مسؤولان محلی در هلمند، سقوط مرکز ولسوالی سنگین را به دست طالبان تأیید کرده‌اند.
سخنگوی والی هلمند تأیید کرده که نیروهای دولتی از مرکز منطقه "سنگین"، "عقب‌نشینی تاکتیکی" کرده‌اند.
عمر زواک؛ روز پنجشنبه گفت که نیروهای دولتی به حدود دو کیلومتری مرکز این منطقه عقب‌نشینی کرده‌اند.
او افزود که هدف از این عقب‌نشینی جلوگیری از تلفات غیرنظامیان در بازار ولسوالی سنگین بوده است.
ذبیح‌الله مجاهد؛ سخنگوی طالبان گفته که مرکز این منطقه استراتژیک به صورت کامل به کنترل این گروه درآمده است.
اما دولت وزیری؛ سخنگوی وزارت دفاع، ادعای طالبان را "تبلیغات" دانسته و گفته که نیروهای ارتش براساس برنامه از قبل سنجیده شده، از "موقعیت فرعی" خود به پایگاه اصلی خود منتقل شده‌اند.
طالبان از ماه‌ها پیش به منطقه سنگین به صورت مکرر حمله کرده بودند؛ اما نتوانسته بودند کنترل آن را به دست بگیرند.
سنگین یکی از ناآرام‌ترین مناطق ولایت آشوب‌زده هلمند است.
هلمند مرکز اصلی تولید مواد مخدر افغانستان و چه بسا جهان است.
واقعیت هرچه باشد، آنچه اتفاق افتاده، این است که ولسوالی سنگین هلمند اکنون در سلطه طالبان است و خبر سقوط این ولسوالی از نظر کارشناسان، خبر تکان دهنده ای است.
کارشناسان می گویند که حتی اگر ادعای سخنگوی والی هلمند در زمینه "عقب نشینی تاکتیکی" نیروهای امنیتی از ولسوالی سنگین هلمند، درست باشد، این امر به لحاظ روانی و تبلیغاتی، یک شکست استراتژیک برای نیروهای دولتی و پیروزی تبلیغاتی برای طالبان به حساب می آید.
این در حالی است که هنوز پس لرزه های فجایع تروریستی دیگر مانند کشتار مهیب شفاخانه ۴۰۰ بستر کابل به طور کامل، فروکش نکرده و این پیشرفت نیروهای تروریستی طالبان در سنگین نیز متاثر از همان فجایع است و در ادامه آن، ارزیابی خواهد شد؛ مخصوصا به این دلیل که این رویداد در نخستین روزهای سال جدید خورشیدی رخ می دهد و از این منظر، می تواند یک پیام بد و ترسناک از سال پیش رو محسوب شود.
شماری از کارشناسان، حتی ابعاد این پیشرفت را تنها به ولایت هلمند، متوقف و محدود نمی دانند؛ بلکه معتقد اند که این امر، خبری ناخوشایند برای همه ولایات و مناطق شدیدا ناامن کشور به حساب می آید و برای خود هلمند هم بیم آن می رود که سناریوی سنگین به سرعت در دیگر مناطق این ولایت آشوب زده هم تکرار شود.
ناظران می گویند که طالبان از سال ها پیش تاکنون، سرمایه بزرگی را در هلمند، صرف کرده اند و به همین دلیل، سقوط یکی از مهم ترین ولسوالی های این ولایت به دست این گروه، آنهم در شرایطی که آنها پیش از این، تلاش های ناکام فراوانی برای تعمیم سلطه خود بر این ولسوالی، انجام داده بودند، حتی اگر به منظور عقب نشینی تاکتیکی نیروهای دولتی صورت گرفته باشد، امتیازی به حساب طالبان به شمار خواهد رفت.
آگاهان می گویند که اکنون طالبان بر ولسوالی سنگین، سلطه دارند و با ایجاد یک پل رابطه با پاکستان، به آسانی می توانند دامنه قدرت یا دست کم ناامنی های مورد نظر خود را به سایر ولسوالی های هلمند یا حتی ولایت های دیگر نیز گسترش بدهند.
آنها با سلطه بر ولسوالی سنگین همچنین می توانند تجهیزات، نیروی جنگی و دیگر امکانات مورد نیاز برای تغذیه یک جنگ دامنه دار در هلمند و دیگر ولایت های حوالی جنوب کشور را از پاکستان وارد افغانستان کنند.
بر این اساس، بحران ناامنی های ریشه دار و رو به گسترش در هلمند، یک معضل پیچیده چند وجهی است و سرنخ آن در پاکستان قرار دارد و شاه کلید غلبه بر این ناامنی ها، آزادسازی سراسر حوالی جنوب از سلطه طالبان و پاکستان می باشد.
به این ترتیب، سقوط ولسوالی سنگین، چه در پوشش یک عقب نشینی تاکتیکی صورت گرفته باشد و چه مانند بسیاری دیگر از موارد، در نتیجه قدرت گیری تروریزم طالبانی تحت حمایت پاکستان، واقع شده باشد، یک دستاورد بزرگ برای طالبان و پاکستان خواهد بود؛ دستاوردی چند جانبه که بر پایه آن، هم این گروه به تجهیزات و امکانات بر جا مانده از نیروهای امنیتی دولتی، دسترسی پیدا می کند و هم با استفاده از موقعیت استراتژیک ولسوالی سنگین، قدرت و سلطه خود را به سرعت به دیگر مناطق هلمند، گسترش می دهد و هم از نقطه نظر روانی، روحیه جنگجویان خود را به منظور راه اندازی جنگ های بیشتر در هلمند و حوالی جنوب، تقویت و آماده خواهد کرد.
بنابراین «عقب نشینی تاکتیکی» نیروهای امنیتی با امتیازات استراتژيکی برای طالبان همراه است و این عقب نشینی تا هر زمانی که به طول بیانجامد، به همان میزان امتیاز به حساب تروریست ها و حامیان شان واریز خواهد شد.
