یونیسف: کودکان جهان، قربانیان اصلی اختلافات سیاسی

رئیس صندوق بین‌المللی حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) گفت: اختلافات میان قدرت‌های شورای امنیت که از حق وتو برخوردارند به کودکان جهان لطمه می‌زند و بذر جنگ‌ و درگیری‌های آتی را می‌کارد. 
به گزارش خبرگزاری فرانسه، آنتونی لیک؛ مدیر اجرایی یونیسف گفت: سال‌جاری میلادی با درگیری‌های متعدد، بدترین سال برای دو نسل از کودکان سراسر جهان بوده اما به نظر می‌آید که سال ۲۰۱۵ میلادی از امسال نیز بدتر باشد.

وی افزود: این مساله نشان‌دهنده این حقیقت انکارناپذیر است که جهان نسبت به گذشته از نظر سیاسی در بین کشورها و در داخل آنها دچار اختلافات و دودستگی‌های بیشتر شده است.

یونیسف برآورد می‌کند که ۱۵ میلیون کودک گرفتار جنگ در سوریه، عراق، جمهوری آفریقای مرکزی، سودان جنوبی، اوکراین و فلسطین شده‌اند و ۲۳۰ میلیون کودک سراسر جهان در مناطقی که تحت درگیری‌های مسلحانه قرار گرفته‌اند، زندگی می‌کنند.
به گزارش آوا به نقل از ایسنا، آنتونی لیک گفت: اگر شما شدت مشکل و وضعیت بد کودکان را با توجه جهان به درگیری‌ها و اختلافات سیاسی مقایسه کنید، فکر نمی‌کنم که تاکنون چنین خلاء و فاصله بزرگی وجود داشته باشد.

وی افزود: قدرت‌های بزرگ همیشه اختلاف داشته‌اند اما پیامدهای اختلافات آنها در حال حاضر نسبت به گذشته بزرگتر است.
لیک که در زمان ریاست‌جمهوری بیل کلینتون به عنوان مشاور امنیت ملی امریکا خدمت کرده‌، ادامه داد: توقف درگیری‌هایی همچون جنگ سوریه و جلوگیری از بحران‌های بشری به نفع امنیت این قدرت‌های بزرگ نیز هست. اگر چنین درگیری‌هایی در نسل‌های آتی رایج و متداول شود، آن وقت چه امیدی برای کل منطقه خاورمیانه وجود خواهد داشت و بنابراین چه امیدی برای ایجاد ثبات در آنجا وجود دارد که باقی جهان به دلایل مختلف به آن نیاز دارند؟

وی گفت: در همین حال آژانس‌های امدادرسان که به خاطر بحران‌های جدیدی همچون ابولا، بحران‌های طولانی همچون سوریه و بحران‌های فراموش شده همچون یمن و افغانستان تحت فشار قرار گرفته‌اند، ظرفیت کمتر و کمتری حتی برای «چسب زخم» زدن به این درگیری‌ها دارند.
لیک می‌گوید که دیگر از کودکان آواره درباره آرزوهایشان نمی‌پرسم چراکه بسیار ناراحت‌کننده هستند.
وی افزود: اگر نتوانید این کودکان را به مکاتبی بفرستید که در آنجا هم آموزش ببینند و هم احساس امنیت کنند، آن وقت آنها هیچ مهارت و صلاحیتی برای ساخت جوامع خود ندارند چراکه آنها به اندازه کافی نمی‌دانند. باید به کودکان آسیب دیده کمک شود تا با ترس‌هایشان مقابله کنند. در غیر این صورت آنها آنچه را که فکر می‌کنند عادی و طبیعی است در نسل آتی به وجود می‌آورند و به جای سازش به دنبال انتقام می‌روند و آن وقت همه ما باید بهای آن را بپردازیم.