گروهی از سیاستمداران امریکایی از نفوذ گسترده نیروهای تندرو تروریستی وابسته به القاعده در بدنه نیروهای مخالف نظام سوریه، عمیقا ابراز نگرانی می کنند.
امریکا اکنون در بحران سوریه گرفتار بن بست بزرگی شده است.
به نظر می رسد ابهام در سوریه پس از اسد اکنون بیشتر از تداوم حاکمیت بشار برای امریکایی ها نگران کننده گردیده است.
گروهی از سیاستمداران امریکایی از نفوذ گسترده نیروهای تندرو تروریستی وابسته به القاعده در بدنه نیروهای مخالف نظام سوریه، عمیقا ابراز نگرانی می کنند.
حملات تروریستی پی در پی در سوریه که در آخرین مورد، منجر به کشته شدن دادستان کل سوریه و یک قاضی ارشد دستگاه قضایی آن کشور گردید، حاکی از نفوذ گسترده و پردامنه فعالان تروریستی در درون گروه های مخالف دولت می باشد.
به نظر می رسد تعداد زیادی از این نیروها از عراق به مقصد سوریه گسیل داده شده و از این پس احتمال وقوع حملات و انفجارهای بیشتر تروریستی در این کشور و تبدیل تدریجی این روند به یک جنگ تمام عیار داخلی وجود دارد.
این نخستین موردی نیست که امریکا با القاعده به صورت ناخواسته به یک نقطه مشترک به لحاظ منافع سیاسی و استراتژیک می رسد؛ اما آنچه در این مورد خاص برای امریکایی ها مایه نگرانی و هراس است، سوریه ای است که بنا بر فرض محال با سقوط بشار اسد به وجود خواهد آمد.
القاعده گروهی است که اگرچه درذات خود دارای ماهیتی امریکایی است؛ اما ادامه حیات آن پس از مرگ مشکوک بن لادن؛ شیخ سعودی و رهبر این شبکه و نیز گسترش قلمرو عملیاتی آن به محدوده هایی خارج از اداره امریکا می تواند برای آینده پروژه های امریکایی در آن قلمروها دردسرساز و چالش برانگیز باشد.
امریکا در عراق سودهای کلانی را از رهگذر نفوذ و گسترش دایره عملیاتی القاعده نصیب شد. اغلب جریان های شیعی عراقی که در تقابل با نوع نگاه امریکایی به عراق قرار داشتند با استفاده از اهرم القاعده که از حمایت سعودی و امریکا برخوردار بود، مهار یا سرکوب می شدند.
جنگ فرقه ای بخشی از پروژه امریکایی در عراق بود که به هدف ممانعت از برخورداری شیعیان اکثریت از حقوق سیاسی، اجتماعی و مدنی خویش در دوره حاکمیت جدید به راه انداخته شد.
حمایت از جریان های جدایی طلب کرد و برانگیختن طارق الهاشمی به نافرمانی از دستورات نخست وزیر نیز بخشی دیگر از همین سناریو بود؛ اما در سوریه اوضاع تا حدود زیادی با عراق متفاوت است.
نظام مسلط بر سوریه، نظامی است که به لحاظ گرایش های سیاسی و ایدئولوژیک در تخاصم و تقابل با القاعده قرار دارد. برانداختن این نظام طبیعتا به روی کار آمدن سیستمی سیاسی خواهد انجامید که برخوردار از حمایت گسترده جریان های سکولار همسو و هوادار امریکا و اسراییل خواهد بود و این چیزی نیست که نتیجه مورد چشمداشت نیروهای القاعده فعال در سوریه در حال حاضر را مجاب کند؛ بنابراین آنها حتا در صورت سقوط بشار نیز ممکن است به مبارزه خود ادامه دهند و سوریه را نیز به عراقی دیگر تبدیل کنند و این همان چیزی است که امریکا و همینطور رژیم سعودی را عمیقا نگران کرده است.
البته ناگفته نباید گذاشت که این تنها نگرانی نیست که امریکایی ها را نسبت به آینده سوریه هراسان ساخته است.
اکنون سوریه به نحو روز افزونی به منابع قدرت بیرونی خود متوسل می شود و متحدان استراتژیک آن کشور نیز به گونه بی دریغی به مدد آن کشور می شتابند.
اخیرا دومین ناو جنگی ایران در سواحل سوریه پهلو گرفت و یک عضو ارشد کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران، هدف از ماموریت این ناو را حمایت از سوریه توصیف کرد؛ این در حالی است که پیشتر از این، ناوهای روسی نیز در سواحل سوریه پهلو گرفته بودند.
این تحرکات عمیقا امریکا را نسبت به آینده نقشه های استعماری و براندازانه امریکا و متحدان منطقه ای آن کشور در سوریه، نگران کرده است.
براین اساس، امریکا اکنون در یک دوراهی غیرقابل گذار نسبت به آینده سوریه امروز و فردا گرفتار شده که سوریه امروز با حمایت ناوهای جنگی ایرانی و روسی و سوریه فردا با خطر القاعده و افراط گرایی امریکا ستیزانه، دستخوش ابهام و هراس گردیده است.
به نظر می رسد ابهام در سوریه پس از اسد اکنون بیشتر از تداوم حاکمیت بشار برای امریکایی ها نگران کننده گردیده است.
گروهی از سیاستمداران امریکایی از نفوذ گسترده نیروهای تندرو تروریستی وابسته به القاعده در بدنه نیروهای مخالف نظام سوریه، عمیقا ابراز نگرانی می کنند.
حملات تروریستی پی در پی در سوریه که در آخرین مورد، منجر به کشته شدن دادستان کل سوریه و یک قاضی ارشد دستگاه قضایی آن کشور گردید، حاکی از نفوذ گسترده و پردامنه فعالان تروریستی در درون گروه های مخالف دولت می باشد.
به نظر می رسد تعداد زیادی از این نیروها از عراق به مقصد سوریه گسیل داده شده و از این پس احتمال وقوع حملات و انفجارهای بیشتر تروریستی در این کشور و تبدیل تدریجی این روند به یک جنگ تمام عیار داخلی وجود دارد.
این نخستین موردی نیست که امریکا با القاعده به صورت ناخواسته به یک نقطه مشترک به لحاظ منافع سیاسی و استراتژیک می رسد؛ اما آنچه در این مورد خاص برای امریکایی ها مایه نگرانی و هراس است، سوریه ای است که بنا بر فرض محال با سقوط بشار اسد به وجود خواهد آمد.
القاعده گروهی است که اگرچه درذات خود دارای ماهیتی امریکایی است؛ اما ادامه حیات آن پس از مرگ مشکوک بن لادن؛ شیخ سعودی و رهبر این شبکه و نیز گسترش قلمرو عملیاتی آن به محدوده هایی خارج از اداره امریکا می تواند برای آینده پروژه های امریکایی در آن قلمروها دردسرساز و چالش برانگیز باشد.
امریکا در عراق سودهای کلانی را از رهگذر نفوذ و گسترش دایره عملیاتی القاعده نصیب شد. اغلب جریان های شیعی عراقی که در تقابل با نوع نگاه امریکایی به عراق قرار داشتند با استفاده از اهرم القاعده که از حمایت سعودی و امریکا برخوردار بود، مهار یا سرکوب می شدند.
جنگ فرقه ای بخشی از پروژه امریکایی در عراق بود که به هدف ممانعت از برخورداری شیعیان اکثریت از حقوق سیاسی، اجتماعی و مدنی خویش در دوره حاکمیت جدید به راه انداخته شد.
حمایت از جریان های جدایی طلب کرد و برانگیختن طارق الهاشمی به نافرمانی از دستورات نخست وزیر نیز بخشی دیگر از همین سناریو بود؛ اما در سوریه اوضاع تا حدود زیادی با عراق متفاوت است.
نظام مسلط بر سوریه، نظامی است که به لحاظ گرایش های سیاسی و ایدئولوژیک در تخاصم و تقابل با القاعده قرار دارد. برانداختن این نظام طبیعتا به روی کار آمدن سیستمی سیاسی خواهد انجامید که برخوردار از حمایت گسترده جریان های سکولار همسو و هوادار امریکا و اسراییل خواهد بود و این چیزی نیست که نتیجه مورد چشمداشت نیروهای القاعده فعال در سوریه در حال حاضر را مجاب کند؛ بنابراین آنها حتا در صورت سقوط بشار نیز ممکن است به مبارزه خود ادامه دهند و سوریه را نیز به عراقی دیگر تبدیل کنند و این همان چیزی است که امریکا و همینطور رژیم سعودی را عمیقا نگران کرده است.
البته ناگفته نباید گذاشت که این تنها نگرانی نیست که امریکایی ها را نسبت به آینده سوریه هراسان ساخته است.
اکنون سوریه به نحو روز افزونی به منابع قدرت بیرونی خود متوسل می شود و متحدان استراتژیک آن کشور نیز به گونه بی دریغی به مدد آن کشور می شتابند.
اخیرا دومین ناو جنگی ایران در سواحل سوریه پهلو گرفت و یک عضو ارشد کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران، هدف از ماموریت این ناو را حمایت از سوریه توصیف کرد؛ این در حالی است که پیشتر از این، ناوهای روسی نیز در سواحل سوریه پهلو گرفته بودند.
این تحرکات عمیقا امریکا را نسبت به آینده نقشه های استعماری و براندازانه امریکا و متحدان منطقه ای آن کشور در سوریه، نگران کرده است.
براین اساس، امریکا اکنون در یک دوراهی غیرقابل گذار نسبت به آینده سوریه امروز و فردا گرفتار شده که سوریه امروز با حمایت ناوهای جنگی ایرانی و روسی و سوریه فردا با خطر القاعده و افراط گرایی امریکا ستیزانه، دستخوش ابهام و هراس گردیده است.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل- سرویس تحلیل وپژوهش اخبار
avapress.net/vdcdko0s.yt0996a22y.html
پربازدیدترین
مطالب مرتبط
[۹ سنبله ۱۳۹۲] 
[۲۲ حمل ۱۳۹۵] 
[۲ دلو ۱۳۹۱] 
[۱۲ ثور ۱۳۹۳] 
[۲۱ دلو ۱۳۹۵] 
