بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) در گزارشی اعلام کرده که حتی در صورت توافق صلح با طالبان، جنگ در افغانستان همچنان ادامه خواهد داشت.
در این گزارش آمده‌است که نیروهای امنیتی افغان پس از اینکه با طالبان صلح صورت بگیرد نیز مجبور خواهند بود با ده‌ها گروه و سازمان تروریستی بجنگند.
در این گزارش از گروه‌های القاعده و داعش به‌عنوان تهدیدهای جدی برای امنیت افغانستان یاد شده و سیگار هشدار داده که افغانستان همچنان با خطر سازمان‌های متعدد افراط‌گرا روبه‌رو خواهد بود.
در این گزارش همچنین آمده که حتی اگر مذاکرات قطر به یک توافق صلح بیانجامد، افغانستان همچنان نیازمند آمادگی برای محافظت از مردم در برابر تهدیدهای داخلی و بیرونی است.
قطع رابطه طالبان با گروه‌های تروریستی جهانی و تضمین اینکه پس از توافق صلح خطری از افغانستان متوجه امریکا و متحدانش نیست، یکی از چهار موضوع مذاکرات خلیلزاد با طالبان است.
علیرغم خوش بینی های مفرطی که پیرامون صلح امریکا با طالبان، در افغانستان ایجاد شده، ناظران نیز داده های گزارش تازه سیگار را تأیید می کنند و می گویند که صلح امریکا و جنگ افغانستان، واقعیت هایی است که پس از توافق با طالبان نیز ادامه پیدا خواهد کرد.
اینکه طالبان حاضر به گفتگوی مستقیم با دولت افغانستان نیستند و اصولا آن را به عنوان نماینده مشروع مردم افغانستان به رسمیت نمی شناسند، خود بیانگر آن است که صلحی که قرار است با آن گروه منعقد شود، یک صلح یکجانبه امریکایی خواهد بود که تغییری در وضعیت امنیتی افغانستان ایجاد نخواهد کرد؛ زیرا وقتی طالبان، دولت را به رسمیت نمی شناسند، این امر دو پیامد بیشتر ندارد؛ یا اینکه دولت کنونی پس از صلح امریکا با آن گروه، حذف و منحل می شود و جای آن را یک دولت برآمده از دل گروه طالبان می گیرد و یا آآنکه با رفتن امریکا، جنگ میان طالبان و دولت افغانستان ادامه می یابد.
در این میان، حتی اگر تصور کنیم که طالبان در چارچوب صلح، تن به خلع سلاح و آتش بس دایمی خواهند داد که البته بسیار بعید و دور از انتظار است که این امر واقع شود، صلح با آن گروه، لزوما صلح با ده ها گروه تروریستی فعال در افغانستان نیست. در این شکی نیست که اکثر این گروه ها با طالبان ارتباط دارند و آنها به عنوان شبکه ای واحد و هماهنگ عمل می کنند؛ اما نمی توان تصور کرد که مثلا القاعده نیز در ترکیب دولت برآمده از صلح، نقش ایفا کند!
حتی شماری از ناظران، نسبت به صلح پذیری شبکه مخوف و خطرناک حقانی هم ابراز تردید می کنند. این شبکه، بازوی نظامی گروه طالبان محسوب می شود و طی سال های گذشته، بسیاری از حمله ها و عملیات های تروریستی مرگبار و مدهش را همین گروه، در افغانستان، سازمان دهی و اجرا کرده است. بنابراین، بسیار ساده انگارانه و رویاپردازانه خواهد بود اگر تصور کنیم که صلح امریکا با طالبان، به جنگ افغانستان پایان می دهد.
از این منظر، صلح امریکا با طالبان، به یک رویای کاذب شباهت دارد که هیچ نسبتی با واقعیت های جاری و میدانی در افغانستان ندارد.
به عنوان مثال در همین رویداد امروز، اینکه طالبان در مرکز شهر کابل، حمله انتحاری و تهاجمی راه اندازی کرده و ده ها دانش آموز را زخمی می کنند و با قدرت و غرور و افتخار، مسؤولیت آن را نیز برعهده می گیرند، در حالی که در آنسو در قطر، مشغول مذاکرات صلح با نمایندگان امریکا هستند، خود نشان می دهد که صلح امریکا، صلح افغانستان نیست و جنگ پس از صلح، ادامه خواهد یافت.
افزون بر این، هم امریکا و هم دولت افغانستان، در سایه بازی تبلیغاتی با صلح، عمدا چشم خود را بر واقعیت ترسناک دیگری به نام داعش بسته اند. فرماندهان نظامی و مقام های سیاسی امریکا، مکررا نسبت به تقویت پایگاه های داعش در افغانستان، هشدار می دهند و این هشدارها در پی جدی تر شدن مذاکرات صلح امریکا با طالبان، به طرزی معنادار و پرسش برانگیز، بیشتر شده است؛ اما در عمل، هیچ برنامه ای برای سرکوب و انهدام داعش در افغانستان وجود ندارد. این نشان می دهد که پس از صلح طالبان هم جنگ جریان خواهد یافت و چه بسا این امکان وجود دارد که نیروی جنگی طالبان، جذب شبکه مرگبار داعش شود و به این ترتیب، ابعاد تازه خشونت و خونریزی آغاز گردد.
در این گزارش آمده‌است که نیروهای امنیتی افغان پس از اینکه با طالبان صلح صورت بگیرد نیز مجبور خواهند بود با ده‌ها گروه و سازمان تروریستی بجنگند.
در این گزارش از گروه‌های القاعده و داعش به‌عنوان تهدیدهای جدی برای امنیت افغانستان یاد شده و سیگار هشدار داده که افغانستان همچنان با خطر سازمان‌های متعدد افراط‌گرا روبه‌رو خواهد بود.
در این گزارش همچنین آمده که حتی اگر مذاکرات قطر به یک توافق صلح بیانجامد، افغانستان همچنان نیازمند آمادگی برای محافظت از مردم در برابر تهدیدهای داخلی و بیرونی است.
قطع رابطه طالبان با گروه‌های تروریستی جهانی و تضمین اینکه پس از توافق صلح خطری از افغانستان متوجه امریکا و متحدانش نیست، یکی از چهار موضوع مذاکرات خلیلزاد با طالبان است.
علیرغم خوش بینی های مفرطی که پیرامون صلح امریکا با طالبان، در افغانستان ایجاد شده، ناظران نیز داده های گزارش تازه سیگار را تأیید می کنند و می گویند که صلح امریکا و جنگ افغانستان، واقعیت هایی است که پس از توافق با طالبان نیز ادامه پیدا خواهد کرد.
اینکه طالبان حاضر به گفتگوی مستقیم با دولت افغانستان نیستند و اصولا آن را به عنوان نماینده مشروع مردم افغانستان به رسمیت نمی شناسند، خود بیانگر آن است که صلحی که قرار است با آن گروه منعقد شود، یک صلح یکجانبه امریکایی خواهد بود که تغییری در وضعیت امنیتی افغانستان ایجاد نخواهد کرد؛ زیرا وقتی طالبان، دولت را به رسمیت نمی شناسند، این امر دو پیامد بیشتر ندارد؛ یا اینکه دولت کنونی پس از صلح امریکا با آن گروه، حذف و منحل می شود و جای آن را یک دولت برآمده از دل گروه طالبان می گیرد و یا آآنکه با رفتن امریکا، جنگ میان طالبان و دولت افغانستان ادامه می یابد.
در این میان، حتی اگر تصور کنیم که طالبان در چارچوب صلح، تن به خلع سلاح و آتش بس دایمی خواهند داد که البته بسیار بعید و دور از انتظار است که این امر واقع شود، صلح با آن گروه، لزوما صلح با ده ها گروه تروریستی فعال در افغانستان نیست. در این شکی نیست که اکثر این گروه ها با طالبان ارتباط دارند و آنها به عنوان شبکه ای واحد و هماهنگ عمل می کنند؛ اما نمی توان تصور کرد که مثلا القاعده نیز در ترکیب دولت برآمده از صلح، نقش ایفا کند!
حتی شماری از ناظران، نسبت به صلح پذیری شبکه مخوف و خطرناک حقانی هم ابراز تردید می کنند. این شبکه، بازوی نظامی گروه طالبان محسوب می شود و طی سال های گذشته، بسیاری از حمله ها و عملیات های تروریستی مرگبار و مدهش را همین گروه، در افغانستان، سازمان دهی و اجرا کرده است. بنابراین، بسیار ساده انگارانه و رویاپردازانه خواهد بود اگر تصور کنیم که صلح امریکا با طالبان، به جنگ افغانستان پایان می دهد.
از این منظر، صلح امریکا با طالبان، به یک رویای کاذب شباهت دارد که هیچ نسبتی با واقعیت های جاری و میدانی در افغانستان ندارد.
به عنوان مثال در همین رویداد امروز، اینکه طالبان در مرکز شهر کابل، حمله انتحاری و تهاجمی راه اندازی کرده و ده ها دانش آموز را زخمی می کنند و با قدرت و غرور و افتخار، مسؤولیت آن را نیز برعهده می گیرند، در حالی که در آنسو در قطر، مشغول مذاکرات صلح با نمایندگان امریکا هستند، خود نشان می دهد که صلح امریکا، صلح افغانستان نیست و جنگ پس از صلح، ادامه خواهد یافت.
افزون بر این، هم امریکا و هم دولت افغانستان، در سایه بازی تبلیغاتی با صلح، عمدا چشم خود را بر واقعیت ترسناک دیگری به نام داعش بسته اند. فرماندهان نظامی و مقام های سیاسی امریکا، مکررا نسبت به تقویت پایگاه های داعش در افغانستان، هشدار می دهند و این هشدارها در پی جدی تر شدن مذاکرات صلح امریکا با طالبان، به طرزی معنادار و پرسش برانگیز، بیشتر شده است؛ اما در عمل، هیچ برنامه ای برای سرکوب و انهدام داعش در افغانستان وجود ندارد. این نشان می دهد که پس از صلح طالبان هم جنگ جریان خواهد یافت و چه بسا این امکان وجود دارد که نیروی جنگی طالبان، جذب شبکه مرگبار داعش شود و به این ترتیب، ابعاد تازه خشونت و خونریزی آغاز گردد.
