نگاهی به رویارویی نابرابر غرب با ایران

چندی است که غرب سیاست جدیدی را در قبال فعالیت‏های هسته‏ای ایران روی دست گرفته است، سیاستی که به منظور حذف و نابودی استقلال و ترقی مردمان این کشور اسلامی انجام می‏شود.
ماه گذشته يكي از نخبگان علمي این كشور مورد ترور قرار گرفت. اين حادثه در شرايطي رخ داد كه ايران از سوي محافل غربي به ويژه امريكا به دليل اعلام آغاز غنيسازي 20 درصدي اورانيوم در تاسيسات هستهاي خود، تحت فشار قرار گرفته است.

ترور این دانشمند ایرانی به خوبي بيان‏گر اين مساله است كه جريان ضد انقلاب براي رويارويي و نگه داشتن جريان پيشرفت علمي ایران تمامي شيوههاي موجود را استفاده خواهند كرد، حتي غير انسانيترين شيوهها. همانگونه كه مدعيان حقوق بشر زندان مخوف گوانتانامو را بنيان مينهند، مدعيان رويارويي با تروريزم نيز ترور و حذف فيزيكي را براي پيش‏برد اهداف خود دنبال خواهند كرد.

حذف فيزيكي نخبگان علمی يك كشور كه در تلاش هستند تا يكي از مهمترين تكنالوژيهاي روز دنيا را بومي سازي كنند، رويارويي با استقلال يك كشور است، اين مساله به خوبي بيان‏گر اين است كه ذات وابستگي كه جهان سرمايه‏داري به واسطه آن دست به انباشت سرمايه ميزند، ميبايست به هر قيمتي به كشورهاي جهان تحميل شود و استقلال پذيرفته شدني نيست.
تمام كشورهايي كه امروز در مدار توسعه قرار ميگيرند، همچون كوریای جنوبي، تنها ميتوانند در چارچوب توسعه وابسته به غرب حركت كنند، حال اگر كشوري بخواهد خارج از اين چرخه حركت نمايد، تمام ابزارها به كار خواهد رفت كه تلاشهايش متوقف شود.

به ويژه درباره جمهوري اسلامي ايران كه ذات نظم كنوني حاكم بر نظام بينالملل را، كه بيان‏گر حاكم بودن معدودي از كشورها بر تعداد زيادي از كشورهاست، به چالش ميطلبد، اين مساله شدت بيشتري مييابد.
جنگ رواني يكي از شيوههايي است كه اين كشورها براي رسيدن به اهداف خود از آن سود ميجويند. تحريم اقتصادي، تهديد نظامي، جنگ تبليغاتي، رويارويي ديپلوماتيك و... از جمله ابزارهاي كشورهاي ابرقدرت براي دستيابي به اين خواستهها است. اگرچه همه اين شيوهها داراي توجيهات تئوريكي است كه انديشمندان غربي تحت لواي انديشههاي رئاليستي بر آن پا ميفشارند، ليكن اين شيوه‏ها در ميان افكار عمومي جهان چندان قابل پذيرش نيستند. بدتر از همه اين شيوهها حذف انسانهاي بيگناه است.

مصطفي احمدي روشن چهارمين نخبه ایرانی است كه ظرف دو سال اخير ترور شده است، استفاده از ابزار ترور در بردارنده چند نكته مهم است، نكته اول اينكه جهان غرب در تلاش است تا با استفاده از شگردهاي تروريستي و با استفاده از دستگاههاي استخباراتی خود، هزينه دستيابي به دانش هستهاي را بالا ببرد و بدين ترتيب تلاش نمايد تا به تدريج و در كنار انواع ديگر فشارها، ايرانيان را متقاعد سازد كه هزينههاي به دست آوردن انرژي هستهاي بسيار بيشتر از دستاوردهاي آن است.
نكته دوم اينكه امپرياليسم تلاش ميكند تا بدين شيوه نيروهاي نخبه را از هم‏کاري و هم‏ياري با سياست‏مداران و رجال سياسي كه رسيدن به تكنالوژي هستهاي را يكي از مقولههاي مهم پيشرفت فني كشورشان ميدانند، باز دارند. در واقع نيروهاي مخالف در تلاش هستند تا با ايجاد رعب و وحشت، نيروهاي متخصص را از به دست گرفتن چنين سمتهاي فني باز دارند.

نكته سومي كه ميبايست به آن توجه داشت اينكه جهان غرب تلاش ميكند تا با استفاده از چنين حربههايي، تبليغات منفي را عليه جمهوري اسلامي در ميان افكار عمومي مردم این كشور به راه اندازد. آنان تلاش ميكنند تا با هزينه‏بر نشان دادن رسيدن به چنين دستاوردي، پشتوانه مردمي نظام ایران در جهت نيل به اين‏چنين فناوريهايي را نزول دهند.
درست است كه فضاي نبرد در دنياي امروز به سوي جنگ نرم پيش ميرود، ليكن اين بدان معني نيست كه گزينههاي پيشين حذف شده باشد.
به باور کارشناسان نظامی و سیاسی ایرانی، گروهكهاي تروريستي آموزش‏ديده توسط موساد در اين ترورها دست داشتهاند، اگرچه نميتوان به طور قطع گفت كه ترور دانشمندان هسته‏ای كار افراد آموزش‏ديده توسط موساد بوده است، اما كارشناسان با توجه به تشابه حمله اخير به حملات قبلي و نيز نوع و چگونگي انجام حمله، رد موساد را در اين ماجرا مشاهده ميكنند.

اين در حالي است كه بازرسان آژانس بينالمللي انرژي اتمي پيشتر با مصطفي احمدي روشن و ديگر دانشمندان هستهاي ايران كه تاكنون هدف ترور قرار گرفتهاند، ديدار و گفتوگو كردهاند و هماكنون اين سوال مطرح است كه آيا ممكن است نام اين دانشمندان از طريق بازرسان آژانس در اختيار دستگاههاي جاسوسي اسرائيل قرار گرفته باشد یا نه؟
تجربه سياسي ايران نشان ميدهد كه هرگاه فشارهاي بينالمللي عليه ايران افزايش يافته، كشورهاي منطقه و كارگزاران داخلي آنان به ترور مبادرت ورزيدهاند. ترور را ميتوان نماد عيني تهديد فرانهادي دانست؛ تهديدي كه به گونهاي سازمان‏يافته عليه ساختار و كارگزاران سياسي يك كشور عضو سازمان ملل به انجام ميرسد.

به همين دليل است كه بنا به گفته نماينده دايم ايران در سازمان ملل حتي كشورهاي عضو گروه غير متعهدها نيز قصد دارند ترور دانشمندان هستهاي ايران را محكوم كنند. غرب نميپذيرد، كشوري كه زماني در مدار توسعه وابسته غرب حيات سياسي خود را دنبال ميكرد و به واسطه مستشاران صنعتي و نظامي غرب تداوم حيات داشت، اينك به طور مستقل و خارج از چارچوب خواستههاي غرب و بيرون از لواي آن‏ها به تكنالوژيهاي روز دنيا مجهز شود، به ويژه كه اين تكنالوژيها ميتواند براي غربيها عواقبي نيز داشته باشد.
اما آن‏چه در اين بين داراي اهميت است و هوشياري خاصي را ميطلبد، وظيفهاي است كه دستگاههاي رسانهاي و امنيتي ایران و همه کشورهای اسلامی ميبايست بر عهده گيرند. دستگاههاي رسانهاي ميبايست با آگاه كردن مردم‏شان، آن‏چه تروريستها به دنبال آن هستند را نقش بر آب كنند چرا که تضعيف روحيه نخبگان و مردم در راهي كه دنبال كردهاند، هدف عالي تروريستها است.

در افغانستان نیز وضعیتی مشابه با ایران وجود دارد، مساله گفتگو با طالبان و کم‏رنگ ساختن نقش دولت در این گفتگوها از سوی امریکا، تضعیف روحیه مردم و قبولاندن این‏که این امریکاست که «همه‏کاره» در افغانستان است، گواه خوبی است بر اثبات مدعای ما.

به عبارت بهتر می‏توان گفت که رویارویی غرب با ایران، تنها با هدف مبارزه با استقلال‏طلبی این کشور نیست بلکه دشمنی غرب با تعالیم اسلام است که آنان را به رویارویی با این کشور، که نمادی از یک کشور مستقل اسلامی است، وا داشته است.

به هرحال، يادمان باشد كه هرچه کشورهای اسلامی با غرب «صمیمی‏تر» شده‏اند، وضعیت زندگی‏شان بدتر شده و مردمان آن کشور برده‏تر! و از سویی انقلاب‏هایی که در کشورهای اسلامی با الگوگیری از انقلاب اسلامی ایران، بر علیه دیکتاتورهای عرب روی داد، نتیجه‏ای است که از وابستگی دول عربی به غرب حاصل شده است، پس اکنون که جوانان دنیا به سوی استقلال‏طلبی روی آورده‏اند، خوب است دولت‏مردان دولت‏های اسلامی نیز به باورهای مردم خویش پشت نکرده و با رویکردهای اسلامی، اندیشه ‏های سلطه‏ طلبانه غرب بر جهان اسلام را به نسل عصر خویش بنمایانند.


نویسنده: مرضیه جعفری