زلمی رسول؛ وزیر خارجه افغانستان به قطر رفته است تا مذاکرات لازم با مقامات قطری را در مورد ایجاد دفتر نمایندگی طالبان در آن کشور کوچک عربی با مقام‌های قطر به انجام رساند.
بربیناد اطلاعاتی که از سوی مقامات وزارت امور خارجه افغانستان در اختیار رسانه ها قرار گرفته زلمی رسول در گفتگوهای روز سه شنبه خود با مقامات قطری توافق کرده است؛ تا به زودی هیاتی قطری برای انجام گفتگوهای بیشتر در مورد ایجاد دفتر طالبان در دوحه، به کابل سفر کند.
این مطلب را دیروز چهارشنبه جاوید لودین؛ معاون سیاسی وزارت خارجه که به مجلس سنا فراخوانده شد با خبرنگاران در میان گذاشت و افزود:"دیروز در صحبت هایی که وزیر صاحب خارجه با مقامات قطر داشتند در مورد ایجاد دفتر صحبت صورت گرفته است. قرار است که مقامات دو کشور در آینده نزدیک در کابل روی شرایط ایجاد دفتر برای طالبان مذاکره بیشتر انجام دهند و یادداشت تفاهمی که اگر قرار است، امضا شود، در همان زمان به امضا خواهد رسید."
از سوی دیگر دولت افغانستان پیشتر و به دنبال مدت ها تاخیر و تردید و تعلل، موافقت خود را با آزادی زندانیان طالبان از گوانتانامو و انتقال آنان به قطر به منظور پیشبرد امور دفتر نمایندگی طالبان برای مذاکرات صلح اعلام کرد.
این در حالی است که نگرانی هایی در کابل در مورد چگونگی ایجاد دفتر نمایندگی برای طالبان در قطر و نیز هویت زندانیانی که قرار است از گوانتانامو آزادشده و به قطر منتقل شوند وجود دارد.
گروه ها و مراجعی که این نگرانی ها را مطرح می کنند، دو دسته اند؛ یکی آن دسته از کسانی که به نحوی همسو با حکومت عمل می کنند و در موضع گیری هایی که یکطرف آن را حکومت و جانب دیگر آن را مخالفان سیاسی و منتقدان حکومت تشکیل می دهند، جانب حکومت را می گیرند و گروه دوم نیز مخالفان سیاسی حکومت اند که پیش از تحولات یک دهه اخیر در جبهه متخاصم طالبان قرار داشتند. این دسته اگرچه هنوز به توافق نظر کامل و واحدی دست نیافته اند؛ اما در این موضع، مشترک هستند که روند صلح با ابهام به پیش می رود و خواسته ها و نگرانی های طیف های مختلف سیاسی و اجتماعی در این فرایند، مدنظر قرار نگرفته است.
حجم نگرانی های موجود در میان آن دسته از طیف هایی که به نحوی بیرون از حلقه مذاکره قرار گرفته اند، خود موجب بروز یک نگرانی جدی تر می شود مبنی بر اینکه آنچه اکنون در خصوص مذاکره و مصالحه در جریان است به فرض اینکه به نتیجه ای ملموس نیز برسد، مبادا از حمایت این طیف ها برخوردار نشده و نهایتا منجر به شکست یا آنگونه که برخی چهره ها عنوان می کنند، منجر به ایجاد درگیری های خونین و جنگ های طولانی مدت داخلی شود که یک طرف آن طالبان باشند.
گروه های مختلف مجاهدین که هم اکنون در قالب ائتلاف های سیاسی مخالف حکومت، فعالیت می کنند بارها اعلام کرده اند که روند صلح، غیرشفاف است و این امر آینده خطرناکی را فراروی افغانستان قرار داده است.
این گروه ها و چهره های شاخص آنها مستقیما تهدید می کنند در صورتی که این روند به همین منوال ادامه یابد وقوع جنگ داخلی دور از انتظار نیست.
به تازگی برخی از نمایندگان مجلس افغانستان که به ظاهر نسبتی فکری و سیاسی با این گروه ها ندارند و بیشتر همسو با حکومت عمل می کنند نیز بر این نقطه انگشت گذارده و گفته اند که ایجاد دفتر نمایندگی طالبان در قطر در کنار نمایندگی سیاسی دولت کابل در دوحه، نوعی تناقض و تداخل ایجاد می کند و این امر با توجه به اینکه شورای عریض و طویلی به نام شورای عالی صلح نیز در همین راستا فعال است ممکن است کار را بر مراجع نمایندگی کننده از افغانستان دشوار سازد و در آینده سبب بروز جنگ های خونین داخلی گردد.
همه این نگرانی ها نوعی بن بست سیاسی را در کابل ایجاد کرده که سرانجام آن مشخص نیست. اگرچه دولت قطر اعلام کرده است که برای شفاف سازی روند گفتگوها با تمام گروه های سیاسی افغانی مذاکره خواهد شد.
اما این تنها یک سوی ماجراست. جانب دیگر که به نظر می رسد اهمیتی کمتر از مورد اول ندارد موضع طالبان است. طالبان پس از آنکه مذاکرات با امریکا را متوقف کرده اند، روند رویدادها را با سکوت دنبال کرده و هیچ موضع مشخصی اتخاذ نکرده اند.
آنها قبلا اعلام کرده بودند که "اداره کابل" صالح به مذاکره نیست و آنها صرفا با امریکا مذاکره خواهند کرد؛ اما دولت به تازگی اعلام کرده است که رهبری روند گفتگوها را در دست گرفته و تنها مرجع صالح به گفتگو با طالبان دولت افغانستان و نمایندگی این کشور در قطر است. مسلما موضع طالبان در این زمینه، آینده این مباحثات را روشن خواهد ساخت؛ اما تردیدها و تهدیدهای گروه های سیاسی مخالف حکومت و نیز مجلس افغانستان، همچنان به جای خود باقی است.
بربیناد اطلاعاتی که از سوی مقامات وزارت امور خارجه افغانستان در اختیار رسانه ها قرار گرفته زلمی رسول در گفتگوهای روز سه شنبه خود با مقامات قطری توافق کرده است؛ تا به زودی هیاتی قطری برای انجام گفتگوهای بیشتر در مورد ایجاد دفتر طالبان در دوحه، به کابل سفر کند.
این مطلب را دیروز چهارشنبه جاوید لودین؛ معاون سیاسی وزارت خارجه که به مجلس سنا فراخوانده شد با خبرنگاران در میان گذاشت و افزود:"دیروز در صحبت هایی که وزیر صاحب خارجه با مقامات قطر داشتند در مورد ایجاد دفتر صحبت صورت گرفته است. قرار است که مقامات دو کشور در آینده نزدیک در کابل روی شرایط ایجاد دفتر برای طالبان مذاکره بیشتر انجام دهند و یادداشت تفاهمی که اگر قرار است، امضا شود، در همان زمان به امضا خواهد رسید."
از سوی دیگر دولت افغانستان پیشتر و به دنبال مدت ها تاخیر و تردید و تعلل، موافقت خود را با آزادی زندانیان طالبان از گوانتانامو و انتقال آنان به قطر به منظور پیشبرد امور دفتر نمایندگی طالبان برای مذاکرات صلح اعلام کرد.
این در حالی است که نگرانی هایی در کابل در مورد چگونگی ایجاد دفتر نمایندگی برای طالبان در قطر و نیز هویت زندانیانی که قرار است از گوانتانامو آزادشده و به قطر منتقل شوند وجود دارد.
گروه ها و مراجعی که این نگرانی ها را مطرح می کنند، دو دسته اند؛ یکی آن دسته از کسانی که به نحوی همسو با حکومت عمل می کنند و در موضع گیری هایی که یکطرف آن را حکومت و جانب دیگر آن را مخالفان سیاسی و منتقدان حکومت تشکیل می دهند، جانب حکومت را می گیرند و گروه دوم نیز مخالفان سیاسی حکومت اند که پیش از تحولات یک دهه اخیر در جبهه متخاصم طالبان قرار داشتند. این دسته اگرچه هنوز به توافق نظر کامل و واحدی دست نیافته اند؛ اما در این موضع، مشترک هستند که روند صلح با ابهام به پیش می رود و خواسته ها و نگرانی های طیف های مختلف سیاسی و اجتماعی در این فرایند، مدنظر قرار نگرفته است.
حجم نگرانی های موجود در میان آن دسته از طیف هایی که به نحوی بیرون از حلقه مذاکره قرار گرفته اند، خود موجب بروز یک نگرانی جدی تر می شود مبنی بر اینکه آنچه اکنون در خصوص مذاکره و مصالحه در جریان است به فرض اینکه به نتیجه ای ملموس نیز برسد، مبادا از حمایت این طیف ها برخوردار نشده و نهایتا منجر به شکست یا آنگونه که برخی چهره ها عنوان می کنند، منجر به ایجاد درگیری های خونین و جنگ های طولانی مدت داخلی شود که یک طرف آن طالبان باشند.
گروه های مختلف مجاهدین که هم اکنون در قالب ائتلاف های سیاسی مخالف حکومت، فعالیت می کنند بارها اعلام کرده اند که روند صلح، غیرشفاف است و این امر آینده خطرناکی را فراروی افغانستان قرار داده است.
این گروه ها و چهره های شاخص آنها مستقیما تهدید می کنند در صورتی که این روند به همین منوال ادامه یابد وقوع جنگ داخلی دور از انتظار نیست.
به تازگی برخی از نمایندگان مجلس افغانستان که به ظاهر نسبتی فکری و سیاسی با این گروه ها ندارند و بیشتر همسو با حکومت عمل می کنند نیز بر این نقطه انگشت گذارده و گفته اند که ایجاد دفتر نمایندگی طالبان در قطر در کنار نمایندگی سیاسی دولت کابل در دوحه، نوعی تناقض و تداخل ایجاد می کند و این امر با توجه به اینکه شورای عریض و طویلی به نام شورای عالی صلح نیز در همین راستا فعال است ممکن است کار را بر مراجع نمایندگی کننده از افغانستان دشوار سازد و در آینده سبب بروز جنگ های خونین داخلی گردد.
همه این نگرانی ها نوعی بن بست سیاسی را در کابل ایجاد کرده که سرانجام آن مشخص نیست. اگرچه دولت قطر اعلام کرده است که برای شفاف سازی روند گفتگوها با تمام گروه های سیاسی افغانی مذاکره خواهد شد.
اما این تنها یک سوی ماجراست. جانب دیگر که به نظر می رسد اهمیتی کمتر از مورد اول ندارد موضع طالبان است. طالبان پس از آنکه مذاکرات با امریکا را متوقف کرده اند، روند رویدادها را با سکوت دنبال کرده و هیچ موضع مشخصی اتخاذ نکرده اند.
آنها قبلا اعلام کرده بودند که "اداره کابل" صالح به مذاکره نیست و آنها صرفا با امریکا مذاکره خواهند کرد؛ اما دولت به تازگی اعلام کرده است که رهبری روند گفتگوها را در دست گرفته و تنها مرجع صالح به گفتگو با طالبان دولت افغانستان و نمایندگی این کشور در قطر است. مسلما موضع طالبان در این زمینه، آینده این مباحثات را روشن خواهد ساخت؛ اما تردیدها و تهدیدهای گروه های سیاسی مخالف حکومت و نیز مجلس افغانستان، همچنان به جای خود باقی است.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) – کابل- سرویس تحلیل وپژوهش اخبار
