کمیشنر امور حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون در وزارت خارجه روسیه گفته است که زندان گوانتانامو باید هرچه زودتر بسته شود.
براساس گزارش خبرگزاری ایتارتاس روسیه، کونستانتین دولگوف همراه با مقام های وزارت دادگستری و دادستانی کل روسیه به روز شنبه از این زندان دیدار کردند.
در حال حاضر یک تبعه روسی در این زندان به سر می برد.
او راویل مینکازوف نام دارد.
مقام های روسی هنگام دیدار از زندان گوانتانامو با مینکازوف نیز ملاقات کردند.
او در سال ۲۰۰۲ میلادی توسط ماموران امنیتی امریکا دستگیر شد.
مینکازوف در خانه یک فرد در پاکستان که گفته شده با القاعده رابطه داشت دستگیر و به زندان گوانتانامو منتقل شد.
هیات روسیه در این دیدار با مقام های وزارت های دفاع، خارجه و عدلیه امریکا نیز گفتگو کرده اند.
این درخواست روسیه در حالی مطرح می شود که در دوره پس از سقوط شوروی پیشین و استقرار و استیلای بلامنازع امریکا به مثابه قدرت یکه تاز جهان بر سرنوشت همه دنیا، این ایالات متحده بوده است که در زمینه رعایت حقوق بشر برای دیگر کشورها خط و نشان کشیده و حتی براساس این ادعای بزرگ و البته غیر واقعی، بسیاری از کشورها را مورد تعزیر و تحریم قرار داده است.
در این میان، رقبای سیاسی و استراتژیک امریکا در سراسر جهان یکی از مهم ترین اهداف امریکا در این ادعاها بوده اند.
روسیه نیز بدون شک از این امر در امان نبوده است؛ اما این بار این روس ها هستند که روی یکی از شرم آورترین پرونده های حقوق بشری امریکا انگشت گذارده و زندانی بودن یک تبعه روسی در گوانتاناتو در این میان، بهانه مناسبی را در اختیار روس ها قرار داده است؛ تا از امریکا بخواهند که این پرونده ننگین را به کلی ببندد و زندانیان گوانتانامو را که سال هاست تحت بدترین و غیر انسانی ترین نوع شکنجه ها بدون دستیابی به کمترین امتیاز حقوقی مانند حق انتخاب وکیل، حق برپایی یک دادگاه مدنی و عادلانه، حق دسترسی به نهادهای مدافع حقوق زندانیان و... در خلیج گوانتانامو در کوبا زندانی اند؛ بدون آنکه آینده آنها مشخص باشد.
روس ها با استفاده از این نقطه ضعف، یکبار دیگر جهانیان و وجدان های بیدار را متوجه دوگانه رفتاری و تناقض های برخورد امریکا با مقوله حقوق بشر کرده و به این ترتیب در میدان گوانتانامو به مصاف ایالات متحده رفته اند.
البته این نخستین دوئل دو جانبه امریکا و روسیه نیست؛ پیش از این نیز روس ها بارها زور خویش را با ورود به قلمروهای ممنوعه ابرقدرت یکه تاز جهان آزموده و سعی کرده اند نشان دهند که دیگر تاریخ مصرف جهان تک قطبی به پایان رسیده و سرنوشت جامعه بشری نیازمند تدبیر مشارکتی بسیاری از قدرت ها و خرده قدرت هایی است که تاکنون یا حاشیه نشین بوده اند و یا پیرو بی چون و چرای اوامر و فرمان های امریکا.
روس ها یکبار این چانس را در بازی سوریه آزمودند و اکنون در آستانه برگزاری نشست ژنو ۲ ثمره آن را به خوبی شاهد اند.
به باور بسیاری از تحلیلگران، تا اینجای کار برنده اصلی نبرد سوریه، روس ها هستند؛ نه امریکایی ها.
ماجرای جنجال برانگیز اسنودن و اعطای پناهندگی سیاسی به وی از سوی ولادیمیر پوتین نیز بخشی دیگر از رقابت هایی است که روسیه طی سال های اخیر سعی کرده است از طریق آنها به امریکا این پیام را برساند که آفتاب قدرت غربی در حال افول و غروب است و جهان برای ظهور ابرقدرت یا ابرقدرت های تازه ای آماده می شود که ممکن است روسیه به رهبری پوتین؛ یا تزار مدرن، یکی از آنها باشد.
این بدون شک برای امریکا حامل پیام ناخوشایندی است.
در ماجرای گوانتانامو نیز به نظر می رسد روس ها به موقع و از مسیر درستی وارد شده اند و انتظار نمی رود با شکست مواجه شوند؛ زیرا این ماجرا یکی از سیاه ترین پرونده های حقوق بشری امریکاست که مورد انتقادهای گسترده ای در سطح جهان مواجه است؛ بنابراین، روسیه در این دوئل نیز تنها نخواهد ماند.
براساس گزارش خبرگزاری ایتارتاس روسیه، کونستانتین دولگوف همراه با مقام های وزارت دادگستری و دادستانی کل روسیه به روز شنبه از این زندان دیدار کردند.
در حال حاضر یک تبعه روسی در این زندان به سر می برد.
او راویل مینکازوف نام دارد.
مقام های روسی هنگام دیدار از زندان گوانتانامو با مینکازوف نیز ملاقات کردند.
او در سال ۲۰۰۲ میلادی توسط ماموران امنیتی امریکا دستگیر شد.
مینکازوف در خانه یک فرد در پاکستان که گفته شده با القاعده رابطه داشت دستگیر و به زندان گوانتانامو منتقل شد.
هیات روسیه در این دیدار با مقام های وزارت های دفاع، خارجه و عدلیه امریکا نیز گفتگو کرده اند.
این درخواست روسیه در حالی مطرح می شود که در دوره پس از سقوط شوروی پیشین و استقرار و استیلای بلامنازع امریکا به مثابه قدرت یکه تاز جهان بر سرنوشت همه دنیا، این ایالات متحده بوده است که در زمینه رعایت حقوق بشر برای دیگر کشورها خط و نشان کشیده و حتی براساس این ادعای بزرگ و البته غیر واقعی، بسیاری از کشورها را مورد تعزیر و تحریم قرار داده است.
در این میان، رقبای سیاسی و استراتژیک امریکا در سراسر جهان یکی از مهم ترین اهداف امریکا در این ادعاها بوده اند.
روسیه نیز بدون شک از این امر در امان نبوده است؛ اما این بار این روس ها هستند که روی یکی از شرم آورترین پرونده های حقوق بشری امریکا انگشت گذارده و زندانی بودن یک تبعه روسی در گوانتاناتو در این میان، بهانه مناسبی را در اختیار روس ها قرار داده است؛ تا از امریکا بخواهند که این پرونده ننگین را به کلی ببندد و زندانیان گوانتانامو را که سال هاست تحت بدترین و غیر انسانی ترین نوع شکنجه ها بدون دستیابی به کمترین امتیاز حقوقی مانند حق انتخاب وکیل، حق برپایی یک دادگاه مدنی و عادلانه، حق دسترسی به نهادهای مدافع حقوق زندانیان و... در خلیج گوانتانامو در کوبا زندانی اند؛ بدون آنکه آینده آنها مشخص باشد.
روس ها با استفاده از این نقطه ضعف، یکبار دیگر جهانیان و وجدان های بیدار را متوجه دوگانه رفتاری و تناقض های برخورد امریکا با مقوله حقوق بشر کرده و به این ترتیب در میدان گوانتانامو به مصاف ایالات متحده رفته اند.
البته این نخستین دوئل دو جانبه امریکا و روسیه نیست؛ پیش از این نیز روس ها بارها زور خویش را با ورود به قلمروهای ممنوعه ابرقدرت یکه تاز جهان آزموده و سعی کرده اند نشان دهند که دیگر تاریخ مصرف جهان تک قطبی به پایان رسیده و سرنوشت جامعه بشری نیازمند تدبیر مشارکتی بسیاری از قدرت ها و خرده قدرت هایی است که تاکنون یا حاشیه نشین بوده اند و یا پیرو بی چون و چرای اوامر و فرمان های امریکا.
روس ها یکبار این چانس را در بازی سوریه آزمودند و اکنون در آستانه برگزاری نشست ژنو ۲ ثمره آن را به خوبی شاهد اند.
به باور بسیاری از تحلیلگران، تا اینجای کار برنده اصلی نبرد سوریه، روس ها هستند؛ نه امریکایی ها.
ماجرای جنجال برانگیز اسنودن و اعطای پناهندگی سیاسی به وی از سوی ولادیمیر پوتین نیز بخشی دیگر از رقابت هایی است که روسیه طی سال های اخیر سعی کرده است از طریق آنها به امریکا این پیام را برساند که آفتاب قدرت غربی در حال افول و غروب است و جهان برای ظهور ابرقدرت یا ابرقدرت های تازه ای آماده می شود که ممکن است روسیه به رهبری پوتین؛ یا تزار مدرن، یکی از آنها باشد.
این بدون شک برای امریکا حامل پیام ناخوشایندی است.
در ماجرای گوانتانامو نیز به نظر می رسد روس ها به موقع و از مسیر درستی وارد شده اند و انتظار نمی رود با شکست مواجه شوند؛ زیرا این ماجرا یکی از سیاه ترین پرونده های حقوق بشری امریکاست که مورد انتقادهای گسترده ای در سطح جهان مواجه است؛ بنابراین، روسیه در این دوئل نیز تنها نخواهد ماند.
