عادل الجبیر؛ وزیر خارجه سعودی می‌گوید اگر ایران به دنبال روابط بهتر با عربستان سعودی و کشورهای اسلامی است باید از تلاش برای صدور انقلاب خود دست بردارد.
جبیر در سفر به افریقای جنوبی گفت که عربستان خواهان بهبود روابط است؛ اما تاکید کرد که ایران باید رفتارش را عوض کند و تلاش برای صادر کردن انقلاب خود و گسترش نفوذش به خارج از مرزها را متوقف کند.
او گفت در این صورت درهای رابطه با منطقه به روی ایران باز خواهد شد.
وزیر خارجه سعودی پیش از این هم از ایران خواسته بود:"از یک کشور سرکش انقلابی به یک عضو محترم جامعه جهانی تغییر کند".
جبیر روز یکشنبه مدعی شد که کشورش بیش از سه دهه تلاش کرده تا روابط خوبی با ایران داشته باشد؛ اما در مقابل چیزی نصیبش نشده است.
این در حالی است که حسن روحانی؛ رئیس جمهوری ایران روز شنبه گفت که کشورش علاقمند به ادامه تنش با عربستان نیست و ابراز امیدواری کرد که در آینده نزدیک راهی برای حل و فصل مشکلات دو کشور پیدا شود.
ادعاهای تازه وزیر خارجه رژيم سعودی اما از دید کارشناسان مسایل خاور میانه، تغییری در موضع رسمی این رژيم در حوزه سیاست خارجی اش، محسوب نمی شود؛ زیرا به باور آگاهان، این رژيم همچنان تلاش می کند به بهانه تلاش ایران برای صدور انقلاب اسلامی، تنش با این قدرت مهم منطقه ای را دامن بزند و از همه مهم تر اینکه در توهمی مضحک، کنش ها و سیاست های تنش آفرینانه خود در قبال دیگر کشورهای اسلامی از جمله ایران را به همه کشورهای منطقه نسبت دهد؛ این در حالی است که به باور منتقدان، رژيم سعودی در پی چندین تلاش ناموفق برای فراهم آوردن گروه بزرگی از کشورهای اسلامی حول محور سیاست خارجی تهاجمی و تفرقه انگیزانه خود، اینک در انزوای کامل به سر می برد و واکنش های منطقه ای و بین المللی در قبال تجاوز و جنایات این رژيم در یمن، آشکارا نشان می دهد که سعودی ها، نتوانستند داعیه بزرگ رهبری جهان اسلام را تحقق بخشند.
خریداری چند کشور کوچک و گمنام و فقیر عربی و افریقایی و برانگیختن آنان به تبعیت از رژيم سعودی در قطع روابط دیپلماتیک با ایران هم نه هیچ بهره ای تبلیغاتی برای رژيم سعودی به همراه آورد و نه زیانی به قدرت و موقعیت رو به رشد ایران در سطح منطقه ای و بین المللی وارد کرد.
این در حالی است که سرمایه گذاری های سنگین مالی رژيم سعودی روی سیاست ایران هراسی در منطقه، سبب بروز بحران ها و مشکلات بی سابقه مالی در داخل این رژيم و وقوع کسری بودجه ای بی مانند در دولت شاهی خاندان سعود گردید که این امر، هزینه های سیاست جنون آمیز سران سعودی را چندین برابر افزایش داد.
در این میان، انتظار نمی رود کسی پیدا شود که اتهامات و ادعاهای مضحک و واهی و تکراری وزیر خارجه ماجراجو و جنگ سالار سعودی در باره تلاش ایران برای صدور انقلاب اسلامی و نفوذ به کشورهای دیگر را جدی بگیرد و آن را دلیلی برای قطع یا کاهش روابط خود با ایران به شمار آورد.
این در حالی است که به باور کارشناسان، صدور انقلاب، به خودی خود، اقدامی مذموم و مستلزم محکومیت نیست؛ زیرا انقلابی که نتیجه آن استکبارستیزی، استقلال ملی، غیر وابستگی سیاسی، خودکفایی ملی، پیشرفت، ترقی، آزادی، رفاه، تبدیل شدن به یک قدرت اثرگذار و مقتدر منطقه ای و بین المللی، رهایی از سلطه رژيم های بسته و وابسته به بیگانه و منحط خاندانی و از همه مهمتر مایه الگو و الهام برای سایر ملت های اسلامی و غیر اسلامی در جهان باشد، مسیری برای عزت و آزادی ملت های در بند است و صدور آن نیز به معنای صدور الگوی آزادی و آزادگی و رهایی از انحطاط و ارتجاع حاکمیت های غیر مشروع خاندانی و وابسته به نظام سلطه به ویژه در خاور میانه و کشورهای اسلامی است.
اما در مقابل، این صدور تروریزم است که مذموم و محکوم است؛ تروریزمی که سراسر خاور میانه و جهان اسلام و حتی اروپا و امریکا را دچار هرج و مرج و بی ثباتی و خون ریزی و وحشت و ویرانگری کرده است و عامل اصلی آن نیز آیین منحط و تکفیری سلفی و خاندان شاهی مسلط بر سرزمین عربستان به کمک دالرهای بادآورده نفتی است.
نکته آخر هم اینکه ادعای وزیر خارجه سعودی در اینکه عربستان سه دهه برای بهبود روابط با ایران تلاش کرد، یک دروغ آشکار و بی پایه است؛ زیرا از موضع گیری ها و عملکردهای سران ایران و عربستان هم در گذشته و هم در حال حاضر، به خوبی برمی آید که چه کسی برای وحدت و همگرایی اسلامی تلاش می کند و چه کسی زمینه های این وحدت و همگرایی را با کشتار فاجعه بار زائران خانه خدا، توسعه تروریزم و تنش آفرینی در ابعاد بین المللی حتی به قیمت اتحاد و همدستی با صهیونیزم، خراب می کند.
جبیر در سفر به افریقای جنوبی گفت که عربستان خواهان بهبود روابط است؛ اما تاکید کرد که ایران باید رفتارش را عوض کند و تلاش برای صادر کردن انقلاب خود و گسترش نفوذش به خارج از مرزها را متوقف کند.
او گفت در این صورت درهای رابطه با منطقه به روی ایران باز خواهد شد.
وزیر خارجه سعودی پیش از این هم از ایران خواسته بود:"از یک کشور سرکش انقلابی به یک عضو محترم جامعه جهانی تغییر کند".
جبیر روز یکشنبه مدعی شد که کشورش بیش از سه دهه تلاش کرده تا روابط خوبی با ایران داشته باشد؛ اما در مقابل چیزی نصیبش نشده است.
این در حالی است که حسن روحانی؛ رئیس جمهوری ایران روز شنبه گفت که کشورش علاقمند به ادامه تنش با عربستان نیست و ابراز امیدواری کرد که در آینده نزدیک راهی برای حل و فصل مشکلات دو کشور پیدا شود.
ادعاهای تازه وزیر خارجه رژيم سعودی اما از دید کارشناسان مسایل خاور میانه، تغییری در موضع رسمی این رژيم در حوزه سیاست خارجی اش، محسوب نمی شود؛ زیرا به باور آگاهان، این رژيم همچنان تلاش می کند به بهانه تلاش ایران برای صدور انقلاب اسلامی، تنش با این قدرت مهم منطقه ای را دامن بزند و از همه مهم تر اینکه در توهمی مضحک، کنش ها و سیاست های تنش آفرینانه خود در قبال دیگر کشورهای اسلامی از جمله ایران را به همه کشورهای منطقه نسبت دهد؛ این در حالی است که به باور منتقدان، رژيم سعودی در پی چندین تلاش ناموفق برای فراهم آوردن گروه بزرگی از کشورهای اسلامی حول محور سیاست خارجی تهاجمی و تفرقه انگیزانه خود، اینک در انزوای کامل به سر می برد و واکنش های منطقه ای و بین المللی در قبال تجاوز و جنایات این رژيم در یمن، آشکارا نشان می دهد که سعودی ها، نتوانستند داعیه بزرگ رهبری جهان اسلام را تحقق بخشند.
خریداری چند کشور کوچک و گمنام و فقیر عربی و افریقایی و برانگیختن آنان به تبعیت از رژيم سعودی در قطع روابط دیپلماتیک با ایران هم نه هیچ بهره ای تبلیغاتی برای رژيم سعودی به همراه آورد و نه زیانی به قدرت و موقعیت رو به رشد ایران در سطح منطقه ای و بین المللی وارد کرد.
این در حالی است که سرمایه گذاری های سنگین مالی رژيم سعودی روی سیاست ایران هراسی در منطقه، سبب بروز بحران ها و مشکلات بی سابقه مالی در داخل این رژيم و وقوع کسری بودجه ای بی مانند در دولت شاهی خاندان سعود گردید که این امر، هزینه های سیاست جنون آمیز سران سعودی را چندین برابر افزایش داد.
در این میان، انتظار نمی رود کسی پیدا شود که اتهامات و ادعاهای مضحک و واهی و تکراری وزیر خارجه ماجراجو و جنگ سالار سعودی در باره تلاش ایران برای صدور انقلاب اسلامی و نفوذ به کشورهای دیگر را جدی بگیرد و آن را دلیلی برای قطع یا کاهش روابط خود با ایران به شمار آورد.
این در حالی است که به باور کارشناسان، صدور انقلاب، به خودی خود، اقدامی مذموم و مستلزم محکومیت نیست؛ زیرا انقلابی که نتیجه آن استکبارستیزی، استقلال ملی، غیر وابستگی سیاسی، خودکفایی ملی، پیشرفت، ترقی، آزادی، رفاه، تبدیل شدن به یک قدرت اثرگذار و مقتدر منطقه ای و بین المللی، رهایی از سلطه رژيم های بسته و وابسته به بیگانه و منحط خاندانی و از همه مهمتر مایه الگو و الهام برای سایر ملت های اسلامی و غیر اسلامی در جهان باشد، مسیری برای عزت و آزادی ملت های در بند است و صدور آن نیز به معنای صدور الگوی آزادی و آزادگی و رهایی از انحطاط و ارتجاع حاکمیت های غیر مشروع خاندانی و وابسته به نظام سلطه به ویژه در خاور میانه و کشورهای اسلامی است.
اما در مقابل، این صدور تروریزم است که مذموم و محکوم است؛ تروریزمی که سراسر خاور میانه و جهان اسلام و حتی اروپا و امریکا را دچار هرج و مرج و بی ثباتی و خون ریزی و وحشت و ویرانگری کرده است و عامل اصلی آن نیز آیین منحط و تکفیری سلفی و خاندان شاهی مسلط بر سرزمین عربستان به کمک دالرهای بادآورده نفتی است.
نکته آخر هم اینکه ادعای وزیر خارجه سعودی در اینکه عربستان سه دهه برای بهبود روابط با ایران تلاش کرد، یک دروغ آشکار و بی پایه است؛ زیرا از موضع گیری ها و عملکردهای سران ایران و عربستان هم در گذشته و هم در حال حاضر، به خوبی برمی آید که چه کسی برای وحدت و همگرایی اسلامی تلاش می کند و چه کسی زمینه های این وحدت و همگرایی را با کشتار فاجعه بار زائران خانه خدا، توسعه تروریزم و تنش آفرینی در ابعاد بین المللی حتی به قیمت اتحاد و همدستی با صهیونیزم، خراب می کند.
