از ابتدای سال 1397 هر از چندگاهی شاهدیم اخبار و تحلیلهای اقتصادی در رابطه با بندر شهید بهشتی چابهار در رسانهها منتشر شده و در صدر اخبار اقتصادی قرار میگیرد. اهم این اخبار مربوط به امضای موافقتنامههای تجاری بین دولتهای هند، افغانستان و ایران، واگذاری اپراتوری بندر شهید بهشتی به اپراتور هندی و گزارش کلی از پروژه اتصال چابهار به شبکه ریلی کشور میباشد.
مسأله اینجاست که اخبار منتشره عموما کلی و مبهم می باشند. حال آن که فعالان اقتصادی در بخش حمل و نقل ترکیبی، برای تصمیم به فعالیت در کریدور چابهار ـ افغانستان، نیازمند تدوین استراتژی و برنامهریزی میباشند و لازمه این کار، دسترسی به اطلاعات دقیق و جزیی میباشد. به عنوان مثال در بندر شهید بهشتی چند ترمینال ریلی و با چه ظرفیتهایی دیده شده و احداث این ترمینالها در چه مرحلهای میباشد؟ ترمینالهای بندری در قالب قرارداد BOT به بخش خصوصی واگذار شوند یا دولتی؟ اگر به بخش خصوصی واگذار میشود، چه شرایطی دارد؟ شروع عملیات زیرسازی خطوط ریلی چابهار ـ زاهدان چه زمانی بوده و تاکنون چقدر پیشرفت فیزیکی داشته است؟ عملیات ریلگذاری چه زمانی آغاز میشود و پیشبینی خاتمه آن تا مرحله صدور آزادی خط توسط راه آهن جمهوری اسلامی ایران چه زمانی است؟ چند خط کشتیرانی لاینر و با چه ظرفیتهایی در چابهار فعال میباشند؟ واگذاری بندر چابهار به اپراتور هندی و عدم واگذاری آن به اپراتور ایرانی، چه فرصتهایی را برای شرکتهای حمل و نقل و کشتیرانی ایجاد میکند؟ با توجه به مفاد موافقتنامههای تجاری بین کشورها، دقیقا چه فرصتهایی برای صنعت حمل و نقل بینالمللی ایران ایجاد میشود؟ سوالاتی از این قبیل بسیار است و متاسفانه پاسخ آنها به راحتی در دسترس نیست؟
در صنعت حمل و نقل، بازاریابی و مدیریت پروژههای حمل ترکیبی توسط شرکتهای حمل و نقل بینالمللی فورواردر انجام میشود. این شرکتها برای برنامهریزی حمل، کوچکترین مزیتهای رقابتی یک کریدور ترانزیتی را مد نظر قرار میدهند. بنابراین لازمه فعال شدن کریدور چابهار، فراهم کردن بستر اطلاعرسانی دقیق به این شرکتها و دریافت فیدبک از مزیتهای رقابتی ایجاد شده است.
پیشنهاد میشود همایشی با حضور شرکتهای حمل و نقل بینالمللی ایران و افغانستان و انجمنهای صنفی آنها برگزار شود و ضمن اطلاعرسانی دقیق از وضعیت موجود و طرحهای آتی، نظرات، پیشنهادات و انتقادات آنها شنیده شود و این همایش نقطه شروعی برای ایجاد بستر اطلاعرسانی صحیح به شرکتهای مذکور از طریق رسانهها باشد.
نویسنده: رضا جلالیان حقیقت، دانشجوی کارشناسی ارشد بازرگانی دریایی در چابهار
مسأله اینجاست که اخبار منتشره عموما کلی و مبهم می باشند. حال آن که فعالان اقتصادی در بخش حمل و نقل ترکیبی، برای تصمیم به فعالیت در کریدور چابهار ـ افغانستان، نیازمند تدوین استراتژی و برنامهریزی میباشند و لازمه این کار، دسترسی به اطلاعات دقیق و جزیی میباشد. به عنوان مثال در بندر شهید بهشتی چند ترمینال ریلی و با چه ظرفیتهایی دیده شده و احداث این ترمینالها در چه مرحلهای میباشد؟ ترمینالهای بندری در قالب قرارداد BOT به بخش خصوصی واگذار شوند یا دولتی؟ اگر به بخش خصوصی واگذار میشود، چه شرایطی دارد؟ شروع عملیات زیرسازی خطوط ریلی چابهار ـ زاهدان چه زمانی بوده و تاکنون چقدر پیشرفت فیزیکی داشته است؟ عملیات ریلگذاری چه زمانی آغاز میشود و پیشبینی خاتمه آن تا مرحله صدور آزادی خط توسط راه آهن جمهوری اسلامی ایران چه زمانی است؟ چند خط کشتیرانی لاینر و با چه ظرفیتهایی در چابهار فعال میباشند؟ واگذاری بندر چابهار به اپراتور هندی و عدم واگذاری آن به اپراتور ایرانی، چه فرصتهایی را برای شرکتهای حمل و نقل و کشتیرانی ایجاد میکند؟ با توجه به مفاد موافقتنامههای تجاری بین کشورها، دقیقا چه فرصتهایی برای صنعت حمل و نقل بینالمللی ایران ایجاد میشود؟ سوالاتی از این قبیل بسیار است و متاسفانه پاسخ آنها به راحتی در دسترس نیست؟
در صنعت حمل و نقل، بازاریابی و مدیریت پروژههای حمل ترکیبی توسط شرکتهای حمل و نقل بینالمللی فورواردر انجام میشود. این شرکتها برای برنامهریزی حمل، کوچکترین مزیتهای رقابتی یک کریدور ترانزیتی را مد نظر قرار میدهند. بنابراین لازمه فعال شدن کریدور چابهار، فراهم کردن بستر اطلاعرسانی دقیق به این شرکتها و دریافت فیدبک از مزیتهای رقابتی ایجاد شده است.
پیشنهاد میشود همایشی با حضور شرکتهای حمل و نقل بینالمللی ایران و افغانستان و انجمنهای صنفی آنها برگزار شود و ضمن اطلاعرسانی دقیق از وضعیت موجود و طرحهای آتی، نظرات، پیشنهادات و انتقادات آنها شنیده شود و این همایش نقطه شروعی برای ایجاد بستر اطلاعرسانی صحیح به شرکتهای مذکور از طریق رسانهها باشد.
نویسنده: رضا جلالیان حقیقت، دانشجوی کارشناسی ارشد بازرگانی دریایی در چابهار