جنگ تبلیغاتی غرب و مزدوران منطقه ای آن علیه لشکر فاطمیون، در هفته های اخیر، به شکل معناداری یکبار دیگر اوج گرفته است. سازمان های به اصطلاح پژوهشی و رسانه های همسو با غرب عمدا به موجی از تهدیدهای واهی و برساخته دامن می زنند که هدف از آن، وانمود کردن لشکر فاطمیون به عنوان تهدیدی بالقوه علیه امنیت ملی افغانستان است.
این در حالی است که لشکر فاطمیون بخشی از محور مقاومت اسلامی است که در برابر تروریزم تکفیری مورد حمایت امریکا و اسراییل و مزدوران منطقه ای آنها در سوریه مبارزه می کند.
لشکر فاطمیون یک جریان مبارز است که از جوانان افغانستانی داوطلب جنگ با تروریزم تکفیری در سوریه، شکل گرفته است. هدف اصلی این نیرو، دفاع از مقدسات و اماکن مقدسه شیعی و اسلامی در سوریه است و جز این، هیچ انگیزه دیگری برای به عنوان نمونه، دخالت و حضور در جنگ های جاری در افغانستان ندارد.
از سوی دیگر، همه می دانند که جنگ سوریه، از ماه ها پیش به اینسو، فروکش کرده و دولت و ارتش آن کشور به کمک متحدان منطقه ای و محور مقاومت اسلامی که لشکر فاطمیون هم بخشی از آن است، توانسته بخش های اعظم سرزمین های سوریه را از تروریست های تکفیری مورد حمایت امریکا و اسراییل و غرب و اعراب و ترکیه، بازپس بگیرد و حاکمیت و اقتدار ملی آن کشور، بار دیگر استوار و مستحکم گشته است.
بنابراین، لشکر فاطمیون نیز به تبع فروکش کردن آتش جنگ در سوریه، مدت هاست که دیگر رزمندگان داوطلب را نمی پذیرد و انگیزه ای برای افزایش نیرو ندارد.
از شدت جنگ هایی که با مشارکت فاطمیون در سوریه، جریان داشت هم کاسته شده و به همین دلیل، این نیرو عملا درگیری قابل اعتنایی در جبهات جنگ آن کشور ندارد؛ اما تا زمانی که دولت ملی سوریه به محور مقاومت اسلامی، احساس نیاز کند، فاطمیون هم در سوریه، حضور خواهد داشت.
در این میان، تبلیغات رسانه ای غرب و مزدوران وابسته به آن در افغانستان، پیرامون لشکر فاطمیون در شرایط کنونی، می تواند معنادار باشد.
این تبلیغات نشان می دهد که غرب با شکست مفتضحانه تروریست های مورد حمایت خود در جنگ سوریه در جنگ گرم، اکنون به راه اندازی جنگ نرم علیه نیروهای ضد تروریستی از جمله لشکر فاطمیون، اقدام کرده و یک جبهه تبلیغاتی دروغین را علیه این نیروها ایجاد کرده است.
آنها در حالی که خود هیچ توجیهی برای تماشاگری و سکوت خود در قبال جولان تروریست های بین المللی در خاک افغانستان ندارند و نمی توانند به انتقادهای گسترده مردم افغانستان نسبت به عدم حمایت از نیروهای امنیتی و مردم در جنگ بر ضد تروریزم، پاسخ صریح و قناعت بخش بدهند، سعی می کنند با ایجاد جو کاذب و تبلیغات زهرآگین و دروغین علیه فاطمیون و... از زیر بار فشار انتقادها علیه خود شان، فرار کنند و افکار عمومی را به سوی مسایل غیر اصلی دیگر، منحرف کنند.
در این میان، در این جنگ تبلیغاتی، حتی با زیر پا گذاشتن بدیهی ترین اصول اخلاق حرفه ای، اتهام های واهی و مضحکی را علیه جریان ها و تشکلات و افرادی وارد می کنند که هیچ نقشی در تشکیل و تقویت نیروهایی مانند لشکر فاطمیون نداشته و ندارند.
به عنوان نمونه، آنها مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان و مسؤولان و کارمندان آن را متهم به عضوگیری و تقویت فاطمیون در افغانستان می کنند. این در حالی است که هیچ مستند قابل اتکایی در این زمینه ندارند و ارائه نمی دهند.
این در حالی است که مرکز تبیان در افغانستان، بیشتر و بزرگتر از هر تشکیلات فرهنگی و رسانه ای دیگر، هزینه حمایت قدرت های خارجی از تروریزم را پرداخته است. در کشوری که غرب در آن رهبری جریان مبارزه با تروریزم را بر عهده دارد، ده ها نفر از اعضا و کارمندان مرکز تبیان، ناجوانمردانه در قلب کابل، طعمه تروریزم شدند.
غربی ها و رسانه های مزدور آنها پیش از آنکه مرکز تبیان و مسؤولان آن را متهم به حمایت از فاطمیون کنند، ابتدا مسؤولیت خود در قبال کشتار ۷ جدی سال ۹۶ در دفاتر مرکزی مرکز تبیان و خبرگزاری آوا در کابل را ادا کنند.
چرا باید در کشوری که میزبان هزاران نیروی نظامی غربی با پیشرفته ترین تجهیزات نظامی و جاسوسی است، دو مرکز فرهنگی و رسانه ای بی دفاع، آماج خونبارترین حمله تروریستی قرار بگیرد؟
در این شکی نیست که خون اعضای شهید و زخمی مرکز تبیان و خبرگزاری "آوا" از هزاران قربانی تروریزم بین المللی در افغانستان، رنگین تر نیست و مسؤول مستقیم همه این خون ریزی ها در کنار تروریست ها، جبهه ضد تروریزم به رهبری امریکا و غرب است که نخواسته یا نتوانسته به وظیفه آشکار خود در تأمین امنیت افغانستان و سرکوب تروریزم، صادقانه عمل کند.
آیا تشکیلاتی که خود قربانی تروریزم و خطرات ناشی از آن برای امنیت ملی افغانستان است، می تواند خود با نقض قوانین و زیر پا گذاشتن منافع علیای کشورش، به ناامنی و بی ثباتی در آن، مشارکت داشته باشد؟
روشن است که جبهه تروریزم فرهنگی به رهبری غرب و مزدوران همسو با آن، اصولی ترین مبانی اخلاقی را زیر پا می گذارند و با متهم کردن افراد، چهره ها و جریان های صادق و خدمتگزار، به موج تبلیغاتی و جنگ نرم خود علیه دشمنان شان، دامن می زنند.
این در حالی است که لشکر فاطمیون بخشی از محور مقاومت اسلامی است که در برابر تروریزم تکفیری مورد حمایت امریکا و اسراییل و مزدوران منطقه ای آنها در سوریه مبارزه می کند.
لشکر فاطمیون یک جریان مبارز است که از جوانان افغانستانی داوطلب جنگ با تروریزم تکفیری در سوریه، شکل گرفته است. هدف اصلی این نیرو، دفاع از مقدسات و اماکن مقدسه شیعی و اسلامی در سوریه است و جز این، هیچ انگیزه دیگری برای به عنوان نمونه، دخالت و حضور در جنگ های جاری در افغانستان ندارد.
از سوی دیگر، همه می دانند که جنگ سوریه، از ماه ها پیش به اینسو، فروکش کرده و دولت و ارتش آن کشور به کمک متحدان منطقه ای و محور مقاومت اسلامی که لشکر فاطمیون هم بخشی از آن است، توانسته بخش های اعظم سرزمین های سوریه را از تروریست های تکفیری مورد حمایت امریکا و اسراییل و غرب و اعراب و ترکیه، بازپس بگیرد و حاکمیت و اقتدار ملی آن کشور، بار دیگر استوار و مستحکم گشته است.
بنابراین، لشکر فاطمیون نیز به تبع فروکش کردن آتش جنگ در سوریه، مدت هاست که دیگر رزمندگان داوطلب را نمی پذیرد و انگیزه ای برای افزایش نیرو ندارد.
از شدت جنگ هایی که با مشارکت فاطمیون در سوریه، جریان داشت هم کاسته شده و به همین دلیل، این نیرو عملا درگیری قابل اعتنایی در جبهات جنگ آن کشور ندارد؛ اما تا زمانی که دولت ملی سوریه به محور مقاومت اسلامی، احساس نیاز کند، فاطمیون هم در سوریه، حضور خواهد داشت.
در این میان، تبلیغات رسانه ای غرب و مزدوران وابسته به آن در افغانستان، پیرامون لشکر فاطمیون در شرایط کنونی، می تواند معنادار باشد.
این تبلیغات نشان می دهد که غرب با شکست مفتضحانه تروریست های مورد حمایت خود در جنگ سوریه در جنگ گرم، اکنون به راه اندازی جنگ نرم علیه نیروهای ضد تروریستی از جمله لشکر فاطمیون، اقدام کرده و یک جبهه تبلیغاتی دروغین را علیه این نیروها ایجاد کرده است.
آنها در حالی که خود هیچ توجیهی برای تماشاگری و سکوت خود در قبال جولان تروریست های بین المللی در خاک افغانستان ندارند و نمی توانند به انتقادهای گسترده مردم افغانستان نسبت به عدم حمایت از نیروهای امنیتی و مردم در جنگ بر ضد تروریزم، پاسخ صریح و قناعت بخش بدهند، سعی می کنند با ایجاد جو کاذب و تبلیغات زهرآگین و دروغین علیه فاطمیون و... از زیر بار فشار انتقادها علیه خود شان، فرار کنند و افکار عمومی را به سوی مسایل غیر اصلی دیگر، منحرف کنند.
در این میان، در این جنگ تبلیغاتی، حتی با زیر پا گذاشتن بدیهی ترین اصول اخلاق حرفه ای، اتهام های واهی و مضحکی را علیه جریان ها و تشکلات و افرادی وارد می کنند که هیچ نقشی در تشکیل و تقویت نیروهایی مانند لشکر فاطمیون نداشته و ندارند.
به عنوان نمونه، آنها مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان و مسؤولان و کارمندان آن را متهم به عضوگیری و تقویت فاطمیون در افغانستان می کنند. این در حالی است که هیچ مستند قابل اتکایی در این زمینه ندارند و ارائه نمی دهند.
این در حالی است که مرکز تبیان در افغانستان، بیشتر و بزرگتر از هر تشکیلات فرهنگی و رسانه ای دیگر، هزینه حمایت قدرت های خارجی از تروریزم را پرداخته است. در کشوری که غرب در آن رهبری جریان مبارزه با تروریزم را بر عهده دارد، ده ها نفر از اعضا و کارمندان مرکز تبیان، ناجوانمردانه در قلب کابل، طعمه تروریزم شدند.
غربی ها و رسانه های مزدور آنها پیش از آنکه مرکز تبیان و مسؤولان آن را متهم به حمایت از فاطمیون کنند، ابتدا مسؤولیت خود در قبال کشتار ۷ جدی سال ۹۶ در دفاتر مرکزی مرکز تبیان و خبرگزاری آوا در کابل را ادا کنند.
چرا باید در کشوری که میزبان هزاران نیروی نظامی غربی با پیشرفته ترین تجهیزات نظامی و جاسوسی است، دو مرکز فرهنگی و رسانه ای بی دفاع، آماج خونبارترین حمله تروریستی قرار بگیرد؟
در این شکی نیست که خون اعضای شهید و زخمی مرکز تبیان و خبرگزاری "آوا" از هزاران قربانی تروریزم بین المللی در افغانستان، رنگین تر نیست و مسؤول مستقیم همه این خون ریزی ها در کنار تروریست ها، جبهه ضد تروریزم به رهبری امریکا و غرب است که نخواسته یا نتوانسته به وظیفه آشکار خود در تأمین امنیت افغانستان و سرکوب تروریزم، صادقانه عمل کند.
آیا تشکیلاتی که خود قربانی تروریزم و خطرات ناشی از آن برای امنیت ملی افغانستان است، می تواند خود با نقض قوانین و زیر پا گذاشتن منافع علیای کشورش، به ناامنی و بی ثباتی در آن، مشارکت داشته باشد؟
روشن است که جبهه تروریزم فرهنگی به رهبری غرب و مزدوران همسو با آن، اصولی ترین مبانی اخلاقی را زیر پا می گذارند و با متهم کردن افراد، چهره ها و جریان های صادق و خدمتگزار، به موج تبلیغاتی و جنگ نرم خود علیه دشمنان شان، دامن می زنند.
