حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی رییس جمهور می گوید که شمار تروریست ها در افغانستان در مدت هفت سال گذشته به سه‌برابر افزایش یافته است.
محمد حنیف اتمر، روز پنج‌شنبه گفت که افغانستان تنها با تروریستان داخلی روبه‌رو نیست؛ بلکه از هر چهار تروریست یک نفر از آنان خارجی است.
به گفته او ترویست های خارجی در افغانستان یا با القاعده و داعش ارتباط دارند و یا به شبکه‌های تروریستی منطقه‌ای همانند جنبش اسلامی ازبکستان، جنبش اسلامی ترکستان شرقی و گروه‌های تروریستی پاکستانی همانند لشکر طیبه، جیش محمد و تحریک طالبان پاکستان مرتبط هستند.
آقای اتمر گفت خروج نیروهای خارجی از افغانستان و انتقال مسؤولیت تأمین امنیت کشور به نیروهای افغان و همچنین کاهش سرسام‌آور نیروهای هوایی در افغانستان، زمینه را برای ورود تروریست ها از کشورهای منطقه به افغانستان فراهم کرد.
او گفت که اکنون نیروهای تروریستی در حال جلب و جذب نیرو از کشورهای آسیای میانه و آسیای شرقی نیز هستند.
آنها در نظر دارند که از طریق خاک افغانستان به کشورهای آسیای میانه وارد شوند.
اظهارات این مقام مهم امنیتی نشان می دهد که از هفت سال پیش تاکنون وضعیت امنیتی در افغانستان، به مراتب بدتر و وخیم تر شده و اکنون در نقطه اوج بحرانی قرار داریم که کشور ما را به هدفی آسان و سهل الوصول برای تروریست های بین المللی تبدیل کرده است.
نخستین نکته ای که در این زمینه وجود دارد و در اظهارات تکان دهنده مشاور امنیت ملی رییس جمهور نیز بازتاب یافت، ارتباط عمیق و وثیق نیروهای تروریستی خارجی فعال در افغانستان با شبکه ها و باندهای بزرگ تروریزم بین المللی و منطقه ای است. این به معنای آن است که یک پیوند بسیار قدرتمند، پیچیده و عمیق میان تروریست های داخلی، منطقه ای و بین المللی وجود دارد و این هرگز نمی تواند بدون یک حمایت سازمان یافته و سیستماتیک قدرت های دولتی در منطقه و جهان امکان پذیر باشد.
به بیان روشن تر، اجتماع تروریست های سراسر جهان در افغانستان، نمی تواند رویدادی تصادفی باشد؛ بلکه این امر، ارتباطات محکم و نیرومندی با حضور جبهه ضد تروریزم به رهبری امریکا و ناتو دارد.
بدیهی است که نمی توان به صورت قطعی، ادعا کرد که جبهه ضد تروریزم آشکار و عمدا از تروریزم حمایت می کند؛ اما این حقیقت را هم نمی توان انکار کرد که حضور سنگین جبهه ضد تروریزم به رهبری امریکا و ناتو، به عنوان یک مشوق قدرتمند و تحریک کننده، تروریست های بین المللی را به افغانستان کشانده و کشور ما را به هدفی جذاب و جالب توجه برای آنها بدل کرده است.
نکته دومی که در نظرات آقای اتمر، بازتاب پیدا کرد، افزایش سرسام آور تروریست های خارجی در افغانستان، به دنبال انتقال مسؤولیت های امنیتی به نیروهای افغان و نیز کاهش حمله های هوایی بر مواضع تروریست ها بود.
بر پایه این ارزیابی، نیروهای امنیتی به اندازه کافی، مهیای بر عهده گرفتن مسؤولیت امنیتی کشور نبوده و ناتو و امریکا بدون توجه به این مهم، این امر را بر آنها تحمیل کرده است. از جانب دیگر، اوج گیری روزافزون حضور و فعالیت گروه های تروریستی بین المللی در افغانستان در حال حاضر نیز بیانگر آن است که نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان، در مقایسه با قدرتی که تروریست ها از آن برخوردار اند، از آمادگی ها و ظرفیت های لازم برای مهار و مقابله با تروریزم بهره مند نیستند.
در این میان، یک نکته دیگر هم هست که ظاهرا در مواضع مشاور امنیت ملی رییس جمهور، مغفول مانده و آن، عدم انجام درست مسؤولیتی است که نیروهای خارجی و جامعه جهانی برای مهار ناامنی و مبارزه با تروریزم در افغانستان بر عهده داشتند.
آنها بدون آنکه خطر تروریزم را به کلی از میان ببرند، صرفا با راندن تروریست ها از شهرها به کوه ها، نوعی امنیت نسبی کاذب و شکننده به وجود آوردند و از جانب دیگر، بی آنکه نیروهای دفاعی افغانستان را از نظر تجهیزات، آموزش و کشف و اطلاعات، به مرحله ای قابل قبول از توانمندی برسانند، مسؤولیت های امنیتی کشور را بر آنها تحمیل کردند.
و آخرین موضوعی که از سوی آقای اتمر، مطرح شد این بود که تروریست های بین المللی از افغانستان به عنوان گذرگاهی به سمت جمهوری های آسیای میانه، استفاده می کنند و این همان چیزی است که به نوعی نگرانی های روزافزون روس ها از نفوذ و قدرت گیری تروریست های داعش و... در افغانستان، علیرغم سلطه و حضور فراگیر غرب، ناتو و امریکا را توجیه می کند.
با توجه به این مسایل، اکنون افغانستان بیش از هر زمان دیگری در وضعیت بسیار حاد و حساسی قرار دارد و این با دولتمردان به ويژه مسؤولان امور امنیتی است که با ارائه راهکارها و تدوین و تنظیم راهبردهای مبتنی بر اولویت های امنیت، حاکمیت و منافع ملی و فارغ از هرگونه سلطه پذیری و نفوذ قدرت های بیگانه خارجی، کشور را از این گردونه خطیر به آینده ای امن و مصون، عبور دهند.
