مقامات محلی ولایت زابل اعلام کردند که نیروهای وابسته به گروه تروریستی داعش هفت نفر از غیرنظامیان شیعه و هزاره را که پیشتر گروگان گرفته بودند سر بریده اند.
غلام جیلانی فراهی؛ مسؤول امنیت ولایت زابل گفت که این افراد بعد از آغاز درگیری میان نیروهای وابسته به داعش و گروه طالبان، از سوی جنگجویان ازبکستانی سربریده شدند.
آقای فراهی همچنین گفت که هفت نفر سربریده شده شامل سه زن و چهار مرد هستند که به صورت بی‌رحمانه به قتل رسیده‌اند.
منابع محلی روز شنبه، ۱۶ عقرب اعلام کردند که نیروهای وابسته به ملا منصور؛ رهبر گروه طالبان در این ولایت با نیروهای وابسته به ملا دادالله که از ملا محمد رسول؛ سرپرست شاخه انشعابی گروه طالبان حمایت می‌کند، درگیر شده‌اند.
بر اساس گفته‌های مقام‌های محلی در این درگیری‌ها جنگجویان ازبکستانی وابسته به داعش در حمایت ازشاخه انشعابی گروه طالبان هم می‌جنگند.
این اتفاق در ولسوالی ارغنداب ولایت زابل رخ داده‌است. آقای فراهی می‌گوید نیروهای داعش از این منطقه به کوه‌ها فرار کرده‌اند.
اجساد گروگان های کشته شده توسط بزرگان محل به مرکز بهداشتی ولسوالی شاه جوی ولایت زابل منتقل شده است.
این قتل ها به مثابه یک کشتار عامدانه مبتنی بر تصفیه قومی و مذهبی، بازتاب وسیعی در شبکه های اجتماعی و جامعه افغانستان داشته است.
خشم مردم به شدت برانگیخته شده است. شماری قابل توجه از مردم خواستار بروز یک واکنش هماهنگ و گسترده برای خونخواهی از سرهای بریده شده اند.
گفته می شود این افراد وابسته به قومیت هزاره و از ساکنان ولسوالی جاغوری ولایت غزنی هستند.
تصاویر خون آلودی که در شبکه های اجتماعی از این افراد در ابعاد گسترده منتشر شده، نشان می دهد که دست کم یک کودک و شماری زن نیز در میان شهدا هستند.
این امر، واکنش های خشمگینانه جمعی را چندبرابر کرده است.
منتقدان، عمدتا رهبران حکومت وحدت ملی و رهبران قومی هزاره را مورد نکوهش و انتقادهای تند قرار داده اند.
سراسر شبکه های اجتماعی مربوط به مردم افغانستان، آکنده از پیام های تسلیت، عکس هایی از سر و گردن خونین و بریده شده قربانیان و ناسزاهایی است که مردم به سیاستمداران می گویند.
به نظر می رسد این امر، به شدت جامعه سیاسی و اجتماعی افغانستان را دچار بحران و گسست کرده و روح جمعی مردم افغانستان را زخمی نموده است.
از واکنش هایی که در قبال این رویداد نشان داده شده، پیداست که عوامل اصلی این رویداد یعنی داعش، طالبان یا تروریست های ازبک، نسبت به حمله هایی که به رهبران حکومت و رهبران قومی شده است، کمتر مورد توجه قرار گرفته اند و این امر، خطر بروز شکاف های عمیق و خطرناک سیاسی و اجتماعی در کشور را بیش از هر زمان دیگری تشدید کرده است.
در همین حال، جواد وزیر؛ ولسوال شاه جوی گفته است که افراد گروگان گرفته شده در گذشته در ولسوالی خاک افغان و ارغنداب توسط گروه داعش نگهداری می‌شدند.
به گفته او مردم محل که از مرگ این افراد اطلاع یافته بودند اجساد آنان را به ولسوالی شاه جوی منتقل کردند.
منابع محلی گفته افرادی که گروگان‌ها را کشته اند جنگجویان ازبکستانی عضو داعش بوده‌اند.
۳۱ نفر از مردم هزاره، روز چهارم حوت ۱۳۹۳ زمانی که از هرات به سوی کابل سفر می‌کردند، در ولایت زابل از سوی افراد مسلح به گروگان گرفته شدند.
آواخر ثور، ۱۹ تن از ۳۱ نفر گروگان آزاد شدند؛ ولی بعدا افراد مسلح چهار نفر غیر نظامی را از ولسوالی گیلان ولایت غزنی به گروگان بردند.
به درستی روشن نیست که آیا افراد سر بریده شده، از زمره همان گروگان ها هستند یاخیر؛ اما تردیدی وجود ندارد که آنها هزاره و شیعه بودند و به اعتقاد ناظران، همین عوامل، انگیزه تروریست ها برای گروگانگیری و سپس قتل فجیع و بی رحمانه آنها بوده است.
منتقدان، عملکرد حکومت، دستگاه های امنیتی و رهبران قومی در پیگیری سرنوشت این افراد را به شدت مورد حمله و انتقاد قرار می دهند و می گویند که در ابتدا وقتی عملیات نظامی وسیعی برای آزادسازی این افراد، آغاز شد، این عملیات به سرعت به بهانه های واهی و دروغین مانند وخامت وضعیت جوی، به دستور کابل، متوقف شد و پس از آن، هرگز آغاز نشد.
آنها می گویند وقتی مقام های محلی اطلاع دقیقی از محل نگهداری و سپس انتقال گروگان ها داشتند، چرا در راستای آزادی آنها از راه های دیگر، اقدامی نشد؟
همچنین این انتقاد نیز به صورت وسیع مطرح شده است که چرا دولت، با استفاده از امکانات کشفی و استخباراتی نیروهای خارجی مستقر در افغانستان، اقدام به شناسایی محل دقیق نگهداری گروگان ها و تلاش برای آزادی آنها نکرد؟
اینهمه در حالی است که رئیس جمهور غنی، در واکنش به این رویداد فجیع، سربریدن افراد ملکی به خصوص زنان و کودکان در ولایت زابل را به شدیدترین الفاظ محکوم کرد و آن را "نشانۀ زبونی و شکست دشمنان افغانستان دانست."
در خبرنامه ریاست جمهوری آمده است:"رئیس جمهور غنی با آگاهی از این حادثه دردناک شدیداً متأثر شده است و اظهار داشت که کشتار بی رحمانه افراد بی گناه به خصوص زنان و کودکان در هیچ دین و آئینی توجیه ندارد و به جز شرمساری در دنیا و عذاب دردناک الهی در آخرت چیز دیگری را نصیب دشمنان افغانستان نمی‌کند."
رئیس جمهور خاطرنشان کرده است:"دشمنان افغانستان با سر بریدن افراد ملکی یکبار دیگر ثابت ساخت که در میدان نبرد در مقابل نیروهای امنیتی و دفاعی کشور شکست خورده‌اند."
آقای غنی به خاطر پیگیری و مجازات عاملان این جنایت بزرگ و غم شریکی و دلجویی با خانواده‌های قربانیان دیروز جلسه‌ای فوق العاده امنیتی را دایر کرد.
واکنش ها نسبت به موضع گیری اشرف غنی نیز کم نبوده است. کاربران شبکه های اجتماعی و مردم افغانستان، با حمله به موضع آقای غنی، او را متهم به گرایش های قومی کرده و گفته اند که افراد سر بریده شده، تنها به جرم مذهب و قومیت شان مورد بی توجهی حکومت و جنایت تروریست ها قرار گرفتند.
به گفته مردم، آنها دیگر فریب محکومیت، وعده تحقیق و نشست های فوق العاده را نخواهند خورد.
آنها در این زمینه به واکنش های مشابه حکومت و رییس جمهور در قبال رویدادهای قندوز، بدخشان و... اشاره می کنند و می گویند آن محکومیت ها، کمیسیون های حقیقت یاب و نشست های فوق العاده سرانجام به چه نتیجه ای منجر شدند؟
مردم همچنین این ادعا که تروریست ها در میدان نبرد شکست خورده و این اقدامات آنها نشانگر ضعف و زبونی شان است را به تمسخر گرفته و بی بنیاد ارزیابی کرده اند.
کارشناسان نیز می گویند که برگزاری جلسه فوق العاده امنیتی از سوی آقای غنی، دردی را دوا نخواهد کرد؛ زیرا آنچه نباید رخ می داد، اکنون رخ داده است؛ اما از نظر آنها، این جلسه از این نظر می تواند مهم باشد که دولت برای مهار خشم و خروش همگانی مردم در برابر این رویداد فاجعه بار و تکان دهنده، چه تدابیری باید اندیشه کند!
غلام جیلانی فراهی؛ مسؤول امنیت ولایت زابل گفت که این افراد بعد از آغاز درگیری میان نیروهای وابسته به داعش و گروه طالبان، از سوی جنگجویان ازبکستانی سربریده شدند.
آقای فراهی همچنین گفت که هفت نفر سربریده شده شامل سه زن و چهار مرد هستند که به صورت بی‌رحمانه به قتل رسیده‌اند.
منابع محلی روز شنبه، ۱۶ عقرب اعلام کردند که نیروهای وابسته به ملا منصور؛ رهبر گروه طالبان در این ولایت با نیروهای وابسته به ملا دادالله که از ملا محمد رسول؛ سرپرست شاخه انشعابی گروه طالبان حمایت می‌کند، درگیر شده‌اند.
بر اساس گفته‌های مقام‌های محلی در این درگیری‌ها جنگجویان ازبکستانی وابسته به داعش در حمایت ازشاخه انشعابی گروه طالبان هم می‌جنگند.
این اتفاق در ولسوالی ارغنداب ولایت زابل رخ داده‌است. آقای فراهی می‌گوید نیروهای داعش از این منطقه به کوه‌ها فرار کرده‌اند.
اجساد گروگان های کشته شده توسط بزرگان محل به مرکز بهداشتی ولسوالی شاه جوی ولایت زابل منتقل شده است.
این قتل ها به مثابه یک کشتار عامدانه مبتنی بر تصفیه قومی و مذهبی، بازتاب وسیعی در شبکه های اجتماعی و جامعه افغانستان داشته است.
خشم مردم به شدت برانگیخته شده است. شماری قابل توجه از مردم خواستار بروز یک واکنش هماهنگ و گسترده برای خونخواهی از سرهای بریده شده اند.
گفته می شود این افراد وابسته به قومیت هزاره و از ساکنان ولسوالی جاغوری ولایت غزنی هستند.
تصاویر خون آلودی که در شبکه های اجتماعی از این افراد در ابعاد گسترده منتشر شده، نشان می دهد که دست کم یک کودک و شماری زن نیز در میان شهدا هستند.
این امر، واکنش های خشمگینانه جمعی را چندبرابر کرده است.
منتقدان، عمدتا رهبران حکومت وحدت ملی و رهبران قومی هزاره را مورد نکوهش و انتقادهای تند قرار داده اند.
سراسر شبکه های اجتماعی مربوط به مردم افغانستان، آکنده از پیام های تسلیت، عکس هایی از سر و گردن خونین و بریده شده قربانیان و ناسزاهایی است که مردم به سیاستمداران می گویند.
به نظر می رسد این امر، به شدت جامعه سیاسی و اجتماعی افغانستان را دچار بحران و گسست کرده و روح جمعی مردم افغانستان را زخمی نموده است.
از واکنش هایی که در قبال این رویداد نشان داده شده، پیداست که عوامل اصلی این رویداد یعنی داعش، طالبان یا تروریست های ازبک، نسبت به حمله هایی که به رهبران حکومت و رهبران قومی شده است، کمتر مورد توجه قرار گرفته اند و این امر، خطر بروز شکاف های عمیق و خطرناک سیاسی و اجتماعی در کشور را بیش از هر زمان دیگری تشدید کرده است.
در همین حال، جواد وزیر؛ ولسوال شاه جوی گفته است که افراد گروگان گرفته شده در گذشته در ولسوالی خاک افغان و ارغنداب توسط گروه داعش نگهداری می‌شدند.
به گفته او مردم محل که از مرگ این افراد اطلاع یافته بودند اجساد آنان را به ولسوالی شاه جوی منتقل کردند.
منابع محلی گفته افرادی که گروگان‌ها را کشته اند جنگجویان ازبکستانی عضو داعش بوده‌اند.
۳۱ نفر از مردم هزاره، روز چهارم حوت ۱۳۹۳ زمانی که از هرات به سوی کابل سفر می‌کردند، در ولایت زابل از سوی افراد مسلح به گروگان گرفته شدند.
آواخر ثور، ۱۹ تن از ۳۱ نفر گروگان آزاد شدند؛ ولی بعدا افراد مسلح چهار نفر غیر نظامی را از ولسوالی گیلان ولایت غزنی به گروگان بردند.
به درستی روشن نیست که آیا افراد سر بریده شده، از زمره همان گروگان ها هستند یاخیر؛ اما تردیدی وجود ندارد که آنها هزاره و شیعه بودند و به اعتقاد ناظران، همین عوامل، انگیزه تروریست ها برای گروگانگیری و سپس قتل فجیع و بی رحمانه آنها بوده است.
منتقدان، عملکرد حکومت، دستگاه های امنیتی و رهبران قومی در پیگیری سرنوشت این افراد را به شدت مورد حمله و انتقاد قرار می دهند و می گویند که در ابتدا وقتی عملیات نظامی وسیعی برای آزادسازی این افراد، آغاز شد، این عملیات به سرعت به بهانه های واهی و دروغین مانند وخامت وضعیت جوی، به دستور کابل، متوقف شد و پس از آن، هرگز آغاز نشد.
آنها می گویند وقتی مقام های محلی اطلاع دقیقی از محل نگهداری و سپس انتقال گروگان ها داشتند، چرا در راستای آزادی آنها از راه های دیگر، اقدامی نشد؟
همچنین این انتقاد نیز به صورت وسیع مطرح شده است که چرا دولت، با استفاده از امکانات کشفی و استخباراتی نیروهای خارجی مستقر در افغانستان، اقدام به شناسایی محل دقیق نگهداری گروگان ها و تلاش برای آزادی آنها نکرد؟
اینهمه در حالی است که رئیس جمهور غنی، در واکنش به این رویداد فجیع، سربریدن افراد ملکی به خصوص زنان و کودکان در ولایت زابل را به شدیدترین الفاظ محکوم کرد و آن را "نشانۀ زبونی و شکست دشمنان افغانستان دانست."
در خبرنامه ریاست جمهوری آمده است:"رئیس جمهور غنی با آگاهی از این حادثه دردناک شدیداً متأثر شده است و اظهار داشت که کشتار بی رحمانه افراد بی گناه به خصوص زنان و کودکان در هیچ دین و آئینی توجیه ندارد و به جز شرمساری در دنیا و عذاب دردناک الهی در آخرت چیز دیگری را نصیب دشمنان افغانستان نمی‌کند."
رئیس جمهور خاطرنشان کرده است:"دشمنان افغانستان با سر بریدن افراد ملکی یکبار دیگر ثابت ساخت که در میدان نبرد در مقابل نیروهای امنیتی و دفاعی کشور شکست خورده‌اند."
آقای غنی به خاطر پیگیری و مجازات عاملان این جنایت بزرگ و غم شریکی و دلجویی با خانواده‌های قربانیان دیروز جلسه‌ای فوق العاده امنیتی را دایر کرد.
واکنش ها نسبت به موضع گیری اشرف غنی نیز کم نبوده است. کاربران شبکه های اجتماعی و مردم افغانستان، با حمله به موضع آقای غنی، او را متهم به گرایش های قومی کرده و گفته اند که افراد سر بریده شده، تنها به جرم مذهب و قومیت شان مورد بی توجهی حکومت و جنایت تروریست ها قرار گرفتند.
به گفته مردم، آنها دیگر فریب محکومیت، وعده تحقیق و نشست های فوق العاده را نخواهند خورد.
آنها در این زمینه به واکنش های مشابه حکومت و رییس جمهور در قبال رویدادهای قندوز، بدخشان و... اشاره می کنند و می گویند آن محکومیت ها، کمیسیون های حقیقت یاب و نشست های فوق العاده سرانجام به چه نتیجه ای منجر شدند؟
مردم همچنین این ادعا که تروریست ها در میدان نبرد شکست خورده و این اقدامات آنها نشانگر ضعف و زبونی شان است را به تمسخر گرفته و بی بنیاد ارزیابی کرده اند.
کارشناسان نیز می گویند که برگزاری جلسه فوق العاده امنیتی از سوی آقای غنی، دردی را دوا نخواهد کرد؛ زیرا آنچه نباید رخ می داد، اکنون رخ داده است؛ اما از نظر آنها، این جلسه از این نظر می تواند مهم باشد که دولت برای مهار خشم و خروش همگانی مردم در برابر این رویداد فاجعه بار و تکان دهنده، چه تدابیری باید اندیشه کند!
