بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژیم اسرائیل در سخنرانی اخیر خود کشورهایی را نام برد که در دوره نخست وزیری‌اش به آنجا سفر کرده است. افغانستان نیز در جمع این کشورها شامل بود.
بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژيم اسرائیل در سخنرانی اخیرش برای اعلام نامزدهای حزب لیکود در انتخابات ماه اپریل از کشورهایی نام برد که در دوره نخست وزیری‌اش به آنجا سفر کرده بود و افغانستان نیز در این فهرست به چشم می‌خورد.
روزنامه اسرائیلی «جروزالم پست» نیز در مطلبی این پرسش را مطرح کرد که آیا نتانیاهو سفر مخفیانه‌ای به افغانستان داشته است؟
نتانیاهو در این سخنرانی اظهار داشت که به عنوان نخست وزیر اسرائیل به کشورهای امریکا، روسیه، چین، جاپان، برزیل، هند، چاد، عمان، افغانستان، قزاقستان، استرالیا و سنگاپور سفر کرده است.
پس از این سخنرانی اما نتانیاهو در توییتر خود اعلام کرد که منظورش از افغانستان در واقع آذربایجان بوده است و به شوخی نوشت: چه کسی می‌داند، شاید دوره بعدی به افغانستان سفر کند.
اعتراف نتانیاهو برای سفر به افغانستان اگرچه بعدا از سوی او به گونه ای رد شد؛ اما خطر نگاه رژیم بدنام اسراییل به افغانستان را یکبار دیگر گوشزد می کند.
حتی اگر این سفر صورت نگرفته باشد و حتی اگر پاسخ پرسش مهم جروزالم پست مبنی بر سفر مخفیانه نتانیاهو به افغانستان، منفی باشد، آیا بازهم می توان اظهارات بحث برانگیز نخست وزیر کودک کش و جنایتکار رژيم نژادپرست و غاصب اسراییل درباره سفر او به افغانستان را به حساب اشتباه احمقانه او و عدم تفکیک ساده لوحانه اش میان افغانستان و آذربایجان گذاشت و به سادگی از کنار آن گذشت؟
این پرسش از نظر صاحب نظران مسایل منطقه، زمانی اهمیت مضاعف پیدا می کند که به تلاش های نفسگیر نتانتاهو در سال های اخیر برای «عادی سازی» رابطه این رژيم با برخی کشورهای مسلمان، توجه کنیم.
نتانیاهو می خواهد روابط رژیم اسراییل با جهان اسلام را «عادی» سازد تا بدون هزینه های سنگین نظامی و درگیری های مرگبار رو در رو مانند جنگ های اعراب و اسراییل، سلطه و هژمونی آن رژیم بر دنیای اسلام را گسترش دهد.
در این میان، افغانستان برای این هدف، یک گزینه مهم و مناسب، محسوب می شود؛ زیرا حضور لجام گسیخته ارتش های نظامی و سازمان های جاسوسی و سیطره سیاسی غرب بر افغانستان طی ۱۸ سال گذشته، هیچ مانعی برای حضور اسراییل در افغانستان باقی نمی گذارد.
این خطر زمانی جدیت بیشتری پیدا می کند که بر بنیاد برخی ادعاها اسراییل پیش از این، در زمان جهاد مردم افغانستان علیه شوروی پیشین نیز با برخی احزاب «جهادی» رابطه برقرار کرده و از طریق ارائه کمک های نظامی و آموزشی به جنگجویان آن حزب، سعی کرده است نفوذ و سلطه خود را در افغانستان پساشوروی، گسترش دهد.
صفحه فیسبوکی «دوستی افغانستان و اسرائیل» که توسط صهیونیست ها و یهودیان افغان اداره می شود، در ۱۱ ماه آگست سال میلادی جاری، طی مطلبی تحت عنوان «روابط افغانستان و اسرائیل» نوشت: "در دهه ۱۹۸۰، اسرائیل اولین کشوری بود که تهاجم شوروی به افغانستان را محکوم کرد. اسراییل نیروهای مجاهدین را که در حال جنگ با حکومت حمایت شده از سوی شوروی بودند، تسلیحات و آموزش داد تا بتوانند در برابر دسیسه های شوروی از افغانستان دفاع کنند."
شماری از منابع غربی ادعا کرده اند که حزبی که در آن زمان، از کمک های اسراییل، بهره مند شده بود، حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار بوده است. این منابع همزمان ادعا کرده اند که جنگجویان حزب اسلامی بعدها در جنگ ارمنستان و آذربایجان نیز به دستور اسراییل به منظور حفاظت از جان جامعه یهودیان آذربایجان، در حمایت از آن کشور به بهانه «اسلامی بودن» علیه ارمنستان وارد نبرد شدند. این منابع شمار این جنگجویان را ۲۵۰۰ نفر عنوان کرده اند.
با این حساب، واضح است که رژيم اسراییل نیز مانند ابرقدرت های سلطه جو و جهانخوار به افغانستان چشم دارد و بعید نیست که شوخی نفرت انگیز نتانیاهو، بازتاب دهنده واقعیتی تکان دهنده در این زمینه باشد. بنابراین، این موضع گیری، واکنش صریح، جدی و شدید دولت و دستگاه دیپلماسی افغانستان به عنوان یک کشور مسلمان را می طلبد که برای حفظ اسلام و دفاع از آرمان ها و ارزش های اسلامی و مبارزه با تکفیر و ترور دست آموز صهیونیست ها صدها هزار شهید داده است.
دولت باید نشان دهد که اجازه نمی دهد سلطه قدرت های غربی بر افغانستان، کشور ما را به عرصه مانور عناصر بی مایه و نفرت انگیزی مانند نتانیاهو قرار دهد؛ کسی که به کودک کشی و جنایت و توسعه تروریزم در منطقه و دنیای اسلام، شهرت دارد و برای اشاعه صهیونیزم خون آشام، از هیچ سبعیت و ستمی علیه اسلام و مسلمانان، دریغ نمی کند.
بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژيم اسرائیل در سخنرانی اخیرش برای اعلام نامزدهای حزب لیکود در انتخابات ماه اپریل از کشورهایی نام برد که در دوره نخست وزیری‌اش به آنجا سفر کرده بود و افغانستان نیز در این فهرست به چشم می‌خورد.
روزنامه اسرائیلی «جروزالم پست» نیز در مطلبی این پرسش را مطرح کرد که آیا نتانیاهو سفر مخفیانه‌ای به افغانستان داشته است؟
نتانیاهو در این سخنرانی اظهار داشت که به عنوان نخست وزیر اسرائیل به کشورهای امریکا، روسیه، چین، جاپان، برزیل، هند، چاد، عمان، افغانستان، قزاقستان، استرالیا و سنگاپور سفر کرده است.
پس از این سخنرانی اما نتانیاهو در توییتر خود اعلام کرد که منظورش از افغانستان در واقع آذربایجان بوده است و به شوخی نوشت: چه کسی می‌داند، شاید دوره بعدی به افغانستان سفر کند.
اعتراف نتانیاهو برای سفر به افغانستان اگرچه بعدا از سوی او به گونه ای رد شد؛ اما خطر نگاه رژیم بدنام اسراییل به افغانستان را یکبار دیگر گوشزد می کند.
حتی اگر این سفر صورت نگرفته باشد و حتی اگر پاسخ پرسش مهم جروزالم پست مبنی بر سفر مخفیانه نتانیاهو به افغانستان، منفی باشد، آیا بازهم می توان اظهارات بحث برانگیز نخست وزیر کودک کش و جنایتکار رژيم نژادپرست و غاصب اسراییل درباره سفر او به افغانستان را به حساب اشتباه احمقانه او و عدم تفکیک ساده لوحانه اش میان افغانستان و آذربایجان گذاشت و به سادگی از کنار آن گذشت؟
این پرسش از نظر صاحب نظران مسایل منطقه، زمانی اهمیت مضاعف پیدا می کند که به تلاش های نفسگیر نتانتاهو در سال های اخیر برای «عادی سازی» رابطه این رژيم با برخی کشورهای مسلمان، توجه کنیم.
نتانیاهو می خواهد روابط رژیم اسراییل با جهان اسلام را «عادی» سازد تا بدون هزینه های سنگین نظامی و درگیری های مرگبار رو در رو مانند جنگ های اعراب و اسراییل، سلطه و هژمونی آن رژیم بر دنیای اسلام را گسترش دهد.
در این میان، افغانستان برای این هدف، یک گزینه مهم و مناسب، محسوب می شود؛ زیرا حضور لجام گسیخته ارتش های نظامی و سازمان های جاسوسی و سیطره سیاسی غرب بر افغانستان طی ۱۸ سال گذشته، هیچ مانعی برای حضور اسراییل در افغانستان باقی نمی گذارد.
این خطر زمانی جدیت بیشتری پیدا می کند که بر بنیاد برخی ادعاها اسراییل پیش از این، در زمان جهاد مردم افغانستان علیه شوروی پیشین نیز با برخی احزاب «جهادی» رابطه برقرار کرده و از طریق ارائه کمک های نظامی و آموزشی به جنگجویان آن حزب، سعی کرده است نفوذ و سلطه خود را در افغانستان پساشوروی، گسترش دهد.
صفحه فیسبوکی «دوستی افغانستان و اسرائیل» که توسط صهیونیست ها و یهودیان افغان اداره می شود، در ۱۱ ماه آگست سال میلادی جاری، طی مطلبی تحت عنوان «روابط افغانستان و اسرائیل» نوشت: "در دهه ۱۹۸۰، اسرائیل اولین کشوری بود که تهاجم شوروی به افغانستان را محکوم کرد. اسراییل نیروهای مجاهدین را که در حال جنگ با حکومت حمایت شده از سوی شوروی بودند، تسلیحات و آموزش داد تا بتوانند در برابر دسیسه های شوروی از افغانستان دفاع کنند."
شماری از منابع غربی ادعا کرده اند که حزبی که در آن زمان، از کمک های اسراییل، بهره مند شده بود، حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار بوده است. این منابع همزمان ادعا کرده اند که جنگجویان حزب اسلامی بعدها در جنگ ارمنستان و آذربایجان نیز به دستور اسراییل به منظور حفاظت از جان جامعه یهودیان آذربایجان، در حمایت از آن کشور به بهانه «اسلامی بودن» علیه ارمنستان وارد نبرد شدند. این منابع شمار این جنگجویان را ۲۵۰۰ نفر عنوان کرده اند.
با این حساب، واضح است که رژيم اسراییل نیز مانند ابرقدرت های سلطه جو و جهانخوار به افغانستان چشم دارد و بعید نیست که شوخی نفرت انگیز نتانیاهو، بازتاب دهنده واقعیتی تکان دهنده در این زمینه باشد. بنابراین، این موضع گیری، واکنش صریح، جدی و شدید دولت و دستگاه دیپلماسی افغانستان به عنوان یک کشور مسلمان را می طلبد که برای حفظ اسلام و دفاع از آرمان ها و ارزش های اسلامی و مبارزه با تکفیر و ترور دست آموز صهیونیست ها صدها هزار شهید داده است.
دولت باید نشان دهد که اجازه نمی دهد سلطه قدرت های غربی بر افغانستان، کشور ما را به عرصه مانور عناصر بی مایه و نفرت انگیزی مانند نتانیاهو قرار دهد؛ کسی که به کودک کشی و جنایت و توسعه تروریزم در منطقه و دنیای اسلام، شهرت دارد و برای اشاعه صهیونیزم خون آشام، از هیچ سبعیت و ستمی علیه اسلام و مسلمانان، دریغ نمی کند.
