جنرال پرویز مشرف؛ رئیس جمهوری سابق پاکستان برای نخستین بار پذیرفته است که سازمان اطلاعات نظامی پاکستان(ISI) از سال ۲۰۰۲ برای تضعیف دولت حامد کرزی، به پرورش دوباره طالبان اقدام کرد.
این نخستین اعتراف صریح یکی از بلندپایه ترین مقام های سابق ارتش و حکومت پاکستان در حمایت این کشور از تروریزم است.
مشرف که روزگاری فرمانده ارتش پاکستان بود و به دنبال یک کودتای نظامی، به قدرت دست یافت، بدون تردید بیش از هر کس دیگری از میزان نقش حکومت، ارتش و آی اس آی پاکستان در حمایت از تروریزم و طالبان در افغانستان آگاه است و همین امر، اظهارات او را باورپذیر و پراهمیت می سازد.
آقای مشرف که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ عهده دار رهبری نظامی و غیرنظامی پاکستان بود، در گفتگو با روزنامه گاردین چاپ انگلیس گفته که پاکستان به این دلیل اقدام به حمایت و پرورش طالبان کرد که دولت حامد کرزی تحت سیطره «غیر پشتون ها» قرار داشت و آنها به هند رقیب دیرینه پاکستان نزدیک بودند.
از این بخش از اظهار نظر فرمانده ارتش و دیکتاتور نظامی پیشین پاکستان، مشخص می شود که افغانستان از دیرباز تاکنون قربانی جنگ نیابتی پاکستان علیه هند بوده است.
از سوی دیگر، این نیز به آسانی قابل درک است که پاکستان، از اساس با وحدت ملی در افغانستان مخالف است و یکی از اصلی ترین مدافعان کسانی که قومیت بزرگ پشتون را «صاحب» و «مالک» اصلی افغانستان می دانند و سایر اقوام کشور را «بیگانه» قلمداد می کنند و بر حاکمیت بلامنازع و انحصاری پشتون ها تاکید می کنند نیز پاکستان است.
البته این هرگز بدین معنا نیست که پاکستان به افغانستانی که با یک حاکمیت تمام پشتون اداره شود، نگاهی دوستانه و برادرانه دارد. پاکستان به این ترتیب، نشان می دهد که همواره به پشتون ها و کلیت مساله قومیت در افغانستان، نگاه ابزاری دارد و تصور می کند اگر یک حکومت پشتون، در رأس همه امور باشد، آنگاه اهداف سلطه جویانه این کشور در افغانستان بهتر عملی خواهد شد.
جنرال مشرف در ادامه این گفتگو در توضیح این موضوع، می گوید:«مسلما ما در جستجوی گروه هایی بودیم که بتوانند با این اقدام هند علیه پاکستان برخورد کنند. اینجاست که وظیفه استخبارات مطرح می شود. استخبارات (پاکستان) با طالبان در تماس بود و قطعا هم باید در تماس باشد.»
این در حالی است که به عقیده کارشناسان، هند هیچگاه سعی نکرده است از طریق دست ابزار قرار دادن اقوام غیر پشتون افغانستان، در کشور ما بر علیه پاکستان، جنگ نیابتی راه اندازی کند و به این ترتیب، از نقش و تاثیرگذاری پاکستان در امور افغانستان بکاهد.
گرمای رابطه هند و افغانستان در زمان حامد کرزی، پیش از اینکه به زعم پاکستان، معلول سلطه اقوام غیر پشتون هوادار هند باشد، برآیند سیاست های خصمانه پاکستان در قبال افغانستان بود.
حامد کرزی، ۱۹ بار به پاکستان سفر کرد؛ تا به مقام های آن کشور بگوید که یک افغانستان امن، باثبات و آرام، به نفع آن کشور است و پاکستان می تواند در این راستا به کابل کمک کند؛ اما تصور از بنیاد باطل همسایه جنوبی، هرگز اجازه نداد کرزی یکبار برای همیشه با دستی پر از اسلام آباد به کابل برگردد.
مشرف در ادامه مصاحبه خود می گوید اکنون زمان آن فرارسیده که با اشرف غنی؛ رئیس جمهوری جدید افغانستان "همکاری کامل" صورت گیرد؛ زیرا به باور او آقای غنی "آخرین امید برای صلح در منطقه است."
ناظران از آقای غنی به عنوان کسی یاد می کنند که برخلاف کرزی، پاکستان را عامل تمام بدبختی های کشور نمی داند؛ اما همزمان تلاش می کند با جلب نظر آن کشور در زمینه گفتگوهای صلح و... رویکرد نزدیکی به پاکستان حتی به قیمت سردی نسبی رابطه با هند را تقویت کند.
به همین دلیل، به باور کارشناسان، خوش بینی مشرف و کلیه سیاستمردان مؤثر در تصمیم گیری ها و رویکردهای سیاسی و نظامی اسلام آباد در برابر کابل، بی سبب نیست.
پاکستان امیدوار است بتواند با واداشتن کابل به تبعیت از سیاست های خود، رویکردهایش در زمینه توسعه سلطه و نفوذ خود در افغانستان را به پیش ببرد.
از قضا دولت وحدت ملی به رهبری اشرف غنی نیز تاکنون نسبت به این امر، انعطاف نشان داده و همین امر، سبب برانگیخته شدن حس خوش بینی افرادی مانند مشرف شده است.
رئیس جمهوری سابق پاکستان در این مصاحبه مدعی شده است:"حامد کرزی علیه پاکستان کار می کرد و ما هم علیه منافع او کار می کردیم. مسلما ما باید منافع خود را حفظ می کردیم؛ اما اشرف غنی در تلاش است تا تعادل را به افغانستان برگرداند. ما باید با او همکاری کنیم."
اظهارات آقای مشرف در زمینه رویکرد سیاسی و نظامی پاکستان در قبال دولت حامد کرزی، بیان واقعیت یا به تعبیری اعتراف به اتهاماتی است که بارها از سوی مقام های مختلف امنیتی و سیاسی افغانستان بر علیه پاکستان مطرح شده است؛ اما مواضع وی در زمینه همکاری پاکستان با اشرف غنی، از آنجا که آقای مشرف دیگر، هیچ سمت سیاسی یا نظامی ندارد، بیشتر توصیه هایی است که به دولت کنونی مسلط بر اسلام آباد می شود.
با این حال، به نظر می رسد پاکستان به رهبری نواز شریف نیز نسبت به دوره کرزی، روابط گرم تری را با افغانستان آغاز کرده است.
کارشناسان می گویند که به نظر می رسد پاکستان تضمین های لازم در زمینه عدم تمایل روابط افغانستان به سمت هند را به دست آورده و بر همین اساس، در تلاش است با گسترش نفوذ خود در افغانستان، زمینه های توسعه روابط این کشور با هند را تحت الشعاع قرار دهد.
پاکستان بارها از ایجاد کنسولگری‌های هند در شهرهای قندهار، خوست و جلال آباد انتقاد کرده و ادعا نموده که هند مشغول تحریک گروه های جدایی‌طلب پاکستان از راه افغانستان است.
اماکن دیپلماتیک هند در افغانستان بارها هدف حملات خونین انتحاری قرار گرفته که اکنون مشخص می شود از سوی پاکستان و به وسیله طالبان انجام شده است.
همچنین تصور می شود قتل های زنجیره ای رهبران جهادی مخالف طالبان در افغانستان نیز کار حلقات جاسوسی پاکستان به منظور مبارزه با استیلای غیر پشتون ها بر دستگاه سیاسی افغانستان بوده است.
پاکستان از نخستین کشورهایی بود که آقای غنی به آن سفر کرد و چندبار هم میزبان مقامات نظامی و غیرنظامی پاکستان در کابل بود.
این در حالی است که آقای غنی تاکنون به هند سفر نکرده است.
در پاکستان هم نشانه‌های تغییر پس از حمله طالبان پاکستان به مکتب نظامی پیشاور در دسامبر سال گذشته دیده می‌شود و دولت و احزاب سیاسی این کشور گام‌هایی برای همکاری و هماهنگی با افغانستان برداشته اند.
با این حساب، شماری از کارشناسان با اشاره به اعترافات پرویز مشرف در زمینه استفاده ابزاری پاکستان از طالبان در ۱۴ سال گذشته بر علیه حامد کرزی، اقوام غیر پشتون و هند و همچنین بهبود نسبی نگاه پاکستان نسبت به افغانستان به رهبری اشرف غنی، پیش بینی می کنند، از این پس، شاهد حمله های تروریستی کمتری از سوی طالبان باشیم و اگر آقای غنی بیش از این بخواهد روابط خارجی افغانستان را در نسبت بین هند و پاکستان به سمت اسلام آباد متمایل کند، احتمال اعلام تاریخ انقضای طالبان نیز منتفی نیست.
این نخستین اعتراف صریح یکی از بلندپایه ترین مقام های سابق ارتش و حکومت پاکستان در حمایت این کشور از تروریزم است.
مشرف که روزگاری فرمانده ارتش پاکستان بود و به دنبال یک کودتای نظامی، به قدرت دست یافت، بدون تردید بیش از هر کس دیگری از میزان نقش حکومت، ارتش و آی اس آی پاکستان در حمایت از تروریزم و طالبان در افغانستان آگاه است و همین امر، اظهارات او را باورپذیر و پراهمیت می سازد.
آقای مشرف که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ عهده دار رهبری نظامی و غیرنظامی پاکستان بود، در گفتگو با روزنامه گاردین چاپ انگلیس گفته که پاکستان به این دلیل اقدام به حمایت و پرورش طالبان کرد که دولت حامد کرزی تحت سیطره «غیر پشتون ها» قرار داشت و آنها به هند رقیب دیرینه پاکستان نزدیک بودند.
از این بخش از اظهار نظر فرمانده ارتش و دیکتاتور نظامی پیشین پاکستان، مشخص می شود که افغانستان از دیرباز تاکنون قربانی جنگ نیابتی پاکستان علیه هند بوده است.
از سوی دیگر، این نیز به آسانی قابل درک است که پاکستان، از اساس با وحدت ملی در افغانستان مخالف است و یکی از اصلی ترین مدافعان کسانی که قومیت بزرگ پشتون را «صاحب» و «مالک» اصلی افغانستان می دانند و سایر اقوام کشور را «بیگانه» قلمداد می کنند و بر حاکمیت بلامنازع و انحصاری پشتون ها تاکید می کنند نیز پاکستان است.
البته این هرگز بدین معنا نیست که پاکستان به افغانستانی که با یک حاکمیت تمام پشتون اداره شود، نگاهی دوستانه و برادرانه دارد. پاکستان به این ترتیب، نشان می دهد که همواره به پشتون ها و کلیت مساله قومیت در افغانستان، نگاه ابزاری دارد و تصور می کند اگر یک حکومت پشتون، در رأس همه امور باشد، آنگاه اهداف سلطه جویانه این کشور در افغانستان بهتر عملی خواهد شد.
جنرال مشرف در ادامه این گفتگو در توضیح این موضوع، می گوید:«مسلما ما در جستجوی گروه هایی بودیم که بتوانند با این اقدام هند علیه پاکستان برخورد کنند. اینجاست که وظیفه استخبارات مطرح می شود. استخبارات (پاکستان) با طالبان در تماس بود و قطعا هم باید در تماس باشد.»
این در حالی است که به عقیده کارشناسان، هند هیچگاه سعی نکرده است از طریق دست ابزار قرار دادن اقوام غیر پشتون افغانستان، در کشور ما بر علیه پاکستان، جنگ نیابتی راه اندازی کند و به این ترتیب، از نقش و تاثیرگذاری پاکستان در امور افغانستان بکاهد.
گرمای رابطه هند و افغانستان در زمان حامد کرزی، پیش از اینکه به زعم پاکستان، معلول سلطه اقوام غیر پشتون هوادار هند باشد، برآیند سیاست های خصمانه پاکستان در قبال افغانستان بود.
حامد کرزی، ۱۹ بار به پاکستان سفر کرد؛ تا به مقام های آن کشور بگوید که یک افغانستان امن، باثبات و آرام، به نفع آن کشور است و پاکستان می تواند در این راستا به کابل کمک کند؛ اما تصور از بنیاد باطل همسایه جنوبی، هرگز اجازه نداد کرزی یکبار برای همیشه با دستی پر از اسلام آباد به کابل برگردد.
مشرف در ادامه مصاحبه خود می گوید اکنون زمان آن فرارسیده که با اشرف غنی؛ رئیس جمهوری جدید افغانستان "همکاری کامل" صورت گیرد؛ زیرا به باور او آقای غنی "آخرین امید برای صلح در منطقه است."
ناظران از آقای غنی به عنوان کسی یاد می کنند که برخلاف کرزی، پاکستان را عامل تمام بدبختی های کشور نمی داند؛ اما همزمان تلاش می کند با جلب نظر آن کشور در زمینه گفتگوهای صلح و... رویکرد نزدیکی به پاکستان حتی به قیمت سردی نسبی رابطه با هند را تقویت کند.
به همین دلیل، به باور کارشناسان، خوش بینی مشرف و کلیه سیاستمردان مؤثر در تصمیم گیری ها و رویکردهای سیاسی و نظامی اسلام آباد در برابر کابل، بی سبب نیست.
پاکستان امیدوار است بتواند با واداشتن کابل به تبعیت از سیاست های خود، رویکردهایش در زمینه توسعه سلطه و نفوذ خود در افغانستان را به پیش ببرد.
از قضا دولت وحدت ملی به رهبری اشرف غنی نیز تاکنون نسبت به این امر، انعطاف نشان داده و همین امر، سبب برانگیخته شدن حس خوش بینی افرادی مانند مشرف شده است.
رئیس جمهوری سابق پاکستان در این مصاحبه مدعی شده است:"حامد کرزی علیه پاکستان کار می کرد و ما هم علیه منافع او کار می کردیم. مسلما ما باید منافع خود را حفظ می کردیم؛ اما اشرف غنی در تلاش است تا تعادل را به افغانستان برگرداند. ما باید با او همکاری کنیم."
اظهارات آقای مشرف در زمینه رویکرد سیاسی و نظامی پاکستان در قبال دولت حامد کرزی، بیان واقعیت یا به تعبیری اعتراف به اتهاماتی است که بارها از سوی مقام های مختلف امنیتی و سیاسی افغانستان بر علیه پاکستان مطرح شده است؛ اما مواضع وی در زمینه همکاری پاکستان با اشرف غنی، از آنجا که آقای مشرف دیگر، هیچ سمت سیاسی یا نظامی ندارد، بیشتر توصیه هایی است که به دولت کنونی مسلط بر اسلام آباد می شود.
با این حال، به نظر می رسد پاکستان به رهبری نواز شریف نیز نسبت به دوره کرزی، روابط گرم تری را با افغانستان آغاز کرده است.
کارشناسان می گویند که به نظر می رسد پاکستان تضمین های لازم در زمینه عدم تمایل روابط افغانستان به سمت هند را به دست آورده و بر همین اساس، در تلاش است با گسترش نفوذ خود در افغانستان، زمینه های توسعه روابط این کشور با هند را تحت الشعاع قرار دهد.
پاکستان بارها از ایجاد کنسولگری‌های هند در شهرهای قندهار، خوست و جلال آباد انتقاد کرده و ادعا نموده که هند مشغول تحریک گروه های جدایی‌طلب پاکستان از راه افغانستان است.
اماکن دیپلماتیک هند در افغانستان بارها هدف حملات خونین انتحاری قرار گرفته که اکنون مشخص می شود از سوی پاکستان و به وسیله طالبان انجام شده است.
همچنین تصور می شود قتل های زنجیره ای رهبران جهادی مخالف طالبان در افغانستان نیز کار حلقات جاسوسی پاکستان به منظور مبارزه با استیلای غیر پشتون ها بر دستگاه سیاسی افغانستان بوده است.
پاکستان از نخستین کشورهایی بود که آقای غنی به آن سفر کرد و چندبار هم میزبان مقامات نظامی و غیرنظامی پاکستان در کابل بود.
این در حالی است که آقای غنی تاکنون به هند سفر نکرده است.
در پاکستان هم نشانه‌های تغییر پس از حمله طالبان پاکستان به مکتب نظامی پیشاور در دسامبر سال گذشته دیده می‌شود و دولت و احزاب سیاسی این کشور گام‌هایی برای همکاری و هماهنگی با افغانستان برداشته اند.
با این حساب، شماری از کارشناسان با اشاره به اعترافات پرویز مشرف در زمینه استفاده ابزاری پاکستان از طالبان در ۱۴ سال گذشته بر علیه حامد کرزی، اقوام غیر پشتون و هند و همچنین بهبود نسبی نگاه پاکستان نسبت به افغانستان به رهبری اشرف غنی، پیش بینی می کنند، از این پس، شاهد حمله های تروریستی کمتری از سوی طالبان باشیم و اگر آقای غنی بیش از این بخواهد روابط خارجی افغانستان را در نسبت بین هند و پاکستان به سمت اسلام آباد متمایل کند، احتمال اعلام تاریخ انقضای طالبان نیز منتفی نیست.
