موشه یعلون؛ وزیر دفاع رژیم اسرائیل که به امریکا سفر کرده بود، در واشنگتن با همتای امریکایی خود دیدار کرد؛ اما درخواست او برای دیدار با معاون اول رئیس‌جمهور و وزیر خارجه امریکا رد شد.
یعلون در واشنگتن خواهان ملاقات با جو بایدن؛ معاون رئیس جمهوری، جان کری؛ وزیر خارجه و سوزان رایس؛ مشاور امنیت ملی امریکا شده بود که هیچ‌یک از آنها این درخواست را نپذیرفتند.
او اما با چاک هیگل و همچنین سامانتا پاور؛ نماینده امریکا در سازمان ملل دیدار کرد.
یک مقام امریکایی به آسوشیتدپرس گفت که کاخ سفید می‌خواست مانع دیدار او با پاور شود؛ اما پس از اینکه خانم پاور با انجام ملاقات موافقت کرد، از آن مطلع شد.
او چندماه پیش، با انتقاد از فشار امریکا برای پیشبرد گفتگوهای صلح فلسطین، به کنایه گفت:"تنها چانسی که ممکن است بیاوریم این است که جان کری جایزه صلح نوبل بگیرد و ما را به حال خودمان بگذارد."
روزنامه اسرائیلی هاآرتص رد درخواست ملاقات با موشه یعلون را تحقیر آشکار او دانسته است و سایر رسانه های صهیونیستی نیز نسبت به این رفتار واکنش های تند و شدیدی نشان داده اند.
کارشناسان هم می گویند که این گونه برخوردها در روابط رژيم اسراییل و امریکا بی سابقه است و تنها در دوره ریاست جمهوری باراک اوباماست که امریکایی ها به خود جرات می دهند در برابر مقام های صهیونیستی این گونه رفتار کنند.
به عقیده ناظران این برخوردها نشانگر آن است که امریکا دیگر برای سران صهیون، خانه دوم محسوب نمی شود. پیش از این، صهیونیست ها امریکا را کشوری رام دستان خویش می دانستند و به همین دلیل، لابی یهود نیز در امریکا از قدرت و نفوذ عمیق و فوق العاده ای برخوردار بود؛ اما گفته می شود در دوران ریاست جمهوری اوباما، از قدرت لابی صهیونیستی به شدت کاسته شده است.
منتقدان افراطی اوباما در اسراییل معتقد اند که او مسبب این رفتار سرد و تحقیرآمیز علیه اسراییل است و رسانه های افراطی صهیونیستی تحقیر وزیر دفاع آن رژیم در واشنگتن را بسیار زننده توصیف کرده اند.
پیش از این نیز باراک اوباما در اظهاراتی خصوصی با نیکولا سارکوزی؛ رییس جمهوری پیشین فرانسه، نسبت به نتانیاهو؛ نخست وزیر رژیم صهیونیستی، ابراز بیزاری و تنفر کرده بود.
در آن گفتگو که به صورت اشتباهی و به دلیل روشن بودن میکروفون روسای جمهوری امریکا و فرانسه، به گوش خبرنگاران رسید و به سرعت رسانه ای شد، سارکوزی در گفتگو با باراک اوباما از بنیامین نتانیاهو به عنوان یک دروغگو یاد می کند و از او ابراز نفرت می نماید. اوباما نیز در پاسخ با تایید سخنان سارکوزی از وضعیت دشوار خود شکایت می کند که ناگزیر است به رغم تمایل باطنی اش، همه روزه با او در تماس باشد و کار کند!
انتشار این گفتگو به شدت واکنش برانگیز شد و خشم شدید مقام های رژیم اسراییل را به همراه داشت.
کارشناسان می گویند که پس از آن رویداد، رابطه امریکا و اسراییل هیچگاه به گرمای گذشته نبوده است. هرچند امریکایی ها هنوز ناگزیر اند در تصمیم گیری های کلان و استراتژیک سیاسی و امنیتی، به ویژه در خصوص مسایل خاور میانه ای، برنامه اتمی ایران و... از اسراییل کسب تکلیف کنند.
به عنوان مثال، وزیر خارجه امریکا پیش از این، هربار که به منظور شرکت در نشست های شش قدرت جهان و ایران راهی وین یا بروکسل می شد، ابتدا به اسراییل می رفت.
با اینهمه، به دنبال بروز جنگ اسراییل و حماس و وقوع جنایات جنگی و تصفیه نژادی ارتش رژیم صهیونیستی در غزه، امریکا نیز بارها از رویکرد سران صهیون در این خصوص، انتقاد کرد؛ هرچند این انتقادها مانع از دفاع همه جانبه امریکا در جریان این جنگ از اسراییل نشد.
با این وجود، در کنار پیشرفت هایی که برای حل برنامه اتمی ایران به وجود آمده و نیز عقب نشینی امریکا از حمله نظامی به سوریه، به نظر می رسد سران رژیم اسراییل به شدت از عملکرد دولت اوباما عصبانی اند و باری موشه یعلون، اوباما را در برخورد با برنامه اتمی ایران به «راحت طلبی» متهم کرد؛ اظهاراتی که به گفته مقام های کاخ سفید، رییس جمهور آن کشور را شوکه کرده است و یکی از دلایل رد درخواست های یعلون برای دیدار با مقام های ارشد امریکایی نیز همین اظهارات او بوده است.
کارشناسان پیش بینی می کنند که به دنبال این تحقیر آشکار و بی سابقه، دولت اوباما هم در داخل امریکا از جانب لابی صهیونیزم و هم از سوی اسراییل، فشار شدیدی را شاهد باشد و رابطه آنها بیش از پیش، بحرانی و تنش آلود گردد.
یعلون در واشنگتن خواهان ملاقات با جو بایدن؛ معاون رئیس جمهوری، جان کری؛ وزیر خارجه و سوزان رایس؛ مشاور امنیت ملی امریکا شده بود که هیچ‌یک از آنها این درخواست را نپذیرفتند.
او اما با چاک هیگل و همچنین سامانتا پاور؛ نماینده امریکا در سازمان ملل دیدار کرد.
یک مقام امریکایی به آسوشیتدپرس گفت که کاخ سفید می‌خواست مانع دیدار او با پاور شود؛ اما پس از اینکه خانم پاور با انجام ملاقات موافقت کرد، از آن مطلع شد.
او چندماه پیش، با انتقاد از فشار امریکا برای پیشبرد گفتگوهای صلح فلسطین، به کنایه گفت:"تنها چانسی که ممکن است بیاوریم این است که جان کری جایزه صلح نوبل بگیرد و ما را به حال خودمان بگذارد."
روزنامه اسرائیلی هاآرتص رد درخواست ملاقات با موشه یعلون را تحقیر آشکار او دانسته است و سایر رسانه های صهیونیستی نیز نسبت به این رفتار واکنش های تند و شدیدی نشان داده اند.
کارشناسان هم می گویند که این گونه برخوردها در روابط رژيم اسراییل و امریکا بی سابقه است و تنها در دوره ریاست جمهوری باراک اوباماست که امریکایی ها به خود جرات می دهند در برابر مقام های صهیونیستی این گونه رفتار کنند.
به عقیده ناظران این برخوردها نشانگر آن است که امریکا دیگر برای سران صهیون، خانه دوم محسوب نمی شود. پیش از این، صهیونیست ها امریکا را کشوری رام دستان خویش می دانستند و به همین دلیل، لابی یهود نیز در امریکا از قدرت و نفوذ عمیق و فوق العاده ای برخوردار بود؛ اما گفته می شود در دوران ریاست جمهوری اوباما، از قدرت لابی صهیونیستی به شدت کاسته شده است.
منتقدان افراطی اوباما در اسراییل معتقد اند که او مسبب این رفتار سرد و تحقیرآمیز علیه اسراییل است و رسانه های افراطی صهیونیستی تحقیر وزیر دفاع آن رژیم در واشنگتن را بسیار زننده توصیف کرده اند.
پیش از این نیز باراک اوباما در اظهاراتی خصوصی با نیکولا سارکوزی؛ رییس جمهوری پیشین فرانسه، نسبت به نتانیاهو؛ نخست وزیر رژیم صهیونیستی، ابراز بیزاری و تنفر کرده بود.
در آن گفتگو که به صورت اشتباهی و به دلیل روشن بودن میکروفون روسای جمهوری امریکا و فرانسه، به گوش خبرنگاران رسید و به سرعت رسانه ای شد، سارکوزی در گفتگو با باراک اوباما از بنیامین نتانیاهو به عنوان یک دروغگو یاد می کند و از او ابراز نفرت می نماید. اوباما نیز در پاسخ با تایید سخنان سارکوزی از وضعیت دشوار خود شکایت می کند که ناگزیر است به رغم تمایل باطنی اش، همه روزه با او در تماس باشد و کار کند!
انتشار این گفتگو به شدت واکنش برانگیز شد و خشم شدید مقام های رژیم اسراییل را به همراه داشت.
کارشناسان می گویند که پس از آن رویداد، رابطه امریکا و اسراییل هیچگاه به گرمای گذشته نبوده است. هرچند امریکایی ها هنوز ناگزیر اند در تصمیم گیری های کلان و استراتژیک سیاسی و امنیتی، به ویژه در خصوص مسایل خاور میانه ای، برنامه اتمی ایران و... از اسراییل کسب تکلیف کنند.
به عنوان مثال، وزیر خارجه امریکا پیش از این، هربار که به منظور شرکت در نشست های شش قدرت جهان و ایران راهی وین یا بروکسل می شد، ابتدا به اسراییل می رفت.
با اینهمه، به دنبال بروز جنگ اسراییل و حماس و وقوع جنایات جنگی و تصفیه نژادی ارتش رژیم صهیونیستی در غزه، امریکا نیز بارها از رویکرد سران صهیون در این خصوص، انتقاد کرد؛ هرچند این انتقادها مانع از دفاع همه جانبه امریکا در جریان این جنگ از اسراییل نشد.
با این وجود، در کنار پیشرفت هایی که برای حل برنامه اتمی ایران به وجود آمده و نیز عقب نشینی امریکا از حمله نظامی به سوریه، به نظر می رسد سران رژیم اسراییل به شدت از عملکرد دولت اوباما عصبانی اند و باری موشه یعلون، اوباما را در برخورد با برنامه اتمی ایران به «راحت طلبی» متهم کرد؛ اظهاراتی که به گفته مقام های کاخ سفید، رییس جمهور آن کشور را شوکه کرده است و یکی از دلایل رد درخواست های یعلون برای دیدار با مقام های ارشد امریکایی نیز همین اظهارات او بوده است.
کارشناسان پیش بینی می کنند که به دنبال این تحقیر آشکار و بی سابقه، دولت اوباما هم در داخل امریکا از جانب لابی صهیونیزم و هم از سوی اسراییل، فشار شدیدی را شاهد باشد و رابطه آنها بیش از پیش، بحرانی و تنش آلود گردد.
