در افغانستان نه تنها خواسته های اصلی شهدا محقق نشد بلکه همان داشته های قبلی ما نیز مواجه با مشکل و معضل گردید

 بنیاد اجتماعی وارثین شهدای افغانستان، مراسمی به مناسبت گرامیداشت سالروز شهدای دوم سرطان چنداول، با حضور شخصیت های سیاسی؛ فرهنگی، اجتماعی، دانشجویان، دانش آموزان و متنفذین اجتماعی، درمسجد امام زین العابدین شهر کابل برگزارکرد.
 
حجت الاسلام والمسلمین سید جمال خلیل حجت، امام جماعت تکیه خانه چنداول، دراین مراسم گفت: اولین قیام از سوی مردم چنداول علیه اشغال گران کمونیستی با بلند شدن صدای الله اکبرآغازگردید.
به گفته وی: روزدوم سرطان، مردم بی صبرانه درانتظار بودند تا نخستین فریادهای الله اکبر مردم آزادمنش و مجاهد کابل از فرازبام ها، پشت پنجره ها و کلکین خانه ها، بر فضای پایتخت طنین اندازد. 

اوگفت: مردم چنداول همه همصدا در پشت بام خانه های شان رفتند و ندای الله اکبرسردادند؛ ندایی که به دشمن می فهماند که مردم دربرابر اعتقادات خود بسیارحساس اند و برای دفاع از ارزشهای اسلامی از هیچ اقدامی هراس ندارند. 

به عقیده وی: بنیاد اجتماعی وارثین شهدای افغانستان، امروز با گرامیداشت از این روز، به واکاوی حادثه حماسه ساز مردم چنداول شهرکابل پرداخته و این قیام را در راستای حفظ و نگهداری ارزش‌های دینی و ملی مردم افغانستان عنوان کردند. 

در هیمن حال، استاد افضلی، آگاه امورسیاسی گفت: قیام مردم چنداول، مظلوم ترین قیام درتاریخ کشورما به شمار می رود و متاسفانه این قیام به فراموشی سپرده شده است.
وی اضافه کرد: مردم چنداول شهرکابل، به خاطر وطن، جان های خود را از دست دادند. اما متاسفانه امروز از آنها نام برده نمی شود. 

به گفته وی: مردم چنداول به خاطرظلم واستبداد مکرر امیرعبدالرحمن خان قیام کردند و این ملت را از زیرسلطه اونجات دادند واین یک افتخار بزرگ برای همه ملت افغانستان هستند .
به عقیده وی: در وقت حکومت عبدالرحمن خان، تعصبات قومی؛ مذهبی و نژادی درکشورجریان داشت؛ اما با قیام مردم چنداول چنیین چیزهایی ازبین رفت. 

اوتاکید کرد: بعد از کودتای هفتم ثور سال ۱۳۵۷ و بر سرکار آمدن رژیم کمونیستی، مردم در مقابل حکومت دست نشانده شوروی، بر مبنای عقاید، باورها و آیین‌شان به مبارزه و جهاد پرداختند. 

این درحالیست که حجت الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری، رییس مرکزفعالیت های فرهنگی تبیان گفت: قیام چنداول در دوم سرطان سال ۱۳۵۸حداقل دوتا اهمیت بسیار بارز و شاخص داشت:
 
اهمیت اول، تاثیر گذاری روی روحیه ی دشمن و عوامل دولت کودتایی وقت بود. واقعا جای ترس و هراس است برای دولتی که در بیخ گوشش عده ای از مؤمنین و مسلمان ها دست به قیام می زنند و در شرایطی که دولت کمونیستی نیاز به استحکام واستقرار داشت ونیاز به این داشت که هم در داخل وهم در خارج سعی و تلاش داشته باشد تا خود را مشروع نشان دهد وادعا بکند که حداقل مردم پایتخت طرفدار دولت و حکومت است و از حامیان این دولت است، اما قیام مردم چنداول این تحلیل و برداشت را ازمیان برد و هراس بسیار جدی در دل دشمن ایجاد کرد و بر روحیه ی دشمن کمونیستی تاثیرات بسیار منفی گذاشت. 

رئیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) در ادامه افزود: اهمیت دوم، اثر گذاری این قیام بر روحیه ی دوستان بود، بر روحیه ی مردم مسلمان افغانستان و موجبات تشویق مردم مسلمان را فراهم کرد، تا سایر مردم هم جرات وشهامت پیدا بکنند تا در برابر رژیم کودتایی ابراز وجود بکنند، چون مردم می دیدند که در پایتخت کشور که باید امن ترین جا در افغانستان باشد، درکنار پایگاه های قدرتمند دولت، یک چنین حرکتی آنهم دست خالی صورت می گیرد و ده ها و صدها، بلکه هزاران انسان مؤمن در کابل قیام و فریاد اعتراض خودشان را بلند می کنند. قطعا قیام چنداول با توجه به این ویژگی ها وخصوصیات، اثر گذاری جدی در سایر مناطق و قیام ها داشته است، و یقینا حرکاتی که چه درکابل وسایر ولایات اتفاق افتاد بی تاثیر از قیام چنداول نمی تواند باشد، حالا چه تاثیر مستقیم و یا غیر مستقیم. 

قیام مردم چینداول برای ادامه ی نهضت و برای پر و بال یافتن سایر حرکت ها در دیگر مناطق، آثار و برکاتی برای مسلمان ها داشت، آثار و برکاتی برای مردم افغانستان و نهضت اسلامی افغانستان داشت. 

آقای مزاری با طرح این سؤال که آیا شهدایی که در قیام چنداول جان خود را از دست داده اند به چی منظور قیام کرده اند، گفت: قطعا برای این بود که حداقل زمینه های فروپاشی حکومت کمونیستی را فراهم و زمینه های ایجاد یک حکومت اسلامی را مهیا نمایند. 

مدیرمسؤل روزنامه انصاف با طرح سؤال دیگر که آیا این خواسته های شهدا برآورده شد؟ گفت: طبیعی است که خیر، در افغانستان نه تنها خواسته های اصلی شهدا محقق نشد بلکه همان داشته های قبلی ما مواجه نیز با مشکل و معضل شد، و بدتر از کمونیسم امروز حاکم شد،امروز شما می بینید که وضعیت کشور ما چگ.نه است و چه حالی در این کشور وجود دارد و چگونه با همه ی احساسات دینی واعتقادی ما بازی می شود، در عرصه ی نظامی این تقابل وجود دارد، در عرصه ی فرهنگی شما می بینید که اعتقادات ما چگونه مورد حجمه های بسیار سنگین قرار دارد، در عرصه ی اجتماعی و حتی در عرصه ی اقتصادی، در همه ی عرصه ها امروز مردم ما آماج حملات ناجوان مردانه ی قدرت های ضد دینی قرار دارند. 

آن روز کمونیست های وابسته با ابدان ما مواجه بودند و شخصیت های ما را گرفتند و از نظر فیزیکی سر به نیست کردند.اما امروز سعی دشمن این است که علاوه بر کشتار وسیعی که در کشور انجام می دهد،علاوه بر ترور های خانمان سوزی که در کشور راه افتاده ،علاوه بر حرکت های جنایتکارانه ی جنگی که در کشور جریان دارد، در برابر اعتقادات ما، مذهب ما، تفکر دینی ما حرکت های بسیار خطرناک وجود دارد، از زمین و هوا و چپ و راست، از همه ی جوانب امروز تفکر دینی ما در معرض خطر و آسیب های جدی قراردارد.

راه چاره چیست؟ این سؤالی بود که آقای مزاری برای پاسخ آن یادآورگردید: راه چاره دردستان خودماست. نه شرق ونه غرب هیچکدام به نفع ما عمل نخواهندکرد تازمانی که خود وارد عرصه نشویم ودر جهت نجات مردم وکشورخود از این بحران کشنده کارومبارزه نکنیم، راهی دیگری گره گشا نخواهدبود. 

وی گفت: ما باید در درون خود تحول ایجاد کنیم، تازمانی که ما خودمان حرکت نکنیم، این کشور جور شدنی نخواهد بود و هر مقداری که انتظار از شرق و غرب داشته باشیم ، انتظار بیهوده است، انتظاری است که برعکس ترجمه و تفسیر خواهد شد، ما مردم مسلمان هستیم ودر داخل کشور ما ظرفیت های بسیار مهم وجود دارد که از این ظرفیت ها باید استفاده بکنیم و به خدای خود توکل بکنیم و از آن هم کمک بخواهیم. 

رئیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) در ادامه صحبت های خود اضافه کرد: ما زمانی توان این را داریم که در کشور ایفای نقش و اثر بکنیم که حاکمیت مرکزی ما، حاکمیت قدرتمندی باشد وما ضمن اینکه نسبت به حاکمیت آقای کرزی انتقاد داریم، نسبت به این حاکمیت نقد و تحلیل و بررسی داریم اما معتقدیم که همه ی مردم افغانستان و آحاد این جامعه باید برای حفاظت از این نظام و در راستای تقویت این نظام باید تلاش جدی بکنند. 

ما در سایه ی حاکمیت مرکزی قدرتمند توان ایجاد تحول را داریم، توان ایجاد ثبات داریم، توان ایجاد سازندگی داریم، توان ایجاد انسجام در درون خود داریم وتوان مقابله با اهداف و برنامه های دشمنان دین را خواهیم داشت.