خبرگزاری صدای افغان(آوا)- سرویس بین الملل: اکنون شناور «بیبی استکهلم» در بندر پورتلند، تنها امید اسکان پناهجویان در بریتانیاست.
زندگی مواج روی آب با خطرهای فراوان، نمایش حقوقبشر به سبک بریتانیاست.
اتاقهای زندگی در این شناور سه طبقه که با در کنار هم گذاشتن کانتینرها درست شده است، حس زندان برای پناهجویان دارد.
منابع خبری گزارش دادند، بیشتر پناهجویان ساکن شناور «بیبی استکهلم» افغانستانی هستند.
مهاجرانی که در نتیجه ویرانی افغانستان و نبود امکانات اولیه زندگی در کشورشان به سبب 20 سال اشغالگری آمریکا و همپیمانانش ازجمله بریتانیا، به سختی خود را برای ساختن زندگی جدید به این کشور رساندند.
«پیتر فورد» سفیر پیشین بریتانیا در سوریه گفت: مشکل پناهجویان ساخته دولت بریتانیا و متحدان آن بوده و آنچه غیرانسانی است، دخالت نظامی و اقتصادی بریتانیا در کشورهایی است که نتیجه آن شکلگیری مهاجران است.
دولت بریتانیا به بهانه هزینههای سنگین اقامت پناهجویان در هتل، قرار است از 50 هزار پناهجوی ساکن هتل، 30 هزار نفر را در کشتی و دیگر مکانها اسکان دهد.
بریتانیا قصد دارد 500 پناهجو را به شناور «بیبی استکهلم» منتقل کند.
منتقدان این طرح دولت بریتانیا معتقدند: این کشتی مانند زندان شناور است و اسکان پانصد نفر در 222 کابین این کشتی بیش از پیش آسیب روحی به پناهجویان وارد میکند.
انتقادها به سیاست دولت بریتانیا درقبال پناهجویان بیدفاع ابعادی گسترده دارد و حتی صدای اعتراض اتحادیه آتشنشانان بریتانیا را هم درآورده است.
اتحادیه آتشنشانان بریتانیا درباره اسکان پناهجویان در شناور «بیبی استکهلم» اعلام کرد: ظرفیت این شناور از دویست به پانصد نفر افزایش یافته و این یک تله مرگ بالقوه است.
گروهی از وکلا هم به جمع منتقدان سیاست دولت بریتانیا درقبال پناهجویان پیوستند و تلاش دارند با اقدام حقوقی مانع ورود بیشتر افراد پناهجو به شناور «بیبی استکهلم» شوند، چون آن را ناامن میدانند.
به رغم مخالفتها با انتقال پناهجویان به «زندان شناور» اما وزیر مهاجرت بریتانیا برای آنان خط و نشان کشید.
«رابرت جنریک» وزیر مهاجرت بریتانیا در گفت وگو با رادیو چهار بیبیسی گفت: پناهجویان یا باید به خوابگاههای شناور بروند یا خبری از اسکان رایگان در بریتانیا نیست.
سیاست جدید بریتانیا درقبال پناهجویان، قانون مربوط به این افراد را نقض میکند.
ماده سوم قانون کنوانسیون مربوط به پناهندگان تصریح دارد، دولتها متعهد هستند مقررات اين كنوانسيون را بدون تبعيض از لحاظ نژاد يا مذهب يا سرزمين اصلی درباره پناهندگان اجرا کنند.
فصل چهارم و ماده بیست و یک قانون کنوانسیون مربوط به پناهندگان مربوط به رفاه و آسایش پناهجویان است.
در این ماده آمده است، موضوع مسكن بر اساس قوانين و مقررات تنظيم شده يا تحت نظارت مقامهای دولتی است اما دولتهای متعهد باید با پناهندگان رفتاری معمول داشته باشند.
اسکان پناهجویان روی آب، رفتار غیرمعمول دولت بریتانیا با افراد بیپناه محسوب میشود و این رویه، بدعتی خطرناک است تا تنها امید پناهجویان را برای ساختن زندگی جدید به رویا تبدیل کند.
منبع: ایران پرس