مهریه های بلند، محبت خانوادگی را کم رنگ می سازد

رسم و رواج های خوب و پسندیده ی بسیار در میان مردم افغانستان رواج دارد که واقعاً مایه ی افتخار است، اما عنعنات و مراسم ناپسند نيز درمیان مردم كم نيست که چندان متوجه آن نبوده و به سادگی از کنار آنها رد میشویم .
یکی از این رواج های بد و ناخوشایند مهریه بلند یا همان مصارف گزاف و کمرشکن عروسي هاست که در این اواخر دربعضی از ولايت ها كشور واقعا غیر منصفانه، غیر عقلانی و به گونه افراطی در حال گسترش است.
درشریعت اسلام مهريه ده درهم شرعی است و به خود دختر تعلق می گیرد نه به پدر دختر، در قوانین وضعی دنیای امروزی نیز درهیچ جای والدین حق ندارند داماد خود را تحت نام مهريه يا شيربها دچار مشكل اقتصادي نمايند.
امروز متأسفانه درمیان بعضي مردم مهریه های کمرشکن حتي تا صدها هزار افغاني به شکل مد و یک نوع فخر فروشی غیر عقلانی تبدیل شده است .
گرچه گرفتن پول هنگفت در بدل دختر، درحقیقت جزء دختر فروشی و انسان فروشی معنای دیگری ندارد، اما بسیاری اوقات این مهریه های بلند فقط به نام است و اصلا حقیقت ندارد برخی پدر و مادران بی انصاف را میشناسیم که به خاطر همچشمي ها مهریه هاي بلند را به دخترشان میگذارند كه درعمل چیزی زیادی هم نمی گیرند .اما میخواهند که نزد دختر شان خود را سربلند جلوه داده گویا كه اولاد(دختر) شان را به قیمت بلند فروخته اند آیا انسان کدام جنس لیلامی است که روی آن قيمت پایین یا بلند اینقدر گذاشته و روي قيمت آن چانه زني شود؟ آیا این پدران و مادرانی که گاهی خود را تحصیل کرده وبا سواد رییس و وکیل نیز میدانند، از چور و چپاول کردن خانه ی آینده ی دختری شان لذت میبرند؟ آیا دختری خوب همان است که پیشکش(مهريه) زیاد داشته باشد؟ چرا والدين در عوض تباه كردن زندگي آينده اولاد شان برتربیه، تحصیل، ادب ، پاکی، رفاه و آسایش آنان (اولاد هاي شان) فکر نمیکنند.
چرا به آسودگی وخوشبختی داماد ودختر شان نمی اندیشند؟ آیا مقداري پول نقد ومال ودنیا ، اینقدر ارزش دارد که باعث بدبختی اولاد وخانواده ی خود شویم؟
آيا پسنديده است كه در بین مردم سر و صدا نمائیم که اولاد خود را به ده لک افغانی به فروش رسانديم؟ آیا در دين مبين دراسلام دروغ گفتن روا است ؟ آيا فخر فروشي كار خوبي است .
چرا علمای کرام و ملا امامان مساجد، در این باره سکوت اختیار کرده اند؟ چرا والدین پول کاغذی را به فرزندان شان ترجیح میدهند؟ چرا هنگام منفعت مادی چشم خود را بر روی معنویت و انسانیت بايد بست؟ آیا اینجا اهلیت با جاهلیت زنده به گور کردن دختران فرقي زیادی دارد؟
آیا این همه مصارف گزاف شب های عروسی دردین مقدس اسلام ذکر شده است؟ نخیر هرگز دين مبين اسلام اجازه نمي دهد كه دست به اسراف بزنيم.
پدران ومادران عزیز! بیایید نگذاریم بعد ازین، بدبختی، مال و دنیا دوستی چشم مانرا نابینا كند باید نگذاریم که باطل برحقیقت پیروز شود. اگر ما رشوه خواری و ریا کاری را ناپسند میدانیم، اگر چوروچپاول را حرام میدانیم، اگر دزدی و راهزنی را جرم می پنداریم، اگر کیسه بری ومردم فریبی را عیب میدانیم، پس هرکاری را که باعث بدبختی و نابسامانی جامعه ی مان میگردد از آن پیشگیری نمائیم. بیایید اصلاح و تغییر را از خود شروع كنيم، لازم است تا یک مقدار از عقل ومنطق مان استفاده کنیم، کمی دورتر را نگاه کنیم و بیایید بعد از این یوسف را نفروشیم که درمقایسه با او هر پول بي ارزش به حساب میآید .
نویسنده: محمدحنیف قاضی زاده