ترامپ در حال تکمیل کردن آخرین حلقات پروژه معامله قرن است، آیا در طول روزهای باقیمانده از جام جهانی فوتبال در روسیه، معامله قرن نهایی می شود؟
در حالی که پیش بینی می شد بعد از عید فطر معامله قرن ترامپ در خصوص سرنوشت فلسطین عملیاتی شود؛ اما به نظر می رسد موانع فراروی این مساله بیشتر از آن چیزی است که ترامپ و رژیم صهیونیستی پیش بینی کرده بودند؛ موانعی که تلاش می شود یکی پس از دیگری از مقابل ماشین در حرکت معامله قرن برداشته شوند. با این حال برخی بر این باور اند که ترامپ فرصت حاصله از توجه افکارعمومی به جام جهانی را برای نهایی کردن پروژه معامله قرن از دست نخواهد داد.
آنچه این روزها از محتویات این به اصطلاح معامله به بیرون درز کرده است حکایت از آن دارد که در قالب این پروژه امریکایی _ اسرائیلی، بناست پهنای منطقه غزه در دل سینای مصر به میزان ۷۳۰ کیلومتر گسترش یابد و در حالی که مصر در این شرایط از ناآرامی های جانکاه سینا آسوده خاطر می شود، در مقابل به توسعه خود در بخشی از منطقه نقب مبادرت کند؛ در همین حال قرار است برای غزه بندر و فرودگاه تاسیس شود و افزون بر آن منطقه ای اقتصادی چنان که عربستان وعده کرده با هزینه ای بالغ بر۵۰۰ میلیارد دالر در نقاط مشترک مرزی عربستان، اردن و مصر ساخته شود تا مردم بیکار فلسطین در آن به کار گرفته شوند و بالاخره کرانه باختری به منطقه ای صرفا اقتصادی بدل شود و... اگرچه عملیاتی کردن این طرح بر روی کاغذ به ظاهر با دشواری خاصی مواجه نبوده؛ اما واقعیت میدان به ویژه پس از انتقال سفارت امریکا از تل اویو به قدس ابعاد پنهان و موانع جدی فراروی آن را هویدا کرد.
جمعه های خشم و راهپیمایی های بازگشت با تقدیم شهدا و زخمی های هزاران نفری در مقابل انتقال سفارت امریکا به قدس و استمرار آن تا روز گذشته در قالب جمعه وفا، اولین و جدی ترین مانع بر سر راه معامله قرن است.
حجم و گستره درگیری ها در سرزمین های اشغالی به حدی است که چند روز پیش گوترش؛ دبیر کل سازمان ملل هشدار داد غزه بر لبه پرتگاه جنگ است. در کنار این مساله تظاهرات میلیونی مسلمانان در جای جای جهان در روز قدس امسال و حمایت از آرمان فلسطین، توفیقات نظام سوریه در تامین امنیت کامل در دمشق و اعزام نیرو برای نبرد در جبهه های جنوبی در کنار مرزهای اسرائیل، تبدیل شدن مقاومت در لبنان از یک حزب به یک دولت در سایه استقبال مردمی در انتخابات پارلمانی و تمرکز جدی تر و کامل تر حزب الله بر دفع دشمنی های اسرائیل و آنهم در کنار مرزهای لبنان با این رژیم بردشواری های تحقق رویای معامله قرن افزوده است.
آمریکا البته با خروج از برجام با هدف تشدید فشارها بر ایران، ناآرام کردن اردن باهدف ارسال این پیام که هیچ مخالفتی را با معامله قرن از هیچکس نخواهد پذیرفت (اردن متعاقب انتقال سفارت امریکا به قدس در اجلاس سران همکاری های اسلامی در محکومیت کشتار فلسطینیان شرکت کرده بود)، تلاش برای یکسره کردن مساله یمن در سایه کمک به اشغال حدیده و... در تلاش است تا ضمن آرام کردن اوضاع همگان را به این باور برساند که راه فرارو حتمی و غیر قابل بازگشت است.
در این شرایط، اعزام کوشنر و گرینبلات با هدف تمهید شرایط سیاسی و حقوقی معامله قرن احتمالا آخرین گام های ترامپ برای یکسره کردن موصوع باشد. گفتگوهای پشت درهای بسته کوشنر و بن سلمان در عربستان، سفر چند ساعته نتانیاهو به اردن و اطمینان بخشی به او در خصوص استمرار بهره مندی ها از ارتباط داشتن با اسرائیل، خلق موضوع جاسوسی ایران از اسرائیل به واسطه یک وزیر سابق اسرائیلی، استقبال بحرین از دو نماینده اسرائیلی جهت شرکت در اجلاس یونسکو در این کشور همزمان با اعلام تبرئه شیخ علی سلمان از تهمت ارتباط داشتن با قطر، درز دادن خبرهایی مبنی بر همکاری مشترک مصر و اسرائیل در حملات هوایی به سینا و ... همگی حکایت از ان دارند که ترامپ و نتانیاهو اصرار دارند تا پیش از اعلام معامله قرن نگاه جهان اسلام را به این مساله عادی نشان دهند و در عین حال مساله ارتباط جهان اسلام با این رژیم را نه تنها عادی؛ بلکه ضروری معرفی کنند. نظر به انچه گذشت و به فرض تحقق همه شرایط و رفع کلیه موانع فقط دو مساله باقی می ماند یکی هزینه تحقق معامله قرن و دیگری زمان اجرای آن.
در خصوص مساله اول از آن جهت که شخصیت کاسب و تاجر ترامپ اساسا با تحمیل هرگونه هزینه دالری بر کشورش مخالف است بدیهی است که کشورهای عرب همسو با سیاست های امریکا در منطقه و در راس آنها عربستان قبول این زحمت خواهند کرد (مقاصد بعدی سفر کوشنر گرینبلات این مساله را روشن خواهد کرد). در خصوص مساله دوم هم به نطر می رسد نقطه صفر اعلام و اعمال معامله قرن را باید حداکثر تا پایان بازی های جام جهانی در مسکو به انتظار نشست، تجربه نشان داده است که بسیاری از جنایت های ضد بشری به ویژه در دهه های گذشته در مقاطع برگزاری المپیک ها و بازی های جام جهانی رخ داده است. جنگ ۳۳ روزه لبنان، ۲۲روزه غزه، حمله این روزها به حدیده و... مصادیقی از این تجربه هستند.
در حالی که پیش بینی می شد بعد از عید فطر معامله قرن ترامپ در خصوص سرنوشت فلسطین عملیاتی شود؛ اما به نظر می رسد موانع فراروی این مساله بیشتر از آن چیزی است که ترامپ و رژیم صهیونیستی پیش بینی کرده بودند؛ موانعی که تلاش می شود یکی پس از دیگری از مقابل ماشین در حرکت معامله قرن برداشته شوند. با این حال برخی بر این باور اند که ترامپ فرصت حاصله از توجه افکارعمومی به جام جهانی را برای نهایی کردن پروژه معامله قرن از دست نخواهد داد.
آنچه این روزها از محتویات این به اصطلاح معامله به بیرون درز کرده است حکایت از آن دارد که در قالب این پروژه امریکایی _ اسرائیلی، بناست پهنای منطقه غزه در دل سینای مصر به میزان ۷۳۰ کیلومتر گسترش یابد و در حالی که مصر در این شرایط از ناآرامی های جانکاه سینا آسوده خاطر می شود، در مقابل به توسعه خود در بخشی از منطقه نقب مبادرت کند؛ در همین حال قرار است برای غزه بندر و فرودگاه تاسیس شود و افزون بر آن منطقه ای اقتصادی چنان که عربستان وعده کرده با هزینه ای بالغ بر۵۰۰ میلیارد دالر در نقاط مشترک مرزی عربستان، اردن و مصر ساخته شود تا مردم بیکار فلسطین در آن به کار گرفته شوند و بالاخره کرانه باختری به منطقه ای صرفا اقتصادی بدل شود و... اگرچه عملیاتی کردن این طرح بر روی کاغذ به ظاهر با دشواری خاصی مواجه نبوده؛ اما واقعیت میدان به ویژه پس از انتقال سفارت امریکا از تل اویو به قدس ابعاد پنهان و موانع جدی فراروی آن را هویدا کرد.
جمعه های خشم و راهپیمایی های بازگشت با تقدیم شهدا و زخمی های هزاران نفری در مقابل انتقال سفارت امریکا به قدس و استمرار آن تا روز گذشته در قالب جمعه وفا، اولین و جدی ترین مانع بر سر راه معامله قرن است.
حجم و گستره درگیری ها در سرزمین های اشغالی به حدی است که چند روز پیش گوترش؛ دبیر کل سازمان ملل هشدار داد غزه بر لبه پرتگاه جنگ است. در کنار این مساله تظاهرات میلیونی مسلمانان در جای جای جهان در روز قدس امسال و حمایت از آرمان فلسطین، توفیقات نظام سوریه در تامین امنیت کامل در دمشق و اعزام نیرو برای نبرد در جبهه های جنوبی در کنار مرزهای اسرائیل، تبدیل شدن مقاومت در لبنان از یک حزب به یک دولت در سایه استقبال مردمی در انتخابات پارلمانی و تمرکز جدی تر و کامل تر حزب الله بر دفع دشمنی های اسرائیل و آنهم در کنار مرزهای لبنان با این رژیم بردشواری های تحقق رویای معامله قرن افزوده است.
آمریکا البته با خروج از برجام با هدف تشدید فشارها بر ایران، ناآرام کردن اردن باهدف ارسال این پیام که هیچ مخالفتی را با معامله قرن از هیچکس نخواهد پذیرفت (اردن متعاقب انتقال سفارت امریکا به قدس در اجلاس سران همکاری های اسلامی در محکومیت کشتار فلسطینیان شرکت کرده بود)، تلاش برای یکسره کردن مساله یمن در سایه کمک به اشغال حدیده و... در تلاش است تا ضمن آرام کردن اوضاع همگان را به این باور برساند که راه فرارو حتمی و غیر قابل بازگشت است.
در این شرایط، اعزام کوشنر و گرینبلات با هدف تمهید شرایط سیاسی و حقوقی معامله قرن احتمالا آخرین گام های ترامپ برای یکسره کردن موصوع باشد. گفتگوهای پشت درهای بسته کوشنر و بن سلمان در عربستان، سفر چند ساعته نتانیاهو به اردن و اطمینان بخشی به او در خصوص استمرار بهره مندی ها از ارتباط داشتن با اسرائیل، خلق موضوع جاسوسی ایران از اسرائیل به واسطه یک وزیر سابق اسرائیلی، استقبال بحرین از دو نماینده اسرائیلی جهت شرکت در اجلاس یونسکو در این کشور همزمان با اعلام تبرئه شیخ علی سلمان از تهمت ارتباط داشتن با قطر، درز دادن خبرهایی مبنی بر همکاری مشترک مصر و اسرائیل در حملات هوایی به سینا و ... همگی حکایت از ان دارند که ترامپ و نتانیاهو اصرار دارند تا پیش از اعلام معامله قرن نگاه جهان اسلام را به این مساله عادی نشان دهند و در عین حال مساله ارتباط جهان اسلام با این رژیم را نه تنها عادی؛ بلکه ضروری معرفی کنند. نظر به انچه گذشت و به فرض تحقق همه شرایط و رفع کلیه موانع فقط دو مساله باقی می ماند یکی هزینه تحقق معامله قرن و دیگری زمان اجرای آن.
در خصوص مساله اول از آن جهت که شخصیت کاسب و تاجر ترامپ اساسا با تحمیل هرگونه هزینه دالری بر کشورش مخالف است بدیهی است که کشورهای عرب همسو با سیاست های امریکا در منطقه و در راس آنها عربستان قبول این زحمت خواهند کرد (مقاصد بعدی سفر کوشنر گرینبلات این مساله را روشن خواهد کرد). در خصوص مساله دوم هم به نطر می رسد نقطه صفر اعلام و اعمال معامله قرن را باید حداکثر تا پایان بازی های جام جهانی در مسکو به انتظار نشست، تجربه نشان داده است که بسیاری از جنایت های ضد بشری به ویژه در دهه های گذشته در مقاطع برگزاری المپیک ها و بازی های جام جهانی رخ داده است. جنگ ۳۳ روزه لبنان، ۲۲روزه غزه، حمله این روزها به حدیده و... مصادیقی از این تجربه هستند.
منبع : http://fa.alalam.ir
