يك پژوهشگر قرآنی در تشريح ملاك دروغ از راست بر اساس آيات قرآن، اظهار كرد: قرآن ملاك و معيار تشخيص دروغ از راست را اين دانسته است كه شخص هرگاه مخالف اعتقاد و باور خويش سخنی را به ميان آورد، در حقيقت دروغ گفته است، حتی اگر در سخن وی سخن حقی باشد.
به گزارش خبرگزاری آوا «فاطمه صفری»، پژوهشگر قرآنی، درباره اقسام و انواع رذايل اخلاقی و نابهنجاری اجتماعی گفت: دروغ دارای اقسام و انواع مختلف است كه هر يك به شكلی متفاوت و خاص بروز میكند و از جمله انواع دروغ افترا و زور است.
وی گفت: دروغگو به نوعی، شخصی منافق است و اساساً ارتباط تنگاتنگی ميان دروغ و دورويی وجود دارد و به نوعی ميان ظاهر و باطن فرد دروغگو سازگاری و تناسب نيست و عدم تطابق به عنوان مؤلفه اصلی نفاق و كذب شناخته می‌شود.
وی درباره ملاك شناخت دروغ از ديدگاه قرآن بيان كرد: قرآن ملاك و معيار تشخيص دروغ از راست را اين دانسته است كه شخص هرگاه مخالف اعتقاد و باور خويش سخنی را به ميان آورد، در حقيقت دروغ گفته است، حتی اگر در سخن وی سخن حقی باشد، ولی چون با باورهای وی نامتناسب است و تطابقی ميان سخن و باورش نيست آن سخن دروغ دانسته می‌شود.
صفری خاطرنشان كرد: دروغ عامل گمراه كردن ديگران و عاملی است كه اعتماد ديگران را سلب و راستی و حقيقت را زير سايه خود پنهان میكند؛ قرآن عوامل چندی را به عنوان عامل دروغگويی معرفی میكند و به انسان هشدار می‌دهد كه شيطان به عنوان بنيانگذار دروغ و كسی كه از اين طريق كوشيد تا به اهداف پست خود دست يابد، انسان را تشويق به دروغ میكند.
وی تصريح كرد: قرآن در آيه 221 و 222 سوره شعراء به انسان هشدار می‌دهد كه شياطين و ياران ابليس الهام‌كنندگان دروغ بر دروغگويان هستند و آنان هستند كه به اين نابهنجاری دامن می‌زنند، همچنين چيرگی شيطان و ابليس بر انسان موجب می‌شود تا انسان‌ها نه تنها به دروغ بلكه به سوگند‌های دروغ گرايش پيدا كنند و برای دستيابی به منافع، به اموری چون خدا و پيامبر و امامان (ع) سوگند بخورد. (سوره مجادله آيات 14 و 19)
اين پژوهشگر قرآنی در پايان حسادت را عاملی در دروغ دانست و افزود: حسادت، عامل بسياری از نابهنجاری‌ها و رذايل اخلاقی است و انسان به جهت حسادت نسبت به ديگری گرفتار اخلاق زشت دروغ می‌شود.
وی با اشاره به داستان حضرت يوسف(ع) و برادرانش، عنوان كرد: در داستان برادران يوسف(ع) است كه برای جلب اعتماد حضرت يعقوب و دستيابی به منفعت، دروغ گفتند( آيه 9 تا سوره يوسف11) و در آيه 7 سوره جاثيه نيز خداوند می‌فرمايد: «وَیْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ؛ وای بر هر دروغگوی گناهكار» و قرآن بيان میكند كه نخستين كسی كه از دروغ زيان می‌بيند خود دروغگوست(غافر آيه 28)
صفری در مصاحبه با ایکنا افزود: قرآن از مردم می‌خواهد كه از دروغ پرهيز كنند؛ زيرا دروغگويی امری زيان‌آور برای انسان است (آل عمران آيه 94 و انعام آيه 21 و 93 و 144) و شخص دروغگو در دنيا از رستگاری محروم می‌شود (يونس آيه 69 و نحل آيه 116) و از هدايت الهی نصيب و بهره‌ای نبرده (زمر آيه 3 و نيز غافر آيه 28) و در آخرت نيز روسياه برانگيخته خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری آوا «فاطمه صفری»، پژوهشگر قرآنی، درباره اقسام و انواع رذايل اخلاقی و نابهنجاری اجتماعی گفت: دروغ دارای اقسام و انواع مختلف است كه هر يك به شكلی متفاوت و خاص بروز میكند و از جمله انواع دروغ افترا و زور است.
وی گفت: دروغگو به نوعی، شخصی منافق است و اساساً ارتباط تنگاتنگی ميان دروغ و دورويی وجود دارد و به نوعی ميان ظاهر و باطن فرد دروغگو سازگاری و تناسب نيست و عدم تطابق به عنوان مؤلفه اصلی نفاق و كذب شناخته می‌شود.
وی درباره ملاك شناخت دروغ از ديدگاه قرآن بيان كرد: قرآن ملاك و معيار تشخيص دروغ از راست را اين دانسته است كه شخص هرگاه مخالف اعتقاد و باور خويش سخنی را به ميان آورد، در حقيقت دروغ گفته است، حتی اگر در سخن وی سخن حقی باشد، ولی چون با باورهای وی نامتناسب است و تطابقی ميان سخن و باورش نيست آن سخن دروغ دانسته می‌شود.
صفری خاطرنشان كرد: دروغ عامل گمراه كردن ديگران و عاملی است كه اعتماد ديگران را سلب و راستی و حقيقت را زير سايه خود پنهان میكند؛ قرآن عوامل چندی را به عنوان عامل دروغگويی معرفی میكند و به انسان هشدار می‌دهد كه شيطان به عنوان بنيانگذار دروغ و كسی كه از اين طريق كوشيد تا به اهداف پست خود دست يابد، انسان را تشويق به دروغ میكند.
وی تصريح كرد: قرآن در آيه 221 و 222 سوره شعراء به انسان هشدار می‌دهد كه شياطين و ياران ابليس الهام‌كنندگان دروغ بر دروغگويان هستند و آنان هستند كه به اين نابهنجاری دامن می‌زنند، همچنين چيرگی شيطان و ابليس بر انسان موجب می‌شود تا انسان‌ها نه تنها به دروغ بلكه به سوگند‌های دروغ گرايش پيدا كنند و برای دستيابی به منافع، به اموری چون خدا و پيامبر و امامان (ع) سوگند بخورد. (سوره مجادله آيات 14 و 19)
اين پژوهشگر قرآنی در پايان حسادت را عاملی در دروغ دانست و افزود: حسادت، عامل بسياری از نابهنجاری‌ها و رذايل اخلاقی است و انسان به جهت حسادت نسبت به ديگری گرفتار اخلاق زشت دروغ می‌شود.
وی با اشاره به داستان حضرت يوسف(ع) و برادرانش، عنوان كرد: در داستان برادران يوسف(ع) است كه برای جلب اعتماد حضرت يعقوب و دستيابی به منفعت، دروغ گفتند( آيه 9 تا سوره يوسف11) و در آيه 7 سوره جاثيه نيز خداوند می‌فرمايد: «وَیْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ؛ وای بر هر دروغگوی گناهكار» و قرآن بيان میكند كه نخستين كسی كه از دروغ زيان می‌بيند خود دروغگوست(غافر آيه 28)
صفری در مصاحبه با ایکنا افزود: قرآن از مردم می‌خواهد كه از دروغ پرهيز كنند؛ زيرا دروغگويی امری زيان‌آور برای انسان است (آل عمران آيه 94 و انعام آيه 21 و 93 و 144) و شخص دروغگو در دنيا از رستگاری محروم می‌شود (يونس آيه 69 و نحل آيه 116) و از هدايت الهی نصيب و بهره‌ای نبرده (زمر آيه 3 و نيز غافر آيه 28) و در آخرت نيز روسياه برانگيخته خواهد شد.
منبع : خبرگزاری آوا
