تمایل سوال برانگیز طالبان و حزب اسلامی به صلح امریکایی

براساس گزارش های تازه، هیاتی بلندپایه از اعضای حزب اسلامی گلبدین حکمتیار به منظور مذاکره وارد کابل شده است.
گزارش های تایید نشده از حضور گلبدین حکمتیار نیز در ترکیب هیات یادشده حکایت دارد؛ اما این خبر هنوز از سوی هیچیک از طرف ها، تایید نشده است؛ با این حال، سخنگوی حزب اسلامی به رسانه ها گفته است که هیاتی از طرف این حزب به کابل سفر کرده تا با امریکایی ها و شماری دیگر از جناح های موجود در کابل، مستقیما مذاکره کند.
هارون زرغون؛‌ سخنگوی این حزب گفته است:"طرف اصلی قضیه امریکایی ها هستند و باید با امریکایی ها صحبت شود؛ اما ما می خواهیم که یک تفاهم میان افغان ها نیز به وجود بیاید."
وی همچنین تاکید کرده است:"حزب اسلامی برای مذاکرات، آجندای مشخص خود را دارد. بیرون شدن خارجی ها از افغانستان، نکته بسیار مهم است. ما با هر کسی حاضر هستیم مذاکره کنیم؛ اما بیشتر با افرادی که صلاحیت تصمیم گیری داشته باشند."
سخنگوی حزب اسلامی، دولت افغانستان را حایز صلاحیت برای مذاکره ندانسته و گفته است:"این البته به این معنا نیست که تنها با دولت صحبت می کنیم. دولت به ما معلوم است که صلاحیت کافی ندارد و آقای کرزی حتی نمی تواند عملیات شبانه را متوقف کند؛ سایر جناح ها (در کابل) هستند که می توانیم با آنها صحبت کنیم."
از سوی دیگر، ایمل فیضی؛ سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان نیز حضور این هیات در کابل را تایید کرده و گفته است که این هیات با رییس جمهور افغانستان در مورد روند صلح، گفتگو کرده است.
حضور این هیات در کابل، غیرمترقبه و بدون اعلام و زمینه سازی قبلی بوده و این امر، موجب نگرانی شماری از مردم و طرف های سیاسی از ابهام در روند مذاکرات گردیده است.
در این اواخر، روند گفتگوهای صلح با مخالفان مسلح دولت، تسریع شده و انتظار می رود به دنبال ماجراهای قطر و کابل، مردم افغانستان به زودی شاهد رویدادهای بزرگی در این زمینه باشند.
گزارش هایی از درون حلقه قدرت نیز حاکی است که رییس جمهور، در نظر دارد به زودی تغییرات گسترده ای را در سطح کابینه و مقام های کلیدی ایجاد کند که این امر، به باور بسیاری از کارشناسان، احتمالا به هدف گام های دولت افغانستان در راستای فراهم ساختن زمینه های عملی حضور مخالفان مسلح در عرصه سیاست افغانستان و نشان دادن چراغ سبز به آنان خواهد بود.
اما آنچه در این میان، مایه نگرانی بیشتر مردم و طرف های اصلی سیاست در افغانستان گردیده است، نقش و سهم امریکا در روند پیشرفت های ایجاد شده است.
این نگرانی از آنجا ناشی می شود که امریکایی ها به صورت یکجانبه و بدون حضور و اطلاع دولت افغانستان، دست به برگزاری مذاکرات پنهانی با عناصری از طالبان زدند و این اقدام نهایتا به احتمال تحقق عملی ایجاد نمایندگی سیاسی طالبان در قطر، منجر شد.
نیروهایی در دولت و دیگر حلقات سیاسی بیرون از دولت، عمیقا نگران مداخلات آشکار امریکا در روندی هستند که مستقیما به سرنوشت جمعی مردم افغانستان مربوط می شود. دخالت یکجانبه امریکا در روند مذاکرات از طرفی منجر به نقض استقلال عمل دولت افغانستان گردیده و از سوی دیگر، خطر ترجیح منافع سلطه جویانه ایالات متحده به جای منافع و مصالح مردم افغانستان را در آینده سیاسی این کشور، تشدید خواهد بخشید.
از سوی دیگر، از آنجا که هم طالبان و هم حزب اسلامی، امریکا را بر دولت افغانستان برای شروع مذاکرات صلح، ترجیح داده اند، این خطر همچنان وجود خواهد داشت که این گروه ها به صلح امریکایی در افغانستان باورمند اند و صلح امریکایی، همان چیزی است که صرفا به ایجاد امنیت و مصونیت برای نظامیان و شهروندان امریکایی مقیم افغانستان کمک خواهد کرد و هیچ تغییری در وضعیت مردم افغانستان و موقعیت دولت این کشور نخواهد داشت.
بنابراین لازم است که همانگونه که بارها از سوی دولت افغانستان مورد تاکید قرار گرفته، روند مذاکره برای صلح باید یک روند صد در صد افغانی باشد و حضور خارجی ها در این روند صرف در حیطه و محدوده صلاحیت آنان و در موضوعاتی که مستقیما مربوط به آنها می شود، در نظر گرفته شود و دولت افغانستان نیز با توجه چارچوب های تعریف شده در قانون اساسی و سایر قوانین کشور، با مخالفان وارد تعامل و گفتگو شده و از مواضع دیگر طیف های سیاسی موثر در کشور نیز‌ استفاده کند.