یک سرباز سابق هالندی که برای جنگیدن در کنار شبه نظامیان کرد سوری به سوریه رفته بود، پس از بازگشت به هالند به ظن قتل اعضای داعش بازداشت شد.
این مرد ٤٧ ساله پس از بازداشت آزاد شد؛ اما پاسپورت خود را به مقام های هالندی تسلیم کرد تا دیگر نتواند به سوریه برود.
دادستان های هالندی گفته اند که قانون هالند اجازه استفاده از خشونت را مگر در شرایط استثنائی به کسی نمی دهد.
در اطلاعیه دادستانی هالند آمده است:"کشتن یک عضو داعش را می توان به عنوان قتل تحت تعقیب قرار داد."
هالند خود عضو ائتلاف امریکایی ضد داعش است؛ اما دادستان های هالندی گفته اند:"بین شهروندان هالندی که سرخود برای جنگ با داعش به سوریه می روند و سربازان هالندی که به نیروهای عراقی و کرد آموزش می دهند فرق مهمی وجود دارد."
آنها اما هیچ توضیحی درباره این «فرق مهم» نداده اند.
کارشناسان می گویند که این رویداد آشکارا نشان می دهد که غربی ها با استندردهای دوگانه با داعش برخورد می کنند و همین امر، معمای داعش را بیش از پیش، پیچیده تر می سازد و زوایای تاریک تازه ای بر آن می افزاید.
به اعتقاد آگاهان، اکنون هزاران شهروند غربی در صفوف داعش در سوریه و عراق می جنگند. بسیاری از آنها مرتکب صدها مورد قتل و شکنجه شده اند. برخی از آنها خشن ترین و ابتکاری ترین انواع شکنجه را علیه قربانیان خود به کار برده و از آن در راستای تبلیغ و ترویج خشونت با استفاده از اینترنت، شبکه های اجتماعی و غول های رسانه ای غربی، استفاده کرده اند.
این در حالی است که تاکنون حتی یک مورد برخورد با این افراد نیز ثبت نشده است.
کارشناسان می گویند که این بسیار ساده انگارانه است اگر تصور شود که قدرت های غربی، سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی و نهادهای پولیسی آن کشورها، از آمد و شد اتباع خود به ترکیه و سوریه، بی خبر اند و هزاران عضو غربی داعش، بدون اطلاع سازمان های پیچیده جاسوسی و اطلاعاتی آن کشورها خود را به ترکیه و سپس سوریه رسانده اند. بنابراین، کمترین انتظار این است که آن گروه از شهروندان غربی که به گروه تروریستی داعش پیوسته اند، تابعیت شان سلب شود و دیگر حق نداشته باشند، به غرب بازگردند؛ زیرا اکنون یکی از نگرانی های شایع در میان دولت ها و مردم اروپا و امریکا، بازگشت تروریست های غربی عضو داعش به سرزمین های متبوع خود و در نتیجه، اشاعه خشونت و افراطی گری و تروریزم به این کشورهاست؛ اما در عمل، نه تنها شاهد مبارزه ای جدی و عملی با این گروه تروریستی نیستیم؛ بلکه آنعده از افرادی که به صورت خودجوش و داوطلبانه به گروه های مبارز ضد داعش می پیوندند به بهانه هایی واهی و مضحک، بازداشت می شوند و با محدودیت رفت و آمد به سوریه مواجه می شوند!
سؤال این است که چرا این محدودیت ها بر اعضای رسمی داعش که همزمان شهروندی کشورهای غربی را نیز دارند، اعمال نمی شود؟
سؤال دیگر اینکه کدامیک از این دو گروه، برای امنیت جوامع غربی، خطرناک تر است: آنهایی که به داعش می پیوندند یا آنهایی که به گروه های ضد داعش محلق می شوند؟
این مایه شرمساری غرب است که اینگونه وقیحانه، با استندردهای دوگانه با داعش و تروریزم برخورد می کند.
در حملات پاریس، مشخص شد که عوامل اصلی این حملات،همان گروه از شهروندان فرانسه و بلژيک بودند که پیشتر به عضویت گروه های تروریستی در سوریه درآمده بودند و بعدا با سیل پناهجویان سوری به اروپا بازگشته و اقدام به راه اندازی ماشین کشتار در قلب پاریس کردند.
پرسش این است که چرا غربی هایی که به داعش می پیوندند، پیش از آنکه خطری را متوجه جان انسان های بی گناه در سوریه یا فرانسه کنند، به عنوان تهدیدهای جدی امنیتی، مورد پیگرد قرار نمی گیرند؛ اما فردی که با نیتی کاملا انسان دوستانه و به منظور کمک به مبارزه مشروع مبارزان کرد علیه تروریست های وحشی، به سوریه رفته، بازداشت و با اعمال محدودیت مواجه می شود؟
آیا این بدان معنا نیست که جنگیدن با داعش، ممنوع است؛ اما پیوستن به داعش، مشروعیت دارد؟
آیا این معنای ائتلاف های بزرگی است که غرب علیه داعش و تروریزم در سوریه و افغانستان و... ایجاد کرده است؟
این مرد ٤٧ ساله پس از بازداشت آزاد شد؛ اما پاسپورت خود را به مقام های هالندی تسلیم کرد تا دیگر نتواند به سوریه برود.
دادستان های هالندی گفته اند که قانون هالند اجازه استفاده از خشونت را مگر در شرایط استثنائی به کسی نمی دهد.
در اطلاعیه دادستانی هالند آمده است:"کشتن یک عضو داعش را می توان به عنوان قتل تحت تعقیب قرار داد."
هالند خود عضو ائتلاف امریکایی ضد داعش است؛ اما دادستان های هالندی گفته اند:"بین شهروندان هالندی که سرخود برای جنگ با داعش به سوریه می روند و سربازان هالندی که به نیروهای عراقی و کرد آموزش می دهند فرق مهمی وجود دارد."
آنها اما هیچ توضیحی درباره این «فرق مهم» نداده اند.
کارشناسان می گویند که این رویداد آشکارا نشان می دهد که غربی ها با استندردهای دوگانه با داعش برخورد می کنند و همین امر، معمای داعش را بیش از پیش، پیچیده تر می سازد و زوایای تاریک تازه ای بر آن می افزاید.
به اعتقاد آگاهان، اکنون هزاران شهروند غربی در صفوف داعش در سوریه و عراق می جنگند. بسیاری از آنها مرتکب صدها مورد قتل و شکنجه شده اند. برخی از آنها خشن ترین و ابتکاری ترین انواع شکنجه را علیه قربانیان خود به کار برده و از آن در راستای تبلیغ و ترویج خشونت با استفاده از اینترنت، شبکه های اجتماعی و غول های رسانه ای غربی، استفاده کرده اند.
این در حالی است که تاکنون حتی یک مورد برخورد با این افراد نیز ثبت نشده است.
کارشناسان می گویند که این بسیار ساده انگارانه است اگر تصور شود که قدرت های غربی، سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی و نهادهای پولیسی آن کشورها، از آمد و شد اتباع خود به ترکیه و سوریه، بی خبر اند و هزاران عضو غربی داعش، بدون اطلاع سازمان های پیچیده جاسوسی و اطلاعاتی آن کشورها خود را به ترکیه و سپس سوریه رسانده اند. بنابراین، کمترین انتظار این است که آن گروه از شهروندان غربی که به گروه تروریستی داعش پیوسته اند، تابعیت شان سلب شود و دیگر حق نداشته باشند، به غرب بازگردند؛ زیرا اکنون یکی از نگرانی های شایع در میان دولت ها و مردم اروپا و امریکا، بازگشت تروریست های غربی عضو داعش به سرزمین های متبوع خود و در نتیجه، اشاعه خشونت و افراطی گری و تروریزم به این کشورهاست؛ اما در عمل، نه تنها شاهد مبارزه ای جدی و عملی با این گروه تروریستی نیستیم؛ بلکه آنعده از افرادی که به صورت خودجوش و داوطلبانه به گروه های مبارز ضد داعش می پیوندند به بهانه هایی واهی و مضحک، بازداشت می شوند و با محدودیت رفت و آمد به سوریه مواجه می شوند!
سؤال این است که چرا این محدودیت ها بر اعضای رسمی داعش که همزمان شهروندی کشورهای غربی را نیز دارند، اعمال نمی شود؟
سؤال دیگر اینکه کدامیک از این دو گروه، برای امنیت جوامع غربی، خطرناک تر است: آنهایی که به داعش می پیوندند یا آنهایی که به گروه های ضد داعش محلق می شوند؟
این مایه شرمساری غرب است که اینگونه وقیحانه، با استندردهای دوگانه با داعش و تروریزم برخورد می کند.
در حملات پاریس، مشخص شد که عوامل اصلی این حملات،همان گروه از شهروندان فرانسه و بلژيک بودند که پیشتر به عضویت گروه های تروریستی در سوریه درآمده بودند و بعدا با سیل پناهجویان سوری به اروپا بازگشته و اقدام به راه اندازی ماشین کشتار در قلب پاریس کردند.
پرسش این است که چرا غربی هایی که به داعش می پیوندند، پیش از آنکه خطری را متوجه جان انسان های بی گناه در سوریه یا فرانسه کنند، به عنوان تهدیدهای جدی امنیتی، مورد پیگرد قرار نمی گیرند؛ اما فردی که با نیتی کاملا انسان دوستانه و به منظور کمک به مبارزه مشروع مبارزان کرد علیه تروریست های وحشی، به سوریه رفته، بازداشت و با اعمال محدودیت مواجه می شود؟
آیا این بدان معنا نیست که جنگیدن با داعش، ممنوع است؛ اما پیوستن به داعش، مشروعیت دارد؟
آیا این معنای ائتلاف های بزرگی است که غرب علیه داعش و تروریزم در سوریه و افغانستان و... ایجاد کرده است؟
