پاپ فرانسیس؛ رهبر کاتولیک‌های جهان که برای سفری سه‌روزه به ترکیه رفته، خواهان تلاش دوباره برای برقراری صلح در خاورمیانه شد و گفت که آن منطقه "برای مدتی طولانی صحنه جنگ‌های برادرانه" بوده است.
رجب طیب اردوغان؛ رئیس‌جمهور ترکیه نیز گفته است که سفر پاپ فرانسیس به آن کشور گامی "چشمگیر" برای بهبود صلح در منطقه است.
او گفت که "نژادپرستی و اسلام‌هراسی در غرب و خشونت و تروریزم در سرزمین‌های اسلامی، باعث می‌شود که همراهی و همکاری همه ما اهمیت پیدا کند."
پاپ فرانسیس چهارمین رهبر کاتولیک‌های جهان است که به ترکیه سفر می‌کند. او خواهان گفتگوهایی شد که "بتواند در عمیق‌تر شدن فهم و درک متقابل" بین ادیان مؤثر باشد.
او گفت:"لازم است که با اتحاد معتقدان(به تمام مذاهب) با تعصب و افراطی‌گری و نیز ترس‌های غیرمنطقی که باعث افزایش سوءتفاهم می‌شود، مقابله شود."
سفر پاپ به ترکیه در حالی انجام می شود که منطقه خاور میانه محل یکی از مرگبارترین نزاع های تاریخ بشری است؛ فتنه ای که هرچه هست یکی از ریشه های نیرومند آن در همان کشورهایی قرار دارد که خود را مالک و صاحب بلامنازع جهان می خوانند و پاپ رهبر معنوی و مذهبی آنهاست.
به همین دلیل از نظر کارشناسان، یکی از اهداف سفر پاپ به ترکیه، حمایت از حقوق مسیحیانی است که امروزه در اثر درگیری های شدید فرقه ای در خاور میانه به ویژه در سوریه، عراق، مصر، فلسطین و اسراییل در معرض تهدیدهای جدی قرار گرفته اند.
در سوریه مسیحیانی که در دوره آرامش و استقرار حکومت دمشق، امن ترین روزهای زندگی خویش را می گذراندند اینک به دلیل استیلای تروریست های افراطی منسوب به اسلام سلفی و مورد حمایت ترکیه و غرب و اعراب، به صورت گسترده مورد خشم و خشونت قرار گرفته یا به کوچ اجباری واداشته شده اند.
تصاویری که از سوی برخی گروه های تکفیری مستقر در سوریه در اینتنرنت منتشر شده و طی آن، نشان داده شده که فرد یا افرادی به صلیب کشیده شده اند، آشکارا نشان می دهد که آنها مسیحی بوده و به سبک و شیوه مسیحیان قدیم، اعدام شده اند.
این در حالی است که به صلیب کشیدن، قرن هاست دیگر از فهرست شیوه های اعدام بشر، حذف شده است؛ اما این شیوه منسوخ و مطرود را تروریست های بنیادگرا در سوریه بار دیگر احیا کردند.
در اسراییل نیز مسیحیان در معرض تهدید یهودیان افراطی و راست گرا قرار دارند. مسیحیان با فلسطین و آن بخش هایی که امروزه در سلطه و اشغال رژیم اسراییل قرار دارند پیوندی دیرینه و تاریخی دارند؛ اما این پیوند اکنون در ذیل اقدامات تجاوزکارانه و غاصبانه رژیم اسراییل و صهیونیست های تندرو، عملا در حال نابودی است.
در مصر نیز در اوج آشوب های انقلابی، شماری از مسیحیان از سوی مسلمانان تندرو مورد حمله قرار گرفته و کشته شدند؛ بنابراین، همه این مسایل، پاپ را بر آن داشته است؛ تا به منظور دفاع از حقوق مسیحیان در معرض خطر در خاور میانه، راه ترکیه را در پیش بگیرد.
پاپ البته به اندازه ای نفوذ سیاسی و معنوی ندارد؛ تا بتواند از مهر و عطوفتی که در دین مسیح از آن سخن گفته می شود برای واداشتن قدرت های بزرگ غربی برای کمک به تامین صلح در سراسر جهان و دست برداشتن از آتش افروزی و حمایت از تروریزم، آدم کشی، ویرانگری و جنگ در خاور میانه استفاده کند. به همین دلیل، پیش بینی می شود این سفر نیز مانند سفر چندی پیش او به خاور میانه، با وجود آنکه ممکن است حاوی پیام صلح خواهی، گفتگو و تعامل بین ادیان بزرگ آسمانی و پرهیز از جنگ و خشونت باشد؛ اما تقریبا حامل هیچ پیامدی نخواهد بود.
پاپ به ترکیه سفر کرده است. کشوری که روزگاری در گذشته، بخشی از قلمرو امپراتوری روم شرقی بود. اغلب جمعیت ۸۰ میلیون نفری ترکیه امروز، مسلمان هستند؛ ولی حدود ۱۲۰ هزار پیرو آیین مسیحیت نیز در آن کشور زندگی می کنند. ترکیه در سالیان دور مرکز مسیحیان ارتدوکس جهان بود.
لذا این سفر برای ترکیه و واتیکان، اهمیت نمادین دارد.
پاپ و مقام های ترک، به عنوان نمایندگان دو تمدن، دو فرهنگ و دو دین آسمانی باهم گفتگو می کنند. آنها تلاش می کنند با تکیه بر پیشینه تمدنی ترکیه به دلیل مرکزیت مسیحیت در گذشته ای دور و همچنین کشوری که سعی فراوانی می کند نماد و نماینده نوعی از اسلام گرایی با قرائت خاص پان ترکیست های مسلط بر انقره باشد، در جریان این سفر، راه را برای تعامل و گفتگوی بیشتر دو دین، باز کنند؛ اما نه ترکیه، واجد چنین عنوانی است که برای کسب آن تقلا می کند و نه پاپ از آن میزان نفوذ و اقتدار در دنیای مسیحی برخوردار است که این تلاش هایش، تغییری در مشی هژمونیک و سلطه جویانه قدرت های سلطه گر غربی داشته باشد.
رجب طیب اردوغان؛ رئیس‌جمهور ترکیه نیز گفته است که سفر پاپ فرانسیس به آن کشور گامی "چشمگیر" برای بهبود صلح در منطقه است.
او گفت که "نژادپرستی و اسلام‌هراسی در غرب و خشونت و تروریزم در سرزمین‌های اسلامی، باعث می‌شود که همراهی و همکاری همه ما اهمیت پیدا کند."
پاپ فرانسیس چهارمین رهبر کاتولیک‌های جهان است که به ترکیه سفر می‌کند. او خواهان گفتگوهایی شد که "بتواند در عمیق‌تر شدن فهم و درک متقابل" بین ادیان مؤثر باشد.
او گفت:"لازم است که با اتحاد معتقدان(به تمام مذاهب) با تعصب و افراطی‌گری و نیز ترس‌های غیرمنطقی که باعث افزایش سوءتفاهم می‌شود، مقابله شود."
سفر پاپ به ترکیه در حالی انجام می شود که منطقه خاور میانه محل یکی از مرگبارترین نزاع های تاریخ بشری است؛ فتنه ای که هرچه هست یکی از ریشه های نیرومند آن در همان کشورهایی قرار دارد که خود را مالک و صاحب بلامنازع جهان می خوانند و پاپ رهبر معنوی و مذهبی آنهاست.
به همین دلیل از نظر کارشناسان، یکی از اهداف سفر پاپ به ترکیه، حمایت از حقوق مسیحیانی است که امروزه در اثر درگیری های شدید فرقه ای در خاور میانه به ویژه در سوریه، عراق، مصر، فلسطین و اسراییل در معرض تهدیدهای جدی قرار گرفته اند.
در سوریه مسیحیانی که در دوره آرامش و استقرار حکومت دمشق، امن ترین روزهای زندگی خویش را می گذراندند اینک به دلیل استیلای تروریست های افراطی منسوب به اسلام سلفی و مورد حمایت ترکیه و غرب و اعراب، به صورت گسترده مورد خشم و خشونت قرار گرفته یا به کوچ اجباری واداشته شده اند.
تصاویری که از سوی برخی گروه های تکفیری مستقر در سوریه در اینتنرنت منتشر شده و طی آن، نشان داده شده که فرد یا افرادی به صلیب کشیده شده اند، آشکارا نشان می دهد که آنها مسیحی بوده و به سبک و شیوه مسیحیان قدیم، اعدام شده اند.
این در حالی است که به صلیب کشیدن، قرن هاست دیگر از فهرست شیوه های اعدام بشر، حذف شده است؛ اما این شیوه منسوخ و مطرود را تروریست های بنیادگرا در سوریه بار دیگر احیا کردند.
در اسراییل نیز مسیحیان در معرض تهدید یهودیان افراطی و راست گرا قرار دارند. مسیحیان با فلسطین و آن بخش هایی که امروزه در سلطه و اشغال رژیم اسراییل قرار دارند پیوندی دیرینه و تاریخی دارند؛ اما این پیوند اکنون در ذیل اقدامات تجاوزکارانه و غاصبانه رژیم اسراییل و صهیونیست های تندرو، عملا در حال نابودی است.
در مصر نیز در اوج آشوب های انقلابی، شماری از مسیحیان از سوی مسلمانان تندرو مورد حمله قرار گرفته و کشته شدند؛ بنابراین، همه این مسایل، پاپ را بر آن داشته است؛ تا به منظور دفاع از حقوق مسیحیان در معرض خطر در خاور میانه، راه ترکیه را در پیش بگیرد.
پاپ البته به اندازه ای نفوذ سیاسی و معنوی ندارد؛ تا بتواند از مهر و عطوفتی که در دین مسیح از آن سخن گفته می شود برای واداشتن قدرت های بزرگ غربی برای کمک به تامین صلح در سراسر جهان و دست برداشتن از آتش افروزی و حمایت از تروریزم، آدم کشی، ویرانگری و جنگ در خاور میانه استفاده کند. به همین دلیل، پیش بینی می شود این سفر نیز مانند سفر چندی پیش او به خاور میانه، با وجود آنکه ممکن است حاوی پیام صلح خواهی، گفتگو و تعامل بین ادیان بزرگ آسمانی و پرهیز از جنگ و خشونت باشد؛ اما تقریبا حامل هیچ پیامدی نخواهد بود.
پاپ به ترکیه سفر کرده است. کشوری که روزگاری در گذشته، بخشی از قلمرو امپراتوری روم شرقی بود. اغلب جمعیت ۸۰ میلیون نفری ترکیه امروز، مسلمان هستند؛ ولی حدود ۱۲۰ هزار پیرو آیین مسیحیت نیز در آن کشور زندگی می کنند. ترکیه در سالیان دور مرکز مسیحیان ارتدوکس جهان بود.
لذا این سفر برای ترکیه و واتیکان، اهمیت نمادین دارد.
پاپ و مقام های ترک، به عنوان نمایندگان دو تمدن، دو فرهنگ و دو دین آسمانی باهم گفتگو می کنند. آنها تلاش می کنند با تکیه بر پیشینه تمدنی ترکیه به دلیل مرکزیت مسیحیت در گذشته ای دور و همچنین کشوری که سعی فراوانی می کند نماد و نماینده نوعی از اسلام گرایی با قرائت خاص پان ترکیست های مسلط بر انقره باشد، در جریان این سفر، راه را برای تعامل و گفتگوی بیشتر دو دین، باز کنند؛ اما نه ترکیه، واجد چنین عنوانی است که برای کسب آن تقلا می کند و نه پاپ از آن میزان نفوذ و اقتدار در دنیای مسیحی برخوردار است که این تلاش هایش، تغییری در مشی هژمونیک و سلطه جویانه قدرت های سلطه گر غربی داشته باشد.
