مقامات می‌گویند که تلاشهای جدی برای رهایی مسافران ربوده در شاهراه کابل – قندهار جریان دارد.
محمد محقق؛ معاون دوم رئیس اجرایی می گوید که برای رهایی این مسافران عملیات راه اندازی شد و "تلاشهای زیادی صورت گرفت و هنوز هم ادامه دارد".
او گفت که شخصا هیات‌هایی را برای گفتگو با گروه هایی که احتمالا گروگانگیرها هستند به کراچی و کویته پاکستان فرستاده است.
آقای محقق افزود:"ناخن ما زیر سنگ است... حرف سختی گفته نمی توانیم؛ چون سر هموطنان ما زیر تبر شان است."
او گفت کسانی که اکنون گروگان گرفته شده اند مردمانی فقیر هستند که برای بدست آوردن لقمه نانی سفر می‌کردند و از گروگانگیرها خواست که آنها را رها کنند.
آقای محقق گفت که تمام تلاش شان را برای نجات این افراد انجام خواهند داد.
عبدالقادر قلات وال؛ نماینده زابل در مجلس نمایندگان گفته که عملیات نظامی تا روز چهارشنبه هم ادامه داشت؛ ولی متاسفانه نتیجه‌ای تاکنون نداشته و هنوز از سرنوشت این افراد اطلاعی در دست نیست.
با اینهمه برای کسانی که در آستانه عید نوروز، بی صبرانه چشم به راه یک عیدی حیات بخش و شادی آور اند، این گونه اظهار نظرها صبوری و امیدواری نمی آورد.
واقعیت این است که با انتشار خبرها در زمینه توقف عملیات نظامی به منظور آزادی ۳۱ مرد ربوده شده، امیدها برای آزادی این افراد نیز فروکش کرده و جای خود را به یأس و درد مضاعف مادران چشم به راه و بی قرار داده است.
اظهارات آقای محقق، از زمره نخستین موضع گیری های رسمی رهبران سیاسی در رابطه با این موضوع، محسوب می شود.
آقای محقق می گوید: هیات هایی را به همین منظور به کویته و کراچی فرستاده است. کویته و کراچی از شهرهای پاکستان هستند که گفته می شود، کانون های اصلی رهبری طالبان، در این شهرها مستقر اند؛ اما روشن نیست که این هیات ها به دنبال رایزنی به چه گروه هایی در این دو شهر هستند؛ زیرا طالبان پیشتر به صراحت دست داشتن در این آدم ربایی را رد کرده اند و گزارش مقام های محلی زابل نیز حاکی از آن است که افراد ربوده شده، در اختیار فرمانده همت؛ از فرماندهان پیشین طالبان هستند که اخیرا گفته می شود با داعش اعلام وفاداری کرده است.
از سوی دیگر، در جریان نخستین روزهای عملیات نظامی برای نجات گروگان ها از قول منابع مهم سیاسی و امنیتی دولت، اعلام شد که فرمانده همت با نزدیک به ۱۰۰ نفر دیگر از افرادش به شمول چندین تبعه خارجی کشته شده اند.
با اینهمه، کارشناسان می گویند که توقف عملیات نظامی از یکسو و عدم هیچگونه اطلاع دقیق از وضعیت و موقعیت گروگان ها از جانب دیگر، آینده این گروگان گیری را با ابهامات سنگینی روبرو کرده است.
در همین حال، فشارهای اجتماعی بر رهبران سیاسی و قومی، اعضای دولت و نیروهای امنیتی نیز روز به روز در حال تشدید و افزایش است.
هیچ گروهی مسؤولیت این آدم ربایی را بر عهده نگرفته و طالبان که مظنون اصلی آن بودند، آن را رد کردند. با این حساب، هم دولت و هم مردم، در برابر یک وضعیت مبهم و عمیقا پیچیده قرار دارند.
آقای محقق در بخشی از اظهاراتش به حساسیت وضعیت نیز اشاره کرده و گفته است که به دلیل نگرانی هایی که در مورد وضعیت سلامتی گروگان ها وجود دارد، آنها حتی از گفتن یک حرف سخت هم ناتوان اند؛ اما ناظران می گویند حرف سخت اگر قرار بود زده نشود، متاسفانه یا خوشبختانه با آغاز عملیات نظامی علیه تروریست ها در ولسوالی خاک افغان ولایت زابل زده شد و به نظر نمی رسد دیگر دلیلی برای محافظه کاری و امتناع از موضع گیری صریح در این زمینه وجود داشته باشد.
کارشناسان مسایل امنیتی همچنین می گویند که دلیل و توجیه کافی برای سکوت مقام های امنیتی در زمینه چگونگی وضعیت منطقه، موقعیت گروگان ها، کارهایی که شده و کارهایی که باید صورت گیرد، وجود ندارد.
از اظهارات مقام های رسمی دولت از جمله اظهارات تازه آقای محقق و همچنین نماینده زابل در مجلس نمایندگان، پیدا است که ممکن است کار زیادی صورت گرفته باشد؛ اما نتیجه زیادی به دست نیامده است و این همان چیزی است که آینده را در ابهام و هراس قرار می دهد.
به عقیده تحلیلگران مسایل نظامی، توقف عملیات نیروهای امنیتی برای آزادسازی گروگان ها، پس از آنکه این عملیات شروع شد، به آسانی قابل درک نیست. آنها می بایست تا تصفیه کامل ولسوالی خاک افغان و دیگر ولسوالی های مشابه از وجود تروریست ها، پیش می رفتند؛ تا دست کم، ابهام، سردرگمی و بلاتکلیفی در این زمینه، به پایان می رسید؛ مگر آنکه دلیل این توقف، آغاز یک عملیات پیچیده استخباراتی و همزمان با آن، پیشبرد روند سیاسی برای آزادی مسافران باشد.
محمد محقق؛ معاون دوم رئیس اجرایی می گوید که برای رهایی این مسافران عملیات راه اندازی شد و "تلاشهای زیادی صورت گرفت و هنوز هم ادامه دارد".
او گفت که شخصا هیات‌هایی را برای گفتگو با گروه هایی که احتمالا گروگانگیرها هستند به کراچی و کویته پاکستان فرستاده است.
آقای محقق افزود:"ناخن ما زیر سنگ است... حرف سختی گفته نمی توانیم؛ چون سر هموطنان ما زیر تبر شان است."
او گفت کسانی که اکنون گروگان گرفته شده اند مردمانی فقیر هستند که برای بدست آوردن لقمه نانی سفر می‌کردند و از گروگانگیرها خواست که آنها را رها کنند.
آقای محقق گفت که تمام تلاش شان را برای نجات این افراد انجام خواهند داد.
عبدالقادر قلات وال؛ نماینده زابل در مجلس نمایندگان گفته که عملیات نظامی تا روز چهارشنبه هم ادامه داشت؛ ولی متاسفانه نتیجه‌ای تاکنون نداشته و هنوز از سرنوشت این افراد اطلاعی در دست نیست.
با اینهمه برای کسانی که در آستانه عید نوروز، بی صبرانه چشم به راه یک عیدی حیات بخش و شادی آور اند، این گونه اظهار نظرها صبوری و امیدواری نمی آورد.
واقعیت این است که با انتشار خبرها در زمینه توقف عملیات نظامی به منظور آزادی ۳۱ مرد ربوده شده، امیدها برای آزادی این افراد نیز فروکش کرده و جای خود را به یأس و درد مضاعف مادران چشم به راه و بی قرار داده است.
اظهارات آقای محقق، از زمره نخستین موضع گیری های رسمی رهبران سیاسی در رابطه با این موضوع، محسوب می شود.
آقای محقق می گوید: هیات هایی را به همین منظور به کویته و کراچی فرستاده است. کویته و کراچی از شهرهای پاکستان هستند که گفته می شود، کانون های اصلی رهبری طالبان، در این شهرها مستقر اند؛ اما روشن نیست که این هیات ها به دنبال رایزنی به چه گروه هایی در این دو شهر هستند؛ زیرا طالبان پیشتر به صراحت دست داشتن در این آدم ربایی را رد کرده اند و گزارش مقام های محلی زابل نیز حاکی از آن است که افراد ربوده شده، در اختیار فرمانده همت؛ از فرماندهان پیشین طالبان هستند که اخیرا گفته می شود با داعش اعلام وفاداری کرده است.
از سوی دیگر، در جریان نخستین روزهای عملیات نظامی برای نجات گروگان ها از قول منابع مهم سیاسی و امنیتی دولت، اعلام شد که فرمانده همت با نزدیک به ۱۰۰ نفر دیگر از افرادش به شمول چندین تبعه خارجی کشته شده اند.
با اینهمه، کارشناسان می گویند که توقف عملیات نظامی از یکسو و عدم هیچگونه اطلاع دقیق از وضعیت و موقعیت گروگان ها از جانب دیگر، آینده این گروگان گیری را با ابهامات سنگینی روبرو کرده است.
در همین حال، فشارهای اجتماعی بر رهبران سیاسی و قومی، اعضای دولت و نیروهای امنیتی نیز روز به روز در حال تشدید و افزایش است.
هیچ گروهی مسؤولیت این آدم ربایی را بر عهده نگرفته و طالبان که مظنون اصلی آن بودند، آن را رد کردند. با این حساب، هم دولت و هم مردم، در برابر یک وضعیت مبهم و عمیقا پیچیده قرار دارند.
آقای محقق در بخشی از اظهاراتش به حساسیت وضعیت نیز اشاره کرده و گفته است که به دلیل نگرانی هایی که در مورد وضعیت سلامتی گروگان ها وجود دارد، آنها حتی از گفتن یک حرف سخت هم ناتوان اند؛ اما ناظران می گویند حرف سخت اگر قرار بود زده نشود، متاسفانه یا خوشبختانه با آغاز عملیات نظامی علیه تروریست ها در ولسوالی خاک افغان ولایت زابل زده شد و به نظر نمی رسد دیگر دلیلی برای محافظه کاری و امتناع از موضع گیری صریح در این زمینه وجود داشته باشد.
کارشناسان مسایل امنیتی همچنین می گویند که دلیل و توجیه کافی برای سکوت مقام های امنیتی در زمینه چگونگی وضعیت منطقه، موقعیت گروگان ها، کارهایی که شده و کارهایی که باید صورت گیرد، وجود ندارد.
از اظهارات مقام های رسمی دولت از جمله اظهارات تازه آقای محقق و همچنین نماینده زابل در مجلس نمایندگان، پیدا است که ممکن است کار زیادی صورت گرفته باشد؛ اما نتیجه زیادی به دست نیامده است و این همان چیزی است که آینده را در ابهام و هراس قرار می دهد.
به عقیده تحلیلگران مسایل نظامی، توقف عملیات نیروهای امنیتی برای آزادسازی گروگان ها، پس از آنکه این عملیات شروع شد، به آسانی قابل درک نیست. آنها می بایست تا تصفیه کامل ولسوالی خاک افغان و دیگر ولسوالی های مشابه از وجود تروریست ها، پیش می رفتند؛ تا دست کم، ابهام، سردرگمی و بلاتکلیفی در این زمینه، به پایان می رسید؛ مگر آنکه دلیل این توقف، آغاز یک عملیات پیچیده استخباراتی و همزمان با آن، پیشبرد روند سیاسی برای آزادی مسافران باشد.
