حادثه غدير، امتثال وحی اکید خداوندی

غدير تجلي اراده خداوند است، غدير نقطه عطف و تأمل در تاريخ و شكوه آن است، غدير نه بركه اي كه در ياي خروشنده است، آسماني است پرستاره، فضايي است سرشار از ترنم سرشاخه هاي شاداب درخت زندگي، غدير مظهر قدرت خداوند علي اعلي است، در نشان دادن جايگاه علي(ع)، غدير راوي شور و شادماني و شگفتي و سرور است.

از طلوع و غروب ستارگان قرون اعصار مي گذشت، رهگذر طبيعت هزاران پيامبر و مصلح و آموزنده فضيلت را از خود عبور داد، زحمات طاقت فرسا و بهت آور انبياء در خلال روزگاران كهن، بشر را به دست تر بيت سپرد و افق تاريك گيتي را براي تابش فروغ جهان تاب اسلام و قرآن آماده ساخت و دين اسلام بر شالوده علم و معرفت پي ريزي شد و با احكام مطابق با فطرت بشر و جذبه روحاني، جهان را بر تابيد.

(يا ايهاالرسول بلغ ما انزل اليك من ربك) بنيان گذار اسلام، وحي اكيد خداوندي را در موضوع معرفي كامل وصي و جانشين بعد از خودش امتثال كرد، و با به وجود آوردن صحنه غدير در دامن طبيعت، اين داستان مقدس را با طبيعت و مناظر زيبا و خاطره انگيزش در آميخت و نشر مكتب را كه از كوه حرا آغاز كرده بود در دل كوهساران غدير به پايان رساند و از كنار اين بركه بر اقيانوس زمان و جهان امواج پرخروش بيفكند.

هان: اي اقيانوس بيكران زمان! آيا بازهم چنين موج برسطح خود ديده اي؟
اي كاروان شتابان روزگار! آيا بازهم در چنين منزلگاهي حساس فرود آمده اي، اي امتداد لرزان تاريخ! آيا چنين صحنه اي تاريخي را در خود جاي داده اي؟
نه، شما هم اي نواميس پنهان گيتي! اي مظاهر گوناگون طبيعت! نظير اين روز مهم و تاريخي را نديده بودي.

اگر قاموس زندگي بشر را ورق بزنيم آيا واژه اي مي يابيم كه معني اين عشق پرشور را كه رهبري سالخورده و مهربان بشر به سعادت آينده امت خود دارد، بفهماند؟ آيا دشت، صحرا، اقيانوس و كوهساران چنين روزي را شاهد بوده اند كه پيشواي بشریت، بدين سان شايسته ترين مرد انساندوست و دانا و مدير و عادل را بر سردست بر جامعه اي بعد از خود بشناساند؟ (خير)!

روز غدير براي سعادت ابدي انسان و آزادي واقعي بشر و حكومت دادگري و فضائل بود- اگر مسير اين داستان حيات بخش و آسماني انحراف نمي يافت و در جلو اين پرتوي عدالت و تربيت ابرهاي تيره قرار نمي
گرفت و تند بادهاي خشن از انعكاس اين نداي آسماني و رهايي آفرين جلوگيري نمي كرد و مانند حضرت امام علي(ع) زمام رهبري و سرپرستي اجتماعي اسلامي را در دست مي گرفت، اصلاح و سعادت يكسره جهان عملي مي گشت. اگر مي گذاشتند تا حكومت عادلانه حضرت علي(ع) استقرار يابد و حق خاندان پيامبر(ص) محفوظ بماند، طولی نمي كشيد كه بانگ عدالت در خاور و باختر طنين انداز مي شد و دين به معني واقعي اش در اعماق جان انسان ها و اجتماعات در دور ترين نقاط سكونت بشر گسترش مي يافت. قرآن و نهج البلاغه در كنار هم در زندگي انسان ها به كار بسته مي شد، آنگاه فرشته عدالت پروبال مي گشود و جهاني سعادتمند تشكيل مي گرديد و از اين ظلم ها و بد بختي ها، جهالت ها، و رذالت ها در جهان اسلام و جوامع بشري اثري نبود.
پشت كردن مردم به ابلاغ مهم و تاريخي غدير كه توسط پيامبر رحمت و با وحي الهي انجام شد و پشت كردن به ولايت، عدالت، باعث اين ظلم ها و حق كشي ها شد و تا كنون نیز ادامه دارد.

امت اسلام از انحراف رهبري در حكومت اسلامي بعد از رحلت رسول اكرم(ص) و به فراموشي سپردن حساس ترين فراز تاريخي اسلام كه واقعه مهم غدير است، بايد درس عبرت بگيرند و در مسير مكتب عدالت گام هاي عملي بردارند و در اين زمان كه زمان غيبت كبري است ملتزم به و لايت فقيه باشند كه ادامه ولايت پيشوايان معصومين(ع) مي باشد.


نویسنده: سيد محمد حسين حسيني واعظي