همزمان با درگیری های تازه در یمن و در حالی که دو طرف مناقشه، خواستار توقف حملات از سوی طرف مقابل شده اند، تلاش ها برای به جریان انداختن گفتگوهای صلح به کندی پیش می رود.
روز یکشنبه درگیری ها در ابعاد گسترده ادامه یافت که از جمله شامل حملات تازه ائتلاف تحت رهبری سعودی این بار به مقر ریاست جمهوری در صنعا پایتخت بود.
انصارالله خواستار پایان تجاوز نظامی سعودی به عنوان شرطی برای گفتگوهای صلح با میانجیگری سازمان ملل شده اند.
محمد البخیتی؛ از اعضای شورای سیاسی انصارالله روز یکشنبه به خبرگزاری فرانسه گفت:"امکان شروع گفتگوها تا پیش از پایان تجاوز خارجی وجود ندارد."
در مقابل ریاض یاسین؛ وزیر خارجه دولت فراری منصور هادی در لندن درخواست مذاکرات صلح که روز جمعه از سوی علی عبدالله صالح مطرح شده بود را رد کرد.
جان کری؛ وزیر خارجه امریکا هم از انصارالله خواسته برای پایان مناقشه، دیالوگ سیاسی را بپذیرد.
این تحولات و رویدادها نشان می دهد که آتش بس، تنها راه برون رفت عربستان سعودی و هم پیمانان غربی و عربی آن از باتلاق یمن است؛ اما این امر نیازمند پرداخت هزینه است؛ هزینه ای که به بدنامی و شرمساری و شکست تاریخی محور غربی- عربی ضد یمن از یکسو و قدرت گیری تاریخی انصارالله و مردم انقلابی یمن از جانب دیگر منجر خواهد شد و به نظر می رسد سعودی هنوز با سماجت حاضر به پرداخت این هزینه نیست و همین امر نیز مانع اصلی در برابر برقراری آتش بس در یمن شده است.
با این حال، نمی توان انکار کرد که متحدان غربی و عربی سعودی پیش از شاهزاده های سرمست از بوی دالرهای بادآورده نفتی آل سعود به این نتیجه رسیده اند که هیچ فرجامی جز شکست و شرمساری در برابر این تجاوز وجود ندارد.
درخواست های مکرر امریکا، سازمان ملل و برخی از کشورهای عرب منطقه از نیروی انقلابی انصارالله و ارتش یمن برای پذیرش آتش بس و روی آوردن به دیالوگ و گفتگوی سیاسی، آشکارا نشان دهنده همین نکته است. آنها در واقع با این درخواست ها، ثابت می کنند که شکست را پذیرفته اند؛ اما نمی توانند به صورت مستقیم از رژيم سعودی بخواهند که به تجاوز پایان دهد؛ زیرا در آن صورت، از یکسو، پذیرش شکست از سوی سعودی، محرز و غیر قابل توجیه و پنهانکاری می شود و از جانب دیگر، محور غربی- عربی ضد یمن، دیگر نمی تواند انصارالله و مردم انقلابی یمن را مسؤول وضعیت به وجود آمده معرفی کرده و از بار کردن تبعات مرگبار، خونین و ویرانگر این جنگ بر نیروهای مردمی و انقلابیون انصارالله، ناتوان می شود. به همین دلیل، آنها به صورت مرتب، از انصارالله می خواهند که دست از جنگ بکشد و عقب نشینی کند؛ در حالی که انصارالله در کشور خود و برای استقلال و آزادی سرزمین خودش از سلطه و تجاوز خارجی می جنگد و حتی هوشیارانه از دست یازیدن به حمله زمینی به عربستان سعودی نیز اجتناب کرده است؛ تا به این ترتیب، کسی نتواند این گروه را مسؤول ویرانی ها و جنگ جاری در منطقه قلمداد کند.
انصارالله در مقام دفاع قرار دارد؛ دفاع از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی یمن در برابر تجاوز و اشغال و سلطه خارجی، دفاع از مصونیت و امنیت مردم غیر نظامی شامل کودکان و زنان یمنی و دفاع از انقلابی که به کمک مردم علیه یک دولت مزدور، فاسد و دست نشانده و نیروهای تروریستی القاعده و داعش به راه انداخته شده است.
با این حساب، تاریخ و نسل های آینده، بار ملامت را از دوش انصارالله برخواهد داشت و در نهایت، این سعودی ها و هم پیمانان غربی و عربی آن هستند که رو سیاه و شرمسار خواهند شد.
حتی موضع گیری های دوگانه سازمان ملل نیز در قبال آنچه بر یمن می رود، هرگز قابل توجیه نیست. نماینده این سازمان تحت فشار شورای همکاری خلیج فارس متشکل از کشورهای عرب دخیل در تجاوز نظامی به یمن، مجبور به کناره گیری شد و شورای امنیت این سازمان نیز به صورت یکجانبه انصارالله و ارتش یمن را تحریم تسلیحاتی کرد و از یک دولت متواری و فراری، حمایت نمود؛ بدون آنکه در قبال خون ریزی اسراییل منشانه رژيم سعودی در یمن، مسؤولیتی بر عهده بگیرد و آن را متوقف کند.
به این ترتیب، انصارالله در نهایت، پیروز این جنگ نابرابر خواهد بود و تجاوز هوایی سعودی، محکوم به شکستی سنگین و فضیحت بار است؛ شکستی که نهایتا آغاز پایان سلطه آل سعود بر عربستان خواهد بود.
