«عمر» تنها سرمایه واقعی هر انسان در طول حیات اوست و سازندگان بازی تلگرامی همستر کامبت که این روزها از آن زیاد صحبت می‌شود نیز با استفاده از تحریک حرص و ولع انسان‌ها بخصوص نوجوانان و جوانان، به دنبال کنترول زمان بازی‌کنندگان و هدر دادن عمر آنان و نگهداری و ازدیاد کاربران خود می‌باشند.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۲۲ جوزا ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۵۰
کد مطلب : 291830
سیدضامن‌علی چاوشی/ قاعده درآمد سازندگان برنامه‌های دیجیتالی، متکی و مبتنی بر تعداد کاربران عضو در آنان و همچنان میزان حضور کاربران در استفاده از آن برنامه‌هاست.
هدف سازندگان بازی همستر کامبت در برنامه تلگرام نیز که از تحریک و تحریص ولع و طمع کاربران این برنامه بهره می‌برند، متمرکز روی دو بخش عمده می‌باشد:
۱- کنترول زمان بازی‌کنندگان این بازی.
۲- افزایش درآمد صاحبان این برنامه با نگهداشتن کاربرانش.
مطابق با فتوای برخی از مراجع تقلید، تکلیف اکثریت معتقدان و متدینان، قبل از بسط مبحث در این مقاله معلوم و مشخص است و با صدور فتوای آیات عظام به جایز نبودن درآمد از این بازی‌ها، لازم به نظر نمی‌رسد که تا آخر این مقاله را مطالعه کنند.
ادامه سخن مقاله متوجه آن عده از دوستانی است که حِرص آنان به غلیان آمده و به سادگی از کنار این‌گونه درآمد‌ها عبور نمی‌کنند.
اما آیا این کاربران متوجه هستند که زمان و فرصتی را که تحت عنوان عمر برای ما عطیه گردیده است چگونه باید مصرف نمود و چه افعال و کرداری می‌تواند بها و ارزش این هبه و هدیه گران‌بهای الهی واقع شود؟
از آنجا که انسان منزوج با خصیصه‌های ذاتی حیوانی می‌باشد و امیال نفسانی او قابلیت تحریک، ترغیب و نمو را دارد، ساختارهای اقتصادی امپریالیستی و سرمایه‌داری معاصر، بیشترین بهره‌وری را از غلیان‌سازی و جوشش این خصائص برده و با نوید‌های کاذب و فریبنده زمینه استحمار اغواشدگان را بدست می‌آورند.
تحریک کشش‌های نفسانی انسان، قوه عاقله را تضعیف و ویژگی‌های خرد ورزی بشر را منفعل می‌سازد، این مقوله را پاردایم‌های نظری قرآنی و فلاسفه غرب نیز تأیید و تصدیق می‌نمایند.
در همین راستا تحریک کشش‌های نفسانی در قرآن کریم به پیروی و اطاعت از هوای نفس یاد شده و فلاسفه غرب نیز آن را سلطه ابعاد غیر خردمندی بر بعد خردمند انسان یاد می‌کنند.
از این رو ساختارهای مکاتب سرمایه‌داری به این مهم پی برده‌اند و آگاه شده‌اند که با به جوشش در آوردن امیال نفسانی انسان‌ها می‌شود بر آنان تسلط یافت و با کنترول آنان بهره‌وری مطلوب خود را از آن‌ها نمود.
البته لازم به ذکر است که مجموعه مبانی فکری مکاتب اقتصادی بشر نیز با ابتناء بر همین قاعده "حرص، ولع و طمع " استوار است.
به همین دلیل است که بازی کنندگان بازی همستر کامبت دقیقا دست‌خوش ترفند صاحبان این برنامه تلگرامی شده‌اند، آنان به هوای رسیدن به پول، زمان خودشان را مصرف می‌کنند.
به راستی مصرف کردن زمان برای چه چیزی مجاز است؟
طبق آیات و روایات، انسان‌ها خلق نشدند مگر جز برای عبادت و همچنان در سیره ائمه معصومین (ع) خدمت به خلق الله، از افضل عبادات است.
طول عمر انسان، مخصوص عبادت است و همچنین ارائه خدمات به جامعه بشری، اما چگونگی عرضه خدمات، اصل و اساس این مسئله است. حالا ممکن است برای امرار معاش در مقابل عرضه خدمات دریافت مادی و پولی نیز صورت بگیرد اما بهای عرضه خدمات، هرگز با پول قابل مقایسه نیست.
حضور در بازی همستر کامبت چه نوع خدماتی را به جامعه عرضه می‌کند؟
آیا مصرف نمودن «عمر» که اساسی‌ترین و اصلی‌ترین سرمایه انسان است در ازای حضور بدون خدمات چگونه می‌تواند دلیل موجه واقع شود، به جز «اطاعت از هوای نفس؟»
مادامی‌که خروجی فعالیت انسان منهای دریافت مادی پوچ و آبزورد باشد، عمر انسان در انجام آن عمل عبث گردیده و هرگز تضییع آن قابل جبران نخواهد بود.
مشت نمونه خروار: معماری که عمارت اعمار می‌کند اگر پولی دریافت نکند نتیجه عملش ساختن سر پناهی است که جامعه از آن مستفید می‌شود و قطعا بهای این خدمت وی نزد پرودگار محفوظ خواهد بود.
طبیبی که مرض معالجه می‌کند نیز به همان صورت، معلم، مکانیک، قاضی، طراح و خلاصه مجموعه خدماتی‌که در جامعه وجود دارد منهای درامد پولی مفاد و معنای بیشتر از پول نیز دارد و آن بهای آن عمل است که بالاتر از دریافت‌های مادی و پولی آن می‌باشد.
اما در بازی‌های همستر کامبت و امثالهم که با تحریک طمع بشر، نوید‌های کذب داده آنان را اغوا و سپس با تضییع زمان آنان، آن‌ها را مسخ و مدحور و خودشان را فربه و فربه‌تر می‌سازند، هیچ‌گونه عرضه خدماتی انجام نمی‌گیرد.
بنابر این است که در آخرالزمان که اکثر علایم ظهور به وقوع پیوسته است، برای آحاد ولایت‌مداران و رهروان و محبان مهدی موعود (عج) توصیه می‌گردد تا از اسراف همه چیز بپرهیزند و علی الخصوص از اسراف «زمان»!
هدف سازندگان بازی همستر کامبت در برنامه تلگرام نیز که از تحریک و تحریص ولع و طمع کاربران این برنامه بهره می‌برند، متمرکز روی دو بخش عمده می‌باشد:
۱- کنترول زمان بازی‌کنندگان این بازی.
۲- افزایش درآمد صاحبان این برنامه با نگهداشتن کاربرانش.
مطابق با فتوای برخی از مراجع تقلید، تکلیف اکثریت معتقدان و متدینان، قبل از بسط مبحث در این مقاله معلوم و مشخص است و با صدور فتوای آیات عظام به جایز نبودن درآمد از این بازی‌ها، لازم به نظر نمی‌رسد که تا آخر این مقاله را مطالعه کنند.
ادامه سخن مقاله متوجه آن عده از دوستانی است که حِرص آنان به غلیان آمده و به سادگی از کنار این‌گونه درآمد‌ها عبور نمی‌کنند.
اما آیا این کاربران متوجه هستند که زمان و فرصتی را که تحت عنوان عمر برای ما عطیه گردیده است چگونه باید مصرف نمود و چه افعال و کرداری می‌تواند بها و ارزش این هبه و هدیه گران‌بهای الهی واقع شود؟
از آنجا که انسان منزوج با خصیصه‌های ذاتی حیوانی می‌باشد و امیال نفسانی او قابلیت تحریک، ترغیب و نمو را دارد، ساختارهای اقتصادی امپریالیستی و سرمایه‌داری معاصر، بیشترین بهره‌وری را از غلیان‌سازی و جوشش این خصائص برده و با نوید‌های کاذب و فریبنده زمینه استحمار اغواشدگان را بدست می‌آورند.
تحریک کشش‌های نفسانی انسان، قوه عاقله را تضعیف و ویژگی‌های خرد ورزی بشر را منفعل می‌سازد، این مقوله را پاردایم‌های نظری قرآنی و فلاسفه غرب نیز تأیید و تصدیق می‌نمایند.
در همین راستا تحریک کشش‌های نفسانی در قرآن کریم به پیروی و اطاعت از هوای نفس یاد شده و فلاسفه غرب نیز آن را سلطه ابعاد غیر خردمندی بر بعد خردمند انسان یاد می‌کنند.
از این رو ساختارهای مکاتب سرمایه‌داری به این مهم پی برده‌اند و آگاه شده‌اند که با به جوشش در آوردن امیال نفسانی انسان‌ها می‌شود بر آنان تسلط یافت و با کنترول آنان بهره‌وری مطلوب خود را از آن‌ها نمود.
البته لازم به ذکر است که مجموعه مبانی فکری مکاتب اقتصادی بشر نیز با ابتناء بر همین قاعده "حرص، ولع و طمع " استوار است.
به همین دلیل است که بازی کنندگان بازی همستر کامبت دقیقا دست‌خوش ترفند صاحبان این برنامه تلگرامی شده‌اند، آنان به هوای رسیدن به پول، زمان خودشان را مصرف می‌کنند.
به راستی مصرف کردن زمان برای چه چیزی مجاز است؟
طبق آیات و روایات، انسان‌ها خلق نشدند مگر جز برای عبادت و همچنان در سیره ائمه معصومین (ع) خدمت به خلق الله، از افضل عبادات است.
طول عمر انسان، مخصوص عبادت است و همچنین ارائه خدمات به جامعه بشری، اما چگونگی عرضه خدمات، اصل و اساس این مسئله است. حالا ممکن است برای امرار معاش در مقابل عرضه خدمات دریافت مادی و پولی نیز صورت بگیرد اما بهای عرضه خدمات، هرگز با پول قابل مقایسه نیست.
حضور در بازی همستر کامبت چه نوع خدماتی را به جامعه عرضه می‌کند؟
آیا مصرف نمودن «عمر» که اساسی‌ترین و اصلی‌ترین سرمایه انسان است در ازای حضور بدون خدمات چگونه می‌تواند دلیل موجه واقع شود، به جز «اطاعت از هوای نفس؟»
مادامی‌که خروجی فعالیت انسان منهای دریافت مادی پوچ و آبزورد باشد، عمر انسان در انجام آن عمل عبث گردیده و هرگز تضییع آن قابل جبران نخواهد بود.
مشت نمونه خروار: معماری که عمارت اعمار می‌کند اگر پولی دریافت نکند نتیجه عملش ساختن سر پناهی است که جامعه از آن مستفید می‌شود و قطعا بهای این خدمت وی نزد پرودگار محفوظ خواهد بود.
طبیبی که مرض معالجه می‌کند نیز به همان صورت، معلم، مکانیک، قاضی، طراح و خلاصه مجموعه خدماتی‌که در جامعه وجود دارد منهای درامد پولی مفاد و معنای بیشتر از پول نیز دارد و آن بهای آن عمل است که بالاتر از دریافت‌های مادی و پولی آن می‌باشد.
اما در بازی‌های همستر کامبت و امثالهم که با تحریک طمع بشر، نوید‌های کذب داده آنان را اغوا و سپس با تضییع زمان آنان، آن‌ها را مسخ و مدحور و خودشان را فربه و فربه‌تر می‌سازند، هیچ‌گونه عرضه خدماتی انجام نمی‌گیرد.
بنابر این است که در آخرالزمان که اکثر علایم ظهور به وقوع پیوسته است، برای آحاد ولایت‌مداران و رهروان و محبان مهدی موعود (عج) توصیه می‌گردد تا از اسراف همه چیز بپرهیزند و علی الخصوص از اسراف «زمان»!
avapress.com/vdcae6nuw49noa1.k5k4.html
تگ ها
پربازدیدترین
