زیباترین و خوش‌آیندترین صحنه پس از وضعیت خشونت‌بار و جنجال‌های ناامیدکننده‌ی روزهای گذشته بر سر کرسی ریاست خانه ملت، حرکت معقول و منطقی آقای خان‌محمد وردک رقیب آقای رحمانی بود که پس از اعلام آراء و بُرد میر رحمان رحمانی، آقای وردک او را به کرسی ریاست نشانده و این پیروزی را به وی تبریک گفت!
داگلاس نورث برنده جایزه نوبل اقتصاد و یکی از نخبگان عرصه اجتماعی می‌گوید که اگر می‌‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، به هیچ عنوان سراغ فناوری کارخانه و ابزاری که استفاده می‌کند نروید؛ اینها را به راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد!؛ بلکه برای دیدن توسعه‌ی آن کشور، به مکاتب ابتدایی و کودکستان‌های آن بروید و ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند، بلکه ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانِ شما را پرسش‌گر، خلاق، صبور، دارای روحیه‌ی گفتگو، تعامل و دارای روحیه مشارکت و کار تیمی بار آورند، اینها انسان‌ها و شخصیت‌هایی خواهند شد که می‌توانند توسعه ایجاد کنند.
در روزهای اخیر تنش بر سر ریاست مجلس نمایندگان افغانستان به یک مضحکه ملی و بین‌المللی تبدیل شده بود. هیچ منطقی توأم با عقلانیت و خرد در این وادی قد نمی‌داد. آنچه که حرف اول و آخر همگان شده بود منطقِ زور توأم با تهدید و خشونت بود. نمایندگانی که از حدودا 35 میلیون انسان این سرزمین قرار است نمایندگی کنند و برای مدیریت جامعه قانون وضع نمایند در لجنی از بی‌قانونی قانون‌شکنی به سر می‌بردند!
پارلمانی که باید مظهر اراده‌‌ی مردم در نظام مردم‌سالار باشد، پارلمانی که باید حرف اول و آخرش توأمان با مدارا، تسامح و همدلی باشد و پارلمانی که باید تجلی قانون‌مداری و رعایت اصل تعامل، تعادل و توازن باشد اعضای آن به گونه‌ای به جان هم افتادند که روزهای گذشته ملت بر حماسه حضورشان و انتخاب نمایندگان‌شان بر خویشتن نفرین می‌فرستادند.
هرچند که مشکلات و چالش‌های دوران انتخابات، حضور پررنگ تخلف و تقلب با چاشنی زور و زر و تزویر کارش را کرد اما انتظار نمی‌رفت که صدای رسوایی خانه ملت این گونه بی‌پرده و خشن گوش‌ها را کر کند!
به هر صورت پس از قوس و کش‌ها، فحش و دشنام‌ها و زور و خشونت‌های زیاد، بلاخره نمایندگان ملت موفق شدند میر رحمان رحمانی را با آراء نسبتا چشمگیری بر کرسی ریاست مجلس بنشانند. زیباترین و خوش‌آیندترین صحنه پس از وضعیت خشونت‌بار و جنجال‌های ناامیدکننده‌ی روزهای گذشته بر سر کرسی ریاست خانه ملت، حرکت معقول و منطقی جناب آقای خان‌محمد وردک رقیب آقای رحمانی بود که پس از اعلام آراء و بُرد میر رحمان رحمانی، آقای وردک او را به کرسی ریاست نشانده و این پیروزی را به وی تبریک گفت.
اين عملکرد آقای وردک موجی از حمایت‌های مردمی و پیام‌های تبریکی و تشویقی را به همراه داشت. همگان عملکرد او را ستودند و این حرکت او را سالم‌ترین رقابت برای شرایط کنونی دانستند.
هرچند می‌توان گفت این کمترین انتظار و توقع از آقای وردک بود و آنچه را ایشان انجام داده است اخلاقا همان کاری بود که باید انجام می‌داد، اما در جامعه‌ای که در آن ثانیه‌های زندگی خالی از خشونت نیست، لحظات عمر کودکان، نوجوانان و جوانان آن پر از ترویج، تبلیغ و تزریق عملکردهای خشونت‌بار است، در جامعه‌ای که رسانه، نمادهای تحصیلی، تعلیمی‌تربیتی، حتی کانون خانواده و دوستان خشونت را دانسته یا نادانسته ترویج و تبلیغ می‌کنند، گفتمان منطقی، عملکردی توأم با مدارا و حرکت‌های دایر بر مدار اخلاق قطعا غریب و جالب به نظر می‌رسد.
نویسنده: سیدعبدالله نایاب
داگلاس نورث برنده جایزه نوبل اقتصاد و یکی از نخبگان عرصه اجتماعی می‌گوید که اگر می‌‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، به هیچ عنوان سراغ فناوری کارخانه و ابزاری که استفاده می‌کند نروید؛ اینها را به راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد!؛ بلکه برای دیدن توسعه‌ی آن کشور، به مکاتب ابتدایی و کودکستان‌های آن بروید و ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند، بلکه ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانِ شما را پرسش‌گر، خلاق، صبور، دارای روحیه‌ی گفتگو، تعامل و دارای روحیه مشارکت و کار تیمی بار آورند، اینها انسان‌ها و شخصیت‌هایی خواهند شد که می‌توانند توسعه ایجاد کنند.
در روزهای اخیر تنش بر سر ریاست مجلس نمایندگان افغانستان به یک مضحکه ملی و بین‌المللی تبدیل شده بود. هیچ منطقی توأم با عقلانیت و خرد در این وادی قد نمی‌داد. آنچه که حرف اول و آخر همگان شده بود منطقِ زور توأم با تهدید و خشونت بود. نمایندگانی که از حدودا 35 میلیون انسان این سرزمین قرار است نمایندگی کنند و برای مدیریت جامعه قانون وضع نمایند در لجنی از بی‌قانونی قانون‌شکنی به سر می‌بردند!
پارلمانی که باید مظهر اراده‌‌ی مردم در نظام مردم‌سالار باشد، پارلمانی که باید حرف اول و آخرش توأمان با مدارا، تسامح و همدلی باشد و پارلمانی که باید تجلی قانون‌مداری و رعایت اصل تعامل، تعادل و توازن باشد اعضای آن به گونه‌ای به جان هم افتادند که روزهای گذشته ملت بر حماسه حضورشان و انتخاب نمایندگان‌شان بر خویشتن نفرین می‌فرستادند.
هرچند که مشکلات و چالش‌های دوران انتخابات، حضور پررنگ تخلف و تقلب با چاشنی زور و زر و تزویر کارش را کرد اما انتظار نمی‌رفت که صدای رسوایی خانه ملت این گونه بی‌پرده و خشن گوش‌ها را کر کند!
به هر صورت پس از قوس و کش‌ها، فحش و دشنام‌ها و زور و خشونت‌های زیاد، بلاخره نمایندگان ملت موفق شدند میر رحمان رحمانی را با آراء نسبتا چشمگیری بر کرسی ریاست مجلس بنشانند. زیباترین و خوش‌آیندترین صحنه پس از وضعیت خشونت‌بار و جنجال‌های ناامیدکننده‌ی روزهای گذشته بر سر کرسی ریاست خانه ملت، حرکت معقول و منطقی جناب آقای خان‌محمد وردک رقیب آقای رحمانی بود که پس از اعلام آراء و بُرد میر رحمان رحمانی، آقای وردک او را به کرسی ریاست نشانده و این پیروزی را به وی تبریک گفت.
اين عملکرد آقای وردک موجی از حمایت‌های مردمی و پیام‌های تبریکی و تشویقی را به همراه داشت. همگان عملکرد او را ستودند و این حرکت او را سالم‌ترین رقابت برای شرایط کنونی دانستند.
هرچند می‌توان گفت این کمترین انتظار و توقع از آقای وردک بود و آنچه را ایشان انجام داده است اخلاقا همان کاری بود که باید انجام می‌داد، اما در جامعه‌ای که در آن ثانیه‌های زندگی خالی از خشونت نیست، لحظات عمر کودکان، نوجوانان و جوانان آن پر از ترویج، تبلیغ و تزریق عملکردهای خشونت‌بار است، در جامعه‌ای که رسانه، نمادهای تحصیلی، تعلیمی‌تربیتی، حتی کانون خانواده و دوستان خشونت را دانسته یا نادانسته ترویج و تبلیغ می‌کنند، گفتمان منطقی، عملکردی توأم با مدارا و حرکت‌های دایر بر مدار اخلاق قطعا غریب و جالب به نظر می‌رسد.
نویسنده: سیدعبدالله نایاب
