جمعی از کارمندان ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله در یک گلایه‌نامه که در اختیار خبرگزاری آوا قرار گرفته، از معرفی مجدد فردی که قبلا با این کارمندان رفتار نادرست داشته، به عنوان سرپرست جدید این ریاست، از سرپرست وزارت داخله گلایه کرده‌اند.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۲۱ اسد ۱۳۹۹ ساعت ۱۶:۱۴
کد مطلب : 216563
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: در متن این گلایه‌نامه که در اختیار خبرگزاری آوا قرار گرفته، آمده است: "ما کارمندان ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله، خواهشی را از جناب وزیر امور داخله مطرح کردیم و انتظار و توقع داشتیم که خواهش ما حتما پذیرفته خواهد شد، زیرا خواهش ما چیزی نبود که در حیطه صلاحیت و اختیار جناب وزیر نباشد".
در ادامه این گلایه‌نامه آمده است: "خواهش ما(یک تیم 30 نفری) این بود که از معرفی شدن شخصی، که قبلا در اداره به شکل قراردادی کار کرده و با ما رفتار نادرست داشت، به حیث سرپرست ریاست مطبوعات، جلوگیری شود".
در این گلایه‌نامه با بیان این‌که "از هر جهت که به این خواهش نگاه کردند، غیرموجه و نادرست نبود"، خاطرنشان شده است: "وقتی رابطه آمر و مامور خوب نباشد، امور یک اداره به درستی پیش نمی‌رود. وقتی مامور احساس مصونیت نداشته باشد، نمی‌تواند با ذهن و فکر آرام در اداره کار کند. چرا توقع داشتیم که وزیر داخله خواهش ما را بپذیرد؟ این انتظار و توقع ریشه در احساس مالکیت و تعلقی دارد که ما نسبت به اداره‌مان داریم".
کارمندان بخش ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله با بیان این‌که هرکدام‌شان دست‌کم 5 تا 10 سال در مطبوعات وزارت داخله کار کرده‌اند، تصریح نموده‌اند: "وزارت داخله و ریاست مطبوعات را خانه خود می‌دانیم. همان‌گونه که اعضای یک خانواده حق دارند و به خود حق می‌دهند که در امور خانوادگی نظر و خواست و توقعاتی داشته باشند، ما نیز توقع داشتیم که در قسمت تعیین ریس دست‌کم انتظارات ما در نظر گرفته شود. البته که انتظارات ما نامعقول و نامشروع نبوده و بلکه در جهت خیر و مصلحت اداره نیز بوده است. ما فکر می‌کنیم که بیش از هرکس دیگر، خیر و مصلحت اداره را دانسته و خود را متعهد به تحقق آن نیز می‌دانیم. خواست و توقعی که ما از رهبری وزارت داشتیم، صرفا ریشه در گرایش‌ها، روابط و خواست‌های شخصی نداشت".
این کارمندان با طرح این سوال که "چه خواهد شد؟"، ادامه داده‌اند: "ما به حیث کارمندان رسمی یک اداره، محدودیت‌ها، مشکلات، معذوریت‌ها، مصلحت‌ها و نزاکت‌های موجود در اداره را می‌دانیم. وزیر امورداخله در رأس کل اداره قرار دارد و احترام به ایشان و اطاعت از اوامرشان برای ما کارمندان یک اصل ضروری و مهم است. ما نمی‌توانیم خدای ناخواسته به وزیر داخله بی‌احترامی کنیم. احترام او بر ما واجب است. اما در عین حال نمی‌توانیم با کسی که او به حیث سرپرست معرفی کرده، کار کنیم".
در ادامه این گلایه‌نامه گفته شده است: "شما تصور کنید، وقتی از محفل معرفی کسی به رسم اعتراض جلسه را ترک کنید و اعلام کنید که ما با رییس شدن وی مشکل داریم، چگونه می‌توانید با او کار کنید؟ این یک وضعیت دشوار است. شاید تنها کسانی می‌توانند آن را درک کنند، که عملا با چنین مشکلی دست و گریبان باشند".
کارمندان بخش ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله در پایان تأکید کرده‌اند که اگر این مساله زیاد جدی و دشوار نمی‌بود، اکنون خواننده این متن نمی‌بودید؛ به این ترتیب، "ما چاره‌ای جز پیدا کردن یگان کار و وظیفه دیگر در خارج از وزارت داخله نداریم".
این کارمندان با بیان این‌که "بزرگان گفته‌اند که کوچه بدل کردن، بهتر از زبان بدل کردن است"، تصریح کرده‌اند، با توجه به این امر، این نوشته، نوعی تلاش آن‌ها برای پیدا کردن کار نیز است.
این درحالی است که به تازگی "رفیع تابع"، به عنوان سرپرست بخش ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله معرفی شده است.
در ادامه این گلایه‌نامه آمده است: "خواهش ما(یک تیم 30 نفری) این بود که از معرفی شدن شخصی، که قبلا در اداره به شکل قراردادی کار کرده و با ما رفتار نادرست داشت، به حیث سرپرست ریاست مطبوعات، جلوگیری شود".
در این گلایه‌نامه با بیان این‌که "از هر جهت که به این خواهش نگاه کردند، غیرموجه و نادرست نبود"، خاطرنشان شده است: "وقتی رابطه آمر و مامور خوب نباشد، امور یک اداره به درستی پیش نمی‌رود. وقتی مامور احساس مصونیت نداشته باشد، نمی‌تواند با ذهن و فکر آرام در اداره کار کند. چرا توقع داشتیم که وزیر داخله خواهش ما را بپذیرد؟ این انتظار و توقع ریشه در احساس مالکیت و تعلقی دارد که ما نسبت به اداره‌مان داریم".
کارمندان بخش ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله با بیان این‌که هرکدام‌شان دست‌کم 5 تا 10 سال در مطبوعات وزارت داخله کار کرده‌اند، تصریح نموده‌اند: "وزارت داخله و ریاست مطبوعات را خانه خود می‌دانیم. همان‌گونه که اعضای یک خانواده حق دارند و به خود حق می‌دهند که در امور خانوادگی نظر و خواست و توقعاتی داشته باشند، ما نیز توقع داشتیم که در قسمت تعیین ریس دست‌کم انتظارات ما در نظر گرفته شود. البته که انتظارات ما نامعقول و نامشروع نبوده و بلکه در جهت خیر و مصلحت اداره نیز بوده است. ما فکر می‌کنیم که بیش از هرکس دیگر، خیر و مصلحت اداره را دانسته و خود را متعهد به تحقق آن نیز می‌دانیم. خواست و توقعی که ما از رهبری وزارت داشتیم، صرفا ریشه در گرایش‌ها، روابط و خواست‌های شخصی نداشت".
این کارمندان با طرح این سوال که "چه خواهد شد؟"، ادامه داده‌اند: "ما به حیث کارمندان رسمی یک اداره، محدودیت‌ها، مشکلات، معذوریت‌ها، مصلحت‌ها و نزاکت‌های موجود در اداره را می‌دانیم. وزیر امورداخله در رأس کل اداره قرار دارد و احترام به ایشان و اطاعت از اوامرشان برای ما کارمندان یک اصل ضروری و مهم است. ما نمی‌توانیم خدای ناخواسته به وزیر داخله بی‌احترامی کنیم. احترام او بر ما واجب است. اما در عین حال نمی‌توانیم با کسی که او به حیث سرپرست معرفی کرده، کار کنیم".
در ادامه این گلایه‌نامه گفته شده است: "شما تصور کنید، وقتی از محفل معرفی کسی به رسم اعتراض جلسه را ترک کنید و اعلام کنید که ما با رییس شدن وی مشکل داریم، چگونه می‌توانید با او کار کنید؟ این یک وضعیت دشوار است. شاید تنها کسانی می‌توانند آن را درک کنند، که عملا با چنین مشکلی دست و گریبان باشند".
کارمندان بخش ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله در پایان تأکید کرده‌اند که اگر این مساله زیاد جدی و دشوار نمی‌بود، اکنون خواننده این متن نمی‌بودید؛ به این ترتیب، "ما چاره‌ای جز پیدا کردن یگان کار و وظیفه دیگر در خارج از وزارت داخله نداریم".
این کارمندان با بیان این‌که "بزرگان گفته‌اند که کوچه بدل کردن، بهتر از زبان بدل کردن است"، تصریح کرده‌اند، با توجه به این امر، این نوشته، نوعی تلاش آن‌ها برای پیدا کردن کار نیز است.
این درحالی است که به تازگی "رفیع تابع"، به عنوان سرپرست بخش ریاست مطبوعات و روابط عامه وزارت داخله معرفی شده است.
avapress.net/vdcaiinue49n6m1.k5k4.html
تگ ها
پربازدیدترین
مطالب مرتبط
[۲۰ سنبله ۱۳۹۶] 
[۶ سرطان ۱۴۰۱] 
[۱۰ میزان ۱۳۹۸] 
[۲۳ دلو ۱۳۹۷] 
[۱۷ جدی ۱۳۹۷] 
