عقب نشینی بی سروصدای کشورهای عربی در قبال دمشق

بعد از گذشت سه سال از توطئه جبهه غربی عربی علیه نظام سوریه و مقاومت دمشق، اکنون زمزمه های تغییر و عقب نشینی در رویکردهای برخی کشورهای عربی شنیده می شود. 
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از شبکه خبر ایران، کویت آماده شده تا سفارت سوریه را در این کشور بازگشایی کند و از این طریق مقامات کویتی قصد دارند روابط خود را با بشار اسد رئیس جمهوری سوریه بهبود بخشند.
 دولت کویت به سه تن از دیپلومات‌های سوریه ویزا داده و این سه دیپلومات عملاً نیز وارد خاک کویت شده‌اند و تلاش‌ها برای بازگشایی و عادی سازی روابط بین دمشق و کویت آغاز شده است.

 اتحادیه عرب بعد از مشاهده تلاش دولت کویت برای بازگشایی سفارت سوریه در این کشور از تکرار چنین تلاش‌هایی از سوی دیگر کشورهای عرب برای از سرگیری روابط با دمشق نگران است.
  اکنون این پرسش مطرح است: آیا دیگر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس هم همین مسیر را در پی خواهند گرفت؟ و آیا دولت عربستان سعودی نیز سرانجام چنین راه‌حلی را برای عادی سازی روابط خود با دولت سوریه در پیش می‌گیرد؟ و اصولاً دولت‌مردان کویت به چه دلیل این تصمیم را گرفته‌اند و با چه انگیزه‌ای چنین کردند؟ 

با نزدیک شدن بحران سوریه به سال چهارم خود و حمایت همه جانبه حامیان دمشق از جمله ایران و روسیه و از طرفی تغییر نگرش و اولویت دولت امریکا در سرنگونی نظام سوریه و انتقال به مرحله تضعیف آن و پس از آن هم تلاش امریکا برای تمرکز در خصوص نابودی گروه‌های تندرو و در رأس آنها "داعش" باعث شد تا دولت کویت تصمیم به تجدید نظر و بازنگری در سیاست‌های خود در قبال مسئله سوریه بگیرد و برای بازگشایی مجدد سفارت این کشور در کویت اقدام کند.

بی‌شک نبیل العربی دبیرکل اتحادیه عرب با شنیدن این خبر و دیدن این تلاش‌های دولت کویت دچار افسردگی شده است! چرا که خواندن و دیدن این خبر برای وی چنین عوارضی خواهد داشت،‌ همچنین اکنون خبرها از این حکایت دارد که دبیرکل اتحادیه عرب در واقع نوک پیکان مربوط به تلاش‌های صورت گرفته برای قطع روابط برخی از کشورهای عربی و متوقف کردن عضویت دولت سوریه در این اتحادیه به‌خواست برخی از کشورهای بانفوذ عرب حوزه خلیج فارس بوده است، وی خود تصمیم مربوط به فراخواندن سفرا و بستن سفارتخانه‌های این کشورها در سوریه را صادر کرده بود، وی مانند سایرینی است که فکر می‌کردند نظام سوریه تاب و توان مقاومت و ایستادگی را ندارد،‌ در آن زمان این هجمه عربی از سوی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و مصر با اموال و سلاح این کشورها برای سرنگونی نظام سوریه آغاز شده بود.

کشورهای عرب حوزه خلیج فارس در شیوه تغییر موضع دیپلوماتیک خود شیوه و شگرد خاص خود را در پیش می‌گیرند، این سیاست و شگرد در صبر و اقدامات تدریجی خلاصه می‌شود و بعد از آن رفته رفته مواضع قبلی خود را در قبال یک موضوع به‌خصوص تغییر می‌دهند و پس از آن آبها به مسیر قبلی خود بازمی‌گردند و جریان می‌یابند.
البته اخبار مطبوعاتی حکایت از این دارد که شماری از فرستادگان اماراتی به دمشق سفر کرده بودند و برای بشار اسد رئیس جمهوری این کشور حامل پیام‌هایی بوده‌اند. دولت تونس هم به‌صورت موازی روابط دیپلوماتیک خود را با سوریه عادی کرده است.
اکنون این سؤال بسیار مهم و جدی مطرح است: آیا دولت‌مردان و مقامات سوریه این اشتباه بزرگ دیگر کشورها را می‌توانند فراموش کنند، و آیا آنها حاضر خواهند بود از این تقصیر و اشتباه گذشت کنند؟ چرا که اشتباه بزرگی در حق نظام و ملت سوریه مرتکب شده‌اند، اگر بخششی صورت گیرد نشان از بزرگی دارد.