امروز شاهد این هستیم که در محیط های دانشگاهی، رسانه های گروهی، شبکه های اجتماعی و حتی در میان افراد مشهور در سراسر جهان آهنگ افزایش فشار بر اسرائیل در حال افزایش است. این اقدامات یادآور تحریم هایی است که در ربع قرن پیش بر علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی اعمال شد و منجر به نابودی آن رژیم شد.
از اسرائیل و حامیانش این طور انتظار می رود که حملات وحشیانه خود را افزایش دهند اما پاشنه آشیل آن ها شهرک سازی یهودی در کرانه باختری است.
طرح بایکوت و تحریم اسرائیل سال هاست که وجود دارد. نمونه آن راجر واترز خواننده شماره یک سابق گروه آمریکایی پینک فلوید است مدت هاست که از هم گروهی هایش خواسته تا از اجرا در اسرائیل بپرهیزند.
شاید انگیزه جدید برای تحریم و بایکوت اسرائیل از انتخابات مارچ امسال در اسرائیل به وجود آمد چرا که مجددا نتایاهوی تندرو با وجود مخالفان جدی داخلی و بین المللی در حوزه هایی همچون رسانه ها، دانشگاه ها و حتی در حوزه امنیت در داخل و خارج اسرائیل داشت به قدرت رسید.
در هفته های گذشته فدراسیون جهانی فوتبال فیفا به خواست فلسطینیان، به بررسی اخراج اسرائیل از این فدراسیون پرداخت. هرچند فلسطینیان در آخرین لحظات درخواست خود را تحت فشار برخی طرف ها پس گرفتند اما این یک شکست برای اسرائیلی ها محسوب می شد.
همچنین در هفته های گذشته یکی از شرکت های بزرگ خدمات تلفونی فرانسه همکاری خود را با یک شرکت اسرائیلی که تحت لیسانس این شرکت فرانسوی بود پایان داد. جنبش تحریم کالاهای ساخت اسرائیل هر ساله در حال افزایش است. این جنبش توسط فلسطینیان و همچنین فعالان یهودی چپ گرا از سراسر جهان اداره می شود و مورد حمایت قرار می گیرد.
سیاست مداران اسرائیلی سعی دارند پیشنهادی برای مقابله با این اقدامات ارائه کنند و همچنین گفتگوهای زیادی در شهرهای اسرائیل برای مقابله با خطرات این تحریم ها بر اقتصاد اسرائیل در جریان است.
مقایسه رفتار و نحوه برخورد اسرائیل در برابر فلسطینیان با رژیم سابق آپارتاید آفریقای جنوبی از سوی اسرئیل و حامیان آن بارها رد شده است. آنها همچنین بارها از تمرکز بیش از اندازه جامعه جهانی انتقاد و مدعی شده اند که رژیم های دیکتاتوری و مستبد بسیاری در منطقه وجود دارند که جامعه جهانی به جای تمرکز بر روی اسرائیل باید روی این رژیم ها تمرکز کند.
آن ها همچنین معتقدند کسانی که مخالف اشغالگری اسرائیل هستند و می گویند اسرائیل سرزمین فلسطینیان که برای تشکیل کشور فلسطینی را اشغال می کنند از حق ( به گفته آن ها) اسرائیل برای داشتن یک کشور یهود چشم پوشی می کنند.
محرومیت فلسطینیان از حقوق اولیه خود در کرانه باختری که تحت اشغال اسرائیل است بر همگان روشن است. بیش از ۲ میلیون فلسطینی در کرانه باختری زندگی می کنند و این منطقه از طرف اردن محاصره شده است. آن ها با مشکلات زیادی مواجه هستند از جمله محدودیت در جابجایی در سرزمین خود، اقتصاد در حال فروپاشی و بازداشت و توهین در ایست بازرسی های اسرائیلی.
وقتی که زمان حمایت از دموکراسی در اسرائیل می رسد حمایت کنندگان اسرائیل از این سخن می گویند که کرانه باختری بخشی از اسرائیل نیست بنابراین رفتاری که آنجا می شود و حقوقی که پایمال می شود به اسرائیل مربوط نمی شود این همان توجیهی است که امریکا بعد از تجاوز به عراق برای خود می آورد و مدعی بود عراق بخشی از خاک ایالات متحده نیست. اما تفاوت های مهمی وجود دارد.
اسرائیل در اراضی فلسطینی شهرک های مختلفی را ساخته است و نزدیک به نیم میلیون اسرائیلی در شهرک های کرانه باختری یا اراضی که قبلا متعلق به کرانه باختری بوده است و اکنون به شرق قدس اشغالی ملحق شده است، زندگی می کنند.
شهرک نشینان صهیونیست می توانند در انتخابات اسرائیل رای دهند اما فلسطینیانی که در همین مناطق تحت اشغال زندگی می کنند از این حق محرومند.
اسرائیل همچنین کنترل مرزهای کرانه باختری با اردن را در اختیار دارد و مرزی که کرانه باختری با مناطق اشغالی تحت کنترل اسرائیل دارد بر عهده فلسطینیان است و اسرائیلی ها بر خلاف فلسطینیان به راحتی می توانند به کرانه باختری بروند به جز برخی مناطق تحت حاکمیت تشکیلات خودگردان که ورود آن ها به آنجا ممنوع است.
فلسطینیان ساکن کرانه باختری تنها در این مناطق کوچک تحت حاکمیت تشکیلات خودگردان است که حق رای دارند و می توانند برای رهبر فلسطینی خود رای دهند البته انتخابات حدود ۱۰ سالی است که در این مناطق برگزار نشده است. همچنین مقامات فلسطینی که که برای این مناطق قوانین وضع می کنند نسبت به مقامات اسرائیلی بسیار کمتر از قدرت برخوردار هستند.
سیاستمداران از چندین دهه قبل تلاش می کنند تا یک کشور فلسطینی مستقل در مرزهای مشخص را ایجاد کنند تا با اسرائیل در کنار یکدیگر بدون درگیری و در صلح زندگی کنند. اما برخی از فلسطینیان تا الان از راه حلی که مشهور به راه حل "دو کشور" است نا امید شده اند چرا که بعد از دو دهه مذاکرات سازش که با فرازو نشیب های بسیاری همراه بوده این طور به نظر می رسد که هیچ یک از طرفین با نظر طرف دیگر موافق نخواهد کرد.
این بدان معناست که شاید اسرائیل می خواهد کرانه باختری را به اراضی تحت اشغال خود ملحق کند و به فلسطینیان حق رای بدهد. و اگر اینطور باشد حدود ۴۰ درصد از کل جمعیت را عرب ها تشکیل میدهند.
اسرائیل از نوار غزه عقب نشینی کرده است؛ منطقه ای که قرار بود در سال ۲۰۰۵ بخشی از دولت فلسطینی باشد و به کرانه باختری ملحق شود. غزه ۲ میلیون جمعیت دارد و هنوز بخشی از معادله حل نشده است. و اگر این بخش به کرانه باختری ملحق شود آن وقت جمعیت فلسطینیان عرب با یهودیان اسرائیلی تقریبا برابر می شود.
این ها از جمله سناریوهای پیش روی چپ گرایان اسرائیل است هم می خواهند اسرائیل یک دولت یهودی باقی بماند و هم خواهان رعایت دموکراسی در آن هستند. بسیاری از شهرک نشینان صهیونیست می خواهند که اسرائیل از شهرک نشینی ها دست بکشد و شروع به ساخت دیوار میان فلسطینیان و آن ها کند چه با رضایت آن ها چه بدون رضایت آن ها.
اقداماتی یکجانبه اسرائیل نمی تواند باعث کاهش خشم فلسطینان شود و آنها طرح رژیم صهیونیستی را که منطقه شرقی قدس اشغالی را جز سرزمین فلسطینیان نمی داند، یک جاه طلبی بزرگ می دانند.
البته این اقدام اسرائیل می تواند جنبش تحریم اسرائیل را قانع کند تا تحریم ها را علیه آن کم تر کند چرا که فلسطینیان به یک دولت و کشور می رسند و تنها بعضی از مرزها مورد مناقشه باقی خواهند ماند که دیگر پتانسیلی برای تحت تاثیر قرار دادن جهانیان را نخواهد داشت.
البته این طرح نیز ممکن است به وسیله صهیونیست های تندرو در اسرائیل با مخالفت مواجه شود چرا که آن ها با عقب نشینی اسرائیل از کرانه باختری مخالف هستند و بر این باورند که طبق کتاب مقدس این قسمت نیز بخشی از سرزمین خودخوانده یهودیان محسوب می شود و در حال حاضر آن ها پیروز انتخابات شده اند.
به همین دلیل است که حتی بخشی از اسرائیلی ها از بایکوت و تحریم اسرائیل توسط جامعه جهانی حمایت و اعلام می کنند که با سیاست های دولت نتانیاهو مشکل دارند.
از اسرائیل و حامیانش این طور انتظار می رود که حملات وحشیانه خود را افزایش دهند اما پاشنه آشیل آن ها شهرک سازی یهودی در کرانه باختری است.
طرح بایکوت و تحریم اسرائیل سال هاست که وجود دارد. نمونه آن راجر واترز خواننده شماره یک سابق گروه آمریکایی پینک فلوید است مدت هاست که از هم گروهی هایش خواسته تا از اجرا در اسرائیل بپرهیزند.
شاید انگیزه جدید برای تحریم و بایکوت اسرائیل از انتخابات مارچ امسال در اسرائیل به وجود آمد چرا که مجددا نتایاهوی تندرو با وجود مخالفان جدی داخلی و بین المللی در حوزه هایی همچون رسانه ها، دانشگاه ها و حتی در حوزه امنیت در داخل و خارج اسرائیل داشت به قدرت رسید.
در هفته های گذشته فدراسیون جهانی فوتبال فیفا به خواست فلسطینیان، به بررسی اخراج اسرائیل از این فدراسیون پرداخت. هرچند فلسطینیان در آخرین لحظات درخواست خود را تحت فشار برخی طرف ها پس گرفتند اما این یک شکست برای اسرائیلی ها محسوب می شد.
همچنین در هفته های گذشته یکی از شرکت های بزرگ خدمات تلفونی فرانسه همکاری خود را با یک شرکت اسرائیلی که تحت لیسانس این شرکت فرانسوی بود پایان داد. جنبش تحریم کالاهای ساخت اسرائیل هر ساله در حال افزایش است. این جنبش توسط فلسطینیان و همچنین فعالان یهودی چپ گرا از سراسر جهان اداره می شود و مورد حمایت قرار می گیرد.
سیاست مداران اسرائیلی سعی دارند پیشنهادی برای مقابله با این اقدامات ارائه کنند و همچنین گفتگوهای زیادی در شهرهای اسرائیل برای مقابله با خطرات این تحریم ها بر اقتصاد اسرائیل در جریان است.
مقایسه رفتار و نحوه برخورد اسرائیل در برابر فلسطینیان با رژیم سابق آپارتاید آفریقای جنوبی از سوی اسرئیل و حامیان آن بارها رد شده است. آنها همچنین بارها از تمرکز بیش از اندازه جامعه جهانی انتقاد و مدعی شده اند که رژیم های دیکتاتوری و مستبد بسیاری در منطقه وجود دارند که جامعه جهانی به جای تمرکز بر روی اسرائیل باید روی این رژیم ها تمرکز کند.
آن ها همچنین معتقدند کسانی که مخالف اشغالگری اسرائیل هستند و می گویند اسرائیل سرزمین فلسطینیان که برای تشکیل کشور فلسطینی را اشغال می کنند از حق ( به گفته آن ها) اسرائیل برای داشتن یک کشور یهود چشم پوشی می کنند.
محرومیت فلسطینیان از حقوق اولیه خود در کرانه باختری که تحت اشغال اسرائیل است بر همگان روشن است. بیش از ۲ میلیون فلسطینی در کرانه باختری زندگی می کنند و این منطقه از طرف اردن محاصره شده است. آن ها با مشکلات زیادی مواجه هستند از جمله محدودیت در جابجایی در سرزمین خود، اقتصاد در حال فروپاشی و بازداشت و توهین در ایست بازرسی های اسرائیلی.
وقتی که زمان حمایت از دموکراسی در اسرائیل می رسد حمایت کنندگان اسرائیل از این سخن می گویند که کرانه باختری بخشی از اسرائیل نیست بنابراین رفتاری که آنجا می شود و حقوقی که پایمال می شود به اسرائیل مربوط نمی شود این همان توجیهی است که امریکا بعد از تجاوز به عراق برای خود می آورد و مدعی بود عراق بخشی از خاک ایالات متحده نیست. اما تفاوت های مهمی وجود دارد.
اسرائیل در اراضی فلسطینی شهرک های مختلفی را ساخته است و نزدیک به نیم میلیون اسرائیلی در شهرک های کرانه باختری یا اراضی که قبلا متعلق به کرانه باختری بوده است و اکنون به شرق قدس اشغالی ملحق شده است، زندگی می کنند.
شهرک نشینان صهیونیست می توانند در انتخابات اسرائیل رای دهند اما فلسطینیانی که در همین مناطق تحت اشغال زندگی می کنند از این حق محرومند.
اسرائیل همچنین کنترل مرزهای کرانه باختری با اردن را در اختیار دارد و مرزی که کرانه باختری با مناطق اشغالی تحت کنترل اسرائیل دارد بر عهده فلسطینیان است و اسرائیلی ها بر خلاف فلسطینیان به راحتی می توانند به کرانه باختری بروند به جز برخی مناطق تحت حاکمیت تشکیلات خودگردان که ورود آن ها به آنجا ممنوع است.
فلسطینیان ساکن کرانه باختری تنها در این مناطق کوچک تحت حاکمیت تشکیلات خودگردان است که حق رای دارند و می توانند برای رهبر فلسطینی خود رای دهند البته انتخابات حدود ۱۰ سالی است که در این مناطق برگزار نشده است. همچنین مقامات فلسطینی که که برای این مناطق قوانین وضع می کنند نسبت به مقامات اسرائیلی بسیار کمتر از قدرت برخوردار هستند.
سیاستمداران از چندین دهه قبل تلاش می کنند تا یک کشور فلسطینی مستقل در مرزهای مشخص را ایجاد کنند تا با اسرائیل در کنار یکدیگر بدون درگیری و در صلح زندگی کنند. اما برخی از فلسطینیان تا الان از راه حلی که مشهور به راه حل "دو کشور" است نا امید شده اند چرا که بعد از دو دهه مذاکرات سازش که با فرازو نشیب های بسیاری همراه بوده این طور به نظر می رسد که هیچ یک از طرفین با نظر طرف دیگر موافق نخواهد کرد.
این بدان معناست که شاید اسرائیل می خواهد کرانه باختری را به اراضی تحت اشغال خود ملحق کند و به فلسطینیان حق رای بدهد. و اگر اینطور باشد حدود ۴۰ درصد از کل جمعیت را عرب ها تشکیل میدهند.
اسرائیل از نوار غزه عقب نشینی کرده است؛ منطقه ای که قرار بود در سال ۲۰۰۵ بخشی از دولت فلسطینی باشد و به کرانه باختری ملحق شود. غزه ۲ میلیون جمعیت دارد و هنوز بخشی از معادله حل نشده است. و اگر این بخش به کرانه باختری ملحق شود آن وقت جمعیت فلسطینیان عرب با یهودیان اسرائیلی تقریبا برابر می شود.
این ها از جمله سناریوهای پیش روی چپ گرایان اسرائیل است هم می خواهند اسرائیل یک دولت یهودی باقی بماند و هم خواهان رعایت دموکراسی در آن هستند. بسیاری از شهرک نشینان صهیونیست می خواهند که اسرائیل از شهرک نشینی ها دست بکشد و شروع به ساخت دیوار میان فلسطینیان و آن ها کند چه با رضایت آن ها چه بدون رضایت آن ها.
اقداماتی یکجانبه اسرائیل نمی تواند باعث کاهش خشم فلسطینان شود و آنها طرح رژیم صهیونیستی را که منطقه شرقی قدس اشغالی را جز سرزمین فلسطینیان نمی داند، یک جاه طلبی بزرگ می دانند.
البته این اقدام اسرائیل می تواند جنبش تحریم اسرائیل را قانع کند تا تحریم ها را علیه آن کم تر کند چرا که فلسطینیان به یک دولت و کشور می رسند و تنها بعضی از مرزها مورد مناقشه باقی خواهند ماند که دیگر پتانسیلی برای تحت تاثیر قرار دادن جهانیان را نخواهد داشت.
البته این طرح نیز ممکن است به وسیله صهیونیست های تندرو در اسرائیل با مخالفت مواجه شود چرا که آن ها با عقب نشینی اسرائیل از کرانه باختری مخالف هستند و بر این باورند که طبق کتاب مقدس این قسمت نیز بخشی از سرزمین خودخوانده یهودیان محسوب می شود و در حال حاضر آن ها پیروز انتخابات شده اند.
به همین دلیل است که حتی بخشی از اسرائیلی ها از بایکوت و تحریم اسرائیل توسط جامعه جهانی حمایت و اعلام می کنند که با سیاست های دولت نتانیاهو مشکل دارند.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی فلسطین
