مقام های محلی و شماری از باشندگان ولسوالی جاغوری ولایت غزنی می گویند که به تازگی صدها خانواده و افراد مسلح خارجی در مناطق اطراف این ولسوالی جا به جا شده اند.
به گفته ساکنان محلی، این خانواده ها به زبان های ملی افغانستان (دری و پشتو) صحبت نمی توانند و به احتمال زیاد از کشورهای خارجی وارد شده اند.
ظفر شریف؛ ولسوال جاغوری، حضور افراد مسلح در ولسوالی خاک افغان ولایت زابل و برخی از ولسوالیهای غزنی که با ولسوالی جاغوری مرز مشترک دارند را تائید کرده و گفته است:"نظر به گزارش‌های باشندگان محل و ارزیابی آنان، حدود ۷۰۰ خانوار که اتباع خارجی اند در ولسوالیهای همجوار جاغوری حضور دارند."
آقای شریف گفته که در میان این خانوادهها زنان نیز حضور دارند و آنان در امتداد رود ارغنداب و ولسوالیهای خاک افغان، گیلان و دای‌چوپان ساکن شده‌اند.
او تاکید کرده که در ساحات موسوم به "گزگ و پای لوخ" ولایت زابل و در امتداد شاهراه کابل–قندهار نیز افراد مسلح خارجی حضور دارند.
این در حالی است که جاغوری یکی از امن ترین مناطق ولایت ناآرام غزنی به شمار می رود و اگر این گزارش درست باشد، از این پس به عقیده ناظران مسایل امنیتی، امنیت این ولسوالی بزرگ و پرنفوس نیز در معرض تهدیدی جدی قرار خواهد گرفت.
یکی از ساکنان ولسوالی جاغوری نیز گفته که در بازار رسنه از مربوطات ولسوالی گیلان غزنی حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ فر‌د مسلح خارجی را دیده است.
بازار رسنه در ولسوالی گیلان منطقه ای است که ولسوالی جاغوری را به شاهراه کابل- قندهار وصل می کند و باشندگان این ولسوالی همواره در این مناطق از سوی افراد مسلح مورد تلاشی و بازرسی قرار می گیرند.
او گفته که به روز دوشنبه هفته جاری ۲ زن و ۴ مرد مسلح را دیده که سوار بر موتر نوع تویوتا در بازار رسنه مسافران را تلاشی می کردند.
این شاهد عینی گفت در میان این افراد زنان نیز حضور دارند و آنان به زبان‌های مختلف، از جمله ازبکی صحبت می کنند و به گفته او، برخی از خانواده های پاکستانی نیز هستند.
به این ترتیب، خبرها در خصوص حضور نیروهای خارجی در مناطقی از ولایت های جنوبی کشور بیش از همیشه جدیت پیدا می کند.
ناظران هشدار می دهند که اگر دولت همچنان به سکوت خود در این زمینه ادامه دهد، رویدادی که عراق را تا مرز فروپاشی پیش برد افغانستان نیز با خیزش آنی داعش با استفاده از پتانسیل های محلی، شاهد موج تازه حملات و فعالیت های تروریستی خواهد بود.
ولسوال جاغوری می گوید که گزارش‌ها در این زمینه با مقام‌های ولایت غزنی در میان گذاشته شده؛ اما به گفته او، مقام های غزنی تا هنوز پاسخی ارائه نکرده اند.
ظفر شریف گفت که تاکنون روشن نیست این افراد مسلح مربوط به القاعده اند یا داعش؛ اما این خانوادهها شامل ازبک‌ها و چچینی‌ها هستند و از پاکستان وارد شده اند.
تفکیک القاعده و داعش از همدیگر مساله ای بود که در ابتدا در عراق و سوریه نیز کار دشواری می نمود؛ زیرا داعش، از درون القاعده سر برآورد؛ اما به مراتب خون ریزتر، سفاک تر، بی رحم تر و در عین حال قدرتمندتر و پیچیده تر از شبکه مادر.
کارشناسان اما می گویند که در حال حاضر، مساله این نیست که آنها داعش اند یا القاعده، مساله اصلی این است که تروریست ها یکبار دیگر جان می گیرند و موج جدید تروریزم بین المللی، بازهم از جنوب کشور، سر برمی آورد؛ اتفاقی که در مورد طالبان نیز روی داد؛ بنابراین هم ظهور طالبان و هم نفوذ تروریست های خارجی تازه در جنوب کشور، یک ریشه مشترک دارد و آن، پاکستان است.
این در حالی است که در این اواخر گزارش هایی مبنی بر ورود افراد مربوط به گروه داعش در چند ولایت دیگر کشور نیز منتشر شده است.
یک هفته پیش سرپرست ولایت غزنی و والی پکتیکا در یک نشست خبری مشترک اعلام کردند که ۱۰۵۰ خانواده خارجی که خود را افراد داعش می خوانند، در ولسوالی های ناامن این دو ولایت جا به جا شده اند.
همچنین محمدعلی احمدی؛ معاون سرپرت ولایت غزنی نیز حضور افراد مسلح خارجی را تائید کرده و گفته است که این افراد از ولسوالی های ناوه و گیروی غزنی که با پاکستان مرز مشترک دارد، وارد غزنی می شوند.
احمدی گفت که این افراد بعد از ولسوالیهای یاد‌شده، به ولسوالیهای مقر و قره‌باغ غزنی می‌روند و سپس وارد ولسوالیهای اجرستان، گیلان و خاک افغان ولایت زابل می‌شوند.
احمدی گفت که برای حل این مشکل، تدابیری روی دست گرفته شده است. مشخص نیست که این تدابیر چیست، چگونه اعمال می شود، تا چه حد کارآیی دارد و نیروهایی که در مناطق وسیعی از جنوب کشور مستقر شده اند و حتی به اندازه ای اطمینان خاطر دارند که خانواده های خود را نیز آورده اند، از چه میزان قدرت نظامی، آموزشی و تجهیزات لوجستیکی و منابع مالی برخوردار اند؟
ناظران می گویند که اگر آنها وابسته به داعش باشند، به احتمال قوی به دلیل حمایت های وسیع منطقه ای و بین المللی و برخورداری از پشتوانه دولت های ثروتمند غرب و عرب، مجهزتر از القاعده خواهند بود.
پیش از این همچنین، حضور نیروهای نقاب پوش که خود را افراد وابسته به گروه داعش می خوانند و گفته می شود پرچم های سیاه حمل می کنند، در ولایت های غزنی، زابل، هلمند و سرپل گزارش شده بود.
یکی از ساکنان محلی گفته است که افراد مسلح سیاه پوش در بخش هایی از ولایت هلمند دیده شده و قصد دارند با طالبان یکجا شوند.
این گزارش در هلمند در حالی منتشر می شود که سال گذشته، از ولایت نورستان در شرق کشور گزارش شد که افرادی نقاب پوش ظهور کرده اند که حتی فرماندهان محلی طالبان را به اتهام عدم اعمال خشونت بیشتر در برخورد با نیروهای دولتی و مردم محلی، مصلوب می کنند.
در همین حال، غلام سخی روغ لیونی؛ فرمانده پولیس ولایت زابل به تازگی در مورد حضور شورشیان خارجی به نام داعش در این ولایت جنوبی صحبت کرده است.
او به خبرنگاران گفت:"دشمن تلاش دارد که از این موقع استفاده کند. براساس گزارش‌ها گروه داعش به زابل آمده و شورشیان خارجی هم به زابل آمده اند."
به قول آقای روغ لیونی، خاک‌افغان، دای چوپان و ولسوالی نوبهار از مناطقی در این ولایت اند که گروه داعش آنجاها فعالیت دارند.
به این ترتیب، به عقیده ناظران مسایل امنیتی، ظهور داعش در جنوب افغانستان، ابعاد تازه ای پیدا می کند و از سطح افواهات و شایعات ساکنان محلی و منابع غیر رسمی فراتر می رود و این از نظر ناظران، به معنای بروز یک خطر و تهدید جدی امنیتی و چالشی تازه در برابر دولت و مردم افغانستان است.
به نظر می رسد توطٌئه ای جدید و به مراتب خطرناک تر، مخوف تر و پیچیده تر از توطئه های پیشین در علیه مردم و دولت افغانستان در کار است.
پیش از این، محمدجان رسولیار؛ معاون ولایت هلمند هم حضور شورشیان خارجی در برخی مناطق این ولایت را تایید کرد؛ ولی گفت که نمی‌توان آنها را فعالان گروه داعش خواند.
در این میان، کارشناسان می گویند که صرف نظر از اینکه آیا می توان افراد نوظهور را داعش خواند یانه، آنچه واقعیت دارد و عملا شکل می گیرد، ظهور موج جدیدی از تروریزم در جنوب کشور است. افغانستان در سال ۲۰۱۵ با نسخه ای بروزرسانی شده از تروریزم روبرو شده است که به صورت آرام و خزنده در حال توسعه نفوذ خود است؛ اما در این میان، دلیل سکوت و بی تفاوتی دولت در این زمینه مشخص نیست. مبادا این بار نیز با بی تفاوتی و سهل انگاری، به سرعت در برابر یک عمل انجام شده قرار گیریم و برای سال ها، مغلوب تروریزمی به مراتب مخوف تر و هراسناک تر شویم.
به گفته ساکنان محلی، این خانواده ها به زبان های ملی افغانستان (دری و پشتو) صحبت نمی توانند و به احتمال زیاد از کشورهای خارجی وارد شده اند.
ظفر شریف؛ ولسوال جاغوری، حضور افراد مسلح در ولسوالی خاک افغان ولایت زابل و برخی از ولسوالیهای غزنی که با ولسوالی جاغوری مرز مشترک دارند را تائید کرده و گفته است:"نظر به گزارش‌های باشندگان محل و ارزیابی آنان، حدود ۷۰۰ خانوار که اتباع خارجی اند در ولسوالیهای همجوار جاغوری حضور دارند."
آقای شریف گفته که در میان این خانوادهها زنان نیز حضور دارند و آنان در امتداد رود ارغنداب و ولسوالیهای خاک افغان، گیلان و دای‌چوپان ساکن شده‌اند.
او تاکید کرده که در ساحات موسوم به "گزگ و پای لوخ" ولایت زابل و در امتداد شاهراه کابل–قندهار نیز افراد مسلح خارجی حضور دارند.
این در حالی است که جاغوری یکی از امن ترین مناطق ولایت ناآرام غزنی به شمار می رود و اگر این گزارش درست باشد، از این پس به عقیده ناظران مسایل امنیتی، امنیت این ولسوالی بزرگ و پرنفوس نیز در معرض تهدیدی جدی قرار خواهد گرفت.
یکی از ساکنان ولسوالی جاغوری نیز گفته که در بازار رسنه از مربوطات ولسوالی گیلان غزنی حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ فر‌د مسلح خارجی را دیده است.
بازار رسنه در ولسوالی گیلان منطقه ای است که ولسوالی جاغوری را به شاهراه کابل- قندهار وصل می کند و باشندگان این ولسوالی همواره در این مناطق از سوی افراد مسلح مورد تلاشی و بازرسی قرار می گیرند.
او گفته که به روز دوشنبه هفته جاری ۲ زن و ۴ مرد مسلح را دیده که سوار بر موتر نوع تویوتا در بازار رسنه مسافران را تلاشی می کردند.
این شاهد عینی گفت در میان این افراد زنان نیز حضور دارند و آنان به زبان‌های مختلف، از جمله ازبکی صحبت می کنند و به گفته او، برخی از خانواده های پاکستانی نیز هستند.
به این ترتیب، خبرها در خصوص حضور نیروهای خارجی در مناطقی از ولایت های جنوبی کشور بیش از همیشه جدیت پیدا می کند.
ناظران هشدار می دهند که اگر دولت همچنان به سکوت خود در این زمینه ادامه دهد، رویدادی که عراق را تا مرز فروپاشی پیش برد افغانستان نیز با خیزش آنی داعش با استفاده از پتانسیل های محلی، شاهد موج تازه حملات و فعالیت های تروریستی خواهد بود.
ولسوال جاغوری می گوید که گزارش‌ها در این زمینه با مقام‌های ولایت غزنی در میان گذاشته شده؛ اما به گفته او، مقام های غزنی تا هنوز پاسخی ارائه نکرده اند.
ظفر شریف گفت که تاکنون روشن نیست این افراد مسلح مربوط به القاعده اند یا داعش؛ اما این خانوادهها شامل ازبک‌ها و چچینی‌ها هستند و از پاکستان وارد شده اند.
تفکیک القاعده و داعش از همدیگر مساله ای بود که در ابتدا در عراق و سوریه نیز کار دشواری می نمود؛ زیرا داعش، از درون القاعده سر برآورد؛ اما به مراتب خون ریزتر، سفاک تر، بی رحم تر و در عین حال قدرتمندتر و پیچیده تر از شبکه مادر.
کارشناسان اما می گویند که در حال حاضر، مساله این نیست که آنها داعش اند یا القاعده، مساله اصلی این است که تروریست ها یکبار دیگر جان می گیرند و موج جدید تروریزم بین المللی، بازهم از جنوب کشور، سر برمی آورد؛ اتفاقی که در مورد طالبان نیز روی داد؛ بنابراین هم ظهور طالبان و هم نفوذ تروریست های خارجی تازه در جنوب کشور، یک ریشه مشترک دارد و آن، پاکستان است.
این در حالی است که در این اواخر گزارش هایی مبنی بر ورود افراد مربوط به گروه داعش در چند ولایت دیگر کشور نیز منتشر شده است.
یک هفته پیش سرپرست ولایت غزنی و والی پکتیکا در یک نشست خبری مشترک اعلام کردند که ۱۰۵۰ خانواده خارجی که خود را افراد داعش می خوانند، در ولسوالی های ناامن این دو ولایت جا به جا شده اند.
همچنین محمدعلی احمدی؛ معاون سرپرت ولایت غزنی نیز حضور افراد مسلح خارجی را تائید کرده و گفته است که این افراد از ولسوالی های ناوه و گیروی غزنی که با پاکستان مرز مشترک دارد، وارد غزنی می شوند.
احمدی گفت که این افراد بعد از ولسوالیهای یاد‌شده، به ولسوالیهای مقر و قره‌باغ غزنی می‌روند و سپس وارد ولسوالیهای اجرستان، گیلان و خاک افغان ولایت زابل می‌شوند.
احمدی گفت که برای حل این مشکل، تدابیری روی دست گرفته شده است. مشخص نیست که این تدابیر چیست، چگونه اعمال می شود، تا چه حد کارآیی دارد و نیروهایی که در مناطق وسیعی از جنوب کشور مستقر شده اند و حتی به اندازه ای اطمینان خاطر دارند که خانواده های خود را نیز آورده اند، از چه میزان قدرت نظامی، آموزشی و تجهیزات لوجستیکی و منابع مالی برخوردار اند؟
ناظران می گویند که اگر آنها وابسته به داعش باشند، به احتمال قوی به دلیل حمایت های وسیع منطقه ای و بین المللی و برخورداری از پشتوانه دولت های ثروتمند غرب و عرب، مجهزتر از القاعده خواهند بود.
پیش از این همچنین، حضور نیروهای نقاب پوش که خود را افراد وابسته به گروه داعش می خوانند و گفته می شود پرچم های سیاه حمل می کنند، در ولایت های غزنی، زابل، هلمند و سرپل گزارش شده بود.
یکی از ساکنان محلی گفته است که افراد مسلح سیاه پوش در بخش هایی از ولایت هلمند دیده شده و قصد دارند با طالبان یکجا شوند.
این گزارش در هلمند در حالی منتشر می شود که سال گذشته، از ولایت نورستان در شرق کشور گزارش شد که افرادی نقاب پوش ظهور کرده اند که حتی فرماندهان محلی طالبان را به اتهام عدم اعمال خشونت بیشتر در برخورد با نیروهای دولتی و مردم محلی، مصلوب می کنند.
در همین حال، غلام سخی روغ لیونی؛ فرمانده پولیس ولایت زابل به تازگی در مورد حضور شورشیان خارجی به نام داعش در این ولایت جنوبی صحبت کرده است.
او به خبرنگاران گفت:"دشمن تلاش دارد که از این موقع استفاده کند. براساس گزارش‌ها گروه داعش به زابل آمده و شورشیان خارجی هم به زابل آمده اند."
به قول آقای روغ لیونی، خاک‌افغان، دای چوپان و ولسوالی نوبهار از مناطقی در این ولایت اند که گروه داعش آنجاها فعالیت دارند.
به این ترتیب، به عقیده ناظران مسایل امنیتی، ظهور داعش در جنوب افغانستان، ابعاد تازه ای پیدا می کند و از سطح افواهات و شایعات ساکنان محلی و منابع غیر رسمی فراتر می رود و این از نظر ناظران، به معنای بروز یک خطر و تهدید جدی امنیتی و چالشی تازه در برابر دولت و مردم افغانستان است.
به نظر می رسد توطٌئه ای جدید و به مراتب خطرناک تر، مخوف تر و پیچیده تر از توطئه های پیشین در علیه مردم و دولت افغانستان در کار است.
پیش از این، محمدجان رسولیار؛ معاون ولایت هلمند هم حضور شورشیان خارجی در برخی مناطق این ولایت را تایید کرد؛ ولی گفت که نمی‌توان آنها را فعالان گروه داعش خواند.
در این میان، کارشناسان می گویند که صرف نظر از اینکه آیا می توان افراد نوظهور را داعش خواند یانه، آنچه واقعیت دارد و عملا شکل می گیرد، ظهور موج جدیدی از تروریزم در جنوب کشور است. افغانستان در سال ۲۰۱۵ با نسخه ای بروزرسانی شده از تروریزم روبرو شده است که به صورت آرام و خزنده در حال توسعه نفوذ خود است؛ اما در این میان، دلیل سکوت و بی تفاوتی دولت در این زمینه مشخص نیست. مبادا این بار نیز با بی تفاوتی و سهل انگاری، به سرعت در برابر یک عمل انجام شده قرار گیریم و برای سال ها، مغلوب تروریزمی به مراتب مخوف تر و هراسناک تر شویم.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
