قمه زدن، یک خلاف و یک بدعت است

اشاره: در سال های اخیر متاسفانه بدعت هایی وارد مراسم های مربوط به گرامیداشت محرم الحرام گردیده است که به جای نشانه ارادت مؤمنین به اباعبدالله الحسین(ع) علامت اثر گذاری طرح ها و توطئه های دشمنان اسلام است تا ازین طریق از یکسو شیعیان از نظر جسمی ضربه خورده مشغول ابتذالات به ظاهر مذهبی گردند و از سوی دیگر در منظر جهانیان به خصوص غیر مسلمانان به عنوان عناصر وحشی و خونریز که حتی به خود رحم ندارند معرفی می گردند که این روند موجب می شود که نه تنها افکار و اندیشه های اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) توسعه و گسترش نیابد که تنفر و انزجار از جمعیت شیعه فراگیر وعمیق شده و این خود سوژه می گردد برای سؤاستفاده دشمنان اسلام و عوامل حلقه به گوش وهابی های تکفیری که آگاهانه به دنبال تضعیف و وارد نمودن ضربه بر پیکره شیعه هستند، تا بدینوسیله شیعیان را به عنوان افراد منحرف و لاابلی و مشرک مورد لعن و طعن و درنهایت انهدام و نابودی قراردهند. برخی نا آگاهانه، حتی با لباس روحانی، در این آسیاب دشمن آب ریخته و به اجرایی شدن طرح دشمنان کمک می کنند. به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، علمای بزرگ اسلامی از گذشته های دور تاکنون متوجه این توطئه ها بوده و برای روشنگری مردم و متوجه کردن آنان به غیر شرعی بودن بلکه ضد شرع بودن این اعمال، وارد عمل گردیده، علاوه بر بیان واضح توطئه دشمن، فتوای فقهی در حرمت این اعمال چون قمه زنی و زنجیر زنی تیغ دار صادر نموده اند. با توجه به فرارسیدن ایام محرم الحرام، خبرگزاری صدای افغان(آوا) تاکنون فتاوای مراجع و مطالب متعددی در حرمت قمه و زنجیر زنی تیغ دار انعکاس داده است واینک فتوای فقهی و بیان مضرات اجتماعی و سیاسی پیرامون عمل قمه و زنجیر زنی تیغ دار از نگاه حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای را از نظر می گذراند: ..................................................................... ... قمه‌زدن هم از کارهای خلاف است. میدانم عدّه‌ای خواهند گفت: «حق این بود که فلانی اسم قمه را نمیآورد.» خواهند گفت: «شما به قمه‌زدن چه‌کار داشتید؟ عدّه‌ای می زنند؛ بگذارید بزنند!» نه؛ نمی شود در مقابل این کارِ غلط سکوت کرد. اگر به‌گونه‌ای که طىّ چهار، پنج سال اخیرِ بعد از جنگ، قمه‌زدن را ترویج کردند و هنوز هم می کنند، در زمان حیات مبارک امام رضوان‌اللَّه‌علیه ترویج می کردند، قطعاً ایشان در مقابل این قضیه می ایستادند. کارِ غلطی است که عدّه‌ای قمه به‌دست بگیرند و به سر خودشان بزنند و خون بریزند. این کار را می کنند که چه بشود؟! کجای این حرکت، عزاداری است؟! البته، دست بر سر زدن، به نوعی نشانه عزاداری است. شما بارها دیده‌اید، کسانی که مصیبتی برایشان پیش می آید، برسر و سینه خود می کوبند. این نشانه عزادارىِ معمولی است. اما شما تا به حال کجا دیده‌اید که فردی به خاطر رویکرد مصیبتِ عزیزترین عزیزانش، با شمشیر برمغز خود بکوبد و از سرِ خود خون جاری کند؟! کجای این کار، عزاداری است؟! قمه‌زدن، سنّتی جعلی است. از اموری است که مربوط به دین نیست و بلاشک، خدا هم از انجام آن راضی نیست. علمای سلف دستشان بسته بود و نمی توانستند بگویند "این کار، غلط و خلاف است". امروز روز حاکمیت اسلام و روز جلوه اسلام است. نباید کاری کنیم که آحاد جامعه اسلامىِ برتر، یعنی جامعه محبِ‌ اهل‌بیت علیهم‌السّلام که به نام مقدس ولىِّ عصر ارواحنافداه، به نام حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام و به نام امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام، مفتخرند، در نظر مسلمانان و غیرمسلمانان عالم، به‌عنوان یک گروه آدم های خرافىِ بی منطق معرفی شوند. من حقیقتاً هر چه فکر کردم، دیدم نمی توانم این مطلب - قمه‌زدن - را که قطعاً یک خلاف و یک بدعت است، به اطّلاع مردم عزیزمان نرسانم. این کار را نکنند. بنده راضی نیستم. اگر کسی تظاهر به این معنا کند که بخواهد قمه بزند، من قلباً از اوناراضی ام. این را من جدّاً عرض می کنم. یک وقت بود در گوشه و کنار، چند نفر دوْرِ هم جمع می شدند و دور از انظار عمومی مبادرت به قمه‌زنی می کردند و کارشان، تظاهر - به این معنا که امروز هست - نبود. کسی هم به خوب و بدِ عملشان کار نداشت؛ چرا که در دایره محدودی انجام می شد. اما یک وقت بناست که چند هزار نفر، ناگهان در خیابانی از خیابانهای تهران یا قم یا شهرهای آذربایجان و یا شهرهای خراسان ظاهر شوند و با قمه و شمشیر برسر خودشان ضربه وارد کنند. این کار، قطعاً خلاف است. امام حسین علیه‌السّلام، به این معنا راضی نیست. من نمیدانم کدام سلیقه‌هایی و از کجا این بدعت های عجیب و خلاف را وارد جوامع اسلامی و جامعه انقلابی ما می کنند؟! بیانات در دیدار جمعی از روحانیون کهکیلویه و بویراحمد ۱۳۷۳/۰۳/۱۷ ... من در دو، سه سال قبل از این، راجع به قمه‌زدن مطلبی را گفتم و مردم عزیز ما، آن مطلب را با همه وجود پذیرفتند و عمل کردند. اخیراً مطلبی را کسی به من گفت که خیلی برایم جالب و عجیب بود. برای شما هم آن مطلب را نقل میکنم. کسی که با مسائل کشور شوروی سابق و این بخشی که شیعه‌نشین است - جمهوری آذربایجان - آشنا بود، میگفت: آن زمان که کمونیستها بر منطقه آذربایجان شوروی سابق مسلّط شدند، همه آثار اسلامی را از آن‌جا محو کردند. مثلاً مساجد را به انبار تبدیل کردند، سالنهای دینی و حسینیه‌ها را به چیزهای دیگری تبدیل کردند و هیچ نشانه‌ای از اسلام و دین و تشیّع باقی نگذاشتند. فقط یک چیز را اجازه دادند و آن، قمه زدن بود! دستورالعمل رؤسای کمونیستی به زیردستان خودشان این بود که مسلمانان حق ندارند نماز بخوانند، نماز جماعت برگزار کنند، قرآن بخوانند، عزاداری کنند، هیچ کار دینی نباید بکنند؛ اما اجازه دارند قمه بزنند! چرا؟ چون قمه زدن، برای آنها یک وسیله تبلیغ بر ضدّ دین و بر ضدّ تشیع بود. بنابراین، گاهی دشمن از بعضی چیزها، این گونه علیه دین استفاده میکند. هرجا خرافات به میان آید، دین خالص بدنام خواهد شد. یانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی ۱۳۷۶/۰۱/۰۱ هر کاری که برای انسان ضرر داشته و يا باعث وهن دين و مذهب گردد حرام است و مؤمنين بايد از آن اجتناب کنند و مخفی نيست که بيشتر اين امور باعث بدنامی و وهن مذهب اهل بيت(عليهم‌السلام) می‏شود و اين از بزرگترين ضررها و خسارت هاست . اجوبه الاستفتائات 1460 ......................... قمه زنی علاوه بر اينکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی‏شود و سابقه‏ای در عصر ائمه(عليهم‌السلام) و زمانهای بعد از آن ندارد و تأييدی هم به شکل خاص يا عام از معصوم(عليه‌السلام) در مورد آن نرسيده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب می‏شود بنا بر اين در هيچ حالتی جايز نيست. اجوبه الاستفتائات 1461 منبع: پایگاه اطلاع رسانی حضرت امام خامنه ای جمعآوری، تلخیصو ویرایش و مقدمه از خبرگزاری صدای افغان(آوا)