یک کمیته مردمی متشکل از افراد ملکی و نظامی طرح جامع امنیتی غرب شهر کابل را تهیه خواهد کرد و این طرح برای تطبیق با مقام‌های امنیتی در میان گذاشته می‌شود.
روز پنجشنبه جلسه بزرگی پیرامون مشکلات امنیتی غرب کابل با حضور جمعی از علمای دینی و بزرگان و آمران حوزه‌های امنیتی به ریاست سرور دانش برگزار شد.
آقای دانش در این جلسه تأکید کرد که دشمن، تمام توانایی خود را به کار گرفته و با نهایت بی‌رحمی بزرگترین فاجعه را بر مردم افغانستان مخصوصاً شهروندان غرب کابل تحمیل می‌کند و این می‌طلبد که حکومت و ارگان‌های امنیتی به صورت عاجل برای جلوگیری از اهداف شوم دشمن دست به کار شوند.
وی تأکید کرد که طرح‌های پیشنهادی کمیسیون عالی هماهنگی تأمین امنیت مساجد به مقامات ذیربط ارائه شده و تحت بررسی قرار دارد. وی همچنین به طرح جامع امنیتی مناطق مرکزی افغانستان اشاره کرد و تصریح کرد که این طرح توسط ارگان‌های ذیربط همچنان تحت پیگیری قرار دارد.
ناظران مسایل امنیتی می گویند که امنیت غرب کابل به یک بحران امنیتی جدی برای دولت وحدت ملی تبدیل شده است.
صرف نظر از ادعاها و اتهام های سنگینی که بر بخشی از بدنه دولت در حمایت از تروریزم یا جلوگیری از سرکوب واقعی و صادقانه تروریست ها به هدف زمینه سازی برای دشمن و تشدید یک جنگ یکجانبه قومی و مذهبی در کشور، برای کلیت دولت به ویژه دستگاه های امنیتی، ناامنی های خونین جاری در غرب کابل، هرگز مطلوب نیست و به نظر نمی رسد که ادامه آن بتواند اهداف دولت در حوزه سیاست های قومی را تحقق بخشد.
بنابراین و با توجه به اینکه موسم عزاداری های ایام عاشورا نیز از راه می رسد هرچه سریع تر باید یک طرح جامع امنیتی برای این بخش از پایتخت، در نظر گرفته شود، در غیر آن، امتداد بحران به بروز یک فاجعه غیر قابل مهار منجر خواهد شد که نه به سود دولت و نه به نفع مردمی که قربانی این جنگ یکجانبه می شوند و تصور می کنند دولت نیز آنها را در مسلخ داعش و تروریزم، رها کرده و اراده و برنامه ای برای تأمین امنیت آنها و کمک به آنان برای مقابله با دشمن تروریستی روی دست ندارد.
اما در صورتی که دولت واقعا عزمی راسخ و صادقانه برای مهار ناامنی های غرب کابل و جلوگیری از نسل کشی سیستماتیک شیعیان این بخش داشته باشد، راه حل کوتاه مدت و زودبازده برای قطع این توالی توفان خون و خشونت چیست؟
طرحی که امرالله صالح ارائه کرده، فارغ از اینکه چه نیتی پشت سر آن نهفته است، دست کم برای امنیت ایام محرم کمکی فراهم نمی کند؛ زیرا حتی اگر عملیاتی هم شود، نیازمند نزدیک به دو ماه زمان برای ارائه آموزش های لازم برای افراد داوطلب است؛ ضمن آنکه نباید فراموش کرد که این طرح، هنوز مورد تأیید دولت قرار نگرفته و در صورتی که دولت با آن همراهی و از آن حمایت نکند، تنها بهره آن، موج تبلیغاتی خواهد بود که به نفع آقای صالح و جریان سیاسی او در شبکه های اجتماعی به راه افتاد و لا غیر.
در حال حاضر، در دسترس ترین ایده، توسعه الگوی امنیتی مساجد به سایر مراکزی است که گمان می رود به صورت بالقوه، از اهداف جنگی دشمن باشند.
این طرح نیازمند همکاری دوجانبه مردم و دولت است؛ اما مشکلی که در این مسیر وجود دارد، این است که با توجه به گستره اهداف عملیاتی دشمن و نیز فراگیری آیین های مذهبی و مراسم عزاداری در ایام محرم، دولت تا چه حد حاضر است از آن حمایت کند و امکانات لازم را در اختیار داوطلب های مردمی قرار دهد؟
نکته مهم دیگر این است که تمرکز یکجانبه بر امنیت غرب کابل، ممکن است دشمن و دست های درونی همسو با آن را به این جمع بندی برساند که اهداف خود را از این منطقه به مناطق کمتر مورد توجه در سراسر نقاط پایتخت و حتی خارج از آن، متمرکز کنند و به این ترتیب، دامنه جنگ یکجانبه مذهبی علیه شیعیان، به سرعت فراگیر شود و مناطق دورافتاده و حاشیه ای را نیز در بر بگیرد. در آن صورت، کار دولت سخت تر می شود و سیاست های کلان امنیتی آن از سوی مردم، به شدت مورد پرسش و چالش قرار خواهد گرفت.
با توجه به این مسایل، در هرگونه طرح و تدبیری که برای امنیت غرب کابل، سنجیده می شود، ابعاد جانبی آن نیز باید مد نظر قرار بگیرد و حفاظت از جان مردم در هر نقطه از کابل و خارج از کابل، به عنوان اولویت اصلی آن، مطرح باشد؛ در غیر آن، این گردهمایی ها جز آنکه نقشه راه دشمن را در تغییر و تعیین اهداف جدیدتر و آسیب پذیرتر روشن تر کند، هیچ پیامدی نخواهد داشت.
روز پنجشنبه جلسه بزرگی پیرامون مشکلات امنیتی غرب کابل با حضور جمعی از علمای دینی و بزرگان و آمران حوزه‌های امنیتی به ریاست سرور دانش برگزار شد.
آقای دانش در این جلسه تأکید کرد که دشمن، تمام توانایی خود را به کار گرفته و با نهایت بی‌رحمی بزرگترین فاجعه را بر مردم افغانستان مخصوصاً شهروندان غرب کابل تحمیل می‌کند و این می‌طلبد که حکومت و ارگان‌های امنیتی به صورت عاجل برای جلوگیری از اهداف شوم دشمن دست به کار شوند.
وی تأکید کرد که طرح‌های پیشنهادی کمیسیون عالی هماهنگی تأمین امنیت مساجد به مقامات ذیربط ارائه شده و تحت بررسی قرار دارد. وی همچنین به طرح جامع امنیتی مناطق مرکزی افغانستان اشاره کرد و تصریح کرد که این طرح توسط ارگان‌های ذیربط همچنان تحت پیگیری قرار دارد.
ناظران مسایل امنیتی می گویند که امنیت غرب کابل به یک بحران امنیتی جدی برای دولت وحدت ملی تبدیل شده است.
صرف نظر از ادعاها و اتهام های سنگینی که بر بخشی از بدنه دولت در حمایت از تروریزم یا جلوگیری از سرکوب واقعی و صادقانه تروریست ها به هدف زمینه سازی برای دشمن و تشدید یک جنگ یکجانبه قومی و مذهبی در کشور، برای کلیت دولت به ویژه دستگاه های امنیتی، ناامنی های خونین جاری در غرب کابل، هرگز مطلوب نیست و به نظر نمی رسد که ادامه آن بتواند اهداف دولت در حوزه سیاست های قومی را تحقق بخشد.
بنابراین و با توجه به اینکه موسم عزاداری های ایام عاشورا نیز از راه می رسد هرچه سریع تر باید یک طرح جامع امنیتی برای این بخش از پایتخت، در نظر گرفته شود، در غیر آن، امتداد بحران به بروز یک فاجعه غیر قابل مهار منجر خواهد شد که نه به سود دولت و نه به نفع مردمی که قربانی این جنگ یکجانبه می شوند و تصور می کنند دولت نیز آنها را در مسلخ داعش و تروریزم، رها کرده و اراده و برنامه ای برای تأمین امنیت آنها و کمک به آنان برای مقابله با دشمن تروریستی روی دست ندارد.
اما در صورتی که دولت واقعا عزمی راسخ و صادقانه برای مهار ناامنی های غرب کابل و جلوگیری از نسل کشی سیستماتیک شیعیان این بخش داشته باشد، راه حل کوتاه مدت و زودبازده برای قطع این توالی توفان خون و خشونت چیست؟
طرحی که امرالله صالح ارائه کرده، فارغ از اینکه چه نیتی پشت سر آن نهفته است، دست کم برای امنیت ایام محرم کمکی فراهم نمی کند؛ زیرا حتی اگر عملیاتی هم شود، نیازمند نزدیک به دو ماه زمان برای ارائه آموزش های لازم برای افراد داوطلب است؛ ضمن آنکه نباید فراموش کرد که این طرح، هنوز مورد تأیید دولت قرار نگرفته و در صورتی که دولت با آن همراهی و از آن حمایت نکند، تنها بهره آن، موج تبلیغاتی خواهد بود که به نفع آقای صالح و جریان سیاسی او در شبکه های اجتماعی به راه افتاد و لا غیر.
در حال حاضر، در دسترس ترین ایده، توسعه الگوی امنیتی مساجد به سایر مراکزی است که گمان می رود به صورت بالقوه، از اهداف جنگی دشمن باشند.
این طرح نیازمند همکاری دوجانبه مردم و دولت است؛ اما مشکلی که در این مسیر وجود دارد، این است که با توجه به گستره اهداف عملیاتی دشمن و نیز فراگیری آیین های مذهبی و مراسم عزاداری در ایام محرم، دولت تا چه حد حاضر است از آن حمایت کند و امکانات لازم را در اختیار داوطلب های مردمی قرار دهد؟
نکته مهم دیگر این است که تمرکز یکجانبه بر امنیت غرب کابل، ممکن است دشمن و دست های درونی همسو با آن را به این جمع بندی برساند که اهداف خود را از این منطقه به مناطق کمتر مورد توجه در سراسر نقاط پایتخت و حتی خارج از آن، متمرکز کنند و به این ترتیب، دامنه جنگ یکجانبه مذهبی علیه شیعیان، به سرعت فراگیر شود و مناطق دورافتاده و حاشیه ای را نیز در بر بگیرد. در آن صورت، کار دولت سخت تر می شود و سیاست های کلان امنیتی آن از سوی مردم، به شدت مورد پرسش و چالش قرار خواهد گرفت.
با توجه به این مسایل، در هرگونه طرح و تدبیری که برای امنیت غرب کابل، سنجیده می شود، ابعاد جانبی آن نیز باید مد نظر قرار بگیرد و حفاظت از جان مردم در هر نقطه از کابل و خارج از کابل، به عنوان اولویت اصلی آن، مطرح باشد؛ در غیر آن، این گردهمایی ها جز آنکه نقشه راه دشمن را در تغییر و تعیین اهداف جدیدتر و آسیب پذیرتر روشن تر کند، هیچ پیامدی نخواهد داشت.
