به گزارش آوا، دبیرکل مرکز تبیان که در حضور جمعی از عزاداران حسینی سخنرانی می کرد، به بیان هریک از این آموزه ها و ویژگی ها پرداخت.
۱. تقوا
به گفته حسینی مزاری، اولین مطلبی که بایستی طی این چند شب در وجود ما متبلور شده باشد بحث تقوا است؛ چون شرکت در مراسم عزاداری قطعا باید این زمینه را فراهم کرده باشد که ما از معارف حسینی بهره برده باشیم. اگر این توفیق به‌وجود آمده باشد که ما از معارف حسینی بهره برده باشیم چند ظرفیت در ما ایجاد می‌شود:
یک: تقویت اعتقادات دینی: ایشان تصریح کرد: ظرفیت اول این است که ما از نگاه اعتقادی، نسبت به اسلام، باورهای دینی و ملاک های فکری و مذهبی ارتقا پیدا کردیم؛ چون ۱۶ شب است که ما در مجالس شرکت می‌کنیم و از سخن سخنران‌ها استفاده می‌کنیم و از اشعار بسیار و ناب و خوب مداحان و سینه زن ها و روضه خوان ها استفاده می‌کنیم، قطعا باعث می‌شود که معارف حسینی بر ما تاثیر بگذارد و در حوزه اعتقادی اعتلا پیدا کنیم و اگر قبلا نسبت به مبانی و احکام اسلام معتقد بودیم بر این اعتقادات ما افروده شد، یا حداقل درست شد؛ چون آدم نیاز به تذکر و ارشاد دارد و وقتی در جلسات و محافل شرکت می‌کند صحبت خطبا و سخنران ها را می‌شنود و قطعا اطلاعات و معلومات اعتقادی که داریم به روز می‌شود و اگر خدا ناخواسته از نظر اعتقاد ضعیف باشیم و یا اعتقادی نداشته باشیم این شب ها و حضور در مراسم و مجالس عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) کمک می‌کند که عقاید ما بارور شود.
دو: جایگاه عبادات در نهضت حسینی: ظرفیت دوم از دید رییس عمومی خبرگزاری آوا، بحث عبادات است. بحث عبادت به ویژه نماز، ستون دین است. قطعا داستان کربلا را در این شب‌ها و روزها شنیدیم. شاید درعمر خود ده ها سال است که می‌شنویم که نماز در نهضت امام حسین(ع) چه نقشی داشته است به‌خصوص نمازاول وقت و به‌ویژه نماز با خضوع و اینکه نمازی که می‌خوانیم طرف ما کیست و از او چه می‌خواهیم و او از ما چه میخواهد. این نکته‌ها را در نماز دریافته باشیم. در حوزه عبادات هم ما مطالب خوبی دریافتیم و این بحث هم در وجود ما نهادینه شده است.
به باور این آگاه مسایل دینی، اگر یک فرد مؤمن و مسلمان در بحث نماز مقید باشد، نماز اول وقت بخواند و مقدمات و مقرنات نماز را رعایت کند و آنچه که برای یک نماز درست مقبول لازم است مورد توجه قرار بگیرد بسیاری از مشکلات ما حل می‌شود. ما امروز اگر در زندگی خود مشکل داریم ناشی از عدم توجه ما به نماز و به ویژه نماز اول وقت، نماز درست و درست خواندن نماز است.
حسینی مزاری ادامه داد: یکی از بزرگانی که نامش یادم نیست صحبت می‌کرد که وقتی نماز شد رفتیم که وارد مسجد شویم نماز بخوانیم. تا من آماده شدم، وضو کردم و وارد مسجد شدم، دیدم یک جوان خیلی با سراسیمگی نماز خواند و تمام کرد. بعد من سؤال کردم که جوان این چه نمازی بود که شما اقامه کردی؟ گفت: حاج آقا شما از وضعیت ما چه خبر داری؟ اگر خبر می‌داشتی که من چند تا چک داشتم؟ اگر می‌دانستی که چقدر بدهکاری دارم، چه مشکلات زیادی در زندگی دارم، به من حق می‌دادی که اینطوری نماز بخوانم؟!. این مرد بزرگ البته به خود جوان چیزی نگفته؛ اما در دل خود گفته که ای وای بر ما که ما نمی‌دانیم راه حل برگشت نخوردن چک، راه حل ادای قرض و گرفتاری های زندگی ما در نماز هست. ما اگر نماز را درست بخوانیم، ما اگر در محضر خدای متعال درست بایستیم و درست حرف بزنیم و درست بخواهیم، این چک شما هم ادا می‌شود، قرض‌داری های دیگر شما هم ادا می‌شود، مشکلات و معضلات مختلف شما هم حل می‌شود.
بحث این است که ما در زندگی بتوانیم در رابطه با بحث نماز توجه جدی داشته باشیم.
سه: اخلاق، اسلامی: ظرفیت سوم هم به عقیده این عالم برجسته دینی، بحث اخلاق است که در زندگی خیلی مهم است و اگر ما در این سه تا ظرفیت و این سه حوزه در ایام محرم و تا امشب اشراف و تسلط پیدا کرده باشیم بحث تقوا پیش می‌آید. یعنی اگر ما در عرصه اعتقاد ضعف داشته باشیم، در عرصه عبادات ضعف داشته باشیم، در عرصه اخلاق ضعف داشته باشیم، تقوایی به وجود نمی‌آید.
وجود بصیرت نتیجه وجود تقوا
وقتی در انسان تقوا به‌وجود آمد و نهادینه شد، آنوقت است که ما بصیرت پیدا می‌کنیم. انسان وقتی که بصیرت پیدا کرد در زندگی خود موفق است، دوست و دشمن را تفکیک می‌کند، مرزها را درست تشخیص می دهد .
از نظر وی، آدمهای بصیر در زندگی خود موفق اند. اگر اقتصادی باشند در اقتصاد خود موفق اند، اگر فرهنگی باشند در فعالیت های فرهنگی خود توفیق پیدا می‌کنند، اگر افراد سیاسی باشند در امور سیاسی خود عنصر تاثیرگذاری در دنیا خواهند بود.
آقای مزاری افزود: شما امروز در حرکت های پیرامون تان ببینید چرا بعضی آدم ها در دنیا خیلی بزرگ شده اند؟ چرا صحبت های شان اینهمه تاثیرگذار اند؟ چرا دوست و دشمن روی صحبت های آنها انگشت می‌گذارند و حساب باز می‌کنند و دشمن ترین دشمنانشان هم به آنها احترام می‌گذارند؟ به خاطر اینکه این آقایان آدم های با تقوا و بصیری هستند، در هر رده ای که قرار می‌گیرند توفیقات عجیبی در مسیر زندگی شان پیش می‌آید. نمونه بارز و برجسته یک چنین شخصیت هایی در عصر ما حضرت امام خمینی(ره) و در شرایط کنونی ما حضرت امام خامنه ای(حفظه الله تعالی) است.
دبیرکل مرکز تبیان تصریح کرد: من در مجالس قبل گفتم شما ببینید که آیا مثل حضرت امام خامنه ای عالمی دیگر در ایران نیست. از نظر علمی شاید آدمهای زیادی باشند، قوی باشند، قدر باشند؛ اما این امام خامنه ای به گونه ی دیگر تبارز می کند، تا جایی که در محور توجهات جهان اسلام و جهان بین الملل قرار می گیرد، با عظمت، با شجاعت، با کفایت، با مدیریت. شخصیتی که یک کشور را مدیریت و رهبری می‌کند و اصولا در راس تعاملات جهان اسلام قرار گرفته است، اگر غیر از ایران هر کشور دیگری می‌بود طی این ۴۰ سال ۴۰ بار از هم می‌پاشید. طی این۴۰ سال ۴۰ بار کودتا می‌شد و رژیم عوض می‌شد. اینهمه دشمنی که دور این کشور را گرفته و در سطح دنیا علیه این کشور عمل می‌شود، از امریکا گرفته تا انگلیس و فرانسه و اروپا و شرق و غرب عالم؛ اما شما می‌بینید که چگونه این کشور توسط حضرت ایشان مدیریت می‌شود. این مدیریت از کجا ناشی می‌شود؟ برادران و خواهران من! این مدیریت مدیریت یک آدم عادی نیست. این مدیریت ناشی از یک آدم خاکی ی مادی دلبسته به دنیا نیست، مدیریت آدمی است که تقوا در وجودش نهادینه شده است و اصولا عین تقواست؛ تقوا یعنی امام خامنه ای و امام خامنه ای یعنی تقوا. وقتی شخصی اینگونه شد، بصیرت پیدا می‌کند و این بصیرت به کمکش می‌آید که چگونه مدیریت بکند. چگونه مجاهده بکند، چگونه کشور را رهبری بکند.
شما در رده های پایین تر از ایشان هم در جمهوری اسلامی ایران حساب بکنید، کسانی که امروز زحمت می‌کشند، در افغانستان، در پاکستان، در لبنان، در سوریه و در هر جایی که شما امروز می‌بینید آدم‌ها تبارز می‌کنند و قدرتمندانه در عرصه حضور دارند و در معرض تهاجمات مختلف هم قرار دارند؛ اما بازهم موفق اند، اینها آدم‌هایی هستند که دقیقا در خط امام حسین(ع) قرار گرفته اند و ذره ای و شمه ای از خداجویی و ذوب شدن به خدای امام حسین(ع) و یاران او در وجود این ها نهادینه شده است.
حسینی مزاری تأکید کرد: برادران و خواهران من! اگر ما و شما هم توانسته باشیم از فرهنگ حسینی چیزی برداشت کرده باشیم، به‌خصوص طی این ۱۶ شبی که عزاداری کردیم شما مطمئن باشید که هرکدام ما به تناسب ظرفیت وجودی خود می‌توانیم در زندگی خود تاثیرگذار باشیم. در هر عرصه ای که مسؤولیت داشته باشیم.
به عقیده وی، امروز که ما در کشور خود گرفتار اینهمه مصائب هستیم و اینهمه معضل داریم، اینهمه جنگ و ناامنی و فقر و فحشا هست، ناشی از این است که ما به سمت تقوا نرفتیم، ما این در گرانبهای الهی و این صفت مقدس خدایی را در وجود خود نساختیم و نهادینه نکردیم.
این کارشناسان مسایل سیاسی، در ادامه اذعان داشت: اگر بزرگان ما در افغانستان به این موضوع توجه داشته باشند، یقین پیدا کنید که خیلی راحت جهت پیدا می‌کنند، امنیت برقرار می‌شود، اقتصاد مردم پویا می‌شود، می‌توانیم در برابر دشمن همواره توفیق پیدا کرده، کشور خود را مستقل نموده در ساختن آن موفق شویم و برای مردم معنویت و رفاه بیاوریم.
بنابراین، از دید ایشان، اولین نتیجه ای که در این چند شب بایستی گرفته باشیم این بحث است که تقوا در وجود ما نهادینه شده باشد.
برادران و خواهران! اگر قبلا تقوا داشتیم سعی کنیم که این تقوای ما تقویت شده باشد. اگر دنبال دنیایی، متقی باش، دنبال آخرتی متقی باش. کسی‌که به دنبال ساختن آخرت خود باشد دنیای او را خدا می‌سازد. نیازی به زحمت نیست ما فقط به فکر خدا و دل خدا باشیم این اولین موضوع که ما بایستی به دنبال به دست آوردن آن باشیم.
۲. ارزش علم در مکتب عاشورا
بحث دوم، از دیدگاه حسینی مزاری، علم و دوست داشتن علم و رفتن به سوی فراگیری علم است. شخصیت هایی که در کربلا در رکاب حضرت امام حسین(ع) بودند همه عالم بودند. وقتی که بحث علم در نهضت عاشورا اینقدر مهم بوده است، پیروان امام حسین باید به دنبال علم باشند. بحث من این نیست که وقتی من می‌گویم عالم باید بود حتما بحث علوم آکادمیک مطرح شود. بعضی از شخصیت ها نتوانستند به هر دلیلی مکتب بروند؛ ولی راه برای مطالعه بسته نیست. خیلی آدم‌ها اصلا دانشگاه نرفته یا حوزه علوم دینی نرفته اند اما بر اثر مطالعات، آدمهای بزرگی شده اند. حتی در افغانستان کسانی بوده اند که صنف ۶ را نخوانده اند ولی در دولت کار می‌کردند آنهم در مقامات بالا.
به عقیده وی، حداقل مطالعه این است که در مجالس و محافلی که شرکت می‌کنید دقت کنید، گوش بدهید، تمام روح و جسم خود را بیاورید در مجالس عزاداری و گوش تان به سخن سخنران ها باشد. گوش تان به فرد فرد اشعار نوحه خوان ها باشد. ببنید که چه اشعاری زمزمه می‌کنند و معنای شعارها چیست. البته این بحث ما فقط برای کسانی است که فرصت درس خواندن ندارند؛ اما نیروهای جوان برای شان واجب است که درس بخوانند، آنهایی که در مسیر تحصیل دانشگاهی هستند پروفسور شوند، بالاتر از پروفسور شوند، فوق تخصص بگیرند.
وی تأکید کرد: در هر جهتی که می خواهی بخوانی محور باید خدا و دین باشد. در دانشگاه و حوزه ای که بحث خدا نباشد به درد نمی خورد. اگر طرف حوزه ای باشد آدمی مثل قاضی شریح تربیت می‌شود که به وسیله فتوای او امام حسین (ع) به شهادت رسید. دانشگاهیانی که خدا در محور دینش نباشد آدم های جلادی می‌شوند که امروز مثل ترامپ در راس حرکت های خون‌خوارانه قرار دارند و خون بشریت را می‌ریزند. ببنید در یمن چه خبر است، در بحرین، در خود عربستان و در سوریه چه خبر است. سایر کشورهای اسلامی را ببینید. اینها توسط کسانی به خاک و خون کشیده می‌شوند که در دانشگاه ها درس خواندند؛ ولی خدا محور نیستند.
حسینی مزاری افزود: به هر حال دومین موضوعی‌که امروز برای یک نفر پیرو امام حسین(ع) لازم است بحث خواندن درس و تحصیل است. اگر جوانانی که می‌گویند ما حسین دوستیم؛ اما اگر به دنبال تحصیل علم نروند و درس نخوانند یا درس را نیمه رها بکنند، حسینی نیستند. من اصلا به اسلامیت شان شک دارم.
این فعال سیاسی ادامه داد: امروز کشور ما نیاز به آدم های درس‌خوان دارد. جوانان ما اگر تا هنوز مصمم نبودند از امشب به بعد باید مصمم باشند که باید درس بخوانند. درس خواندن برای جامعه ما بسیار مهم است. جوان هایی که در مکاتب و دانشگاه ها درس خوانده اند، حتما درس طلبگی را نیز بخوانند؛ چون با درس طلبگی و درس حوزوی می توان به سمت فراگیری معارف الهی رفت و جامعه بشریت را به سمت درست، جهت داد. این دومین ظرفیت است که ما باید در ۱۶ شب و روز در وجود خود نهادینه کرده باشیم.
۳. انقلابی بودن
بحث دیگر از نظر آقای مزاری، بحث انقلابی بودن است؛ عنوانی که در کربلا موج می‌زد و در بین شخصیت ها و شهدای کربلا مثل ستاره درخشان بود. بحث انقلابی بودن یعنی کسی که به دنبال تغییر است و میخواهد در جامعه تغییری ایجاد کند.
وی افزود: یک پیرو امام حسین بایستی انقلابی باشد و به دنبال تغییر جامعه باشد. اینگونه نباشد که ما در محافل حسینی شرکت می‌کنیم، به سر و سینه خود می‌زنیم، وقت خود را مصرف می‌کنیم، پول خود را مصرف می‌کنیم، بعد که محرم تمام شد راحت در خانه می‌نشینیم و هیچ حرکتی برای تحقق این اهداف در جامعه انجام نمی‌دهیم.
به عقیده این عالم دینی، محرم فقط برای پای منبر نشستن و گوش دادن به سخنرانی نیست، بلکه برای این است که از سخنان سخنران ها استفاده کنیم و بعد از محرم خود یکایک کلمات و جملات فراگرفته را به کار ببندیم.
خصوصیت‌های آدم انقلابی
آدم انقلابی دو تا خصوصیت دارد:
یک: از خود فراتر رفتن: آدم انقلابی، از دید وی، تنها به فکر خودش نیست حتی بحث بهشت هم که هست تنها به دنبال فرستادن خود به بهشت نیست. اگر بهشت خوب است و این آدم انقلابی به خاطر بهشت رفتن تلاش می‌کند به فکر به بهشت بردن دیگران هم هست، در عرصه اقتصادی به فکر خودش نیست، در عرصه فرهنگی و اجتماعی به فکر خودش نیست، به فکر بقیه مردم نیز است. انقلابیون کربلا وقتی می بینند شرایط نا به هنجار است و گناه و معصیت از در و دیوار زمان و شهر می‌بارد شروع می‌کنند به حرکت به سمت تغییر. اگر آنها تنها به فکر خود شان می‌بودند راحت مسافرت می‌کردند می رفتند به‌حایی که‌گناه نباشد؛ اما آنها تنها به فکر خود شان نبودند. از خود فراتر رفته بودند و برای دیگران مبارزه کردند.
او گفت: امروز هم اگر ما و شما پیروان حسینی هستیم، باید به این فکر باشیم که اگر جلسه تمام شد نرویم خانه تنها به فکر شکم زن و بچه خود باشیم، تنها به فکر نماز فردی خود باشیم، تنها به فکر رفاه خود باشیم. به فکر مردم هم باشیم. ما نمی‌گوییم هرکس بیاید مانند حضرت امام خامنه‌ای کار کند؛ نه هرکس به تناسب خودش. ممکن است یک نفر بتواند به فکر یک نفر باشد، بیشتر از این ظرفیت ندارد.
به گفته حسینی مزاری، اگر خصوصیت از خود فراتر رفتن در وجود ما تبلور پیدا نکرده بود، باید بدانیم که ۱۶ شب و روز به هدر رفته و ما هیچ چیزی از فرهنگ حسینی به دست نیاوردیم.
دو: عبور از مشکلات: دومین خصوصیت انسان انقلابی، از منظر رییس عمومی خبرگزاری آوا، این است که از مشکلات عبور می‌کند. به هیچ وجه یک آدم انقلابی در برابر مشکلات متوقف نمی‌شود. به هیچ وجه مشکلات هر مقدار بزرگ باشد مانع حرکت و عامل یأس یک آدم انقلابی نمی‌شود.
اینجاست که آدم انقلابی در برابر مشکلات نمی ایستد و مأیوس نمی‌شود.
حسینی مزاری در ادامه گفت که عنصر انقلابی این دو تا خصوصیت را دارد و این بحث انقلابی بودن و این دو تا خصوصیت به خصوص در نهضت امام حسین(ع) وجود داشت. حالا ما می‌گوییم که پیروان امام حسین(ع)هستیم؛ ولی وقتی می آییم بین پیروان امام حسین بررسی می‌کنیم که نه صبری وجود دارد، نه مقاومتی است، نه جدیتی است، نه ایستادگی است.
از نظر ایشان، امروز شکست ما در عرصه سیاست در افغانستان به خاطر همین معضلات است. بخاطر همین است که ما اولا از خود فراتر نرفتیم. اکثر شخصیت های ما سعی شان بر این است که برای خود شان هزینه کنند و موتر و خانه و زمین بخرند، اهل و عیال خود را دور و بر شان جمع کنند. شما در افغانستان بفرمایید یک تشکیلات، یک نهاد یا تشکلی نشان بدهید که غیر خانوادگی باشد. احزاب بزرگ نام شان حزب است؛ ولی می‌بینید که مرد خانه، رییس یک بخش است، خانم‌اش رییس یک بخش دیگر...
چرا؟ به‌خاطر اینکه اینها از خود فراتر نرفتند و شعار شان این است که ما به فکر مردم هستیم. حتی گاهی اوقات برای اینکه به هدف برسند مسائل را قومی می‌کنند. فلان آقا و جریان نام فلان قوم را شعار می‌دهد که ما فکر ارتقای قوم خود هستیم، ما به فکر ارتقای ولایت خود هستیم. آخر وقتی که شما تحلیل می‌کنید می‌بینید که حساب های خود شان از افغانی و دالر و یورو پر است.
این فعال سیاسی، تصریح کرد: اگر شخصیت های ما عموما از خود فراتر بروند و به فکر مردم باشند، افغانستان اینگونه نبود. برخی که وزیر می‌شوند تا مدتی که وزیر اند هر مقدار امکاناتی که به دستشان می‌رسد همه را یکجا برمی‌دارند و در خارج کشور سرمایه گذاری می‌کنند. اگر دزدی هم کردید در همان کابل سرمایه گذاری کنید که حداقل ۱۰۰ نفر صاحب کار شوند. در هرات، مزار، بامیان و جاهای مختلف سرمایه گذاری بکنید که چهار نفر از خیر و برکت وجود شما بهره ببرند؛ اما اینگونه نیست.
از خود فرا نمی‌روند، این روحیه انقلابی نیست. به محض اینکه احساس کردند که فلان مشکل از طرف امریکایی ها علیه شان مواجه است، مسیر خود را طرف روسیه عوض می‌کنند. وقتی دیدند از طرف روس‌ها مشکل وجود دارد سریع می‌آیند به سمت سیاست پاکستان، می‌روند، به سمت سیاست چین یا فلان کشور دیگر. در ایتلاف ها ما چنین مشکلی داشتیم، اندیشه ای که بر حول آن اندیشه، ثابت و استوار ادامه کار بدهند، ما متأسفانه حداقل طی این ۱۸ سال شاهد نبودیم.
آقای مزاری ادامه داد: شما ائتلاف ها را نگاه کنید، یکسال دو سال سه سال این ائئلاف هست و بر اساس منافع از هم می‌پاشد و می‌رود به یک سمت دیگر. شما آدم ها را نمی‌بینید که ۵ سال ۱۰ سال یک سیاست مشخص داشته باشند که شما به عنوان یک مبارز بتوانید بر این شخصیتها ها تکیه کنید.
به باور وی، این ویژگی دیگری است که یک نفر پیرو امام حسین باید در خود به‌وجود بیاورد و اگر ما و شما هم بتوانیم این خصوصیت را در وجود خود ایجاد کنیم می‌توانیم منشأ اثر جدی باشیم.
.JPG)
۴. مردمی بودن
عنوان و ظرفیت دیگر، از دید حسینی مزاری، مردمی بودن و برای مردم سوختن است به‌خصوص برای کسانی که پیرو امام حسین(ع) هستند. یکی از درس های مهمی که مجالس عاشورا به ما و شما می‌دهد مردمی بودن است و اینکه امشب باهم جمع شدیم این یک حرکت مردمی است. این درس های امام حسین(ع) است که بالاخره برای ما می‌گوید و شهدای کربلا می‌گویند که باید مردمی باشیم، در کنار هم باشیم، از وضعیت همدیگر خبر داشته باشیم، نشست های مشترک داشته باشیم، از وضعیت فقرای خود خبر باشیم، از وضعیت مریض های خود خبر باشیم، دست پیش بکنیم، در کنار همدیگر قرار بگیریم. این خصوصیت مهمی است که یک حسینی باید داشته باشد. یک حسینی هیچ‌وقت منزوی نیست، یک حسینی هیچ‌وقت ارتباطاتش با مردم قطع نیست، یک حسینی در میان فامیل خود رفت و آمد دارد، یک حسینی از اوضاع مملکت خود در هر ولایت، در هر منطقه و بخش اطلاع دارد، یک حسینی قومی حرکت نمی‌کند، یک حسینی ولایتی حرکت نمی‌کند. روحیه های ناسیونالیستی، قوم گرایی، منطقه گرایی و امثال آن در میان پیروان حسینی نیست.، بعد وقتی که بحث یک ولایت و منطقه مطرح می‌شود بعد می‌آیند کوچک‌تر در سطح کوچه و محله هم مطرح می‌کنند.
این ویژگی دیگری است که به عقیده ایشان، ما در طی این ۱۶ شب و روز فراگرفته باشیم. اکر فرا نگرفتیم، اگر این روحیه در ما به‌وجود نیامده باشد که من حسینی مزاری از مزار وقتی به طرف یک شخصیت هراتی نگاه می‌کنم و بشاش نشوم، روحم شاد نشود، قلبم مهربان نشود من حسینی نیستم، من در مسیر امام حسین قرار ندارم.
۵. شیوه برخورد با مردم
شاخصه و ظرفیت دیگری که از نظر این عالم دینی، ما بایستی در ایام محرم در وجود خود نهادینه کرده باشیم شیوه برخورد با مردم است.
بحث مردمی بودن با یاد داشتن شیوه برخورد با مردم مهم است. اگر ما شیوه برخورد با مردم را از قیام کربلا یاد نگرفته باشیم، از حرکت امام حسین و شهدای کربلا یاد نگرفته باشیم، باز هم کُمیت ما لنگ است، باز هم ما نمی‌توانیم در مسیر اهداف خود درست حرکت کنیم و موفق باشیم.
۶. درک شرایط
حسینی مزاری در ادامه بیان داشت که خصوصیت دیگر بحث درک شرایط است. یک آدم حسینی بایستی شرایط را درک کند. یک آدم حسینی بایستی بداند که حالا موقع چه کاری است. آنهایی که در عرصه اقتصاد یا فرهنگ یا سیاست یا اجتماع هستند، باید استراتژی کار خود را بلد باشند، تاکتیک هایی را که باید مورد استفاده قرار بدهند بلد باشند. باید بدانند در عرصه رسانه حالا چکار بکنیم و از چه مسیری، وسایلی و راهی استفاده بکنیم که در سطح مردم تاثیرگذار باشد و مردم را به سمت امام حسین(ع)، خدا و اهداف الهی سوق بدهد. یک آدم حسینی اینگونه شرایط را درک می‌کند، اگر شرایط را درک نکند و نتواند بفهمد که ما حالا از چه سیاستی در رابطه با مدیریت مردم استفاده کنیم معنایش این است که درک شرایط صورت نگرفته است و ما در فهم فرهنگ حسینی مشکل داریم.
نکته مهم از دید ایشان، این است که اگر ما می خواهیم در خط حسین(ع) همچنان بمانیم و هرشب و روز و هر هفته و هر ماه و هر سال به‌روز شویم، باید مجالس تا ختم محرم یا نهایتا تا ختم صفر تمام نشود، مراسم حسینی ادامه پیدا کند، باید خرج کرد و باید بها گذاشت و وقت گذاشت. برای اینکه مجالس حسینی تاثیرگذار باشد ، یک پیشنهاد دارم و پیشنهاد من این است که در مجالس حسینی هم بر شور حسینی تاکید شود و هم بر شعور حسینی.
از نظر این عالم دینی، متاسفانه در شرایط کنونی دشمن در برابر ما به گونه ای قرار گرفته است که سعی دارد مجالس ما را از شور و شعور حسینی خالی کند. تلاش دارد که این روند کار مارا با مشکل مواجه کند. به همین خاطر در بعضی از مجالس می‌گویند که یک سخنران سخنرانی کرد کافی است. دیگر نیازی به نوحه خوانی و روضه خوانی و سینه زنی نیست. این خطرناک است. اگر در مجالس حسینی، شور حسینی نباشد، شعور حسینی پدید نمی‌آید. اگر این پیرغلامان نباشند، اگر جوانان نوحه خوان و روضه خوان نباشند و در مجالس حسینی نقشی ایفا نکنند شعور حسینی به‌وجود نمی‌آید . لذا از روحانیت معظم می‌خواهم که این بحث را توجه داشته باشند. مقام نوحه خوان ها و روضه خوان ها را بایستی گرامی بدارند .از خود باید بیشتر به آنها توجه کنند. باید به آنها احترام بگذارند، به‌خاطر اینکه اینها خیلی عظمت دارند در بر پا داشتن محافل حسینی و ترویج فرهنگ حسینی. اگر اینها نباشند و اگر مجالس با شور حسینی همراه نشود این سخن گفتن و صحبت کردن من، یک جو ارزش ندارد.
آقای مزاری تصریح کرد: من نمی توانم خط حسینی را فقط و تنها بر اساس احساس و عقل ترویج کنم؛ اما از آن طرف باز شما می بینید که بعضی مجالس اعتقادی بر این دارند که یک نوحه خوان و روضه خوان باشد کافی است و نیازی به سخنران نداریم. در کابل مجالس خیلی بزرگ و باشکوهی برگزار می‌شود و هزاران نوجوان و جوان حضور دارند؛ اما مخالف اند که یک روحانی بیاید و سخن بگوید. اینجا باز نوبت به نوحه خوان ها و روضه خوان ها می‌رسد که متوجه باشند که این نقشه دشمن است که روحانیت را از کنار ما و کنار شما دور کند. اگر روحانیت در صحنه نباشد و معارف دینی را درست تبیین نکند و توجه مؤمنین را به سمت و سوی اهداف متعالی امام حسین(ع) جهت ندهد، آن زمان هم سینه زنی و روضه خوانی و شور حسینی باقی نخواهد ماند؛ بنابراین در مجالس هم شور حسینی و هم شعور حسینی به‌عنوان دو بال هستند.
دبیرکل مرکز تبیان، در پایان توصیه کرد که روحانیت معظم باید قدر و قیمت روضه خوان ها و نوحه خوان ها را بداند؛ اما از آن طرف روضه خوان ها و نوحه خوان ها هم بایستی احترام روحانیت را داشته باشند. هر دو بابد حامی همدیگر باشند.
۱. تقوا
به گفته حسینی مزاری، اولین مطلبی که بایستی طی این چند شب در وجود ما متبلور شده باشد بحث تقوا است؛ چون شرکت در مراسم عزاداری قطعا باید این زمینه را فراهم کرده باشد که ما از معارف حسینی بهره برده باشیم. اگر این توفیق به‌وجود آمده باشد که ما از معارف حسینی بهره برده باشیم چند ظرفیت در ما ایجاد می‌شود:
یک: تقویت اعتقادات دینی: ایشان تصریح کرد: ظرفیت اول این است که ما از نگاه اعتقادی، نسبت به اسلام، باورهای دینی و ملاک های فکری و مذهبی ارتقا پیدا کردیم؛ چون ۱۶ شب است که ما در مجالس شرکت می‌کنیم و از سخن سخنران‌ها استفاده می‌کنیم و از اشعار بسیار و ناب و خوب مداحان و سینه زن ها و روضه خوان ها استفاده می‌کنیم، قطعا باعث می‌شود که معارف حسینی بر ما تاثیر بگذارد و در حوزه اعتقادی اعتلا پیدا کنیم و اگر قبلا نسبت به مبانی و احکام اسلام معتقد بودیم بر این اعتقادات ما افروده شد، یا حداقل درست شد؛ چون آدم نیاز به تذکر و ارشاد دارد و وقتی در جلسات و محافل شرکت می‌کند صحبت خطبا و سخنران ها را می‌شنود و قطعا اطلاعات و معلومات اعتقادی که داریم به روز می‌شود و اگر خدا ناخواسته از نظر اعتقاد ضعیف باشیم و یا اعتقادی نداشته باشیم این شب ها و حضور در مراسم و مجالس عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) کمک می‌کند که عقاید ما بارور شود.
دو: جایگاه عبادات در نهضت حسینی: ظرفیت دوم از دید رییس عمومی خبرگزاری آوا، بحث عبادات است. بحث عبادت به ویژه نماز، ستون دین است. قطعا داستان کربلا را در این شب‌ها و روزها شنیدیم. شاید درعمر خود ده ها سال است که می‌شنویم که نماز در نهضت امام حسین(ع) چه نقشی داشته است به‌خصوص نمازاول وقت و به‌ویژه نماز با خضوع و اینکه نمازی که می‌خوانیم طرف ما کیست و از او چه می‌خواهیم و او از ما چه میخواهد. این نکته‌ها را در نماز دریافته باشیم. در حوزه عبادات هم ما مطالب خوبی دریافتیم و این بحث هم در وجود ما نهادینه شده است.
به باور این آگاه مسایل دینی، اگر یک فرد مؤمن و مسلمان در بحث نماز مقید باشد، نماز اول وقت بخواند و مقدمات و مقرنات نماز را رعایت کند و آنچه که برای یک نماز درست مقبول لازم است مورد توجه قرار بگیرد بسیاری از مشکلات ما حل می‌شود. ما امروز اگر در زندگی خود مشکل داریم ناشی از عدم توجه ما به نماز و به ویژه نماز اول وقت، نماز درست و درست خواندن نماز است.
حسینی مزاری ادامه داد: یکی از بزرگانی که نامش یادم نیست صحبت می‌کرد که وقتی نماز شد رفتیم که وارد مسجد شویم نماز بخوانیم. تا من آماده شدم، وضو کردم و وارد مسجد شدم، دیدم یک جوان خیلی با سراسیمگی نماز خواند و تمام کرد. بعد من سؤال کردم که جوان این چه نمازی بود که شما اقامه کردی؟ گفت: حاج آقا شما از وضعیت ما چه خبر داری؟ اگر خبر می‌داشتی که من چند تا چک داشتم؟ اگر می‌دانستی که چقدر بدهکاری دارم، چه مشکلات زیادی در زندگی دارم، به من حق می‌دادی که اینطوری نماز بخوانم؟!. این مرد بزرگ البته به خود جوان چیزی نگفته؛ اما در دل خود گفته که ای وای بر ما که ما نمی‌دانیم راه حل برگشت نخوردن چک، راه حل ادای قرض و گرفتاری های زندگی ما در نماز هست. ما اگر نماز را درست بخوانیم، ما اگر در محضر خدای متعال درست بایستیم و درست حرف بزنیم و درست بخواهیم، این چک شما هم ادا می‌شود، قرض‌داری های دیگر شما هم ادا می‌شود، مشکلات و معضلات مختلف شما هم حل می‌شود.
بحث این است که ما در زندگی بتوانیم در رابطه با بحث نماز توجه جدی داشته باشیم.
سه: اخلاق، اسلامی: ظرفیت سوم هم به عقیده این عالم برجسته دینی، بحث اخلاق است که در زندگی خیلی مهم است و اگر ما در این سه تا ظرفیت و این سه حوزه در ایام محرم و تا امشب اشراف و تسلط پیدا کرده باشیم بحث تقوا پیش می‌آید. یعنی اگر ما در عرصه اعتقاد ضعف داشته باشیم، در عرصه عبادات ضعف داشته باشیم، در عرصه اخلاق ضعف داشته باشیم، تقوایی به وجود نمی‌آید.
وجود بصیرت نتیجه وجود تقوا
وقتی در انسان تقوا به‌وجود آمد و نهادینه شد، آنوقت است که ما بصیرت پیدا می‌کنیم. انسان وقتی که بصیرت پیدا کرد در زندگی خود موفق است، دوست و دشمن را تفکیک می‌کند، مرزها را درست تشخیص می دهد .
از نظر وی، آدمهای بصیر در زندگی خود موفق اند. اگر اقتصادی باشند در اقتصاد خود موفق اند، اگر فرهنگی باشند در فعالیت های فرهنگی خود توفیق پیدا می‌کنند، اگر افراد سیاسی باشند در امور سیاسی خود عنصر تاثیرگذاری در دنیا خواهند بود.
آقای مزاری افزود: شما امروز در حرکت های پیرامون تان ببینید چرا بعضی آدم ها در دنیا خیلی بزرگ شده اند؟ چرا صحبت های شان اینهمه تاثیرگذار اند؟ چرا دوست و دشمن روی صحبت های آنها انگشت می‌گذارند و حساب باز می‌کنند و دشمن ترین دشمنانشان هم به آنها احترام می‌گذارند؟ به خاطر اینکه این آقایان آدم های با تقوا و بصیری هستند، در هر رده ای که قرار می‌گیرند توفیقات عجیبی در مسیر زندگی شان پیش می‌آید. نمونه بارز و برجسته یک چنین شخصیت هایی در عصر ما حضرت امام خمینی(ره) و در شرایط کنونی ما حضرت امام خامنه ای(حفظه الله تعالی) است.
دبیرکل مرکز تبیان تصریح کرد: من در مجالس قبل گفتم شما ببینید که آیا مثل حضرت امام خامنه ای عالمی دیگر در ایران نیست. از نظر علمی شاید آدمهای زیادی باشند، قوی باشند، قدر باشند؛ اما این امام خامنه ای به گونه ی دیگر تبارز می کند، تا جایی که در محور توجهات جهان اسلام و جهان بین الملل قرار می گیرد، با عظمت، با شجاعت، با کفایت، با مدیریت. شخصیتی که یک کشور را مدیریت و رهبری می‌کند و اصولا در راس تعاملات جهان اسلام قرار گرفته است، اگر غیر از ایران هر کشور دیگری می‌بود طی این ۴۰ سال ۴۰ بار از هم می‌پاشید. طی این۴۰ سال ۴۰ بار کودتا می‌شد و رژیم عوض می‌شد. اینهمه دشمنی که دور این کشور را گرفته و در سطح دنیا علیه این کشور عمل می‌شود، از امریکا گرفته تا انگلیس و فرانسه و اروپا و شرق و غرب عالم؛ اما شما می‌بینید که چگونه این کشور توسط حضرت ایشان مدیریت می‌شود. این مدیریت از کجا ناشی می‌شود؟ برادران و خواهران من! این مدیریت مدیریت یک آدم عادی نیست. این مدیریت ناشی از یک آدم خاکی ی مادی دلبسته به دنیا نیست، مدیریت آدمی است که تقوا در وجودش نهادینه شده است و اصولا عین تقواست؛ تقوا یعنی امام خامنه ای و امام خامنه ای یعنی تقوا. وقتی شخصی اینگونه شد، بصیرت پیدا می‌کند و این بصیرت به کمکش می‌آید که چگونه مدیریت بکند. چگونه مجاهده بکند، چگونه کشور را رهبری بکند.
شما در رده های پایین تر از ایشان هم در جمهوری اسلامی ایران حساب بکنید، کسانی که امروز زحمت می‌کشند، در افغانستان، در پاکستان، در لبنان، در سوریه و در هر جایی که شما امروز می‌بینید آدم‌ها تبارز می‌کنند و قدرتمندانه در عرصه حضور دارند و در معرض تهاجمات مختلف هم قرار دارند؛ اما بازهم موفق اند، اینها آدم‌هایی هستند که دقیقا در خط امام حسین(ع) قرار گرفته اند و ذره ای و شمه ای از خداجویی و ذوب شدن به خدای امام حسین(ع) و یاران او در وجود این ها نهادینه شده است.
حسینی مزاری تأکید کرد: برادران و خواهران من! اگر ما و شما هم توانسته باشیم از فرهنگ حسینی چیزی برداشت کرده باشیم، به‌خصوص طی این ۱۶ شبی که عزاداری کردیم شما مطمئن باشید که هرکدام ما به تناسب ظرفیت وجودی خود می‌توانیم در زندگی خود تاثیرگذار باشیم. در هر عرصه ای که مسؤولیت داشته باشیم.
به عقیده وی، امروز که ما در کشور خود گرفتار اینهمه مصائب هستیم و اینهمه معضل داریم، اینهمه جنگ و ناامنی و فقر و فحشا هست، ناشی از این است که ما به سمت تقوا نرفتیم، ما این در گرانبهای الهی و این صفت مقدس خدایی را در وجود خود نساختیم و نهادینه نکردیم.
این کارشناسان مسایل سیاسی، در ادامه اذعان داشت: اگر بزرگان ما در افغانستان به این موضوع توجه داشته باشند، یقین پیدا کنید که خیلی راحت جهت پیدا می‌کنند، امنیت برقرار می‌شود، اقتصاد مردم پویا می‌شود، می‌توانیم در برابر دشمن همواره توفیق پیدا کرده، کشور خود را مستقل نموده در ساختن آن موفق شویم و برای مردم معنویت و رفاه بیاوریم.
بنابراین، از دید ایشان، اولین نتیجه ای که در این چند شب بایستی گرفته باشیم این بحث است که تقوا در وجود ما نهادینه شده باشد.
برادران و خواهران! اگر قبلا تقوا داشتیم سعی کنیم که این تقوای ما تقویت شده باشد. اگر دنبال دنیایی، متقی باش، دنبال آخرتی متقی باش. کسی‌که به دنبال ساختن آخرت خود باشد دنیای او را خدا می‌سازد. نیازی به زحمت نیست ما فقط به فکر خدا و دل خدا باشیم این اولین موضوع که ما بایستی به دنبال به دست آوردن آن باشیم.
۲. ارزش علم در مکتب عاشورا
بحث دوم، از دیدگاه حسینی مزاری، علم و دوست داشتن علم و رفتن به سوی فراگیری علم است. شخصیت هایی که در کربلا در رکاب حضرت امام حسین(ع) بودند همه عالم بودند. وقتی که بحث علم در نهضت عاشورا اینقدر مهم بوده است، پیروان امام حسین باید به دنبال علم باشند. بحث من این نیست که وقتی من می‌گویم عالم باید بود حتما بحث علوم آکادمیک مطرح شود. بعضی از شخصیت ها نتوانستند به هر دلیلی مکتب بروند؛ ولی راه برای مطالعه بسته نیست. خیلی آدم‌ها اصلا دانشگاه نرفته یا حوزه علوم دینی نرفته اند اما بر اثر مطالعات، آدمهای بزرگی شده اند. حتی در افغانستان کسانی بوده اند که صنف ۶ را نخوانده اند ولی در دولت کار می‌کردند آنهم در مقامات بالا.
به عقیده وی، حداقل مطالعه این است که در مجالس و محافلی که شرکت می‌کنید دقت کنید، گوش بدهید، تمام روح و جسم خود را بیاورید در مجالس عزاداری و گوش تان به سخن سخنران ها باشد. گوش تان به فرد فرد اشعار نوحه خوان ها باشد. ببنید که چه اشعاری زمزمه می‌کنند و معنای شعارها چیست. البته این بحث ما فقط برای کسانی است که فرصت درس خواندن ندارند؛ اما نیروهای جوان برای شان واجب است که درس بخوانند، آنهایی که در مسیر تحصیل دانشگاهی هستند پروفسور شوند، بالاتر از پروفسور شوند، فوق تخصص بگیرند.
وی تأکید کرد: در هر جهتی که می خواهی بخوانی محور باید خدا و دین باشد. در دانشگاه و حوزه ای که بحث خدا نباشد به درد نمی خورد. اگر طرف حوزه ای باشد آدمی مثل قاضی شریح تربیت می‌شود که به وسیله فتوای او امام حسین (ع) به شهادت رسید. دانشگاهیانی که خدا در محور دینش نباشد آدم های جلادی می‌شوند که امروز مثل ترامپ در راس حرکت های خون‌خوارانه قرار دارند و خون بشریت را می‌ریزند. ببنید در یمن چه خبر است، در بحرین، در خود عربستان و در سوریه چه خبر است. سایر کشورهای اسلامی را ببینید. اینها توسط کسانی به خاک و خون کشیده می‌شوند که در دانشگاه ها درس خواندند؛ ولی خدا محور نیستند.
حسینی مزاری افزود: به هر حال دومین موضوعی‌که امروز برای یک نفر پیرو امام حسین(ع) لازم است بحث خواندن درس و تحصیل است. اگر جوانانی که می‌گویند ما حسین دوستیم؛ اما اگر به دنبال تحصیل علم نروند و درس نخوانند یا درس را نیمه رها بکنند، حسینی نیستند. من اصلا به اسلامیت شان شک دارم.
این فعال سیاسی ادامه داد: امروز کشور ما نیاز به آدم های درس‌خوان دارد. جوانان ما اگر تا هنوز مصمم نبودند از امشب به بعد باید مصمم باشند که باید درس بخوانند. درس خواندن برای جامعه ما بسیار مهم است. جوان هایی که در مکاتب و دانشگاه ها درس خوانده اند، حتما درس طلبگی را نیز بخوانند؛ چون با درس طلبگی و درس حوزوی می توان به سمت فراگیری معارف الهی رفت و جامعه بشریت را به سمت درست، جهت داد. این دومین ظرفیت است که ما باید در ۱۶ شب و روز در وجود خود نهادینه کرده باشیم.
۳. انقلابی بودن
بحث دیگر از نظر آقای مزاری، بحث انقلابی بودن است؛ عنوانی که در کربلا موج می‌زد و در بین شخصیت ها و شهدای کربلا مثل ستاره درخشان بود. بحث انقلابی بودن یعنی کسی که به دنبال تغییر است و میخواهد در جامعه تغییری ایجاد کند.
وی افزود: یک پیرو امام حسین بایستی انقلابی باشد و به دنبال تغییر جامعه باشد. اینگونه نباشد که ما در محافل حسینی شرکت می‌کنیم، به سر و سینه خود می‌زنیم، وقت خود را مصرف می‌کنیم، پول خود را مصرف می‌کنیم، بعد که محرم تمام شد راحت در خانه می‌نشینیم و هیچ حرکتی برای تحقق این اهداف در جامعه انجام نمی‌دهیم.
به عقیده این عالم دینی، محرم فقط برای پای منبر نشستن و گوش دادن به سخنرانی نیست، بلکه برای این است که از سخنان سخنران ها استفاده کنیم و بعد از محرم خود یکایک کلمات و جملات فراگرفته را به کار ببندیم.
خصوصیت‌های آدم انقلابی
آدم انقلابی دو تا خصوصیت دارد:
یک: از خود فراتر رفتن: آدم انقلابی، از دید وی، تنها به فکر خودش نیست حتی بحث بهشت هم که هست تنها به دنبال فرستادن خود به بهشت نیست. اگر بهشت خوب است و این آدم انقلابی به خاطر بهشت رفتن تلاش می‌کند به فکر به بهشت بردن دیگران هم هست، در عرصه اقتصادی به فکر خودش نیست، در عرصه فرهنگی و اجتماعی به فکر خودش نیست، به فکر بقیه مردم نیز است. انقلابیون کربلا وقتی می بینند شرایط نا به هنجار است و گناه و معصیت از در و دیوار زمان و شهر می‌بارد شروع می‌کنند به حرکت به سمت تغییر. اگر آنها تنها به فکر خود شان می‌بودند راحت مسافرت می‌کردند می رفتند به‌حایی که‌گناه نباشد؛ اما آنها تنها به فکر خود شان نبودند. از خود فراتر رفته بودند و برای دیگران مبارزه کردند.
او گفت: امروز هم اگر ما و شما پیروان حسینی هستیم، باید به این فکر باشیم که اگر جلسه تمام شد نرویم خانه تنها به فکر شکم زن و بچه خود باشیم، تنها به فکر نماز فردی خود باشیم، تنها به فکر رفاه خود باشیم. به فکر مردم هم باشیم. ما نمی‌گوییم هرکس بیاید مانند حضرت امام خامنه‌ای کار کند؛ نه هرکس به تناسب خودش. ممکن است یک نفر بتواند به فکر یک نفر باشد، بیشتر از این ظرفیت ندارد.
به گفته حسینی مزاری، اگر خصوصیت از خود فراتر رفتن در وجود ما تبلور پیدا نکرده بود، باید بدانیم که ۱۶ شب و روز به هدر رفته و ما هیچ چیزی از فرهنگ حسینی به دست نیاوردیم.
دو: عبور از مشکلات: دومین خصوصیت انسان انقلابی، از منظر رییس عمومی خبرگزاری آوا، این است که از مشکلات عبور می‌کند. به هیچ وجه یک آدم انقلابی در برابر مشکلات متوقف نمی‌شود. به هیچ وجه مشکلات هر مقدار بزرگ باشد مانع حرکت و عامل یأس یک آدم انقلابی نمی‌شود.
اینجاست که آدم انقلابی در برابر مشکلات نمی ایستد و مأیوس نمی‌شود.
حسینی مزاری در ادامه گفت که عنصر انقلابی این دو تا خصوصیت را دارد و این بحث انقلابی بودن و این دو تا خصوصیت به خصوص در نهضت امام حسین(ع) وجود داشت. حالا ما می‌گوییم که پیروان امام حسین(ع)هستیم؛ ولی وقتی می آییم بین پیروان امام حسین بررسی می‌کنیم که نه صبری وجود دارد، نه مقاومتی است، نه جدیتی است، نه ایستادگی است.
از نظر ایشان، امروز شکست ما در عرصه سیاست در افغانستان به خاطر همین معضلات است. بخاطر همین است که ما اولا از خود فراتر نرفتیم. اکثر شخصیت های ما سعی شان بر این است که برای خود شان هزینه کنند و موتر و خانه و زمین بخرند، اهل و عیال خود را دور و بر شان جمع کنند. شما در افغانستان بفرمایید یک تشکیلات، یک نهاد یا تشکلی نشان بدهید که غیر خانوادگی باشد. احزاب بزرگ نام شان حزب است؛ ولی می‌بینید که مرد خانه، رییس یک بخش است، خانم‌اش رییس یک بخش دیگر...
چرا؟ به‌خاطر اینکه اینها از خود فراتر نرفتند و شعار شان این است که ما به فکر مردم هستیم. حتی گاهی اوقات برای اینکه به هدف برسند مسائل را قومی می‌کنند. فلان آقا و جریان نام فلان قوم را شعار می‌دهد که ما فکر ارتقای قوم خود هستیم، ما به فکر ارتقای ولایت خود هستیم. آخر وقتی که شما تحلیل می‌کنید می‌بینید که حساب های خود شان از افغانی و دالر و یورو پر است.
این فعال سیاسی، تصریح کرد: اگر شخصیت های ما عموما از خود فراتر بروند و به فکر مردم باشند، افغانستان اینگونه نبود. برخی که وزیر می‌شوند تا مدتی که وزیر اند هر مقدار امکاناتی که به دستشان می‌رسد همه را یکجا برمی‌دارند و در خارج کشور سرمایه گذاری می‌کنند. اگر دزدی هم کردید در همان کابل سرمایه گذاری کنید که حداقل ۱۰۰ نفر صاحب کار شوند. در هرات، مزار، بامیان و جاهای مختلف سرمایه گذاری بکنید که چهار نفر از خیر و برکت وجود شما بهره ببرند؛ اما اینگونه نیست.
از خود فرا نمی‌روند، این روحیه انقلابی نیست. به محض اینکه احساس کردند که فلان مشکل از طرف امریکایی ها علیه شان مواجه است، مسیر خود را طرف روسیه عوض می‌کنند. وقتی دیدند از طرف روس‌ها مشکل وجود دارد سریع می‌آیند به سمت سیاست پاکستان، می‌روند، به سمت سیاست چین یا فلان کشور دیگر. در ایتلاف ها ما چنین مشکلی داشتیم، اندیشه ای که بر حول آن اندیشه، ثابت و استوار ادامه کار بدهند، ما متأسفانه حداقل طی این ۱۸ سال شاهد نبودیم.
آقای مزاری ادامه داد: شما ائتلاف ها را نگاه کنید، یکسال دو سال سه سال این ائئلاف هست و بر اساس منافع از هم می‌پاشد و می‌رود به یک سمت دیگر. شما آدم ها را نمی‌بینید که ۵ سال ۱۰ سال یک سیاست مشخص داشته باشند که شما به عنوان یک مبارز بتوانید بر این شخصیتها ها تکیه کنید.
به باور وی، این ویژگی دیگری است که یک نفر پیرو امام حسین باید در خود به‌وجود بیاورد و اگر ما و شما هم بتوانیم این خصوصیت را در وجود خود ایجاد کنیم می‌توانیم منشأ اثر جدی باشیم.
۴. مردمی بودن
عنوان و ظرفیت دیگر، از دید حسینی مزاری، مردمی بودن و برای مردم سوختن است به‌خصوص برای کسانی که پیرو امام حسین(ع) هستند. یکی از درس های مهمی که مجالس عاشورا به ما و شما می‌دهد مردمی بودن است و اینکه امشب باهم جمع شدیم این یک حرکت مردمی است. این درس های امام حسین(ع) است که بالاخره برای ما می‌گوید و شهدای کربلا می‌گویند که باید مردمی باشیم، در کنار هم باشیم، از وضعیت همدیگر خبر داشته باشیم، نشست های مشترک داشته باشیم، از وضعیت فقرای خود خبر باشیم، از وضعیت مریض های خود خبر باشیم، دست پیش بکنیم، در کنار همدیگر قرار بگیریم. این خصوصیت مهمی است که یک حسینی باید داشته باشد. یک حسینی هیچ‌وقت منزوی نیست، یک حسینی هیچ‌وقت ارتباطاتش با مردم قطع نیست، یک حسینی در میان فامیل خود رفت و آمد دارد، یک حسینی از اوضاع مملکت خود در هر ولایت، در هر منطقه و بخش اطلاع دارد، یک حسینی قومی حرکت نمی‌کند، یک حسینی ولایتی حرکت نمی‌کند. روحیه های ناسیونالیستی، قوم گرایی، منطقه گرایی و امثال آن در میان پیروان حسینی نیست.، بعد وقتی که بحث یک ولایت و منطقه مطرح می‌شود بعد می‌آیند کوچک‌تر در سطح کوچه و محله هم مطرح می‌کنند.
این ویژگی دیگری است که به عقیده ایشان، ما در طی این ۱۶ شب و روز فراگرفته باشیم. اکر فرا نگرفتیم، اگر این روحیه در ما به‌وجود نیامده باشد که من حسینی مزاری از مزار وقتی به طرف یک شخصیت هراتی نگاه می‌کنم و بشاش نشوم، روحم شاد نشود، قلبم مهربان نشود من حسینی نیستم، من در مسیر امام حسین قرار ندارم.
۵. شیوه برخورد با مردم
شاخصه و ظرفیت دیگری که از نظر این عالم دینی، ما بایستی در ایام محرم در وجود خود نهادینه کرده باشیم شیوه برخورد با مردم است.
بحث مردمی بودن با یاد داشتن شیوه برخورد با مردم مهم است. اگر ما شیوه برخورد با مردم را از قیام کربلا یاد نگرفته باشیم، از حرکت امام حسین و شهدای کربلا یاد نگرفته باشیم، باز هم کُمیت ما لنگ است، باز هم ما نمی‌توانیم در مسیر اهداف خود درست حرکت کنیم و موفق باشیم.
۶. درک شرایط
حسینی مزاری در ادامه بیان داشت که خصوصیت دیگر بحث درک شرایط است. یک آدم حسینی بایستی شرایط را درک کند. یک آدم حسینی بایستی بداند که حالا موقع چه کاری است. آنهایی که در عرصه اقتصاد یا فرهنگ یا سیاست یا اجتماع هستند، باید استراتژی کار خود را بلد باشند، تاکتیک هایی را که باید مورد استفاده قرار بدهند بلد باشند. باید بدانند در عرصه رسانه حالا چکار بکنیم و از چه مسیری، وسایلی و راهی استفاده بکنیم که در سطح مردم تاثیرگذار باشد و مردم را به سمت امام حسین(ع)، خدا و اهداف الهی سوق بدهد. یک آدم حسینی اینگونه شرایط را درک می‌کند، اگر شرایط را درک نکند و نتواند بفهمد که ما حالا از چه سیاستی در رابطه با مدیریت مردم استفاده کنیم معنایش این است که درک شرایط صورت نگرفته است و ما در فهم فرهنگ حسینی مشکل داریم.
نکته مهم از دید ایشان، این است که اگر ما می خواهیم در خط حسین(ع) همچنان بمانیم و هرشب و روز و هر هفته و هر ماه و هر سال به‌روز شویم، باید مجالس تا ختم محرم یا نهایتا تا ختم صفر تمام نشود، مراسم حسینی ادامه پیدا کند، باید خرج کرد و باید بها گذاشت و وقت گذاشت. برای اینکه مجالس حسینی تاثیرگذار باشد ، یک پیشنهاد دارم و پیشنهاد من این است که در مجالس حسینی هم بر شور حسینی تاکید شود و هم بر شعور حسینی.
از نظر این عالم دینی، متاسفانه در شرایط کنونی دشمن در برابر ما به گونه ای قرار گرفته است که سعی دارد مجالس ما را از شور و شعور حسینی خالی کند. تلاش دارد که این روند کار مارا با مشکل مواجه کند. به همین خاطر در بعضی از مجالس می‌گویند که یک سخنران سخنرانی کرد کافی است. دیگر نیازی به نوحه خوانی و روضه خوانی و سینه زنی نیست. این خطرناک است. اگر در مجالس حسینی، شور حسینی نباشد، شعور حسینی پدید نمی‌آید. اگر این پیرغلامان نباشند، اگر جوانان نوحه خوان و روضه خوان نباشند و در مجالس حسینی نقشی ایفا نکنند شعور حسینی به‌وجود نمی‌آید . لذا از روحانیت معظم می‌خواهم که این بحث را توجه داشته باشند. مقام نوحه خوان ها و روضه خوان ها را بایستی گرامی بدارند .از خود باید بیشتر به آنها توجه کنند. باید به آنها احترام بگذارند، به‌خاطر اینکه اینها خیلی عظمت دارند در بر پا داشتن محافل حسینی و ترویج فرهنگ حسینی. اگر اینها نباشند و اگر مجالس با شور حسینی همراه نشود این سخن گفتن و صحبت کردن من، یک جو ارزش ندارد.
آقای مزاری تصریح کرد: من نمی توانم خط حسینی را فقط و تنها بر اساس احساس و عقل ترویج کنم؛ اما از آن طرف باز شما می بینید که بعضی مجالس اعتقادی بر این دارند که یک نوحه خوان و روضه خوان باشد کافی است و نیازی به سخنران نداریم. در کابل مجالس خیلی بزرگ و باشکوهی برگزار می‌شود و هزاران نوجوان و جوان حضور دارند؛ اما مخالف اند که یک روحانی بیاید و سخن بگوید. اینجا باز نوبت به نوحه خوان ها و روضه خوان ها می‌رسد که متوجه باشند که این نقشه دشمن است که روحانیت را از کنار ما و کنار شما دور کند. اگر روحانیت در صحنه نباشد و معارف دینی را درست تبیین نکند و توجه مؤمنین را به سمت و سوی اهداف متعالی امام حسین(ع) جهت ندهد، آن زمان هم سینه زنی و روضه خوانی و شور حسینی باقی نخواهد ماند؛ بنابراین در مجالس هم شور حسینی و هم شعور حسینی به‌عنوان دو بال هستند.
دبیرکل مرکز تبیان، در پایان توصیه کرد که روحانیت معظم باید قدر و قیمت روضه خوان ها و نوحه خوان ها را بداند؛ اما از آن طرف روضه خوان ها و نوحه خوان ها هم بایستی احترام روحانیت را داشته باشند. هر دو بابد حامی همدیگر باشند.
