ولادیمیر پوتین؛ رئیس جمهور روسیه، اعلام کرد که دولت بشار اسد و گروه‌های مخالف مسلح توافقی برای آتش‌بس سراسری در سوریه امضا کرده‌اند.
پیشتر گروهی از گروه های مسلح سوری اعلام کرده بودند که در حال مذاکره با ترکیه برای دستیابی به یک توافق آتش بس هستند.
پیش از آن، مولود چاووش اوغلو؛ وزیر خارجه ترکیه گفته بود که ترکیه موفق شده برای دسترسی به یک راه حل سیاسی در مورد بحران سوریه و برقراری آتش بس، با روسیه و ایران بر سر دو متن جداگانه به توافق برسد.
ایران، روسیه و ترکیه، هفته پیش در مسکو مذاکراتی سه جانبه را در مورد آینده سوریه انجام دادند که به صدور بیانیه ای مشترک انجامید و در آن، بر "حاکمیت، استقلال، یکپارچگی و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه به عنوان یک دولت چند نژادی، چند مذهبی، غیرفرقه ای، دموکراتیک و سکولار" و ضرورت یافتن راه حلی سیاسی برای بحران سوریه تاکید کردند.
در پی آن، ترکیه و روسیه از توافق بر سر طرحی برای "برقراری آتش‌بس عمومی" در جنگ داخلی سوریه خبر دادند.
با توجه به این تحول، کارشناسان می گویند که بحران سوریه بدون تردید وارد مرحله ای تازه و در عین حال، بسیار حساس و تعیین کننده شده است.
پیش بینی می شود که این تحول تازه تا حدود زیادی به نفع دولت به رهبری بشار اسد در سوریه تمام شود؛ دولتی که به اعتقاد کارشناسان، بیش از پنج سال تمام در برابر ۸۰ کشور جهان ایستاد و برای استقلال، حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه جنگید. دولتی که علیرغم توطئه های بزرگ و پیچیده منطقه ای و بین المللی، لحظه ای در مورد اینکه دفاع از خاک، تمامیت ارضی، استقلال و عزت و امنیت مردم سوریه، وظیفه آن است، درنگ و تردید نکرد و در سخت ترین شرایط، در حالی که بارها و بارها زمین خورد، افتاد، زخم دید، خون داد و تیر خورد، ایستاد، مبارزه کرد، مقاومت نمود و پایداری پیشه کرد تا در نهایت، حلب که اصلی ترین مرکز قدرت تروریزم در کل خاور میانه به حساب می آمد را آزاد نمود و به این ترتیب، آینده تروریزم و توطئه های تروریستی قدرت های منطقه و فرامنطقه در دیگر نقاط سوریه را با مخاطره مواجه ساخت.
به باور تحلیلگران، توافق آتش بسی که آقای پوتین خبر آن را داده است، بدون شک برآیند پیروزی بلامنازع و خیره کننده دولت سوریه و متحدان آن مانند ایران و روسیه و سایر جریان های مقاومت اسلامی فعال در منطقه در جنگ اخیر حلب است؛ جنگی که قدرت های حامی تروریزم در منطقه و جهان را از ادامه راهی که در زمینه براندازی دولت ملی سوریه، در پیش گرفته بودند، ناامید کرد و از سوی دیگر، به ارتش ملی سوریه و متحدان آن هم این قدرت و ابتکار عمل و اعتماد به نفس را اعطا کرد که از الگوی حلب در مورد سایر بخش های تحت سلطه تروریست ها در سوریه نیز استفاده کرده و آینده تروریزم در این کشور را بیش از پیش، تیره و تار سازند.
با این حساب، از دید آگاهان، ترکیه دیگر چاره ای جز همکاری با محور روسیه و ایران برای آینده سوریه نداشت و این تنها انتخاب این کشور برای بازگشت از مسیر پرمخاطره ای محسوب می شد که در پیش گرفته بود.
ترکیه به این ترتیب، امکان پیدا می کند تا در آینده سیاسی سوریه، نقش و سهمی داشته باشد و در کنار روسیه، ایران و سایر محورهای حامی دولت سوریه، بر سر یک راه حل سیاسی صلح آمیز، آرا و نظرات منطبق با اهداف و منافع مشروع خود را مطرح سازد.
از سوی دیگر، کارشناسان می گویند که سنگین ترین شکست را در این میان، رژیم هایی مانند عربستان سعودی، قطر، امارات و نیز امریکا و کشورهای اروپایی حامی گروه های تروریستی خوردند؛ رژيم هایی که آشکارا از روند جستجوی راهکار سیاسی برای بحران جاری در سوریه، کنار گذاشته شدند و از این پس نیز به نظر نمی رسد که آنها قادر باشند در روند سیاسی حل بحران سوریه، نقشی ایفا کنند. این در حالی است که در پی پیروزی دولت سوریه و متحدانش در جنگ حلب، در عرصه نبردهای میدانی نیز هیچ امید و آینده ای برای رژیم های حامی تروریزم در منطقه و فرامنطقه، وجود ندارد و تمامی تلاش های خرابکارانه آنها در این زمینه، با قدرت از سوی دولت سوریه و متحدان متعهدش، پاسخ داده خواهد شد.
