظلوم فلسطین اعمال کرد، دولت های اسلامی، سکوت اختیار کردند و حتی نخواستند با نامگذاری روز قدس موافقت خود را اعلام کنند؛ آنهم صرف به این دلیل که ابتکار این نامگذاری از سوی امام خمینی- ره- بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران رقم خورده است!
این به واقع جای تاسف دارد که استکبار به حدی در تفرقه افکنی در میان امت اسلامی موفق ظاهر شده باشد که آنان حتی از پذیرش رای و نظر یکدیگر ولو حق هم باشد، پرهیز و ابا کنند! با تاسف، امروزه مسلمانان ید واحده نیستند و به همین دلیل نیز هر روز و شبی شکار دشمنان قسم خورده شده و پارچه پارچه شده اند!
52 کشور اسلامی، تعداد کمی نیست تا نتوانند در سطح جهان به عنوان یکی از قدرت های برتر قد برافرازند. از هر حیث و جهت که حساب شود، مسلمانان و کشورهای اسلامی توان و امکانات آن را دارند تا اولاً سرنوشت سرزمین های اسلامی را خود در دست گرفته و در ثانی امکانات بالفعل و بالقوه امت اسلامی را برای رفاه و آسایش خود آنان به مصرف برسانند.
اما اینکه چرا بیشتر سران سرزمینهای اسلامی بدین واقعیت توجه نکرده و سند آقایی و سیادت خویش را امضاء نمی کنند، به نظر می رسد عمده علت آن، عدم و یا ضعف ایمان آنان نسبت به خداوند و قدرت او (ج) و گزینه های دینی- مذهبی می باشد که در قالب ترس و وحشت از قدرت های شیطانی موجود در جهان، ظهور و بروز کرده است!!
این یک اصل و قانون ثابت و بدون تغییر است که انسانهای بی ایمان از انسانهای با ایمان می ترسند و از طرفی نیز انسان مومن و موحد، هیچگاهی از انسانهای غیر مومن و ملحد، هراسی به دل راه نداده و از آنان نمی ترسد. از این نمونه انسانهای مومن و موحد در طول تاریخ پر افتخار اسلام، می توان به انبیاء، اوصیاء و شاگردان مکتب آن بزرگواران اشاره کرد و آنان را به عنوان شجاع ترین انسانهای روی زمین به جهانیان معرفی کرد.
مردان و زنان شجاع و شیردلی که به غیر از خداوند متعال و قدرت قاهره او(ج) از هیچ موجود دیگری چه انسان و چه غیر آن، ابداً هراسی به دل راه نمی دهند و همین انسانهای بزرگ و دلیر هستند که دشمنان اسلام روی آنها حساب خاصی باز می کنند و در واقع فقط از آنان است که حساب می برند و نه سران و مقامات سست عنصر و بی ایمانی که عمریست با ترس و هراس از قدرتهای پوشالی شرق و غرب، به حکومت کردن بر گرده های مسلمانان در گوشه و کنار جهان مشغولند.
بلی! استعمار و استکبار از رهبرانی چون امام خمینی و پیروان صدیق و راستین او حساب برده و می ترسند و نه از رهبران و حاکمانی چون حسنی مبارک معزول و فهد و امثال آنها! این رهبران و ملت های زنده، پویا و استقلال طلب هستند که خار چشم استکبار شرق و غرب شده و مانع از پیاده شدن نقشه های استعماری آنان در کشورهای شان می شوند و استکبار هم با همین ها سر ناسازگاری و دشمنی دارد.
ملتهای آزاده ای چون ملت ایران، مصر، یمن، بحرین، سوریه، تونس، فلسطین، عراق و تا حدودی افغانستان است که می توانند برای استکبار و استعمار جهانی مشکل خلق کنند؛ وگر نه آنان چه کار دارند با ملت های بی مسئولیت و بی تفاوتی که جهان اسلام را اگر آب ببرد، آنان را خواب خواهد برد!
به هر تقدیر، اقدام سازمان همکاری های اسلامی، منبی بر به رسمیت دادن روز جهانی قدس و دفاع از مردم فسطین، اگر چه یک اقدام دیر هنگام بوده اما باز هم آن را باید غنیمت دانسته و امیدوار بود که این شروع، سرآغاز حرکتی باشد سازنده و موثر در راستای حمایت همه جانبه دولت و کشورهای اسلامی از مردم مظلوم فلسطین و آزادی قدس شریف.
نویسنده: سید فاضل محجوب
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
