گفتگوهای صلح با هدف پایان مناقشه یمن بدون توافق در سویس دو روز پیش پایان یافت؛ اما اسماعیل ولد شیخ احمد؛ فرستاده ویژه سازمان ملل می گوید با توجه به پیشرفت ها، مذاکرات در روز ۱۴ جنوری از سر گرفته خواهد شد.
آقای احمد گفت پیشرفت هایی به دست آمده؛ اما نقض آتش بس موقتی مشکلاتی پدید آورده است.
در همین حال، نبردهای شدیدی در شمال یمن میان انقلابیون انصارالله و نیروهای حامی دولت در جریان است.
آقای احمد در یک کنفرانس خبری گفت که همه تلاش های او در چند روز و هفته آینده صرف اطمینان از قوام آتش‌بس خواهد شد.
او گفت:"در روزهای اخیر به پیشرفت های بزرگی دست یافته ایم؛ اما این کافی نیست و لازم است تبادل نظر میان شرکت کنندگان ادامه یابد. این قدمی در جهت صحیح است. حالا باید آن را ادامه دهیم و این فرآیند را به حرکت درآوریم."
برای رسیدگی به این مساله یک کمیته کاهش تنش ایجاد شده که رهبران نظامی دو طرف در آن شرکت خواهند کرد.
با این حال، کارشناسان می گویند که از سازمان ملل تا رژیم ریاض هیچکدام در پیشبرد روند صلح و آتش بس در یمن، جدی نیستند.
آنچه آنها را به این باور رسانده، وضعیت ناامیدکننده تحولات میدانی یمن درست در جریان روند صلح سویس بود.
آتش بس فقط روی کاغذ برقرار شد. عربستان سعودی نخستین ناقض آتش بس توافق شده، بود. این رژيم در واقع، هیچگاه به هیچ آتش بسی ملتزم باقی نماند.
بمباران ها در روزهای گفتگوهای صلح سویس، در صنعا و سایر نقاط یمن با همان شدت همیشگی ادامه یافت و این معنایی جز نقض صریح و آشکار آتش بس از سوی رژيم ریاض نداشت. این پیام روشنی داشت و آن اینکه رژیم سعودی، روند سویس را جدی نمی گیرد و آن را تنها به مثابه یک سرگرمی حاشیه ای به هدف کاستن از هزینه های سیاسی و بدنامی های بین المللی ناشی از جنگ یمن و فجایع جانبی آن، راه اندازی کرده است.
این اهانتی آشکار و زننده از سوی رژيم ریاض به سازمان ملل به عنوان برگزار کننده نشست صلح ژنو بود؛ اما سازمان ملل حتی به اندازه اعاده حیثیت خودش هم نتوانست در مقابل رژيم ریاض، مستقیما موضع بگیرد و سران سعودی را به نقض فاحش و صریح آتش بس، متهم کند.
این به جز انفعال و کنش پذیری غیر قابل کتمان این سازمان در پیشبرد اهداف مرتبط با صلح و امنیت بین المللی و تامین حقوق انسانی افراد و صیانت از استقلال و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشورهای عضو این سازمان، یک معنای دیگر هم داشت و آن، جدی نبودن این سازمان برای دستیابی به صلح در یمن بود.
سازمان ملل البته پیش از این هم ناکارآمدی اش را در این زمینه ثابت کرده است؛ اما این بار از آنجایی که خود، سازمان دهنده نشست صلح سویس درباره یمن بود و از جانب دیگر، در پی ۹ ماه سکوت و تماشا و انفعال و بازی های تبلیغاتی، انتقادات جهانی گسترده ای علیه عملکرد این سازمان شکل گرفته است، انتظار می رفت، این سازمان جدی تر عمل کند.
با این حال و به رغم انتظارهایی که وجود داشت، نتیجه ناامیدکننده نشست ژنو یکبار دیگر ثابت کرد که سازمان ملل همچنان تحت سیطره و در چنبره سلطه رژیم های غیر دموکراتیک و استبدادی منطقه و متحدان و حامیان فرامنطقه ای آنها قرار دارد و قادر به تصمیم گیری و عملکردی فعال، مؤثر و مستقلانه نیست.
با این حساب، کارشناسان عقیده دارند که به نظر نمی رسد روندی که اسماعیل ولد نسبت به آن، همچنان امیدوار است، بتواند تحویلی عظیم و بنیادی در وضعیت جاری در یمن ایجاد کند؛ بنابراین، همچنان باید چشم به تحولات میدانی این کشور دوخت و منتظر ماند و دید که سرانجام نبرد انقلاب و تجاوز به کجا منتهی می شود و زخم چرکین یمن، آیا روزی بهبود و التیام خواهد یافت یاخیر.
آقای احمد گفت پیشرفت هایی به دست آمده؛ اما نقض آتش بس موقتی مشکلاتی پدید آورده است.
در همین حال، نبردهای شدیدی در شمال یمن میان انقلابیون انصارالله و نیروهای حامی دولت در جریان است.
آقای احمد در یک کنفرانس خبری گفت که همه تلاش های او در چند روز و هفته آینده صرف اطمینان از قوام آتش‌بس خواهد شد.
او گفت:"در روزهای اخیر به پیشرفت های بزرگی دست یافته ایم؛ اما این کافی نیست و لازم است تبادل نظر میان شرکت کنندگان ادامه یابد. این قدمی در جهت صحیح است. حالا باید آن را ادامه دهیم و این فرآیند را به حرکت درآوریم."
برای رسیدگی به این مساله یک کمیته کاهش تنش ایجاد شده که رهبران نظامی دو طرف در آن شرکت خواهند کرد.
با این حال، کارشناسان می گویند که از سازمان ملل تا رژیم ریاض هیچکدام در پیشبرد روند صلح و آتش بس در یمن، جدی نیستند.
آنچه آنها را به این باور رسانده، وضعیت ناامیدکننده تحولات میدانی یمن درست در جریان روند صلح سویس بود.
آتش بس فقط روی کاغذ برقرار شد. عربستان سعودی نخستین ناقض آتش بس توافق شده، بود. این رژيم در واقع، هیچگاه به هیچ آتش بسی ملتزم باقی نماند.
بمباران ها در روزهای گفتگوهای صلح سویس، در صنعا و سایر نقاط یمن با همان شدت همیشگی ادامه یافت و این معنایی جز نقض صریح و آشکار آتش بس از سوی رژيم ریاض نداشت. این پیام روشنی داشت و آن اینکه رژیم سعودی، روند سویس را جدی نمی گیرد و آن را تنها به مثابه یک سرگرمی حاشیه ای به هدف کاستن از هزینه های سیاسی و بدنامی های بین المللی ناشی از جنگ یمن و فجایع جانبی آن، راه اندازی کرده است.
این اهانتی آشکار و زننده از سوی رژيم ریاض به سازمان ملل به عنوان برگزار کننده نشست صلح ژنو بود؛ اما سازمان ملل حتی به اندازه اعاده حیثیت خودش هم نتوانست در مقابل رژيم ریاض، مستقیما موضع بگیرد و سران سعودی را به نقض فاحش و صریح آتش بس، متهم کند.
این به جز انفعال و کنش پذیری غیر قابل کتمان این سازمان در پیشبرد اهداف مرتبط با صلح و امنیت بین المللی و تامین حقوق انسانی افراد و صیانت از استقلال و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشورهای عضو این سازمان، یک معنای دیگر هم داشت و آن، جدی نبودن این سازمان برای دستیابی به صلح در یمن بود.
سازمان ملل البته پیش از این هم ناکارآمدی اش را در این زمینه ثابت کرده است؛ اما این بار از آنجایی که خود، سازمان دهنده نشست صلح سویس درباره یمن بود و از جانب دیگر، در پی ۹ ماه سکوت و تماشا و انفعال و بازی های تبلیغاتی، انتقادات جهانی گسترده ای علیه عملکرد این سازمان شکل گرفته است، انتظار می رفت، این سازمان جدی تر عمل کند.
با این حال و به رغم انتظارهایی که وجود داشت، نتیجه ناامیدکننده نشست ژنو یکبار دیگر ثابت کرد که سازمان ملل همچنان تحت سیطره و در چنبره سلطه رژیم های غیر دموکراتیک و استبدادی منطقه و متحدان و حامیان فرامنطقه ای آنها قرار دارد و قادر به تصمیم گیری و عملکردی فعال، مؤثر و مستقلانه نیست.
با این حساب، کارشناسان عقیده دارند که به نظر نمی رسد روندی که اسماعیل ولد نسبت به آن، همچنان امیدوار است، بتواند تحویلی عظیم و بنیادی در وضعیت جاری در یمن ایجاد کند؛ بنابراین، همچنان باید چشم به تحولات میدانی این کشور دوخت و منتظر ماند و دید که سرانجام نبرد انقلاب و تجاوز به کجا منتهی می شود و زخم چرکین یمن، آیا روزی بهبود و التیام خواهد یافت یاخیر.
