برای بررسی آتش سوزی روز پنج‌شنبه در دو نفتکش در دریای عمان، شورای امنیت سازمان ملل متحد پشت درهای بسته جلسه ای اضطراری برگزار کرد.
جاناتان کوهن؛ سفیر امریکا در سازمان ملل متحد که در این جلسه شرکت داشت، در پایان آن گفت امریکا به فشار اقتصادی و دیپلماتیک بر ایران ادامه می دهد.
او با تکرار سخنان وزیر امور خارجه امریکا گفت که کشورش ایران را در انفجارهای تازه مقصر می خواند و افزود ایران باید با دیپلماسی در برابر امریکا حاضر شود و "نه با ترور و انفجار نفتکش ها." اتهامی که ایران قویا رد کرده است.
پیشتر از او، مایک پومپئو؛ وزیر خارجه امریکا نیز گفته بود که کشورش با توجه به "اطلاعاتی که به دست آورده، نوع سلاح به کاررفته و پیچیدگی حملات" به این نتیجه رسیده که ایران مسؤول حملات به نفتکش ها در دریای عمان است.
نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره ایران اما بار دیگر بی نتیجه پایان یافت؛ یک شکست دیگر برای دیپلماسی ایران هراسی امریکا و دامن زدن به بحرانی مرگبار در خاور میانه. با این حال، از اظهارات مقام های امریکایی پیداست که آنها دست از تلاش برای توطئه های ضد ایرانی برنمی دارند؛ این همان چیزی است که «گروه بی» می خواهد: بنیامین نتانیاهو، جان بولتون، بن سلمان و بن زائد. آنها محور شرارت در خاور میانه هستند.
گروه بی هر روز یک توطئه تازه را سازمان دهی می کند تا در نهایت، جنگی به وقوع بپیوندد. انفجار نفتکش ها در منطقه ای که کاملا تحت سلطه امریکا است، تنها می تواند کار سنتکام باشد؛ اما سازمان دهی این سناریو و بعد نسبت دادن آن به ایران، کاری است که می تواند به هدف گروه بی یعنی راه اندازی جنگ، کمک کند.
گروه بی معلول اتحاد اعراب و اسراییل است؛ اتحادی نامتجانس که تنها یک هدف مشترک دارد: تغییر نظام ایران. آنها می خواهند رویای تغییر نظام ایران را از طریق راه اندازی جنگ، تعبیر کنند؛ اما بدون تردید، اشتباه مهلک و مرگباری را مرتکب می شوند. نتانیاهو می خواهد با پول اعراب و سلاح های امریکا، بساط ایران را برچیند و به این ترتیب، سلطه سراسری رژيم اسراییل را بر سراسر خاور میانه و دنیای اسلام گسترش دهد؛ اما او این آرمان را به گور خواهد برد؛ زیرا ممکن است اعراب حاضر به هزینه کردن برای جنگ علیه ایران باشند؛ اما امریکا هرگز زیر بار این اشتباه مرگبار نخواهد رفت.
درست به همین دلیل است که دونالد ترامپ با تمام نفرت و عصبیتی که از ایران دارد، زبان دیپلماتیک برگزیده و نخست وزیر جاپان را برای میانجیگری به تهران فرستاد.
او در نقطه مقابل گروه بی قرار دارد. با وجود آنکه مشاور امنیت ملی اش یک عنصر جنگ سالار و به شدت طرفدار جنگ به منظور تغییر نظام ایران است، ترامپ نمی خواهد وارد باتلاق جنگ با ایران شود.
بولتون مدت ها پیش در همایش مجاهدین خلق که گروهی ضد دولت ایران است، گفته بود که دولت ایران نباید ۴۰ سالگی اش را جشن بگیرد. نظام ایران و انقلاب اسلامی ۴۰ سالگی اش را هم جشن گرفت؛ اما بولتون همچنان در حسرت جنگ برای تغییر نظام ماند.
گروه بی نیز در نهایت به همین سرنوشت دچار خواهد شد؛ اما بدون تردید، تا رسیدن به این نتیجه، باید هزینه های زیادی پرداخت شود که یکی از آنها انجام سناریوهایی مانند انفجار نفتکش ها است تا سران دولت های غربی به ویژه دونالد ترامپ که مخالف جنگ هستند، به ورود به جنگی ناخواسته، ترغیب شوند.
گروه بی موفق نخواهد شد و توطئه های ضد ایرانی نیز یکی پس از دیگری خنثی خواهند گردید؛ اما خاور میانه همچنان بحرانی و پرخطر باقی خواهد ماند؛ زیرا تا زمانی که این منطقه، جولانگاه نیروهای بیگانه ای است که از هزاران مایل آنسوتر آمده اند تا منطقه را به آشوب بکشند و از آب های گل آلو خلیج فارس، ماهی سلطه و منافع شان را صید کنند، هرگز روی آرامش و ثبات را نخواهد دید. عامل بی ثباتی و بحران در خاورمیانه، ایران نیست، امریکا و هم پیمانان آن هستند.
جاناتان کوهن؛ سفیر امریکا در سازمان ملل متحد که در این جلسه شرکت داشت، در پایان آن گفت امریکا به فشار اقتصادی و دیپلماتیک بر ایران ادامه می دهد.
او با تکرار سخنان وزیر امور خارجه امریکا گفت که کشورش ایران را در انفجارهای تازه مقصر می خواند و افزود ایران باید با دیپلماسی در برابر امریکا حاضر شود و "نه با ترور و انفجار نفتکش ها." اتهامی که ایران قویا رد کرده است.
پیشتر از او، مایک پومپئو؛ وزیر خارجه امریکا نیز گفته بود که کشورش با توجه به "اطلاعاتی که به دست آورده، نوع سلاح به کاررفته و پیچیدگی حملات" به این نتیجه رسیده که ایران مسؤول حملات به نفتکش ها در دریای عمان است.
نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره ایران اما بار دیگر بی نتیجه پایان یافت؛ یک شکست دیگر برای دیپلماسی ایران هراسی امریکا و دامن زدن به بحرانی مرگبار در خاور میانه. با این حال، از اظهارات مقام های امریکایی پیداست که آنها دست از تلاش برای توطئه های ضد ایرانی برنمی دارند؛ این همان چیزی است که «گروه بی» می خواهد: بنیامین نتانیاهو، جان بولتون، بن سلمان و بن زائد. آنها محور شرارت در خاور میانه هستند.
گروه بی هر روز یک توطئه تازه را سازمان دهی می کند تا در نهایت، جنگی به وقوع بپیوندد. انفجار نفتکش ها در منطقه ای که کاملا تحت سلطه امریکا است، تنها می تواند کار سنتکام باشد؛ اما سازمان دهی این سناریو و بعد نسبت دادن آن به ایران، کاری است که می تواند به هدف گروه بی یعنی راه اندازی جنگ، کمک کند.
گروه بی معلول اتحاد اعراب و اسراییل است؛ اتحادی نامتجانس که تنها یک هدف مشترک دارد: تغییر نظام ایران. آنها می خواهند رویای تغییر نظام ایران را از طریق راه اندازی جنگ، تعبیر کنند؛ اما بدون تردید، اشتباه مهلک و مرگباری را مرتکب می شوند. نتانیاهو می خواهد با پول اعراب و سلاح های امریکا، بساط ایران را برچیند و به این ترتیب، سلطه سراسری رژيم اسراییل را بر سراسر خاور میانه و دنیای اسلام گسترش دهد؛ اما او این آرمان را به گور خواهد برد؛ زیرا ممکن است اعراب حاضر به هزینه کردن برای جنگ علیه ایران باشند؛ اما امریکا هرگز زیر بار این اشتباه مرگبار نخواهد رفت.
درست به همین دلیل است که دونالد ترامپ با تمام نفرت و عصبیتی که از ایران دارد، زبان دیپلماتیک برگزیده و نخست وزیر جاپان را برای میانجیگری به تهران فرستاد.
او در نقطه مقابل گروه بی قرار دارد. با وجود آنکه مشاور امنیت ملی اش یک عنصر جنگ سالار و به شدت طرفدار جنگ به منظور تغییر نظام ایران است، ترامپ نمی خواهد وارد باتلاق جنگ با ایران شود.
بولتون مدت ها پیش در همایش مجاهدین خلق که گروهی ضد دولت ایران است، گفته بود که دولت ایران نباید ۴۰ سالگی اش را جشن بگیرد. نظام ایران و انقلاب اسلامی ۴۰ سالگی اش را هم جشن گرفت؛ اما بولتون همچنان در حسرت جنگ برای تغییر نظام ماند.
گروه بی نیز در نهایت به همین سرنوشت دچار خواهد شد؛ اما بدون تردید، تا رسیدن به این نتیجه، باید هزینه های زیادی پرداخت شود که یکی از آنها انجام سناریوهایی مانند انفجار نفتکش ها است تا سران دولت های غربی به ویژه دونالد ترامپ که مخالف جنگ هستند، به ورود به جنگی ناخواسته، ترغیب شوند.
گروه بی موفق نخواهد شد و توطئه های ضد ایرانی نیز یکی پس از دیگری خنثی خواهند گردید؛ اما خاور میانه همچنان بحرانی و پرخطر باقی خواهد ماند؛ زیرا تا زمانی که این منطقه، جولانگاه نیروهای بیگانه ای است که از هزاران مایل آنسوتر آمده اند تا منطقه را به آشوب بکشند و از آب های گل آلو خلیج فارس، ماهی سلطه و منافع شان را صید کنند، هرگز روی آرامش و ثبات را نخواهد دید. عامل بی ثباتی و بحران در خاورمیانه، ایران نیست، امریکا و هم پیمانان آن هستند.
