زن در قرآن، همپایه و همسنگ مرد، تعریف شده است و قبل از قرآن، زن در آفرینش، به عنوان انسان و از نظر ارزش، برابر با مرد آفریده شده است.
از نظرگاههای گوناگون میتوان به زن نگاه کرد و از هیچ منظر نمیشود به زن، ارزشی کمتر از مرد دید. در واقع زن، عصاره حیات بشری است. یعنی اگر زن نمی بود، خلقت بشر به بن بست مواجه بود و از همه مهمتر، اگر زن به پرورش فرزندان نیکسیرت و پاکسرشت، همت نمی گماشت، حیات بشر همچنان به بن بست می رفت.
زن بود که با پرورش انسان های آفریدگار و حیات آفرینِ حیات بشر، زندگی بشر را سروسامان و از تیرگی و فرورفتگی ناشی از جهل و ظلمت نجات داد. در حقیقت، تاریخ بشر همواره زیر ضربات پیگیر جهل و ظلمت برخاسته از پرورشگاه هایی که زن پرورنده آن بوده، قرار گرفته که هشت مارچ، یکی از نشانه های بارز و نتیجه ویرانگر تصمیم زن ابزاری برای دگرگونی و ویرانی تاریخ و به خصوص به بیهودگی بردن و هرزه ساختن زن و ارزش زن می باشد.
این، به آن معناست که در هشت مارچ، زن از یک منظر تعریف شد و از ابعاد ارزشی زن، یک بُعد از ارزش و محتوای زن، نمایانده شد و در واقع، از زن، به عنوان الگوی کالای مادی بازاری، تفسیر ارائه گردید. در هشت مارچ، هیچ زنی، هیچ کاری که درخور دقت و توجه باشد، نکرده که ما و زنان ما به عنوان شاهکار یک زن توانمند از آن تجلیل کنیم و آنچه کرده بعد از هشت مارچ، فرویدیسم که وسیله استکبار برای درهم کوبیدن ارزش و عظمت و کرامت زن بود و هست، کرده است.
در کجای تاریخ آمده که با رخداد هشت مارچ، بخشی از زندگی بشر و تاریخ زیبا شده است؟ در کجای تاریخ خاطرنشان گردیده که بعد از هشت مارچ، به بردگی کشیدن و کار اجباری و ساعات طولانی کار، متوقف شده است؟ مگر دلیلی هست که با بهانه قرار دادن هشت مارچ، ارزش زن نکاسته و مقام زن توهین نگردیده و هویت اصلی زن به بازی نرفته است؟ اصلا در روز هشت مارچ، چه اتفاق بزرگ برای نجات زن افتاده که از آن سخن می رود؟
مگر کدام پرورش یافته زن هشت مارچ، به تاریخ زندگی بشر زیبایی خلق کرده و شکوه بخشیده است که زن هشت مارچ افغانستانی، انجام دهد؟
هر آنچه بر تاریخ حیات بشر، زیبایی پرتو افکنده و نور باشکوه زندگی ایده آل درخشیده و آزادی و انسانیت و عدالت آورده، پرورش یافتگان زن قرآنی و آسمانی افتخار آفریده اند؛ نه پرورش یافتگان فرویدیسم.
دقیقا اگر توجه کنیم، جلال و جمال و آزادی و انسانیت و عدالت و متانت حیات انسانیای که بر فراز تاریخ در حال درخشیدن است، منبعث از بعثت زنانی اند که در متن جامعه ابراهیمی سربلند کرده اند.
نویسنده: محمدعظیم فکوری