یک عضو شورای ولایتی دایکندی می گوید که در سطح این ولایت ۲۰ تا ۲۵ درصد خشونت علیه زنان وجود دارد اما برای رفع این مشکلات و چالشها تا هنوز از سوی دولت برنامه اساسی روی دست گرفته نشده است.
"سیما رستمیان" عضو شورای ولایتی ولایت دایکندی به خبرنگار آوا گفت که ۲۰ تا ۲۵ درصد خشونت علیه زنان این ولایت وجود دارد که اکثرا در ولسوالیهای دور افتاده صورت میگیرد.
وی گفت که خشونتها علیه زنان این ولایت بیشتر جنبه خانوادگی داشته و از سوی اقارب نزدیک خانمها صورت میگیرد.
گفته میشود که جامعه مردسالاری، فقر اقتصادی، عدم آگاهی زنان و مردان نسبت به حقوقشان، عدم استقلالیت اقتصادی و فکری، نداشتن سواد کافی از عمدهترین عوامل خشونتها علیه زنان این ولایت است.
با این حال رستمیان تصریح کرد که در ولسوالیهای کجران، نومیش، سنگتخت، بندر و خدیر خشونتها علیه زنان بیشتر صورت میگیرد زیرا سطح آگاهی مردم آن مناطق بسیار پایین بوده و بنابر موجودیت جامعه مردسالار، زنان در آن مناطق ازهیچ مصؤنیتی برخوردار نیستند.
این عضو شورای ولایتی با اشاره به کارکرد مسوولان اداره امور زنان گفت: این اداره با امکانات نسبی که در اختیار دارد، توانسته که به تمام قضایای مراجعین خود رسیدگی کند.
وی تصریح کرد که کار آگاهیدهی تنها مربوط اداره امور زنان نبوده بلکه تمام نمادهای حقوقی بشمول ملا امامان مساجد باید در این راستا همکاری کنند اما آنها هیچ تمایلی برای همکاری نشان نمیدهند. آنان بر این باورند که جای زن در خانه است نه در اجتماع اما طوریکه دیده میشود گویا زنان در خانه هم آسایشی ندارند.
در همین حال "زکیه رضایی" رییس اداره امور زنان دایکندی، از افزایش ۱۰- ۱۵ درصدی خشونت علیه زنان در این ولایت خبر داده و میگوید: از آغاز سال جاری تاکنون که در ماه سنبله قرار داریم، ۱۰۴ قضیه را ثبت کردهاند.
۶۰ مورد لتوکوب، ۴ مورد خودکشی که یکی از این موارد ثابت شده که خودکشی نه، بل قتل بوده و سه قضیهی دیگر تا هنوز زیر تحقیق است.
وی گفت که در اکثر ولسوالیهای دور دست به دلیل دسترسی کمتر و عدم آگاهی مردم از حقوقشان میزان خشونت علیه زنان زیادتر است.
او افزود که به دلیل بودجه کم نتوانستهاند که برنامههای آگاهیدهی را با امکانات کافی که تأثیر گذار باشد به اجرا بگذارند.
وی گفت که به دلیل نبود بودجه کافی نتوانستهاند شعبههایی را در سطح ولسوالیها ایجاد کنند تا برنامههای آگاهیدهی را بصورت دو جانبه برای مردان و زنان اجرا کنند. این امر سبب شده که اکثر خشونتهای آن مناطق به خوبی بررسی نشود و یا حتی سرپوش گذشته شود.
با این حال رضایی تصریح کرد که ملا امامانی که در ولسوالیها قرار دارند، راجستر شده اداره حج و اوقاف نیستند و تا حدی آن مناطق را تحت سلطه خود قرار دادند و در راستای اطلاعرسانی برای مردم هیچگونه همکاری با اداره امور زنان ندارند.
وی گفت که در برخی از مناطق توانستهاند که ازدواجهای گروهی را برپا کنند و با ایجاد چنین مراسمهایی از ازدواجهای اجباری و زیر سن تا حدی جلوگیری کنند و در عین حال مردم را نیز از حقوقی که دارند آگاه سازند.
رییس اداره امور زنان دایکندی در پایان گفت که فقر اقتصادی یکی از عمدهترین عوامل خشونتها است که دولت برای رفع این مشکلات باید زمینه کار را فراهم کند تا میزان فقر و خشونت میان خانوادهها کاهش یابد.