دونالد ترامپ؛ رئیس جمهوری امریکا با امضای اعلامیه‌ای حاکمیت رژيم اسرائیل بر بلندی‌های جولان را به رسمیت شناخت.
رژيم اسرائیل این بخش از خاک سوریه را بعد از جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۶۷ اشغال کرد. سازمان ملل همچنان بلندی‌های جولان را بخشی از خاک سوریه می‌داند.
ترامپ این اعلامیه را در حضور بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژين اسرائیل که به امریکا سفر کرده بود، امضا کرد.
سوریه اقدام امریکا را "حمله آشکار" به حق حاکمیت خود بر بلندی‌ها جولان خوانده است.
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه هم در تماس تلفنی با همتای امریکایی اش، تصمیم ترامپ را "نقض آشکار قوانین بین‌المللی" خوانده و گفته است که این اقدام باعث افزایش تنش در منطقه می‌شود.
یک سخنگوی دبیر کل سازمان ملل هم گفته است که وضعیت بلندی‌های جولان از نظر این سازمان هیچ تفاوتی نکرده و جولان همچنان منطقه‌ای اشغالی است.
اقدام ترامپ انگیزه های سیاسی و تبلیغاتی دارد و هدف از آن حفظ یک عنصر ناسیونال - پوپولیست به نام بنیامین نتانیاهو در اسراییل است؛ کسی که گانه دیگر ترامپ محسوب می شود و آن دو شباهت های فراوانی در زمینه حمایت از اسلام هراسی، رویکرد به اسلام ستیزی، توسعه و ترویج و تبلیغ رادیکالیزم و افراط گرایی مسیحی- یهودی و مسیحیت صهیونیستی و دامن زدن به راست گرایی افراطی در سراسر جهان هستند.
بنابراین ترامپ و نتانیاهو به همدیگر نیاز دارند و به رسمیت شناختن حاکمیت رژیم اسراییل بر بلندی های اشغالی جولان تنها دو هفته مانده به انتخابات حساس اسراییل، هدیه انتخاباتی ترامپ به نتانیاهو بود و می تواند از مصادیق بارز دخالت امریکا در انتخابات اسراییل هم تلقی شود.
با این حال، دامنه این تصمیم به اینجا محدود نخواهد ماند. ترامپ با این اقدام یکبار دیگر نشان داد که هیچ اعتنا و احترامی به حقوق و روابط بین الملل ندارد، قطعنامه های شورای امنیت را به رسمیت نمی شناسد، هیچ اعتباری برای منشور سازمان ملل درباره حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشورها قایل نیست و در صدد توسعه و ترویج نوعی افراط گرایی لجام گسیخته در ابعاد بین المللی است.
اعتراض وزیر امور خارجه روسیه به تصمیم ترامپ مبنی بر اینکه این اقدام نقض آشکار قوانین بین المللی است نیز نشان می دهد که جهان نگران تبعات ویرانگر تصمیم گیری های دیوانه وار رییس جمهوری پوپولیست امریکا است؛ زیرا از این پس، هرکس که زور بیشتری داشت می تواند سرزمین های گسترده تری را به اشغال خود درآورد، حاکمیت ملی کشورهای مستقل، هیچ ارزشی ندارد و اشغال نظامی، مشروعیت فراگیر جهانی پیدا می کند.
البته امریکا و رژيم اسراییل، در این حوزه ها با استندردهای دوگانه و کاملا گزینشی برخورد می کنند. مثلا حضور نظامی ایران در سوریه که از قضا به خواست دولت دمشق صورت گرفته است، از نظر امریکا و رژيم صهیونیستی اسراییل، تجاوزکارانه، اشغالگرانه و در راستای بی ثبات سازی منطقه است. و یا از منظر امریکا تصرف جزیره کریمه از جانب روسیه و ضمیمه کردن آن به خاک روسیه، زورگویانه و غیرقانونی است؛ اما حاکمیت اسراییل بر بلندی های استراتژيک جولان، مشروعیت دارد؛ زیرا به این رژيم متجاوز امکان می دهد تا از این منطقه به مثابه یک برجک دیده بانی استفاده کند و کشورهای مهم منطقه شامل سوریه، لبنان و اردن را تحت نظر بگیرد. این منطقه در عین حال، منبع عظیم تأمین آب آشامیدنی بخش وسیعی از ساکنان فلسطین اشغالی است. رژيم اسراییل در عین حال، طی ۵۲ سال سلطه غاصبانه بر بلندی های جولان، در آن شرکت های عظیم تولید شراب احداث کرده که سالانه نزدیک به یک میلیارد دالر از این رهگذر، درآمد کسب می کند.
با اینهمه، تبعات تصمیم غیرقانونی و زورگویانه رییس جمهوری امریکا نمی تواند محدود به سوریه و اسراییل و کشورهای منطقه خاور میانه بماند؛ بلکه این تصمیم ویرانگر، مفاهیم و قواعد حقوق بین الملل را زیر و رو خواهد کرد، نظم و ثبات و امنیت جهانی را دستخوش آشوب و بی ثباتی خواهد نمود، به اشغال کشورها و استفاده از زور برای غصب سرزمین های دیگران، مشروعیت خواهد بخشید، شرایط شکننده امنیت بین المللی را که در سایه منشورها و معاهدات چندجانبه میان قدرت های بزرگ و کشورهای مهم جهان ایجاد شده، دچار تلاطم و توفان خواهد ساخت، به ظهور موج جدیدی از افراط گرایی، رادیکالیسم، ملی گرایی تندروانه و هم ستیزی های ویرانگر در ابعاد جهانی منجر خواهد شد و به راست گرایی افراطی در میان یهودیان، مسیحیان و مسلمانان دامن خواهد زد؛ رویدادهایی که در نهایت، زمینه ساز برخوردهای بزرگ در ابعاد جنگ جهانی سوم خواهد شد.
رژيم اسرائیل این بخش از خاک سوریه را بعد از جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۶۷ اشغال کرد. سازمان ملل همچنان بلندی‌های جولان را بخشی از خاک سوریه می‌داند.
ترامپ این اعلامیه را در حضور بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژين اسرائیل که به امریکا سفر کرده بود، امضا کرد.
سوریه اقدام امریکا را "حمله آشکار" به حق حاکمیت خود بر بلندی‌ها جولان خوانده است.
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه هم در تماس تلفنی با همتای امریکایی اش، تصمیم ترامپ را "نقض آشکار قوانین بین‌المللی" خوانده و گفته است که این اقدام باعث افزایش تنش در منطقه می‌شود.
یک سخنگوی دبیر کل سازمان ملل هم گفته است که وضعیت بلندی‌های جولان از نظر این سازمان هیچ تفاوتی نکرده و جولان همچنان منطقه‌ای اشغالی است.
اقدام ترامپ انگیزه های سیاسی و تبلیغاتی دارد و هدف از آن حفظ یک عنصر ناسیونال - پوپولیست به نام بنیامین نتانیاهو در اسراییل است؛ کسی که گانه دیگر ترامپ محسوب می شود و آن دو شباهت های فراوانی در زمینه حمایت از اسلام هراسی، رویکرد به اسلام ستیزی، توسعه و ترویج و تبلیغ رادیکالیزم و افراط گرایی مسیحی- یهودی و مسیحیت صهیونیستی و دامن زدن به راست گرایی افراطی در سراسر جهان هستند.
بنابراین ترامپ و نتانیاهو به همدیگر نیاز دارند و به رسمیت شناختن حاکمیت رژیم اسراییل بر بلندی های اشغالی جولان تنها دو هفته مانده به انتخابات حساس اسراییل، هدیه انتخاباتی ترامپ به نتانیاهو بود و می تواند از مصادیق بارز دخالت امریکا در انتخابات اسراییل هم تلقی شود.
با این حال، دامنه این تصمیم به اینجا محدود نخواهد ماند. ترامپ با این اقدام یکبار دیگر نشان داد که هیچ اعتنا و احترامی به حقوق و روابط بین الملل ندارد، قطعنامه های شورای امنیت را به رسمیت نمی شناسد، هیچ اعتباری برای منشور سازمان ملل درباره حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشورها قایل نیست و در صدد توسعه و ترویج نوعی افراط گرایی لجام گسیخته در ابعاد بین المللی است.
اعتراض وزیر امور خارجه روسیه به تصمیم ترامپ مبنی بر اینکه این اقدام نقض آشکار قوانین بین المللی است نیز نشان می دهد که جهان نگران تبعات ویرانگر تصمیم گیری های دیوانه وار رییس جمهوری پوپولیست امریکا است؛ زیرا از این پس، هرکس که زور بیشتری داشت می تواند سرزمین های گسترده تری را به اشغال خود درآورد، حاکمیت ملی کشورهای مستقل، هیچ ارزشی ندارد و اشغال نظامی، مشروعیت فراگیر جهانی پیدا می کند.
البته امریکا و رژيم اسراییل، در این حوزه ها با استندردهای دوگانه و کاملا گزینشی برخورد می کنند. مثلا حضور نظامی ایران در سوریه که از قضا به خواست دولت دمشق صورت گرفته است، از نظر امریکا و رژيم صهیونیستی اسراییل، تجاوزکارانه، اشغالگرانه و در راستای بی ثبات سازی منطقه است. و یا از منظر امریکا تصرف جزیره کریمه از جانب روسیه و ضمیمه کردن آن به خاک روسیه، زورگویانه و غیرقانونی است؛ اما حاکمیت اسراییل بر بلندی های استراتژيک جولان، مشروعیت دارد؛ زیرا به این رژيم متجاوز امکان می دهد تا از این منطقه به مثابه یک برجک دیده بانی استفاده کند و کشورهای مهم منطقه شامل سوریه، لبنان و اردن را تحت نظر بگیرد. این منطقه در عین حال، منبع عظیم تأمین آب آشامیدنی بخش وسیعی از ساکنان فلسطین اشغالی است. رژيم اسراییل در عین حال، طی ۵۲ سال سلطه غاصبانه بر بلندی های جولان، در آن شرکت های عظیم تولید شراب احداث کرده که سالانه نزدیک به یک میلیارد دالر از این رهگذر، درآمد کسب می کند.
با اینهمه، تبعات تصمیم غیرقانونی و زورگویانه رییس جمهوری امریکا نمی تواند محدود به سوریه و اسراییل و کشورهای منطقه خاور میانه بماند؛ بلکه این تصمیم ویرانگر، مفاهیم و قواعد حقوق بین الملل را زیر و رو خواهد کرد، نظم و ثبات و امنیت جهانی را دستخوش آشوب و بی ثباتی خواهد نمود، به اشغال کشورها و استفاده از زور برای غصب سرزمین های دیگران، مشروعیت خواهد بخشید، شرایط شکننده امنیت بین المللی را که در سایه منشورها و معاهدات چندجانبه میان قدرت های بزرگ و کشورهای مهم جهان ایجاد شده، دچار تلاطم و توفان خواهد ساخت، به ظهور موج جدیدی از افراط گرایی، رادیکالیسم، ملی گرایی تندروانه و هم ستیزی های ویرانگر در ابعاد جهانی منجر خواهد شد و به راست گرایی افراطی در میان یهودیان، مسیحیان و مسلمانان دامن خواهد زد؛ رویدادهایی که در نهایت، زمینه ساز برخوردهای بزرگ در ابعاد جنگ جهانی سوم خواهد شد.
