عبدالصبور خلیل ؛ کارمند کمیسیون امور بین المللی ولسی جرگه در مورد پیمان امنیتی میان افغانستان و ایالات متحده امریکا به خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت که پیمان امنیتی میان افغانستان به هر قسمی که باشد از سوی آقای کرزی امضا خواهد شد؛ چرا که تمام مصارف و زحمات امریکا منوط به همین مساله است.
به باور این کارمند کمیسیون امور بین المللی ولسی جرگه، امریکایی ها در افغانستان برای مدتی که منافع شان اقتضا می کند باقی خواهند ماند؛ چرا که تا هنوز خارجی ها به خاطر منافع شخصی شان در افغانستان باقی مانده اند.
وی افزود که حضور نیروهای خارجی وابسته به مهارت دولتمردان و مردم افغانستان است که چه تدابیری را بسنجند؛ تا از امضای پیمان بیشترین منافع را نصیب کشور مان کنند.
خلیل افزود که اکثریت مردم از حضور امریکا در افغانستان راضی نیستند؛ اما ناچار اند این حالت را قبول کنند.
وی اضافه کرد:"در شرایط کنونی افغانستان از اینکه یکبار دیگر میدان رقابت کشورهای منطقه قرار نگیرد، سند را امضا خواهد کرد؛ چرا که در غیر آن امریکا به نیروهای نظامی دولت افغانستان کمک نخواهد کرد".
به گفته خلیل، هدف آقای کرزی از امضای پیمان امنیتی ادامه پیداکردن کمک های خارجی و جامعه جهانی به افغانستان خواهد بود؛ زیرا این امر به محو مبارزه علیه تروریزم و مواد مخدر کمک خواهد کرد.
او تصریح کرد:"به نظر من هدف سند پیمان دوطرفه، تامین شدن منافع امریکا در افغانستان است؛ زیرا افغانستان نه تنها قلب آسیا؛ بلکه یک کشور سرشار از منابع دست نخورده برای امریکاست".
به باور وی، امریکا به اجبار باید به تعهدات خویش در برابر افغانستان عمل کند؛ در غیر آن مورد فشار جامعه جهانی و افغان ها قرار خواهد گرفت که در این صورت به نفع امریکا نیست.
وی تاکید کرد که امريكايي ها به هدف شان تا اندازه ای موفق بوده و اینکه چرا مواد مخدر، تروریزیم و القاعده را از افغانستان محو نتوانست، این هم یک سیاست از قبل ساخته شده امریکا بوده است.
خلیل افزود که امریکا نمی خواهد جنگ کاملا از افغانستان از بین برود؛ چرا که در غیر آن بهانه ای برای موجودیت خارجی ها باقی نمی ماند.
او روشن ساخت که امريكايي ها در قسمت جواب دادن به حملات موشکی سرحدات کشور موفق نبوده اند؛ زیرا نمی خواسته خود را که در قسمت حملات راکت پرانی سرحدات، دخیل سازند.
وی فزود:"پاکستان دوست دیرینه امریکایی هاست؛ پس نمی خواهد در برابر پاکستان مقابله کند".
به عقیده این کارمند کمیسیون امور بین المللی ولسی جرگه، شلیک موشک از خاک پاکستان به افغانستان یک دسیسه از سوی خود امریکایی ها بوده که از این طریق، بر افغانستان فشار بیاورد؛ تا سند استراتژیک و به دنبال آن، پیمان امنیتی را امضا نماید.
به باور این کارمند کمیسیون امور بین المللی ولسی جرگه، امریکایی ها در افغانستان برای مدتی که منافع شان اقتضا می کند باقی خواهند ماند؛ چرا که تا هنوز خارجی ها به خاطر منافع شخصی شان در افغانستان باقی مانده اند.
وی افزود که حضور نیروهای خارجی وابسته به مهارت دولتمردان و مردم افغانستان است که چه تدابیری را بسنجند؛ تا از امضای پیمان بیشترین منافع را نصیب کشور مان کنند.
خلیل افزود که اکثریت مردم از حضور امریکا در افغانستان راضی نیستند؛ اما ناچار اند این حالت را قبول کنند.
وی اضافه کرد:"در شرایط کنونی افغانستان از اینکه یکبار دیگر میدان رقابت کشورهای منطقه قرار نگیرد، سند را امضا خواهد کرد؛ چرا که در غیر آن امریکا به نیروهای نظامی دولت افغانستان کمک نخواهد کرد".
به گفته خلیل، هدف آقای کرزی از امضای پیمان امنیتی ادامه پیداکردن کمک های خارجی و جامعه جهانی به افغانستان خواهد بود؛ زیرا این امر به محو مبارزه علیه تروریزم و مواد مخدر کمک خواهد کرد.
او تصریح کرد:"به نظر من هدف سند پیمان دوطرفه، تامین شدن منافع امریکا در افغانستان است؛ زیرا افغانستان نه تنها قلب آسیا؛ بلکه یک کشور سرشار از منابع دست نخورده برای امریکاست".
به باور وی، امریکا به اجبار باید به تعهدات خویش در برابر افغانستان عمل کند؛ در غیر آن مورد فشار جامعه جهانی و افغان ها قرار خواهد گرفت که در این صورت به نفع امریکا نیست.
وی تاکید کرد که امريكايي ها به هدف شان تا اندازه ای موفق بوده و اینکه چرا مواد مخدر، تروریزیم و القاعده را از افغانستان محو نتوانست، این هم یک سیاست از قبل ساخته شده امریکا بوده است.
خلیل افزود که امریکا نمی خواهد جنگ کاملا از افغانستان از بین برود؛ چرا که در غیر آن بهانه ای برای موجودیت خارجی ها باقی نمی ماند.
او روشن ساخت که امريكايي ها در قسمت جواب دادن به حملات موشکی سرحدات کشور موفق نبوده اند؛ زیرا نمی خواسته خود را که در قسمت حملات راکت پرانی سرحدات، دخیل سازند.
وی فزود:"پاکستان دوست دیرینه امریکایی هاست؛ پس نمی خواهد در برابر پاکستان مقابله کند".
به عقیده این کارمند کمیسیون امور بین المللی ولسی جرگه، شلیک موشک از خاک پاکستان به افغانستان یک دسیسه از سوی خود امریکایی ها بوده که از این طریق، بر افغانستان فشار بیاورد؛ تا سند استراتژیک و به دنبال آن، پیمان امنیتی را امضا نماید.
