شهید دکتر سید محمد علیشاه موسوی گردیزی در سال ۱۳۳۹ در شهر گردیز مرکز ولایت پکتیا در خانوادهای متدین و فرهنگی چشم به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی خود را در سال ۱۳۵۵ با درجه عالی به پایان رسانید و در سال ۱۳۵۶ در دانشکده طب دانشگاه کابل پذیرفته شد.
با کودتای هفت ثور سال ۱۳۵۷ و اختناق حاکم در خوابگاه مرکزی دانشگاه کابل، محیط برای ایشان غیرقابل تحمل گردید. در ماه جوزای همان سال، به دلیل وضعیت حاکم، اشتیاق پیوستن به صفوف مجاهدین و مبارزه علیه استبداد و کمونیسم در وی افزون گردید و سپس در سالهای بعدی با توجه به شرایط سخت زندگی و جهاد به ایران مهاجرت نمود.
در دیار هجرت با جریانهای اسلامی و مبارزین مسلمان به خصوص شهید مطهری و دکتر شریعتی آماده پیکار و مبارزه با ملحدین گردید. وی پس از رجعت به وطن و سهمگیری در آبادانی افغانستان در سال ۱۳۸۲ به عنوان نماینده مردم پکتیا در ولسی جرگه انتخاب شد که با استقبال بینظیر و چشمگیر مردم این ولایت مواجه گردید. این امر موجب وحشت اشغالگران آمریکایی شد. وی در تاریخ ۲۲ اسد سال ۱۳۸۲ در حمله شبانه نیروهای آمریکایی به شکل وحشیانهای به اسارت گرفته شد.
شهید موسوی به مدت چهل ماه عمر گرانبهای خود را بدون هیچ مدرک و گناهی در زندان های گوانتانامو و بگرام سپری نمود.
وی پس از رهایی و بازگشت به وطن فعالیتهای فرهنگی خود را آغاز کرد. از جمله فعالیتهای وی را میتوان تاسیس لیسه عالی خصوصی گردیز و کلینیک گردیز نام برد.
همچنین از سال ۱۳۸۹ الی ۱۳۹۷ ریاست مبارزه با حوادث غیرمترقبه ولایت پکتیا را به عهده داشت. شهید دکتر سید محمد علیشاه علاوه بر نفوذ اجتماعی و سیاسی که در میان جامعه خود داشت، سخنران و ادیبی لایق، نویسنده ای توانا و شاعری چیره دست بود که آثار فراوانی از خود به یادگار گذاشته است.
اما شخصیت والا و گرانبهای ایشان که همواره دشمن ظالم و حامی مظلوم بود برای حامیان گروههای تروریستی سنگین و غیرقابل تحمل گردید. و تصمیم بر آن شد تا ایشان را در تاریخ ۱۲ اسد سال ۱۳۹۷ در سن ۵۸ سالگی و حین ادای نماز جمعه در مسجد امام زمان (عج) شهر گردیز به وسیله گروه تفکیری تروریستی داعش به شهادت برسانند و حاصل آن حمله تروریستی ۳۶ تن شهید و ۲۰۰ تن زخمی بود.
وی در تمام دوران زندگی اش دوستان، نزدیکان و مردم شهر گردیز را به حب به قرآن و مکتب اهل بیت دعوت می نمود. اما کوردلان روزگار توان دیدنش را نداشته و امانش ندادند.
دکتر سید محمد علیشاه موسوی گردیزی: هرجا ظلم است مبارزه هست و هر جا مبارزه باشد ما هستیم ...
روحش شاد و یادش گرامی باد.
با کودتای هفت ثور سال ۱۳۵۷ و اختناق حاکم در خوابگاه مرکزی دانشگاه کابل، محیط برای ایشان غیرقابل تحمل گردید. در ماه جوزای همان سال، به دلیل وضعیت حاکم، اشتیاق پیوستن به صفوف مجاهدین و مبارزه علیه استبداد و کمونیسم در وی افزون گردید و سپس در سالهای بعدی با توجه به شرایط سخت زندگی و جهاد به ایران مهاجرت نمود.
در دیار هجرت با جریانهای اسلامی و مبارزین مسلمان به خصوص شهید مطهری و دکتر شریعتی آماده پیکار و مبارزه با ملحدین گردید. وی پس از رجعت به وطن و سهمگیری در آبادانی افغانستان در سال ۱۳۸۲ به عنوان نماینده مردم پکتیا در ولسی جرگه انتخاب شد که با استقبال بینظیر و چشمگیر مردم این ولایت مواجه گردید. این امر موجب وحشت اشغالگران آمریکایی شد. وی در تاریخ ۲۲ اسد سال ۱۳۸۲ در حمله شبانه نیروهای آمریکایی به شکل وحشیانهای به اسارت گرفته شد.
شهید موسوی به مدت چهل ماه عمر گرانبهای خود را بدون هیچ مدرک و گناهی در زندان های گوانتانامو و بگرام سپری نمود.
وی پس از رهایی و بازگشت به وطن فعالیتهای فرهنگی خود را آغاز کرد. از جمله فعالیتهای وی را میتوان تاسیس لیسه عالی خصوصی گردیز و کلینیک گردیز نام برد.
همچنین از سال ۱۳۸۹ الی ۱۳۹۷ ریاست مبارزه با حوادث غیرمترقبه ولایت پکتیا را به عهده داشت. شهید دکتر سید محمد علیشاه علاوه بر نفوذ اجتماعی و سیاسی که در میان جامعه خود داشت، سخنران و ادیبی لایق، نویسنده ای توانا و شاعری چیره دست بود که آثار فراوانی از خود به یادگار گذاشته است.
اما شخصیت والا و گرانبهای ایشان که همواره دشمن ظالم و حامی مظلوم بود برای حامیان گروههای تروریستی سنگین و غیرقابل تحمل گردید. و تصمیم بر آن شد تا ایشان را در تاریخ ۱۲ اسد سال ۱۳۹۷ در سن ۵۸ سالگی و حین ادای نماز جمعه در مسجد امام زمان (عج) شهر گردیز به وسیله گروه تفکیری تروریستی داعش به شهادت برسانند و حاصل آن حمله تروریستی ۳۶ تن شهید و ۲۰۰ تن زخمی بود.
وی در تمام دوران زندگی اش دوستان، نزدیکان و مردم شهر گردیز را به حب به قرآن و مکتب اهل بیت دعوت می نمود. اما کوردلان روزگار توان دیدنش را نداشته و امانش ندادند.
دکتر سید محمد علیشاه موسوی گردیزی: هرجا ظلم است مبارزه هست و هر جا مبارزه باشد ما هستیم ...
روحش شاد و یادش گرامی باد.