افغانستان همچنان قربانی اشتباهات آمریکا می شود

تیرگی روزافزون روابط آمریکا و پاکستان، هزینه های سنگین و جبران ناپذیری را بر دوش دولت و مردم افغانستان می گذارد.
بمباران هوایی دو پست مرزی پاکستان توسط هواپیماهای آمریکایی که منجر به کشته شدن 24 مرزبان پاکستانی و زخمی شدن 13 تن دیگر گردید خشم و انزجار دولتمردان پاکستان را برانگیخت.
دولت پاکستان این حملات را محکوم کرد و اعلام داشت که به زودی بر روابط خود با آمریکا در همه سطوح تجدید نظر و بازبینی خواهد کرد.

این اعلام اما جنبه تبلیغاتی صرف نداشت؛ بلکه با پیامدهای عملی جدی همراه بود.
پاکستانی ها ساعاتی بعد از تصمیم کابینه آن کشور مبنی بر انسداد مرز با افغانستان و جلوگیری از عبور و مرور تانکرهای حامل سوخت و دیگر مواد تدارکاتی مورد نیاز ناتو و امریکا در افغانستان، این تصمیم را عملی کردند.
دولت پاکستان، همچنین به آمریکایی ها طی یک التیماتوم 15 روزه فرصت دادند تا پایگاه هوایی شمسی را که در خاک پاکستان قرار دارد و مورد استفاده جنگنده های بی سرنشین آمریکایی است، تخلیه و تعطیل کنند.
اقدامات خشمگینانه پاکستان علیه آمریکا اما تنها به همین امور متوقف نشد. کابینه آن کشور به رهبری نخست وزیر یوسف رضا گیلانی، به تازگی اعلام کرده است که هیچیک از مقام های این کشور در اعتراض به حمله هوایی آمریکا بر پست های مرزی پاکستان، در کنفرانس بن شرکت نخواهند کرد.
این در حالی است که تمام امید دولت افغانستان نسبت به موفقیت آمیز بودن این کنفرانس، شرکت فعال کشورهای منطقه به ویژه پاکستان بود.
سخنگوی وزارت خارجه افغانستان اخیرا ابراز امیدواری کرده بود که حملات هوایی ناتو بر سربازان پاکستانی، خللی در عزم پاکستان برای شرکت در کنفرانس بن ایجاد نکند؛ اما اکنون به نظر می رسد دولت پاکستان، عزم خود را جزم کرده تا عدم شرکت در کنفرانس بن را نیز به عنوان یکی دیگر از اهرم های فشار خود علیه آمریکا و دولت مورد حمایت آن در افغانستان، در دستور کار خویش قرار دهد.
پاکستان از مخالفان جدی حضور طولانی آمریکا در افغانستان است. دولت آن کشور بارها مخالفت خود را با ایجاد پیمان میان افغانستان و امریکا اعلام داشته و آن را به ضرر امنیت منطقه ای دانسته است.
این در حالی است که طالبان نیز که عمیقا تحت تاثیر دولت پاکستان هستند، اعلام کرده اند که در کنفرانس بن شرکت نخواهند کرد.
کارشناسان پیش بینی می کنند که آینده حضور آمریکا در افغانستان، بدون همکاری پاکستان با تهدیدهای جدی مواجه خواهد شد و این امر نه تنها دستاوردهای کنفرانس بن را مورد پرسش قرار خواهد داد؛ بلکه دولت و مردم افغانستان را نیز به شدت با آسیب مواجه خواهد ساخت.
این نخستین بار نیست که افغانستان تاوان اشتباهات آمریکا را می پردازد. در قضیه ترور نمادین بن لادن نیز، این دولت افغانستان بود که بیشترین هزینه را از خودسری های غیرمسئولانه کماندوهای آمریکایی پرداخت. از آن زمان تاکنون، درست به میزانی که روابط آمریکا و پاکستان دستخوش تیرگی شده، دولت و مردم افغانستان نیز آسیب های بیشتری دیده اند.
سازمان دهی حملات مرگبار از سوی گروه های شورشی مورد حمایت پاکستان در افغانستان، تنها بخشی از اهرم هایی قدرتمندی است که پاکستان در اختیار دارد.
این در حالی است که افغانستان و همینطور آمریکا، وابستگی های فراوانی به پاکستان دارند و این کشمکش ها ممکن است سرنوشت سیاسی، اقتصادی و امنیتی مردم افغانستان را بیشتر از پیش با خطر مواجه سازد.
دولت افغانستان باید با اتخاذ یک سیاست شفاف، مستقل و مبتنی بر منافع ملی، در تعاملات منطقه ای، راه خود را از آمریکا جدا کند؛ در غیر آن صورت، این افغانستان و مردم و دولت آن خواهند بود که باید تا سال های سال، تاوان اشتباهات جبران ناپذیر واشنگتن را بپردازند.