سال نو 1393 شمسی تا لحظات دیگر در سرتاسر افغانستان آغاز می شود

سال نو شمسی تا لحظات دیگر با بلند شدن جهنده (عَلَم) در مزارشریف، کابل و دیگر شهرهای افغانستان آغاز می شود.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، از اوایل صبح امروز، جمعیت کثیری از شهروندان برای اشتراک در مراسم جشن نوروز در روضه سخی منسوب به حضرت علی(ع) حضور یافته اند.
همزمان با مزارشریف مراسم مشابهی با حضور مردم، مسئولین و شخصیت های برجسته سیاسی، فرهنگی و دینی در زیارت سخی کابل نیز برگزار می شود.
به گزارش خبرنگار صدای افغان(آوا) جمع کثیری از زنان، مردان به همراه خانواده و اطفالشان به سوی زیارت سخی جهت اشتراک در مراسم جشن نوروز در حرکت هستند.
تدابیر شدید امنیتی از یک هفته قبل از آغاز سال نو در سراسر افغانستان و به خصوص شهر مزارشریف، روی دست گرفته شده است.
نوروز در شهرهای مختلف افغانستان
جشن نوروز در بسیاری از نقاط افغانستان، با شکوهمندی خاصی برگزار می شود، در مزارشریف، در زیارتگاه منسوب به حضرت علی، جشن بزرگی به نام میله های گل سرخ برگزار می شود و همه ساله، هزاران نفر از زایران آن زیارتگاه و علاقه مندان نوروز از نواحی مختلف کشور، حتی از کشورهای ایران و تاجیکستان و دیگر کشورهای آسیای میانه به شهر مزارشریف می روند و این جشن ملی و پارینه را با شکوهمندی هرچه بیشتر برگزار می کنند.
جشن نوروزی در کابل
در شهر کابل پایتخت نیز، میله های نوروزی درمحلاتی به نام «خواجه صفا»، «شاه شهید»، «زیارت سخی»، «کاریز میر»، «تپه زیبای استالف»، «گلغندی چاریکار» برگزار می شود.
در هرات نیز، مردم به این مناسبت، روزهای اول سال و چهارشنبه اول سال و نیز در سیزدهمین روز از نوروز، در تفریحگاه های داخل و خارج شهر گردهم می آیند و جشن نوروز را گرامی می دارند.
از جمله سنت های جشن های نوروزی و آغاز سال نو، راه اندازی میله سمنک (سمنو) در شب اول نوروز همراه با سرور و شادمانی و همچنین تهیه و توزیع آب هفت میوه (هفت نوع آجیل که در افغانستان به نام میوه ی خشک معروف است)، تهیه ی هفت سین هم در برخی نقاط افغانستان متداول است.
در روایات تاریخی آمده است که یک تن از امیران ازبک های ماورالنهر بنام «امیرعبدالله» دیگ بزرگی را که از فلزات هفت جوش در شهر سمرقند ساخته شده بود، در سال ۱۰۵۰ هجری قمری به بلخ انتقال داد، در آن دیگ آب هفت میوه گرفته می شد و در روز نوروز برای مردم توزیع می شد.
بر افراشتن «علم سخی»
یکی از سنت های مردم افغانستان، به ویژه در شهر شمالی مزار شریف و نیز در کابل پایتخت، بر افراشتن ژنده (علم پوشیده از پارچه های رنگارنگ) است که به «ژنده یا علم سخی» معروف است.
برافراشتن این علم، از وجوه مذهبی جشن نوروز در افغانستان است.
بر اساس یک روایت تاریخی، در سال ۱۲۸۸ هجری که نایب «محمدعلم خان» در اطراف حرم (منسوب به حضرت علی در مزارشریف) ملحقات و خانه هایی اعمار کرد و چوب راست و محکمی را از جنگل های ماورالنهر خواست و در ساختن علم مبارک از آن کار گرفت که تا امروز مورد استفاده است.
جشن دهقان در روز اول سال
نوروز به مثابه ی سر آغاز فصل بهار، با زندگی عینی مردم افغانستان پیوند داشته و بخش بزرگ از مردم این کشور که کشاروز هستند، از آمدن فصل بهار و نوروز به گرمی استقبال کرده و صفحه ی جدیدی از کار و فعالیت خود را آغاز می کنند، از این روی کشاورزان با برگزاری مراسم ویژه ای از آمدن نوروز تجلیل می کنند.
خانواده های افغان در میله گل سرخ (گلگشت نوروزی)
دولت های افغانستان در دوران های مختلف، به طور رسمی در برگزاری جشن نوروز سهم می گرفته اند، اما در سال های حاکمیت طالبان، هر گونه مراسمی که با نوروز و رسوم باستانی آن پیوند داشت، ممنوع و کفرآمیز خوانده می شد، طالبان حتی تقویم هجری شمسی را که نخستین روز سال در آن نوروز است، باطل اعلام کرده و سال قمری را رسمی اعلام کرده بودند.