به گزارش
خبرگزاری صدای افغان(آوا)، سید حسین موسویان، معاون پیشین سیاست خارجی شورای عالی امنیت ملی، عضو ارشد تیم پیشین هستهای و سفیر اسبق کشورایران در آلمان روز شنبه در دانشگاه جنگ ارتش امریکا حضور یافته و درباره رابطه ایران و امریکا سخنرانی کرد. در این مراسم 380 تن از افسران عالیرتبه نیروی زمینی، دریایی و هوایی ارتش امریکا حضور داشتند.
موسویان در این نشست به مدت 40 دقیقه سخنرانی کرد و 50 دقیقه هم به سوالات حاضرین پاسخ داد.
وی در ابتدا سه تهدید اول امنیت ملی ایران را امریکا، تروریسم تکفیری و منطقه بحران زده با جنگهای نظامی در کشورهای منطقه مثل عراق و سوریه و یمن برشمرد.
موسویان چهار اولویت فعلی ایران را به شرح ذیل برشمرد:
1- امنیت در مرزها
2- حل بحران هسته ای و رفع تحریم ها
3- رفع مشکلات اقتصادی
4- رفع تشنج با کشورهای منطقه و جهان غرب
موسویان در ادامه به ارتش امریکا 10 توصیه ارائه کرد که به شرح ذیل است:
1- ختم خصومت 35 ساله و تغییر رویکرد گذشته.
2- حصول توافق هسته ای در زمان تعیین شده (اول جولای)، نهایتا با دوسه هفته تمدید.
3- ادامه مذاکرات دو کشور در مورد حل و فصل بحران های منطقه.
4- مبارزه مشترک علیه داعش و تهدید بزرگ منطقه ای و جهانی تروریسم تکفیری.
5- تمرکز بر موارد مشترک منافع امنیت ملی ایران و امریکا مثل ثبات و امنیت در افغانستان و عراق.
6- همکاری در عاری سازی خاورمیانه از سلاحهای کشتارجمعی همراه با خلع سلاح اتمی اسراییل.
7- همکاری در سایر موارد منافع مشترک مثل: مبارزه با قاچاق مواد مخدر، بازسازی اقتصادی کشورهای جنگ زده منطقه و امنیت انرژی.
8- مذاکره همزمان برای یافتن راه حل صلح آمیز برای موارد اختلافی ایران و امریکا.
9- همکاری برای شکل دادن سیستم همکاری های منطقه ای بین ایران و عراق و شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس برای تامین امنیت منطقه توسط کشورهای منطقه و کمک به نیروهای نظامی امریکا برای خروج تدریجی از منطقه.
10- گشودن دربهای روابط مردمی دوکشور همچون روابط علمی و آکادمیک، توریسم، امور انسان دوستانه، دیالوگ اسلام و مسیحیت، امور سلامت و بهداشت و محیط زیست.
موسویان در بخش پرسش و پاسخ که طولانی اما به گفته خودش بسیار جالب، به سوالات جمعی از نظامیان امریکایی پاسخ داد که خلاصه آنرا در ادامه می خوانید:
• چگونه به کشورهای 5+1 می توانید اعتماد کنید و توافق را نهایی کنید؟
عدم اعتماد ایران به مسئله هسته ای محدود نمی شود و لذا بعد از توافق هسته ای نیاز به گفتگوهای فراگیر ایران و قدرت های جهانی است. در مورد هسته ای هم ایران موارد در چهارچوب ان پی تی را پذیرفته اما زیاده خواهی های فراتر از ان پی تی مشکل امروز مذاکرات است. امریکا دنبال بازرسی هر زمان- هر مکان است که ایران تحت هیچ شرایطی نخواهد پذیرفت همانطور که هیچ کشوری نپذیرفته است. شما نظامی هستید آیا اجازه بازرسی از پایگاه ها و مرکز نظامی را به آژانس می دهید؟ نظامیان ایران هم همان حساسیت های شما را دارند.
• بیست موردی که شما گفتید بسیار جالب بود. سئوال من این که آیا ایران می تواند شعارهای نفی هولوکاست و نابودی اسراییل را متوقف کند و با اسراییل مذاکره کند تا صلح در منطقه برقرار شود؟
الف- موضع اصلی ایران در مورد مسئله اسراییل و فلسطین همان است که رهبری اعلام کردند. ایشان صریحا و رسما پیشنهاد انتخابات آزاد بین مسلمانان و یهودیان و مسیحیان فلسطین و تعیین سرنوشت توسط خودشان را پیشنهاد کرده اند. سایر مواضع مطروحه را موضع کشور ایران ندانید.
ب- موضع نتانیاهو در زمان دولتهای احمدی نژاد و روحانی ثابت بوده است. در زمان دولت احمدی نژاد موضوع نفی هولوکاست مطرح شد. در دولت روحانی جنایت هولوکاست محکوم شد و حتی آقای ظریف وزیر خارجه سال نو یهودیها را تبریک گفت. اما موضع نتانیاهو همچنان خصمانه است. پس برای او فرق نمیکند که چه شعاری در ایران داده شود.
ج- مشکل صلح، خود اسراییل است و نه ایران. نتانیاهو به خواست امریکا برای تشکیل دو دولت مستقل فلسطینی- اسراییلی جواب منفی داد در حالیکه اکثر اعراب و جهان غرب با این پیشنهاد موافق بود. وقتی که امریکا که متحد اصلی و استراتژیک اسراییل است، برای صلح حریف اسراییل نمی شود ، آیا مذاکره ایران با اسراییل می تواند برای صلح موثر باشد؟
• اولویت منطقه ای ایران به ویژه در روابط با روسیه چیست؟
استراتژی ایران روابط حسنه با همه کشورهای همسایه، منطقه و آسیا از جمله روسیه و چین است. روسیه همسایه ایران است. ایران از ایجاد سیستم همکاری مشترک در جنوب با کشورهای منطقه حمایت می کند، قصد توسعه و تقویت سیستم همکاری اکو با حضور ترکیه و پاکستان و کشورهای آسیای مرکزی را دارد و با حضور فعال سیستم همکاری شانگهای هم دنبال حفظ روابط حسنه با کشورهای عضو ازجمله روسیه و چین را دارد.
• همکاری ایران با آمریکا به مبارزه با داعش محدود میشود یا میتواند فراتر باشد؟
منطقه خاورمیانه در آستانه سقوط است. اگر همکاری ایران و قدرتهای منطقه ای و جهانی سریع شکل نگیرد، ظرف دوسه سال آینده بحرانهای موجود به قدری گسترش خواهد یافت که دیگر قابل مدیریت نخواهد بود. بنابراین اوضاع منطقه ایجاب می کند که همکاری ها گسترده تر باشد. در عین حال در مورد تروریسم تکفیری داعش هم بدانید که مشکل اساسی مشکل ایدئولوژلوژی وهابیگری است که عربستان و متحدینش در چند دهه گذشته ده ها میلیارد دالر هزینه و صدها هزار جوان تکفیری تربیت کرده اند که در قالب گروه های مختلف مثل: القاعده و بوکوحرام و داعش امروزه ظهور پیدا می کنند. بنابراین باید با ریشه مبارزه کرد.
• چرا ایران به جای غنی سازی، سوخت وارد نمی کند که مشکل حل شود؟
ایران بعد از انقلاب همه پروژه های جاه طلبانه هسته ای شاه - امریکا را متوقف کرد. استراتژی ایران هم واردات سوخت بوشهر و راکتور تهران از امریکا و فرانسه بود. امریکا مانع تکمیل پروژه نیروگاه بوشهر شد، سوخت راکتور تهران را نداد و فرانسه هم همکاری برای تولید سوخت در فرانسه برای بوشهر را متوقف کرد. امریکا دربهای ورود سوخت رابست و ایران را مجبور به تولید داخل کرد. من خودم از نیمه دهه 80 تا 90 صد بار به اروپایی ها گفتم که اگر بوشهر را تکمیل کنید و سوخت بدهید، ایران دنبال تولید سوخت داخل نخواهد رفت که به خاطر فشار امریکا موافقت نکردند. حالا دیگر دیر شده و ایران قادر به تولید سوخت است. توان تولید سوخت هسته ای هم برای ایران صدها میلیارد دالر هزینه داشته است. تحریم های سازمان ملل و اروپا و امریکا به همین خاطر بوده است و تحریم ها هزینه های چند صد میلیاردی برای ایران داشته است. چه کسی حاضر است هزینه صدها میلیارد دالری ملت ایران را پس بدهد؟ لذا مقصر امریکاست و نه ایران.
• امریکا دو دشمن ایران یعنی صدام و طالبان را در عراق و افغانستان حذف کرد. نظر ایرانیها در این مورد چیست؟
البته ایرانیها از سقوط صدام در عراق و سقوط طالبان در افغانستان خوشحال شدند.
مطالبی که شما امروز برای ما گفتید، تازگی داشت. امریکایی ها از این حقایق بی خبرند. سئوال من این است که دولت ایران برای روشنگری افکار عمومی آمریکا چه کار کرده است؟
متاسفانه باید بگویم که هیچ یا نزدیک به زیر صفر. این خلایی است که در زمان همه دولت های بعد از انقلاب وجود داشته است. متاسفانه همه دولتهای بعد از انقلاب اهمیت روشمنگری در افکار عمومی دنیا را دست کم گرفته اند.
• برای مقابله با جنگ قومی چه ابتکاری برای همکاری با کشورهای منطقه دارید؟
من در کتاب ابران و امریکای خود یک داستانی را شرح داده ام. به محض ورودم به آلمان به عنوان سفیر ایران، با گنشر دیدار کردم و او مسئله ایران و کشورهای همسایه عرب متحد امریکا را پیش کشید. به او گفتم ایران برای ایجاد یک سیستم همکاری منطقه ای در خلیج فارس برای رفع همه شبهات و اختلافات و ایجاد همکاری مشترک آماده است. باور نکرد. با او به دیدار آقای هاشمی رییس جمهور وقت رفتیم.آقای هاشمی صریحا از این طرح حمایت کرد. گنشر شوکه شده بود. آقای ولایتی وزبر خارجه وقت این آمادگی را به اطلاع سران کشورهای خلیج فارس رساند. استقبال نکردند. گنشر هم به واشینگتن رفت و جواب منفی گرفت. موضع ایران تغییر نکرده است. اما گمانم این است که موضع امریکا تغییر کرده است چون به نفت و گاز منطقه دیگر احتیاج نادرد و می بیند که بحران های جاری، منطقه را به ورطه سقوط می کشاند.
منبع: خبرآنلاین
ویرایش مجدد توسط
خبرگزاری صدای افغان(آوا)منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - تهران