وزارت خارجه پاکستان اعلام کرد که این کشور و ترکیه توافق کرده اند که برای آوردن صلح و ثبات در افغانستان، همکاری کنند.
خواجه آصف؛ وزیر خارجۀ پاکستان در ادامه رایزنیهایش با کشورهای منطقه در زمینه استراتژي تازه امریکا در قبال افغانستان، با رجب طیب اردوغان؛ رییس جمهوری ترکیه دیدار کرد.
در خبرنامه وزارت امور خارجۀ پاکستان آمده است که ترکیه سومین کشوری است که وزیر خارجۀ پاکستان با آن دربارۀ راهبرد تازه واشنگتن در مورد جنوب آسیا، مشورت می کند.
وزارت خارجه پاکستان گفته است:"صلح در افغانستان برای ثبات در منطقه، بسیار حیاتی است. هر دو جانب توافق کردهاند که برای صلح و ثبات افغانستان، کار خواهند کرد."
پیش از این خواجه آصف با مقامات چین و ایران دیدار کرده بود.
وی همچنین در جریان سفر به ترکیه، با بنعلی یلدریم؛ نخست وزیر ترکیه، دیدار و گفتگو کرده است.
قرار است وزیر خارجۀ پاکستان با سرگی لاوروف؛ همتای روسیاش در حاشیۀ نشست شورای امنیت سازمان ملل، دیدار کند.
کارشناسان مسایل منطقه می گویند: رایزنی های جاری وزیر امور خارجه پاکستان که در پی اعلام رؤوس اساسی استراتژي تازه دولت ترامپ در قبال جنوب آسیا، آغاز شد، تلاشی آشکار از جانب پاکستان برای خنثی کردن ابعاد و جنبه های ضد پاکستانی راهبرد واشنگتن است؛ هرچند دولتمردان اسلام آباد، با تأکید بر همکاری های مشترک با کابل در مبارزه با تهدیدهای تروریستی به ویژه در پوشش راه اندازی عملیات های مشترک در دو سوی نوار مرزی دیورند، تلاش می کنند، بر این وجه از این رایزنی های منطقه ای خواجه آصف، پرده بیفکنند و مانع از برجسته شدن آن شوند.
شاید به این دلیل که هنوز اسلام آباد به جهت عدم اطمینان از همراهی و حمایت گزینه های منطقه ای اش در مواجهه این کشور در برابر امریکا، آماده آغاز تقابل صریح با واشنگتن نیست.
با این وصف، صاحب نظران اعتقاد دارند که لغو دیدار از پیش برنامه ریزی شده وزیر امور خارجه پاکستان از امریکا و اولویت دادن به تور منطقه ای او، آشکارا به معنای تکاپوی اسلام آباد برای پیدا کردن همکاران و حامیان تازه برای تقابل با واشنگتن بود؛ ضمن آنکه در اردوگاه امریکایی این تقابل نیز هیچ نشانه ای از عقب نشینی یا نرمش، به چشم نمی خورد.
جمهوری خواهان از فرازهای ضد پاکستانی راهبرد تازه ترامپ، به گرمی استقبال کرده اند و گام هایی نیز برای تعلیق کمک های مالی امریکا به پاکستان، برداشته شده است.
با توجه به این اوصاف، در صورتی که پاکستان با اتکا به متحدان تازه منطقه ای اش، عزم داشته باشد که بدون کمترین عقب نشینی در مواضع دیرینه خود در حمایت از تروریزم، در برابر امریکا و راهبرد تازه واشنگتن، مقاومت کند، کمترین بازخورد این رویداد، به هم خوردن معادلات استراتژیک دیرپای حاکم بر وضعیت جاری در حوزه سیاست و امنیت منطقه به ویژه افغانستان خواهد بود.
به بیان روشن تر، رویارویی پاکستان و امریکا بر سر مساله افغانستان، به ظهور قطب بندی های استراتژيک تازه منجر خواهد شد که در یکسوی آن، امریکا ، هند و افغانستان قرار خواهند داشت و در جانب دیگر آن، پاکستان و چین و روسیه و ترکیه و چند قدرت منطقه ای دیگر.
این امر، کشور ما را بیش از هر زمان دیگری مستعد جنگ نیابتی ابرقدرت ها خواهد کرد؛ زیرا روسیه ای که در سال های اخیر، شبانه روز، سرگرم بازیافت قدرت، انرژی و توان احیای اقتدار از دست شده اش در زمان شوروی پیشین برای ظهور به عنوان یک بلوک قدرت جهانی و شکستن طلسم جهان تک قطبی به رهبری امریکا بوده است، تمایل فراوانی دارد تا مصاف و مواجهه اش برای شکستن هژمونی بلامنازع امریکا بر جهان، در افغانستان اتفاق بیافتد.
این امر، به ویژه از این حیث برای روس ها اهمیت دارد که آنها مشتاق انتقام شکست شوروی در افغانستان از امریکا و تحمیل تجربه ای مشابه بر ائتلاف نظامی به رهبری ناتو و ایالات متحده هستند.
حمایت روس ها از طالبان، صرف نظر از صف آرایی نظامی داعش و طالبان در زمین افغانستان، بی ارتباط با اراده مسکو برای تحقق این هدف روس ها نیست. طالبان، قدرتمندترین گروه شبه نظامی است که از ظرفیت بالایی برای این منظور برخوردار است.
امریکا هم زمانی که برای انتقام جنگ ویتنام، به مصاف شوروی در افغانستان آمد، به نوعی از همین ابزار یعنی کمک به گروه های جهادی استفاده کرد که رهبران طالبان و القاعده هم از جمله آنها بودند.
موضع دیگر اینکه فرستاده ویژه پوتین در امور افغانستان اخیرا به طور رسمی خواستار خروج نیروهای غربی از افغانستان شد؛ موضعی بی سابقه و صریح که حکایت از تغییر بنیادی محاسبات استراتژيک روسیه در قبال حضور ناتو و امریکا در افغانستان دارد؛ پس هیچ شکی وجود ندارد که روس ها این مطالبه را با حمایت از گروه های شبه نظامی ضد امریکایی همانند طالبان دنبال خواهند کرد و تقابل احتمالی امریکا و پاکستان، محمل مناسبی برای تحقق این هدف است و این از توابع جدی تغییر معادلات استراتژيک در منطقه با محوریت افغانستان خواهد بود.