تحلیل ها غلط نیست، دیدگاهها متفاوت و واقعیت ها تلخ است!

ظاهرا تبعات اظهارات جنجال برانگیز جناب آقای مشعل، سخنگوی ریاست امنیت ملی، به این زودی ها دست از سر ایشان و ریاست امنیت ملی، بر نمی دارد؛ به طوری که بعد از گذشت چند روز از سخنان ایشان در وزارت اطلاعات و فرهنگ علیه برخی از رسانه های داخلی، پس لرزه های آن هنوز به گوشها می رسد.

مجلس سنای کشور در راستای برخی از فعالیت های مسئولانه اش، روز یکشنبه با فراخوانی معین وزارت اطلاعات و فرهنگ و رییس عمومی رادیو تلویزیون ملی، به اظهارات آقای مشعل ابعاد تازه تری بخشید.

اگر چه ریاست امنیت ملی، پس از سخنان سخنگوی خویش مبنی بر وارد کردن اتهاماتی به برخی از رسانه های داخلی، با نشر اعلامیه ای اظهارات جناب مشعل را اصلاح کرده و به نوعی حرف خویش را پس گرفت. اما سنگینی بازتاب این اتهامات به حدی بود که تا هنوز و شاید هفته ها و ماههای پس از این نیز ادامه داشته باشد.

آقای لطف الله مشعل در آن بیانات، در جمع رسانه ها در سالن اجتماعات وزارت اطلاعات و فرهنگ، صرف نطر از متهم کردن برخی از رسانه های دلسوز و متعهد، با لحن طعنه آمیز، بخشی عظیمی از پیکره ملت افغانستان را مخاطب قرار داده بود که مثلاً شماها تا پنجاه سال پیش چه بودید و حالا چه هستید؟!

در پاسخ به این کم لطفی باید گفت که اولاً هیچ افغان شاکر و قدرشناسی، منکر تسهیلات و شرایطی نیست که در پرتو نظام جمهوری اسلامی در کشور به وجود آمده است. اگر جناب مشعل توجه داشته باشد، تسهیلات و امتیازات موجود در کشور، برای قومیت و نژادی، بدون نژاد و قومیت دیگر نیست و اگر از تسهیلات موجود، استفاده ای هم شده باشد، همه اقوام و نژادهای ساکن در افغانستان از آن بهره برده اند. حالا اگر قومیتی، نتوانسته از امکانات و شرائط فراهم آمده بهره برداری بهینه و لازم را ببرد، این چه ربطی به سایر اقوام آگاه و زیرک در افغانستان دارد؟! هر قوم و نژادی، خودش، خودش را بالا بکشد؛ کسی که دست و پای آنان را به غل و زنجیر نبسته است! از این گذشته، از کسانی که چون آقای مشعل می اندیشند باید سوال شود که گناه عقب ماندگی برخی از اقوام و نژادها در پنجاه سال پیش به گردن کیست؟! که حالا با طعنه و تمسخر مخاطب قرار داده می شوند.
یکی از اتهامت دیگری که به برخی از رسانه ها وارد شده بود، وجود تحلیل های غلط در آنها بود.

می دانیم که مباحث تئوری و نظری، تماماً در حد احتمالات بوده و در واقع، هرکدام حکم فرضیه هایی را برای خود شان دارند. ممکن است فرضیه ای درست و مطابق با واقع بوده و امکان هم دارد بر خلاف واقع باشد. از طرفی نیز می دانیم که در یک مباحثه علمِ نظری، به محض اشتباه بودن تحلیل و تفسیری، بلافاصه گریبان طرف را نمی گیرند و او را به قاضی نمی برند.

از همه اینها که بگذریم، می دانیم که هر تحلیل و تفسیری، مبنا و خاستگاه فکری و اعتقادی دارد. ممکن است مبنای تحلیل من با خاستگاه تفسیر شما یکی نباشد و حتی گاهاً در تضاد و تعارض با یکدیگر، حرف بزنیم، اما اینها هیچکدام دلیل بر تخطئه و برچسب زدن به دیگران نمی شود.

بلی! در پاره ای از موارد، لازم می شود رسانه ها به بازخوانی و بازتاب واقعیت های موجود در افغانستان و جهان بپردازند و مسایلی را به سمع و نظر مخاطبان شان برسانند که شاید برای بسیاری ها شیرین و گوارا نباشد، اما چه می شود کرد که واقعیت ها در بسیاری از موارد، چونان زهر، تلخ و دیدگاهها متفاوت اند و نه اینکه تحلیل ها غلط باشند.
از همه اینها که بگذریم، گیریم که حتی تحلیل ها و تفسیرهای موجود در رسانه ها غلط باشد؛ اولاً چنین تحلیل های غلطی منحصر به یکی دوتا از رسانه ها نیست تا گریبان یکی را بگیرند و دیگران را به حال خود شان رها کنند. در ثانی جایگاه آزادی بیان در کشور در کجا خواهد بود؟! و آیا صرفاً بیانی آزاد خواهد بود که در داخل چهار چوکات خاص جای بگیرد؟!

به هر تقدیر، معین محترم وزارت اطلاعات و فرهنگ کشور، حرف را تمام کرد و هر رسانه ای در دفاع از خویش هر چه بگوید، رساتر از پاسخی نخواهد بود که جناب آقای غلام نبی فراهی در نشست روز یکشنبه در مشرانو جرگه خطاب به سخنگوی ریاست امنیت ملی کشور جناب آقای مشعل داد.

آقای فراهی به طور مشخص و واضح از فعالیت رسانه های داخلی کشور در طول کار رسانه ای آنان، دفاع کرده و سخنان آقای مشعل مبنی بر متهم کردن برخی از رسانه های داخلی را غیر مسئولانه خواند.
در پایان به فرازهایی از سخنان معین محترم وزارت اطلاعات و فرهنگ، توجه می دهیم :
" هر مسئله با سؤال و جواب حل می شود، آقای مشعل به جای اینکه رسانه ها را متهم به جاسوسی می کند، راه حل را درنظر بگیرد. "

" لطف الله مشعل سخنگوی امنیت ملی حق هیچ نوع دخالت را در امور رسانه ها ندارد که رسانه های خصوصی کشور را متهم به جاسوسی به کشورهای همسایه نماید، در حالیکه این کار وظیفه وزارت اطلاعات وفرهنگ افغانستان می باشد.

" اظهارات آقای مشعل در باره وابستگی رسانه ها، غیر مسئولانه بوده و اطلاعیه ای که از سوی امنیت ملی در این خصوص صادرشده است، اگر مورد قبول رسانه ها ومشرانوجرگه قرارگیرد که خوب و اگر نه رسانه ها می توانند آنرا (مشعل) به سارنوالی و قضات بکشانند."

" وزارت اطلاعات وفرهنگ یک کمیسیون خاص در چارچوکات قانون اساسی کشور ایجاد کرده است که به شکایت و تخطی های رسانه ای رسیدگی نماید".
" رسانه های خصوصی تصویری، صوتی و چاپی در طول ده سال برای ما و ملت افغانستان حقایق را واضح و آشکار بیان کرده اند تا جایی که من شاهد هستم به نفع مردم ما کار کرده اند ."

" در شرایط کنونی افغانستان اگر همین رسانه های خصوصی نباشد، شاید مردم ما به سوی بحران وبی خبری سوق داده شوند".