حضرت زینب(س) میدان دار جنگ سرد

در جنگ مسلحانه ی نابرابر کربلا، بین جبهه حق و باطل که در یک طرف امام حسین(ع) و یارانش قرار داشتند و درطرف دیگر یزید و عبید الله بن زیاد با تمام دار و دسته اشان قرار گرفته بودند، این جنگ تا پس از ظهر روز عاشورا به پایان رسید، و به شهادت بهترین فرزندان آدم و تربیت شدگان مکتب وحی و در رأس آنان حضرت سید الشهدا(ع) منجر شد. اما پس آن جنگ سرد علویان آغاز شد که تا ابد ادامه خواهد داشت.
مطلب فوق توسط حجت الاسلام والمسلمین سید هاشم علوی، در مسجد جامع محمدیه غرب کابل با حضور ده ها تن از عزاداران حسینی بیان شد.
علوی تاکید کرد: پس از ختم حادثه کربلا، جنگ سخت فکری و تبلیغاتی میان جبهه حق و باطل آغاز شد که تا دنیا دنیا است این جنگ ادامه خواهد داشت. به گفته او، در مبارزه تبلیغاتی و فرهنگی پس از حادثه کربلا در یک طرف بنی امیه با جاعلین حدیث و روحانیت زرخرید یزید ابن معاویه و در طرف دیگر حنجره خسته و کوفته ی حضرت زینب و امام زین العابدین(ع) قرار دارد.
موضوع این جنگ این بود، زمانی که سردمداران جبهه باطل فهمیدند که اشتباه کرده اند و همه ی افکار در طول تاریخ آنان را ملامت خواهد کرد، سعی نمودند تا ماهیت انقلاب امام حسین(ع) را مسخ کنند.
دستگاه تبلیغاتی بنی امیه تلاش می کرد که انقلاب امام حسین(ع) را یک شورش و یک طغیان دربرابر حکومت مورد قبول مردم جلوه بدهد و تمام تبلیغاتش متمرکز بود روی اینکه امام حسین(ع) امنیت عمومی مردم را برهم زده است.
اما به گفته این عالم دینی، از این طرف حضرت زینب کبری(س) می خواهد بیان کند که حرکت امام(ع) شورش نبوده بلکه حرکت آن حضرت برای این بوده که این حکومت رسمی نبوده بلکه تحمیلی، متجاوز و بر خلاف سنت و قرآن بوده است.
علوی تصریح کرد: حضرت زینب(س) در شرایطی قرار گرفت که فرزند نحس ابی سفیان و ابن زیاد می خواست روز عاشورا را عید اعلان کند. پس در این صورت گویا امام حسین(ع) نعوذ بالله باید از دین خارج شده باشد. لذا حضرت زینب(س) تمام زحمات و انرژی خود را بر زبان متمرکز می کند و با بیانات علی گونه خود حقایق را بر ملا می سازد.
حضرت زینب(س) در برابر هجمه ی بزرگی فرهنگی و مبارزات تبلیغاتی که برادرش امام حسین(ع) را خارجی معرفی کرده بود، مقاومت می کند و فریاد می زند که ای مردم کوفه و شام امام حسین(ع) به پیروی از سنت جدش برای اقامه حق و بر اندازی باطل قیام کرد.
او در ادامه سخنانش افزود: زمانی که امام زین العابدین(ع) در مسجد جامع شام منبر رفت، نیز همه چیز را فرا موش کرد، شهادت بابا را فرا موش کرد، اسارت عمه اش را فرا موش کرد، شهادت همه برادران و یاران را به فراموشی سپرد ولی این غصه را فراموش نکرد و فرمود: " انا ابن من صل القبلتین". مردم من فرزند کسی هستم که به دو قبله نماز خواند. هر چند به شما گفته شده که حسین از دین جدش خارج شده، اما من فرزند کسی هستم که "لم یکفر بالله طرفة عین" لحظه ی به خدا کافرنشد، من فرزند حسین ابن علی هستم.
به باور وی، هماگونه که امام حسین(ع) درکربلا پیروزی را به نام خود رقم زد و یکی از شعارهای عاشورا تا به امروز پیروزی خون بر شمشیر است، حضرت زینب(س) و امام زین العابدین(ع) در جنگ سرد و مبارزات فرهنگی پیروز شدند، ماهیت انقلاب سید الشهدا را زنده کردند و پیام خون شهدای دشت نینوا را به جهانیان رساندند.